Stewardson Dawn - Zakładniczka.pdf - Książki-romanse - Fifi250

Stewardson Dawn

Zakładniczka

OSOBY

Ben DeCarlo - kim był? Niewinnym człowiekiem czy

psychopatycznym zabójcą?

Monique LaRoquette - czy idąc za głosem serca, popełni

największy w życiu błąd?

Maria DeCarlo - siostra Bena jest absolutnie przekonana o jego

niewinności.

Dezi Cooper - przyjaciel Bena i zarządca jego winiarni zrobi

wszystko, żeby mu pomóc.

Dominick DeCarlo - wujek Dominick stał się teraz głową

„rodziny".

Nos - nienawidził ojca Bena tak bardzo, że pozbawił go życia.

Oskarżył jego syna. Kim jednak był?

Sandor Rossi - on zna prawdę, ale gdzie jest?

Danny Dupray - on również zna prawdę, ale postanowił milczeć.

PROLOG

Środa, 15 grudnia 1993 12:13

Kiedy weszli do „Augustine's", Monique ogarnęło uczucie

zadowolenia, że wybrała się na lunch w towarzystwie Frankie'go, a

nie innych modelek. Miał rację - to jedno z tych miejsc w Nowym

Orleanie, które należało zobaczyć. Długie, ciemne pomieszczenie,

kamienna podłoga, szmer zawieszonych pod sufitem wentylatorów i

przygaszone światła tworzyły niepowtarzalną atmosferę.

- Dzisiejsza sesja była wspaniała - powiedział Frankie, kiedy

wskazano im stolik. - Gdyby przyznawano Pulitzera dla fotografów

mody, po powrocie do Nowego Jorku mógłbym szykować wolne

miejsce na kominku.

- Wiesz co? - uśmiechnęła się Monique. - Kusi mnie, żeby nie

wracać. Dwa dni i już zakochałam się w tym mieście.

- Powinnaś je zobaczyć w czasie Mardi Gras. To naprawdę coś

niesamowitego. Ale możesz liczyć tylko na to, że będziesz tu od czasu

do czasu wpadać. Należysz do tych wybranych, które zawsze

wyglądają młodo, więc pewnie utkniesz w Nowym Jorku na następne

dwadzieścia lat.

- Och, Frankie, ty pochlebco.

Roześmiał się. Zanim zdążył coś odpowiedzieć, pojawiła się

kelnerka z kartą w ręku.

Kiedy Frankie zajął się studiowaniem menu, Monique rozejrzała

się powoli po restauracji, myśląc, że istotnie była szczęściarą. Praca

modelki to zawód niełatwy - wiele kobiet odchodziło z zawodu, zanim

jeszcze osiągnęły trzydziestkę. Ona w wieku dwudziestu ośmiu lat

wciąż jeszcze podpisywała kontrakty z największymi magazynami

mody. A w dzisiejszych czasach starsze modelki miały coraz więcej

pracy, co dobrze wróżyło przynajmniej na najbliższą przyszłość.

Tak, miała świat u swych stóp, jak często mawiała jej matka.

Odniosła sukces, zrobiła karierę, a w domu czekał na nią wspaniały

człowiek, gotowy, by się z nią ożenić. Więc choć nie miała całkowitej

pewności, że Craig był jej księciem z bajki...

Tok jej myśli przerwał hałas otwieranych drzwi, ściągając jej

uwagę na wchodzącego właśnie mężczyznę. Ten człowiek na pewno

był czyimś księciem z bajki. Miał około trzydziestki, wysoki i dobrze

zbudowany, o brązowych, rozjaśnionych słońcem włosach, z

seksownym dołkiem w podbródku.

Pewna siebie postawa i doskonałej jakości płaszcz mówiły:

„pieniądze". Niewątpliwie byłby szalenie atrakcyjnym facetem, gdyby

nie wściekły wyraz twarzy.

- Hej - powiedział cicho Frankie. - Chyba jest z czegoś bardzo

niezadowolony.

Mężczyzna rozglądał się jeszcze przez chwilę po restauracji, po

czym ruszył w stronę stolików w głębi sali.

- O proszę, to przecież Ben - powiedział kobiecy głos.

Rozglądając się dookoła, Monique zauważyła parę starszych ludzi

siedzących przy stoliku w rogu.

Kobieta była uosobieniem elegancji - miała na sobie kostium

Gianniego Versace z białej zimowej wełny. Mężczyzna przypominał

nieco Anthony'ego Quinna.

- Ben - powiedział, unosząc się lekko na krześle. - Usiądź i zjedz

z nami lunch, synu.

Kobieta zaczęła coś mówić, po czym urwała z niepewnym

wyrazem twarzy.

Monique znów rzuciła spojrzenie w kierunku młodszego

mężczyzny. Zatrzymał się w pewnej odległości od siedzącej pary i w

chwili, kiedy na niego spojrzała, wyciągnął z kieszeni płaszcza

pistolet.

- O rany! - szepnął Frankie. - Na ziemię!

Rzucił się na podłogę, ale Monique pozostała jak sparaliżowana

na swoim miejscu. Poprzez bicie serca słyszała, jak mężczyzna z

bronią mówił coś ze złością na temat kandydowania w wyborach do

Senatu i coś o wtrącaniu się starszego mężczyzny w jego życie.

Potem rozległy się dwa strzały i starszy mężczyzna upadł.

Kobieta także osunęła się na podłogę, a płynąca z jej gardła krew

zamieniała biel żakietu w szkarłatną czerwień.

Przez jedną przerażającą chwilę Monique patrzyła na tę straszliwą

scenę - po czym ogarnęła ją fala mdłości i czerwono - czarna zasłona

opadła jej na oczy, otaczając kompletną ciemnością.

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Poniedziałek, 3 lutego 1997 15:30

Kiedy rozległ się sygnał zapowiadający serwis informacyjny,

Monique przebywała akurat w dodatkowej sypialni, której używała

jako domowego biura. Sprawdzała w komputerze ostatnie wyceny

domów, mówiąc sobie, że wcześniej czy później znajdzie coś, co

będzie odpowiadało oczekiwaniom Ramseya.

- Dzisiaj sensacyjne wiadomości z naszej siostrzanej stacji w

Nowym Orleanie - powiedział spiker.

Monique spojrzała na radio.

- Jeden z najgłośniejszych procesów w historii tego miasta -

ponowne rozpatrzenie sprawy Bena DeCarlo oskarżonego o podwójne

morderstwo, właśnie się zakończył.

Monique, wsłuchując się uważnie w słowa spikera, wróciła

pamięcią do wydarzeń, których była świadkiem. Przez ostatni miesiąc,

od czasu, kiedy ludzie z programu ochrony świadków zabrali ją do

Nowego Orleanu, aby ponownie zeznawała w tej sprawie, historia

Bena DeCarlo nie dawała jej spokoju. Zresztą trudno było nie myśleć

o czymś, co nagłaśniały wszystkie stacje telewizyjne i radiowe, o

czym \ pisała każda gazeta. Dzięki Bogu, że już po wszystkim.

- Dzisiaj przed południem - kontynuował spiker - obrona

zakończyła przesłuchiwanie świadków. Zaledwie kilka minut temu

padły ostatnie słowa mów końcowych. Ława przysięgłych zbierze się

jutro rano.

Tak kończy się powtórny proces Bena DeCarlo, który w opinii

wielu ludzi nie powinien w ogóle mieć miejsca. Na jesieni 1994 roku,

w trakcie procesu o morderstwo rzekomego przywódcy mafii Antonia

DeCarlo oraz jego żony, pięcioro świadków zeznało, że widziało, jak

Ben DeCarlo wszedł do restauracji w Nowym Orleanie i strzelił do

swoich rodziców. Zeznania te przyczyniły się do wyroku skazującego.

Rzekomy przywódca mafii, powtórzyła w duchu Monique. Na

pewno nie rzekomy. Antonio DeCarlo był głową największej rodziny

w Nowym Orleanie.

- Jednak po dwóch latach spędzonych w więzieniu stanowym w

Luizjanie, w mieście Angola - płynął dalej głos z radia - DeCarlo

otrzymał prawo do ponownego procesu. Decyzję podjęto na podstawie

nowego materiału dowodowego, materiału, którego nie przedstawiono

Stewardson Dawn - Zakładniczka.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: