Garbera Katherine - Milioner i jego dama.pdf - Garbera katherine - glinka7-1987

Katherine Garbera

Milioner i jego dama

ROZDZIAŁ PIERWSZY

- „Ty zajmij się swoją firmą, my zaopiekujemy się

szczegółami twego Ŝycia". Tak brzmi ich motto. KaŜdy, kto

zna Angelikę Leone, współzałoŜycielkę i prezesa, potwierdzi,

Ŝe szczegóły te znajdą się w dobrych rękach. Panowie,

przedstawiam następną uczestniczkę dzisiejszej aukcji.

Angelica wzięła głęboki oddech i wyszła na scenę.

Poruszała się wolno, jak ją tego nauczono w prywatnej szkole

z internatem. Na lekcjach manier zawsze była dobra. Kto by

pomyślał, Ŝe pewnego dnia pozwoli jej to zarabiać na Ŝycie?

Była świadoma, Ŝe wygląda jak dama. Wiedziała, Ŝe

ambitni biznesmeni oceniają ją, szukając wad, zanim

zdecydują, czy ona, a jednocześnie jej firma, warte są ich

pieniędzy.

Wysokie obcasy stukały miarowo. Kołysała się lekko z

kaŜdym ruchem. Skupiła się na tłumie obcych twarzy za

światłami sceny. Jeszcze parę kroków i będzie przy

mikrofonie. Gdy znajdzie się za bezpieczną drewnianą barierą,

będzie mogła się odpręŜyć. Lubiła publiczne wystąpienia.

PogrąŜona w myślach, nie zauwaŜyła kabla, który nie dość

starannie przyklejono taśmą do podłogi. Potknęła się i miała

wraŜenie, Ŝe widzi w zwolnionym tempie, niczym w kinie, jak

spada ze sceny.

Przez sekundę ogarnęła ją panika na myśl o lądowaniu z

zadartą spódnicą. Zapanowała cisza, nawet orkiestra umilkła.

Potem rozległ się gwar podnieconych głosów. Wstrzymała

oddech, czekając na zderzenie z twardą podłogą.

Zamiast tego wylądowała pewnie w ramionach

męŜczyzny. Był silny, ciepły i pachniał jakąś egzotyczną

wodą kolońską. Jego serce biło miarowo tuŜ obok jej ucha.

Nigdy dotąd nie słyszała bicia męskiego serca.

Roger, jej zmarły mąŜ, zawsze wolał utrzymywać między

nimi pewien dystans. Spróbowała się uwolnić. MęŜczyzna

postawił ją na ziemi.

Patrzyła na człowieka, który ocalił ją przed brutalnym

zderzeniem z twardą podłogą. Znała go ze słyszenia, chociaŜ

nigdy się nie spotkali. Paul Sterling, rekin biznesu, przez

którego niejeden z klientów Angeliki szukał nowej pracy.

Zeszłoroczne dochody zawdzięczała jemu i jego

pragnieniu sukcesu. Niejeden świeŜo upieczony kierownik

pobierał u niej lekcje dobrych manier, gdy usłyszał, Ŝe będzie

pracował dla Paula. Paul wymagał bowiem od swoich

podwładnych doskonałości pod kaŜdym względem.

- Dziękuję, Ŝe mnie pan złapał - odezwała się niepewnie.

- Cała przyjemność po mojej stronie, Angel - odparł. Te

słowa były jak balsam na jej serce.

Zerknęła w górę, zafascynowana jego spojrzeniem.

Dostrzegła w nim coś więcej, niŜ obiecywała jego reputacja.

Nie mogła oderwać od niego wzroku. Nie wyglądał na

nieczułego potwora, za jakiego go uwaŜano. Dlaczego to ją

niepokoiło?

- Angelica. Angelica Leone.

- Paul Sterling - odpowiedział.

- Wiem. - Powiedziała to, zanim zdąŜyła się zastanowić.

Nieraz wpakowała się przez to w kłopoty.

Uniósł pytająco brew, ale Angelica nagle przypomniała

sobie o otaczających ich ludziach. Zrobiło jej się gorąco. Nie

taki swój wizerunek zamierzała zaprezentować. Próbowała

wymyślić, jak się dostać z powrotem na scenę, gdy jej

wybawca bez specjalnych trudności podniósł ją i postawił tam.

Dwóch techników podbiegło i porządnie przykleiło kabel.

Nie spojrzała na Paula, chociaŜ wiedziała, Ŝe ma wobec niego

dług wdzięczności. Czy pudełko cygar wystarczy? A moŜe

uratowanie kogoś z krępującej sytuacji zasługiwało na coś

więcej? Na coś z monogramem.

Dotarła do podium i chwyciła się mikrofonu jak tonący

brzytwy.

- Uczymy, jak najlepiej sobie radzić właśnie w takich

nieprzewidzianych sytuacjach. A co najwaŜniejsze, uczymy

takŜe, jak najlepiej wypaść w czasie najróŜniejszych

słuŜbowych uroczystości. Dzisiaj do aukcji zgłaszamy nasz

Srebrny Pakiet, na który składa się trzymiesięczne

zajmowanie się domem klienta oraz partnerka na trzy

słuŜbowe imprezy.

Uśmiechnęła się, a mistrz ceremonii rozpoczął licytację.

Odzywało się wiele głosów, ale najgłębszy z nich - oraz

wygrana w aukcji - mogły naleŜeć tylko do jednego

męŜczyzny. Do Paula Sterlinga. Angelica wiedziała juŜ, Ŝe

pudełko cygar dla niego nie wystarczy.

Jedyny męŜczyzna na sali, który sprawił, iŜ przypomniała

sobie, Ŝe jest kobietą. Był teŜ męŜczyzną, z którym zgodziła

się pójść na trzy imprezy. Nie miały to być prawdziwe randki,

ale jej walące serce nie przyjęło tego do wiadomości.

Paul szedł w stronę Angeliki Leone z dwoma kieliszkami

szampana. Na dzisiejszą aukcję przywiodła go w zasadzie

ciekawość, ale był zadowolony, Ŝe przyszedł. Mieszkał w

Orlando od dziesięciu lat, a dotychczas nie był na tej

dorocznej gali.

Nareszcie stać go było na Ŝycie towarzyskie i nie wyrzucał

sobie opuszczania biura. Był o krok od szczytu kariery. Miał

niedługo zostać najmłodszym prezesem w historii Tarron

Enterprises.

Teraz, kiedy miał „słuŜbową Ŝonę" na doroczne spotkanie

zarządu, nie będzie musiał zawracać sobie głowy szukaniem

odpowiedniej młodej kobiety i zalecaniem się, o ile w

dzisiejszych czasach istnieją jeszcze „zaloty".

Z natury i z konieczności był samotnikiem, ale ostatnio

jego szef zaczął sugerować mu ustatkowanie się. Paul

wiedział, Ŝe najlepszym wyjściem byłoby poślubienie kobiety

o podobnych jak on poglądach, ale jego dotychczasowe

doświadczenia związane z małŜeńskim Ŝyciem nie były

zachęcające. Fakt, Ŝe było to małŜeństwo jego rodziców, nie

miał znaczenia.

DuŜo słyszał o firmie „Corporate Spouses", ale nic na

temat jej właścicielki. Ciemnowłosa piękność wzbudzała w

nim prymitywne instynkty. Przywykł je ignorować. To był

jeden ze sposobów, by wspiąć się na szczyt korporacyjnej

drabiny.

Czasami tęsknił za towarzyszką, ale uznał, Ŝe małŜeństwo

nie jest dla niego. Przekonał się, Ŝe kobiety nie rozumieją jego

obsesji na punkcie pracy, a praca była jedyną rzeczą, która

liczyła się w jego Ŝyciu.

A moŜe „słuŜbowa Ŝona" rozwiąŜe problem. Przyda mu

się przy boku ktoś inteligentny i dobrze wychowany. Sądząc z

jej reputacji, pani Leone taka właśnie była.

- Szampana? - zapytał, gdy para, z którą Angelica

rozmawiała, ruszyła w stronę parkietu.

- To ja powinnam przynieść panu drinka. Dziękuję

jeszcze raz za złapanie mnie. - Wzięła kieliszek z jego dłoni i

uniosła.

Czerwona sukienka kusząco, ale dyskretnie i elegancko

przylegała do jej ciała, lepiła się do jej kształtów, ale

subtelnie, tak, Ŝe do szału doprowadzała go myśl o tym, co

odsłaniała, a co zasłaniała. Ta młoda kobieta była opanowana i

wytworna, jednak sposób, w jaki poruszała się na scenie,

obiecywał więcej. Gdy mówiła o swojej firmie, jej głos

zdradzał osobę energiczną i rzeczową.

- Za przeznaczenie - powiedział. Stuknęli się kieliszkami.

Uświadomił sobie, Ŝe cały czas patrzyli sobie w oczy.

Garbera Katherine - Milioner i jego dama.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: