Wykłady poetyka fimu.rtf

POETYKA FILMU

WYKŁAD l

l .Film to praca zbiorowa, rzadko jednej osoby.

2.              By powstał film należy w pierwszej kolejności mieć pomysł.

Następnie stworzyć odpowiedni scenariusz, który precyzuje tzw. 2 k czyli „koncepcja i konstrukcja."

3.              Koncepcja- przedstawia dany temat, u którego podstaw leży pewne ogólne założenie. To
pierwotna przyczyna całego filmu.

4.              Konstrukcja- spaja całość, narracja jest płynna. Wybiera się daną konstrukcję mając ogląd
całości.

5.Sztuki narracyjne- film, literatura, teatr. Wszystkie one mają:

Ekspozycję- wprowadzenie akcji,

Zawiązanie konfliktu,

Rozwinięcie akcji

Punkt kulminacyjny

Rozwiązanie akcji

Jest to tzw. Narracja męska.

6. Scena to zespół ujęć połączonych jednością czasu, miejsca i akcji.

Wyjątek stanowa tzw. Montaż równoległy- toczenie się akcji w jednym czasie ale różnych miejsach, np. Z punktu widzenia uciekającego i goniącego, np. „Napad na ekspres".

7. Sekwencja to kilka scen stanowiących dramaturgicznie zamknięty fragment filmu.

8. W scenariuszu uwzględnia się dialogi i elementy akustyczne. Pisząc go operuje się prostym
językiem, nie precyzuje się myśli i stanów emocjonalnych bohaterów.

9. Dokumentacja scenariusza- zapoznanie się z prawdziwymi realiami, np. Jeśli film jest o
lekarzach, należałoby przeprowadzić wywiad środowiskowy, nabyć pewne kompetencje i poznać
język danego środowiska.

10. Scenariusz  to materiał literacki będący podstawą realizacji przedstawienia teatralnego albo filmu. Zawiera szkic fabuły, charakterystykę postaci, opis miejsc, dialogi oraz uwagi odautorskie i reżyserskie. Może być przeróbką istniejącego dzieła literackiego (scenariusz adaptowany) lub stanowić oryginalną twórczość autora (scenariusz oryginalny).Ustala zasady, konstruuje temat jednak wcześniej przechodzi fazę scenopisu.

11. Scenopis to opracowywany na podstawie scenariusza techniczny plan realizacji filmu,

sztuki teatralnej bądź serialu telewizyjnego, zawierający szczegółowy opis kolejnych scen, scenografii, ujęć kamery. Przy realizacji filmu jest podstawą konkretnych działań reżysera, operatora i scenografa. W praktyce filmowej, zwłaszcza w animacji, nazywany też "scenopisem opisowym".

12. Scenorys (ang. storyboard), scenopis obrazkowy - seria obrazów i szkiców, będących wskazówkami przy filmowaniu dla reżyserów, scenografów, operatorów, aktorów i montażystów. Ilustrowany scenopis filmu, swego rodzaju komiks. Kolejny etap prac przygotowawczych do filmu po scenariuszu i scenopisie opisowym.

- numer kolejnego ujęcia,

-oznaczenie planu w jakim ma być wykonane

-treść ujęcia

-określenie dźwięku- dialog, komentarz, uwagi,

-długość trwania ujęcia.

14.              Ujęcie - najmniejsza dynamiczna część filmu składająca się z kadrów w ruchu; odcinek
taśmy filmowej z obrazem foto grafo wanym od startu kamery do momentu zatrzymania jej -
„cięcie". Robi sieje z tzw. Zakładkami-najczęściej powtórzenie, rozpoczęcie
zaplanowanego ujęcia, by zachować płynność

Im dłuższe ujęcia tym akcja wolniejsza, krótsze-dynamizująją.

15.              Funkcja ujęcia- spełnia zadanie jakie ma ujęcie w danej scenie. Stosuje się tzw. Gradację
ujęć, chyba że duży skok z jednego na drugie .a wywołać szok, dramaturgię wydarzeń.

Kadr - pojedyncza klatka błony filmowej, bądź fotograficznej, objętej ramami pola naświetlanego przez aparat fotograficzny, dzięki zwolnieniu jego migawki.Rozmiar kadru jest uzależniony od wielkości naświetlanego materiału. Popularne błony światłoczułe mają wielkość 8 mm. 16 mm, 36 mm. Tak zwane błony średnioformatowe zawieraj ą kadry 6x4,5cm, 6x6cm oraz 6x9cm cm

CIĘCIE  - czyli ostrą natychmiastową zmianę ujęć. W filmowej interpunkcji takie przejście ani nie zamyka ani nie otwiera zdania. Jeżeli nie popełnimy błędu technicznego jak np. przekroczenie osi akcji, takie przejście jest dla widza neutralne i niezauważalne. W ten sposób łączymy ujęcia i sceny, w których

występuje jedność miejsca i czasu, - czyli akcji.

ŚCIEMNIANIE (FADE) - tak najczęściej zaczyna się i kończy większość filmów. Najczęściej wykonuje

się ściemnienie do czerni, chociaż można się również spotkać ze ściemnieniem do bieli. Takie połączenie

ujęć definitywnie kończy pewien etap filmu. Oznacza zmianę miejsca i czasu akcji. Ścieżka dźwiękowa

również jest ściszana.

PRZENIKANE - polega na nałożeniu obrazu na jednocześnie zanikający poprzedni obraz, w środku łączenia obydwa obrazy są widoczne. Przenikanie pomiędzy ujęciami oznacza najczęściej upływ czasu, przejście do retrospekcji lub zmianę miejsca akcji

17. Jazda- najazd/odjazd kamery - przemieszczanie się kamery umieszczonej na wózku lub kranie. Za jej pomocą można zmieniać plan podczas ujęcia (najazd/odjazd)

Perspektywa normalna - uzyskana jest, gdy obiektyw aparatu jest na wysokości twarzy lub pierś fotografowanej osoby lub na wysokości ważnych elementów fotografowanych przedmiotów. Jest ona dla nas naturalna, gdyż na co dzień oglądamy świat z tej perspektywy. Istotne jest to, że relacje miedzy bohaterami fotografii a oglądającym są naturalne, a co za tym idzie neutralne. Jeśli opowiadamy historię normalnego człowieka, użyjemy właśnie takiej perspektywy, aby pokazać, że jest on taki jak my. Nietrudno zauważyć, że fotografując najczęściej korzystamy z perspektywy normalnej.

Perspektywa ptasia - obiektyw umieszczony wysoko, osoby lub przedmioty fotografowane z góry.

Warto użyć takiego spojrzenia, gdy chcemy pokazać, że ktoś jest mało ważny, czy wręcz malutki Dobrze rozumiemy co to znaczy, gdy ktoś "patrzy na kogoś z góry". Taka perspektywa doskonale oddaje to spojrzenie.

Perspektywa żabia - obiektyw umieszczony nisko, osoby lub przedmioty fotografowane z dołu. Tak sfotografowana osoba wydaje się bardzo ważna. Zauważmy, że znakomitą większość pomników oglądamy z dołu, więc przy tak przyjętym punkcie widzenia automatycznie wynosimy sfotografowane osobę na piedestał. Ta perspektywa często wykorzystywana jest przy budowaniu dobrego wizerunki polityków. Od razu wydają się oni szlachetniejsi, prawi itp.

Playback to odtwarzanie wcześniej nagranej ścieżki dźwiękowej. Na koncertach głównie ze względów technicznych lub braku umiejętności wokalnych osoby. Często muzycy grają z playbacku. Artyści śpiewają z playbacku ponieważ mogą między innymi mieć określoną choreografię czyli taniec. Wtedy najczęściej ruszają ustami do mikrofonu.

Postsynchrony polegają na stworzeniu w studio ścieżki dźwiękowej od podstaw. Angielska nazwać postsynchronów to Automatic Dialog Repiacement (ADR) lub Looping. Dialogi nagrane na planie tzw. PILOTY, służą jako pomoc podczas ponownego nagrywania ich w studio dźwiękowym Podkładane są również wszelkie efekty dźwiękowe - synchroniczne i nie synchroniczne, odgłosy tła itd.

Wszystkie kwestie dialogowesądoskonale słyszalne, a nagrywano je synchronicznie z rejestracją obrazu, (metodą tzw. z zdjęć stuprocentowych) gdyż postsynchrony, realizowane w warunkach innych niż te, które panowały na planie, w innej atmosferze odebrałyby aktorom prawdę wyrazu.

18.          Podstawowym środkiem wyrazu filmu są plany- czyli odległość kamery od filmowanego obiektu. Miernikiem jest postać bohatera.

19.          Plan daleki- ukazuje przestrzeń, najczęściej z góry, są to na ogół sceny plenerowe, zapoznające się z terenem, człowiek jest nierozpoznawalny.

20.          Plan ogólny-jest to pełny obraz miejsca akcji, człowieczą postać widać, ale słabo. Często wykorzystuje się go w ukazaniu wnętrza, on umiejscawia akcję, często stosowany w filmach przygodowych lub scenach pogoni.

21.          Plan pełny- obejmuje całą wysokość kadru, rzadko stosowany, na ogół tylko przejściowo między planem ogólnym a amerykańskim, przydatny gdy ukazuje się większą ilość osób, np. sceny tańca, bójek.

22. Plan amerykański- postać widoczna od góry do kolan, odzwierciedla właściwości percepcji oka ludzkiego i jest najczęściej podstawowym planem.

23. Plan średni stosuje się go zamiennie z planem amerykańskim, postać ukazana od góry do pasa, dobrze widoczna mimika, np. Całujące się pary...

24. Plan bliski (półżbliżenie )= popiersie- stosowany, aby bardziej skoncentrować się na grze, Simice tarzy, np. Aby lepiej ukazać jego stany psychiczne.

25. Zbliżenie - twarz człowieka ukazana w całości w kadrze, gł. Przedstawianie stanów

emocjonalnych, stosów. W punktach kulminacyjjnych psychologii ludzkiej, lub istotne dla akcji rekwizyty. Często używa się do celów informacyjnych, np. Zbliżenie na szyld, zegar, notatki, sms.

26.          Detal - jest to ukazanie fragmentu jakiejś całości- np. Isotnego a nawet kluczowego dla
akcji przedmiotu,gł. Stosowany w końcowej fazie kina niemego, dziś gł. W kryminałach.

27.          Plan zmieniony-

*                bliższe lub dalsze usta^oenie kamery

*                przybliżenie lub oddalenie danej postaci
...