mysql. darmowa baza danych. Ćwiczenia praktyczne cała książka.pdf

MySQL. Darmowa baza danych • Ćwiczenia praktyczne

Rozdział 4.

Tworzenie struktury bazy danych

Ogólna postać instrukcji CREATE

Typy danych

Atrybuty kolumn

Kodowanie znaków dla tabel i kolumn

104

Pobieranie struktury tabel

106

Modyfikacja tabel

108

Usuwanie tabel

115

Kilka tabel w praktyce

116

Rozdział 5.

Elementy SQL (DML)

125

Wprowadzanie danych

125

Pobieranie danych

134

Modyfikacja danych

150

Usuwanie danych

153

Rozdział 6.

Złożone instrukcje SQL

157

Pobieranie danych z kilku tabel

157

Typy złączeń

160

Grupowanie danych

165

Dane w bazie przechowywane są w tabelach. Pojęcie tabeli

poznaliśmy w rozdziale 3., „Koncepcja relacyjnych baz da-

nych”. Czas więc dowiedzieć się, w jaki sposób można tworzyć

tabele. Służy do tego instrukcja

o schematycznej postaci:

CREATE TABLE

CREATE TABLE nazwa_tabeli

(

nazwa_kolumny_1 typ_kolumny_1 [atrybuty],

nazwa_kolumny_2 typ_kolumny_2 [atrybuty],

...

nazwa_kolumny_n typ_kolumny_n [atrybuty],

)

Nazwa tabeli może zawierać dowolne znaki, jakie może zawierać na-

zwa pliku w systemie operacyjnym, na którym działa serwer MySQL,

z wyjątkiem

Maksymalna długość nazwy to 64 bajty. Począw-

szy od wersji 3.23.6, nazwa tabeli może być nazwą słowa zastrze-

żonego dla konstrukcji języka (np.

), w takim wy-

SELECT

CREATE

padku musi być jednak zawsze ujęta w znaki

, np.

. Nie

‘

‘SELECT‘

MySQL. Darmowa baza danych • Ćwiczenia praktyczne

może również zawierać znaków o kodach 0 i 255 w standardzie ASCII,

a na jej końcu nie powinny się znajdować tzw. białe znaki (czyli

spacje, tabulatory itp.).

Nazwa kolumny może zawierać dowolne znaki, jednak jej długość

jest również ograniczona do 64 bajtów i także nie powinna być zakoń-

czona białym znakiem. Typ kolumny określa rodzaj danych, które

dana kolumna będzie mogła przechowywać, np. łańcuch znaków, licz-

by, itp. Występujące w MySQL typy danych zostaną omówione w na-

stępnej sekcji.

W nazwach tabel (oraz baz danych) mogą występować zarówno małe,

jak i duże litery, jednak to, czy będą rozróżniane, zależy od systemu

plików systemu operacyjnego, na którym został zainstalowany MySQL.

I tak w większości odmian Uniksa wielkie i małe litery są rozróżnia-

ne, natomiast w systemach Windows — nie. W systemach Mac OS

rozróżnianie wielkości liter zależy od tego, czy wykorzystywany jest

system plików HFS (nie są rozróżniane), czy USF (są rozróżniane).

W związku z tym, o ile to możliwe, najwygodniej przyjąć po prostu

zasadę, że nazwy baz i tabel zawsze są pisane małymi literami (najle-

piej alfabetu łacińskiego).

Nazwy kolumn również mogą zawierać małe i duże litery, jednak

w tym wypadku nie są one rozróżniane, niezależnie od wersji systemu

operacyjnego czy systemu plików. Począwszy od wersji 4.1, wszystkie

identyfikatory i nazwy odnoszące się do definicji zawartości tabel są

zapisywane w standardzie Unicode. Należy również pamiętać, że jeśli

identyfikator (np. nazwa kolumny) zawiera znaki spoza standardowe-

go zestawu ASCII (np. polskie litery), należy go ująć w lewe apostrofy

(podobnie jak w sytuacji, kiedy identyfikator jest nazwą zastrzeżoną

dla konstrukcji języka SQL).

Dla treningu spróbujmy teraz utworzyć prostą tabelę

, która bę-

klient

dzie zawierała dwie kolumny. Pierwsza — o nazwie

— będzie

Indeks

przechowywała liczby całkowite (typ danych

), druga — o na-

INTEGER

zwie

— będzie przechowywała ciągi maksymalnie 20 znaków

(typ VARCHAR(20) ).

Nazwa

Rozdział 4. • Tworzenie struktury bazy danych

ĆWICZENIE

4.1

Utworzenie prostej tabeli

Utwórz tabelę o nazwie

zawierającą dwie kolumny — pierwszą

o nazwie Indeks typu INTEGER , drugą o nazwie Nazwa typu VARCHAR(20) .

Utworzenie takiej tabeli osiągniemy po wydaniu polecenia w postaci:

klient

CREATE TABLE klient

(

Indeks INTEGER,

Nazwa VARCHAR(20)

);

Oczywiście najpierw należy uruchomić klienta

, zalogować się

mysql

do serwera i wybrać bazę danych (np.

), tak jak było to opisywane

we wcześniejszych rozdziałach. Po wykonaniu opisanych czynności

w oknie konsoli zobaczymy widok zaprezentowany na rysunku 4.1.

test

Rysunek 4.1.

Zalogowanie

do serwera

i utworzenie tabeli

klient w bazie test

Co się jednak stanie, jeśli spróbujemy utworzyć tabelę o nazwie, która

już istnieje w bazie? W takiej sytuacji zostanie zgłoszony błąd widocz-

ny na rysunku 4.2. Jest to całkiem zrozumiałe zachowanie systemu.

Czasem jednak chcielibyśmy utworzyć tabelę o zadanej nazwie tylko

wtedy, gdy nie istnieje ona w bazie, a gdyby istniała — nie podej-

mować żadnego działania. W takiej sytuacji powinniśmy skorzystać

z dodatkowej konstrukcji

w ogólnej postaci:

II NOT EXISTS

CREATE TABLE IF NOT EXISTS nazwa_tabeli

(

definicje kolumn

)

którą możemy przetłumaczyć jako: utwórz tabelę

, o ile

nazwa_tabeli

nie istnieje ona jeszcze w bazie.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: