rozdział 9.pdf

Rozdział 9

Jude otworzył drzwi zanim zdążyłam zapukać.

Cześć, Luz. Powiedział, rzucając mi długie spojrzenie. Rozumiem, że jesteś gotowa

porozmawiać.

Świetnie, moje życie właśnie legło z gruzach a jemu zebrało się na sesję terapeutyczną. Ale

spojrzenie jego bladozielonych oczu nie pozostawiało wątpliwości, więc niechętnie skinęłam

głową.

Tak, chcę porozmawiać. Poczułam nagły przypływ inspiracji. Ale zrobię to, jeśli obiecasz, że

mi pomożesz.

Skinął głową z powagą.

Zrobię wszystko, co w mojej mocy, by ci pomóc.

Naprawdę? Dajesz słowo? Wilkołaki i wampiry bardzo poważnie podchodziły do danego słowa i

za wszelką cenę robiły wszystko, by go nie złamać. Co więcej, byłam pewna, że Jude za nic w

świecie nie wycofałby się ze złożonej mi obietnicy.

Spojrzał na mnie.

Daj rękę.

Nie... nie tak. Cofnęłam się o krok, przerażona, że gdyby poznał moje myśli, odmówiłby mi

pomocy. Mam dwie małe prośby. Obiecaj, że mi pomożesz i porozmawiamy.

Ku mojej ogromnej uldze Jude westchnął i skinął głową.

Mam dziwne uczucie, że będę tego żałował, ale... zgoda. Daję słowo, że pomogę ci w każdy

możliwy sposób. Więc jaka to przysługa numer jeden?

Wzięłam głęboki oddech.

Potrzebuję bezpiecznego schronienia na jakiś czas.

Potrząsnął głową.

Luz, jak w ogóle mogłaś sądzić, że odmówię? Mój dom stoi dla ciebie otworem tak długo, jak

tylko będziesz chciała. Odsunął się, robiąc miejsce w drzwiach, przez które wsunęłam się z

wdzięcznością.

Dziękuję, Jude. Naprawdę to doceniam.

Uniósł jedną brew patrząc na mnie.

A przysługa numer dwa?

Ja... uh... Wahałam się w niepewności. Przez całą drogę do jego domu przygotowywałam się

psychicznie do tej rozmowy. Ale teraz, kiedy stał przede mną, tak wysoki i imponujący, po prostu

nie mogłam go prosić o to, czego potrzebowałam. W każdym razie nie w tej chwili.

Luz. Łagodnie naciskał.

Westchnęłam i przeczesałam dłonią włosy.

Czy miałbyś coś przeciwko gdybym przed dokończeniem tej rozmowy wzięła prysznic? Mam za

sobą długą noc biegania po lesie i wycia do księżyca, a to odbiera wiele z kobiecości.

Oczy zabłysły mu z podniecenia.

Dałaś radę się zmienić? Naprawdę?

Tak, w końcu mi się udało. Próbowałam odwzajemnić uśmiech. Ciągle czułam gdzieś w głębi

siebie radość z pierwszej, i prawdopodobnie ostatniej, wyprawy z watahą. Ale wystarczyło spojrzeć

ile ta radość mnie kosztowała. Ujawnienie mojej prawdziwej natury a co za tym idzie

przyrodzonych praw spowodowało jedynie, że wataha miała ze mną jeszcze większy kłopot niż

dotychczas. Dodatkowo byłam pewna, że tak naprawdę nadal pozostawałam Niezmienną. Ale nie

mogłam powiedzieć o tym Jude'owi. Zamiast tego ponownie poprosiłam o prysznic.

Rzucił mi przeszywające spojrzenie, ale tylko pokiwał głową.

Tędy. Zaprowadził mnie do pomieszczenia, które wyglądało na pokój dla gości nie będących

wampirami. Miał okna wychodzące na doskonale zadbany i przystrzyżony trawnik za domem.

Łazienka jest tam. Wskazał dłonią na drzwi po drugiej stronie królewskiego łoża. Mydło i

ręczniki są w szafce.

Dziękuję. Już kierowałam się w stronę łazienki, gdy zatrzymał mnie głos Jude'a.

Czy chcesz coś do ubrania na później? Wpatrywał się w moje niechlujne ubranie, brudne i

podarte po nocnym przedzieraniu się przez poszycie leśne.

Uniosłam lekko brew.

A masz coś w moim rozmiarze?

Zaśmiał się.

Nie sądzę. Ale możesz założyć moją koszulę. Myślę, że będzie wystarczająco długa.

Patrząc jak był wysoki, byłam tego pewna. W tej chwili miał na sobie czerwoną koszulkę,

wyglądającą miękko i przytulnie, która prawdopodobnie pachniała jak on, ciepło i pikantnie.

Pomyślałam, jak kojący był jego zapach. Albo jak dobrze czułam się w objęciach jego ramion,

zanim uciekłam ostatnim razem. Powrót chociażby wspomnienia tych uczuć byłby wspaniały.

Tak naprawdę... Zaczęłam, ale szybko się powstrzymałam. Nie, już nic.

Co? Zapytał łagodnie Jude.

Ja... Spojrzałam w dół na swoje palce. To może zabrzmi dziwnie ale... czy mogłabym dostać tę,

którą masz na sobie?

Zdjął ją bez słowa i rzucił w moje ręce.

Dziękuję. Wyszeptałam, przyciskając ciepłą tkaninę do piersi. Jego naga klatka piersiowa była

fascynująca, ale w tej chwili byłam zbyt przygnębiona, by móc się nią zachwycać. Wydarzenia

dzisiejszego wieczoru zaczęły mnie doganiać i chciałam zostać sama, kiedy mnie dopadną.

Nie ma za co. Powiedział. Czekam na ciebie w gabinecie, jak skończysz. Znasz drogę?

Kiwnęłam głową.

Dobrze. Z tymi słowami opuścił pokój, zostawiając mnie w towarzystwie własnych lęków i

obaw.

Weszłam do łazienki, starając się wypchnąć z głowy myśli o tym, co zamierzałam zrobić.

Była większa niż mój salon i kosztownie wyposażona. Ściany pokrywały jasne, importowane,

marmurowe płytki, tak lśniące, że zaczęłam się zastanawiać, czy Jude zatrudnia kogoś do ich

polerowania. Zostawiłam brudne ubrania na kupce w kącie, weszłam do dużej kabiny prysznicowej

i odkręciłam gorącą wodę na pełną moc.

Gdy byłam pewna, że płynąca woda zagłusza wszelkie dźwięki wydobywające się z

łazienki, pozwoliłam sobie na łzy. Płakałam nad swoją nędzną przeszłością i wątpliwą przyszłością.

Nad tym co się już stało, miało stać, lub mogło, gdybym całkowicie się uwolniła. Ale najbardziej

płakałam nad tym, że jeśli dzisiejszego wieczora zrealizuję swój plan to już nigdy więcej nie

zobaczę Jude'a.

Gdy mój płacz zmienił się w łkanie, zrozumiałam, że czas ucieka. Musiałam się ruszyć, jeśli

chciałam dokończyć to, co zaczęłam. Wyszłam spod prysznica i wytarłam ciało ręcznikiem z

egipskiej bawełny, miększym niż koc. Mokre włosy zwinęłam w luźny węzeł na karku i

wciągnęłam na siebie koszulkę Jude'a.

Pachniała tak samo, jak jego skóra i miałam nadzieję, że ten zapach przyniesie mi

pocieszenie. Nie miałam żadnych majtek, bo nie zadałam sobie trudu by przynieść jakieś. Ale to nie

miało znaczenia, gdyż koszulka sięgała mi do połowy uda. Gdybym miała pasek, mogłabym ją

nosić jako bardzo krótką sukienkę.

Ruszyłam w stronę pokoju, w którym Jude siedział na kanapie i wpatrywał się w ogień. Nie

zadał sobie trudu, by założyć drugą koszulkę więc jego szeroka, marmurowo gładka klatka

piersiowa i ostre linie twarzy na przemian kąpały się w złoto – czerwonym blasku migoczących

cieni.

Dość długo stałam i przyglądałam się temu widokowi zanim zmusiłam się by usiąść obok

niego. To co w tej chwili czułam i to co zamierzałam powiedzieć zmusiło mnie do zajęcia miejsca

jak najdalej od niego, po drugiej stronie kanapy.

Jeśli nawet Jude zastanawiał się nad moim zachowaniem, to nie pokazał tego na zewnątrz.

Zamiast tego spojrzał na mnie a jego spokojną twarz oświetlały płomienie.

Powiedz mi. powiedział, a ja czułam że powinnam to zrobić, choć będzie to cholernie bolesne.

W rzeczywistości wyciąganie przeszłości i pakowanie jej w słowa miało być najtrudniejszą rzeczą

w moim życiu.

Ale musiałam zacząć.

Wzięłam głęboki oddech.

Kiedy miałam trzynaście lat i byłam gotowa do pierwszej przemiany, nasza wataha, Armenia

Garden Estates, świętowała objęcie władzy przez nowego przywódcę. To zdarza się zaledwie raz na

piętnaście, dwadzieścia lat, że stary przywódca dobrowolnie ustępuje miejsca. Zwykle pozostaje i

decyduje się na walkę z każdym kandydatem. Alfa w stadzie to nie jest jedynie figurant, czy postać

reprezentacyjna. On może zniszczyć pozycję rodziny w watasze, więc wszyscy całują go po tyłku i

chcą, by by był zadowolony. Dobra zrobiłam wstęp, a teraz do rzeczy. W każdym razie ta

uroczystość to naprawdę wielka sprawa i częścią jest... chrząknęłam. częścią jest

rozdziewiczenie, ale warunkiem jest, że musi to być nowa wilczyca w stadzie, taka, która jeszcze

nie przeszła pierwszej przemiany. Spojrzałam na swoje dłonie. Było kilka odpowiednich

dziewczyn, ale tylko moi rodzice dobrowolnie oddali swoją córkę, znaczy się mnie. Spojrzałam na

niego.

Twarz Jude'a przypominała kamień.

To barbarzyństwo.

Próbowałam się zaśmiać, ale w dźwięku nie było radości.

A to dobre, w końcu jesteś wampirem.

Potrząsnął głową.

Jest różnica pomiędzy karaniem i zabijaniem wrogów a gwałceniem niewinnych dzieci. Wybacz,

to co powiedziałem, ale w tej chwili nie pojmuję kultury wilkołaków.

W porządku, sama nie jestem nią zachwycona. Spojrzałam na swoje palce, mocno zaciśnięte na

kolanach. Nikt tak naprawdę mi nie powiedział, co się miało ze mną stać, a jedynie, że

zaangażowanie w uroczystość to dla mnie wielki zaszczyt i że dla dobra rodziny powinnam robić

wszystko, co tylko zechce nowy przywódca watahy. Wzruszyłam ramionami. Nie byłam głupia

ale... ale byłam naiwna. Moi rodzice byli bardzo surowi, wysłali nas do prywatnych szkół, nie

pozwalali oglądać zbyt wiele telewizji i kontrolowali co czytaliśmy. Z tego powodu nie wiem zbyt

wiele o seksie. Tak naprawdę, nie wiem nic. Nadeszła pełnia i kilka starszych kobiet w watahy

przyjechało po mnie. Naszykowały mi kąpiel z dodatkiem specjalnych ziół. Do tej pory pamiętam

ten zapach, bo gdy skończyły pachniałam jak kwiaciarnia. Ubrały mnie jedynie w długą, białą szatę

i zabrały do położonego w lesie ołtarza.

Oczy Jude'a rozszerzyły się w niedowierzaniu.

Mają ołtarz?

Skinęłam głową.

To taki rodzaj rytuału, ofiarowują dziewictwo dziewczyny. Oczywiście prawdziwy stosunek może

odbyć się dopiero po pierwszej przemianie i polowaniu. Inaczej stado nie uważa takiej dziewczyny

za dojrzałą płciowo. Ale przed polowaniem jest ona przywiązana do ołtarza w ludzkiej postaci tak,

żeby przywódca mógł dokładnie ją obejrzeć i okazać swoje pożądanie.

Spojrzałam w ogień, przypominając sobie tę noc i przeżywając ją tak, jak przez wiele lat

starałam się nie robić.

Luz. Powiedział cicho Jude. Nie musisz kontynuować.

Spojrzałam na niego.

Muszę. Chciałeś wiedzieć, więc dobrze. Powiem ci. Chyba, że nie chcesz słyszeć takiej prawdy?

Rzucił mi poważne spojrzenie.

Wysłucham wszystkiego, co chcesz mi powiedzieć.

Dobrze. Spojrzałam w ogień, bo łatwiej mi było mówić kiedy nie widziałam litości w jego

oczach. Zdjęli ze mnie szatę i przywiązali do ołtarza. Powiedziałam, przypominając sobie

okrągły księżyc, tak biały i obojęty, że przypominał przelatującego ducha. Potem przyszedł do

mnie i... i zaczęłam się bać. Zacisnęłam oczy i zaczęły napływać wspomnienia. Nie byłam

przyzwyczajona do nagości i... i nikt wcześniej mnie nie dotykał. Nie w taki sposób, jak on to robił.

On.. jego ręce były wszędzie. Na moich ustach, piersiach, między... między nogami. Przełknęłam

ślinę. On nawet włożył tam palce żeby... żeby zobaczyć jak ciasna jestem. Potem wspiął się na

ołtarz...

Luz... zaczął Jude, ale uniosłam rękę by go powstrzymać. Musiałam wyrzucić to z siebie, teraz

albo nigdy.

Wspiął się na ołtarz... na mnie. Powtórzyłam. I mówił jak to będzie, co mi zrobi, jak... mnie

weźmie. On... tam było jeszcze kilku innych mężczyzn, inne alfy, i oni śmiali się, kiedy o tym

mówił, kiedy powiedział jak dużo radości sprawi mu pieprzenie mnie. Czułam pustkę wewnątrz

siebie, ale nie mogłam przestać. On.. próbował się we mnie wcisnąć. Ale byłam tak ciasna, że

zaczęłam krzyczeć. Zaśmiał się i powiedział, że mogę krzyczeć aż ochrypnę. Bo..., bo po

polowaniu miał zamiar dokończyć.

Coś mokrego i ciepłego spłynęło po moim policzku i kapnęło na splecione palce. Nie

czułam, że płaczę, ale widocznie tak było. Z atakiem płaczu, czy bez, musiałam dokończyć

opowieść.

Myślałam, że to jakieś nieporozumienie, że to co zrobił, było złe. Byłam nauczona, by nie

pozwalać dorosłym na takie zachowania, a jeśli by coś takiego miało miejsce, natychmiast miałam

zgłosić to rodzicom. Jak tylko mnie uwolnili i pozwolili odejść pobiegłam, by odnaleźć moją

matkę. Ja.. opowiedziałam jej wszystko bo myślałam, że powie ojcu i on ich powstrzyma.

Tak się nie stało. Wymruczał Jude i to nie było pytanie.

Potrząsnęłam głową.

Nie. Powiedziała, że nadszedł czas bym dorosła i nauczyła się, że nie wiążą się z tym jedynie

przyjemności. Powiedziała... powiedziała, że muszę przejść przez to dla rodziny, że to mój

obowiązek. I naturalnie ojciec ją poparł.

Straszliwe poczucie zdrady uderzyło we mnie z ogromną mocą. Świadomość, że to co mi się

zdarzyło poparli ludzie, którzy powinni mnie kochać i chronić a zamiast tego oczekiwali że tam

wrócę i pozwolę, by to się powtórzyło, tylko jeszcze gorsze. Starałam się to właśnie powiedzieć

Jude'owi, ale zbyt trudno było ubrać to w słowa. Potrząsnęłam głową decydując się na przejście do

kolejnej części.

Luz... głos Jude'a był chrapliwy a w jego oczach zobaczyłam odbijający się mój własny ból.

Jakoś zmusiłam się, by mówić dalej.

Nadszedł czas i wszyscy dookoła mnie rozpoczęli przemianę. Ludzie stawali się wilkami i to było

takie magiczne. Wiedziałam, że powinnam zrobić to samo, czekałam na to całe życie. Ale tylko...

Nie mogłaś. Powiedział cicho Jude.

Potrząsnęłam głową.

Nie mogłam. Próbowałam, albo tylko tak sobie wmawiałam, nie ważne. Ale potem nie mogłam

oddychać, dostałam drgawek a mój żołądek zaczął szaleć.

Miałaś atak paniki

Jak się okazuje, pierwszy z wielu. Ale skoro nie przeszłam przemiany to nie byłam dojrzała

płciowo. Dlatego Eagle, przywódca watahy, nie mógł mnie mieć. Ponownie wytarłam oczy.

Oczywiście, to był ogromny skandal. Zrujnowałam uroczystość i zarówno rodzice jak i przywódca

stada byli wściekli.

Oczy Juda zabłysły czerwienią.

Dzikusy.

W ich oczach tacy nie byli. Dla nich to wszystko była moja wina. Wierzyłam w to. Westchnęłam

głęboko. Po tym nic co zrobiłam, nie było wystarczająco dobre. Miałam złe oceny, przez naciski

pod którymi żyłam, i przez ataki paniki, które towarzyszyły każdemu testowi. W nocy miałam

koszmary i nie mogłam nic jeść, bo wszystko wracało. Czułam, że moi rodzice nienawidzili mnie

prawie tak mocno, jak ja siebie. Myślę... myślę, że gdyby nie mój młodszy brat w końcu

odebrałabym sobie życie.

Bardzo się nim przejmujesz. Zauważył Jude.

Bardziej, niż całą resztą razem wziętą. Powiedziałam. Był zbyt młody, by zrozumieć co się

dzieje, zbyt młody by mnie popierać lub potępić, kiedy po tym wszystkim nie mogłam się zmienić.

Jego obecność pozwoliła mi odzyskać spokój i powoli zapominać o tym co się stało, zmiatać

wspomnienia pod dywan i udawać, że to się nigdy nie wydarzyło. Dlatego byłam taka dziwna, gdy

cię poznałam. Przez lata wmawiałam sobie, że nic się nie zdarzyło, że to nie jest warte pamiętania.

Potrząsnęłam głową. Udawałam, że nie wiem jaka jest przyczyna moich ataków paniki w ważnych

momentach, że nie wiem, dlaczego nie potrafię się zmienić. I robiłam to tak dobrze, że sama w to

uwierzyłam. Ścisnęłam wierzch nosa pomiędzy kciukiem a palcem wskazującym. Boże, żałuję,

że nie da się tak żyć.

Jude zmarszczył brwi.

Co w takim razie złamało ten krąg. Czy dzisiejsza udana przemiana? Czy to co się wydarzyło

kilka nocy wcześniej pomiędzy nami?

Żadne. Oba. Potrząsnęłam głową. Myślę, że to było we mnie, ta chęć powiedzenia ci prawdy.

Ale jednocześnie nie chciałam się z tym zmierzyć. A ostatnio... ostatnio musiałam. Westchnęła.

Przeszłość jest wystarczająco zła, a teraz mam kolejne problemy.

Oh. Uniósł nieznacznie brwi. Co stało się w nocy, Luz?

Chrząknęłam lekko.

Powiem ci, ale musisz mi obiecać, że nie weźmiesz sprawy w swoje ręce. Żadnego zabijania,

obdzierania ze sóry czy ścinania głów, nie ważne jak będziesz wściekły. Zgoda?

W oczach Jude'a dostrzegłam niebezpieczne błyski.

Dlaczego muszę złożyć taką obietnicę?

Wyjaśniłam mu wszystko na temat Diega i o tym, że Engle obarczył go Świętą Winą.

Więc teraz, jeśli cokolwiek stanie się z przywódcą, będą posądzali Diega. Może zostać wygnany

ze stada albo nawet zabity, w zależności jak zareaguje alfa. To jest naprawdę poważna sprawa,

dlatego musisz powściągnąć swój temperament.

Trzymam go na smyczy, jak to się mówi. Kontynuuj. Jude machnął jedną ręką. Czy to Engle

wystraszył cię dziś w nocy.

Skinęłam żałośnie głową.

On jest ciągle przywódcą stada, więc technicznie rzecz biorąc dopóki nie odejdzie moje

dziewictwo należy do niego. A on nie zrezygnuje, dopóki go nie dostanie, nie dostanie mnie.

Czy nie mówiłem ci, że nikt nie może cię dotknąć, bez twojej zgody? On nigdy nie będzie cię

miał. Oczy Jude'a płonęły czerwienią i wiedziałam, że były tylko dwa powody takiego

zachowania. Wściekłość lub pożądanie. I byłam pewna, że nie chodziło o to drugie.

Przygryzłam dolną wargę.

Problemem jest to, że on to planował od dłuższego czasu. Był jednym z tych, którzy wynajęli tych

opryszków, którzy próbowali mnie porwać. Myślę, że on chce mnie dostać, nie ważne legalnie czy

nie. Wtedy kiedy mnie napadli, nie mieli do tego prawa, no przynajmniej prawa watahy. Ale teraz,

gdy mam za sobą pierwszą przemianę nikt nie może zaprzeczyć, że on ma do mnie prawo. Może

odebrać mi dziewictwo. Wzięłam głęboki oddech i spojrzałam na Jude'a. Potrzebuję cię, byś

mnie go pozbawił.

Zmarszczył brwi.

O czym ty do cholery mówisz?

To ma sens, naprawdę. Starałam się nadać wypowiadanym słowom jakąś logikę. To moje

dziewictwo wabi Engla. Kiedy go nie będzie, nie będzie miał prawa ani powodu, by się mną

interesować. Ja będę bezpieczna, mój brat będzie i będziemy mogli zacząć życie od nowa. To

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: