stateczność wzory1.doc

PRZYJĘCIE ŁADUNKU;

GM’- początkowa wysokość metacentryczna po przyjęciu dodatkowej masy

yf – przesunięcie masy od osi symetrii statku

GM’=KM’-(KG’+ΔGM’)

KM’ – środek wyporu z krzywych hydrostatycznych po przyjęciu ładunku

KG’ – środek ciężkości po przyjęciu ładunku

p- przyjęta masa

zp- wzniesienie środka ciężkości przyjętego ciężaru

D- wyporność przed przyjęciem ciężaru

(wzór przybliżony kiedy nie możemy odczytać KM)

GM- wysokość metacentryczna przed przyjęciem ciężaru

Tśr- zanurzenie średnie przed przyjęciem ciężaru

ΔTśr- przyrost zanurzenia średniego

Zp- wzniesienie środka ciężkości przyjętej masy

γ – gęstość wody

PRZESUNIĘCIE ŁADUNKU:

p(xp1, yp1, zp1) do (xp2, yp2, zp2)

B- szerokość statku

TPB- zanurzenie prawej burty

TLB- zanurzenie lewej burty

yp1 -współrzędne przed przesunięciem

yp2 - współrzędne po przesunięciu

KG’=KG+ΔKG

Przy przesunięciu ładunku KM pozostaje bez zmian wtedy:

ΔGM= ΔKG

Zmiana zanurzenia na skutek przesunięcia wzdłuż statku:

xp1-początkowa odcięta przesuniętej masy

xp2-końcowa odcięta przesuniętej masy

ZMIANA PRZEGŁĘBIENIA SPOWODOWANE PRZYJĘCIEM DODATKOWEJ MASY

p – masa przesuniętego ładunku

xg- odcięta środka przyjętej masy

xs- odcięta środka ciężkości wodnicy

Δt -zmiana trymu po przyjęciu dodatkowej masy

tk=tp+ Δt

OBLICZANIE ZANURZEN STATKU W DANYM STANIE ZALADOWANIA:

  po uwzględnieniu gęstości wody

td, tr – przegłębienie na dziób i rufę (td- dodatnie, tr- ujemne)

t- trym

xg – odcięta środka ciężkości

xB0 – położenie środka wyporu z AKH

xs- odcięta środka wyporu

STATEK NA MIELIŹNIE:

Podparcie punktowe:

Tśrm –zanurzenie średnie po wejściu na mieliznę

Ośr. –zanurzenie średnie przed wejściu na mieliznę

Δt=tm-t

tm- trym po wejściu na mieliznę

t- trym przed wejściu na mieliznę

naj mniej dokładny

najdokładniejsza metoda

N- nacisk

Fw- pole wodnicy

Dm- wypór po wejściu na mieliznę

D- wypór przed wejściem na mieliznę

γ – gęstośc wody

OKREŚLANIE PUNKTU PODPARCIA

  bo x0=0

y0-jest równe 0 bo statek jest podparty na płaszczyźnie podstawowej

LUB gdy nie mamy podanego KM to:

DRAFT SURVEY.

a- zanurzenie większe na owrężu

b- zanurzenie mniejsze na owrężu

c- dla zanurzenia większego na owrężu

d- dla zanurzenia mniejszego naowrężu

ΔT- różnica zanurzenia pomiędzy Mj-0,5 a Mj+0,5

ΔMj dla zanurzenia średniego Mj plus 0,5m i Mj minus 0.5m

ΔMj=Mj(+0,5m)- Mj(-0,5m)

Poprawka zanurzenia na znakach

ΔR- poprawka zanurzenia na rufie

LR, LD –odległość pomiędzy znakami a pionem rufowym

ΔR, ΔD - różnica zanurzenia na znakach.
METODA STAŁEGO WYPORU

f=l*b*μ

moment bezwładności poprzeczny

moment bezwładności wzdłużny

f- powierzchnia uszkodzonej wodnicy

μ- współczynnik zatapialności przedziału

k - współczynnik na wystające części kadłuba.

KM, FM –wyciągamy dla zanurzenia z AKH

ILn=IL+Fw*(xs-xsn)2 – [il + f*(xc-xsn)2]

IBn=IB + Fw*(ysn)2 – [ib + f*(yc-ysn)2]

Vw=Vt* μ = L*B*T* μ

Fw- pole powierzchni wodnicy

f- pole powierzchni wodnicy uszkodzonej

Vw –objętość przedziału uszkodzonego

Vt –objętość przedziału uszkodzonego objętość teoretyczna

Zmiana przegłębienia:

Vw –objętość przedziału uszkodzonego

MJn – jednostkowy moment przegłębiający po uszkodzeniu

xg –odległość środka ciężkości uszkodzonego przedziału

xsn – odcięta środka wodnicy po uszkodzeniu

Obliczanie w płaszczyźnie poprzecznej

KG -statku nieuszkodzonego stała podane w zadaniu

V –Objętość podwodzia statku.

Vw –objętość przedziału uszkodzonego

zg – wzniesienie środka ciężkości zalanego przedziału

KRYTERIUM POGODY IMO

Mw=p*Fw*z

lw2=1,5* lw1

Mw -moment od wiatru

lw -ramię przechylające od wiatru

Fw – powierzchnia nawiewu

p- ciśnienie 504 Pa

z –odległość od połowy zanurzenia do środka nawiewu

Pole pod krzywą GZ obliczamy dla kątów:

KRYTERIUM POGODY PRS

dzielimy przez g*1000jeżeli jeżeli N, a przez g gdy w kN

p – ciśnienie

Fw –powierzchnia nawiewu

z – odległość od wodnicy do środka nawiewu

KRZYWA RAMION PROSTUJĄCYCH

GZ= lk-(KGcopr.*sinφ)

METODA TRAPEZÓW

...