PRZEWRÓT W PRZÓD
I. Technika wykonania
Z przysiadu podpartego skłon głowy w przód z jednoczesnym wznosem
bioder (ciężar ciała przenieść na ręce), ugięcie ramion w stawach łokciowych,
oparcie karku o podłoże i wykorzystując odbicie nogami – przetoczenie na
plecach do przysiadu podpartego. W trakcie przetaczania nogi powinny być
ugięte, a kolana i podudzia przyciągnięte do klatki piersiowej.
II. Sposób asekuracji
Ustawienie z boku ćwiczącego: dalszą ręką – pomoc pod kark i głowę, bliższą
– pod kolana w celu nadania rotacji.
III. Wskazówki metodyczne
Naukę przewrotu należy rozpocząć od opanowania przetoczeń w skuleniu.
Nauczanie przewrotu ułatwia zastosowanie pochylni i wykonywanie przewrotu
z góry w dół. Z klęku na górnej części skrzyni, dłonie oparte poniżej na podłożu,
przeniesienie ciężaru ciała na ręce z jednoczesnym skłonem głowy i oparciem
karku na materacu, z uniesieniem bioder i odbiciem kolan przetoczenie w przód
do siadu skulonego.
IV. Ćwiczenia pomocnicze i właściwe
6. Z postawy zasadniczej przysiad podparty ze skuleniem i przeniesieniem
ciężaru ciała na ręce.
7. Z leżenia tyłem na podłożu, ugięcie nóg w stawach kolanowych i
biodrowych, siad skulony.
8. Z siadu skulonego przetoczenie w tył na plecy i powrót do przysiadu.
9. Z leżenia tyłem skulenie i przetoczenia w przód i w tył.
10.Z przysiadu podpartego – przetoczenie w tył na plecy i z powrotem.
11.Z leżenia tyłem, z nogami ugiętymi w stawach kolanowych, dłońmi
splecionymi na karku, przejście do siadu ugiętego i dotknięcie łokciami
kolan.
Najczęściej popełnianymi błędami są:
- wykonywanie przewrotu na głowie
- brak amortyzacji rękami
- niewytrzymanie w skuleniu
- podpieranie się rękami
PRZEWRÓT W TYŁ
Z przysiadu podpartego należy pochylić głowę, przyjąć pozycję
skuloną, następnie odepchnąć się rękami i przetoczyć w tył. W tym
czasie ugięte ramiona należy przenieść w górę w tył i oprzeć na
podłożu za głową. Po przetoczeniu się przez głowę wyprostować
ramiona, unieść barki i tułów w górę i przejść do przysiadu
podpartego
Ustawienie z boku ćwiczącego, w momencie dotknięcia głową podłoża pomoc
rękami pod bark dążąc ku górze.
III. Ćwiczenia pomocnicze i właściwe
1. Z siadu prostego przetoczenie w tył do leżenia przewrotnego.
2. siadu skulonego przetoczenie w tył do leżenia skulonego.
3.Leżenie tyłem skulone – ruchy wahadłowe w przód i w tył (kołyska).
4.Z leżenia tyłem przejście do leżenia przerzutego o nogach
wyprostowanych.
5.Siad równoważny.
Najczęstsze błędy w wykonaniu ćwiczenia to:
- zbyt wolne przetaczanie się w tył
- prostowanie pleców w czasie przewrotu
- opóznianie oparcia rąk za głowę
- zbyt szerokie rozchylanie łokci na zewnątrz
- mało aktywne opieranie się na rękach
- kończenie przewrotu na kolanach
PRZERZUT BOKIEM
Z postawy przodem do kierunku ruchu, wznos ramion w górę i nogi odbijającej (prawa noga przy przerzucie w prawą stronę) w przód. Następnie skłon tułowia w przód, oparcie dłoni prawej ręki o podłoże z równoczesnym zamachem w górę w tył nogi lewej i dalej: oparcie lewej ręki i odbicie z nogi prawej. Obrót w płaszczyźnie czołowej o prostym tułowiu przez pozycję stania na rękach w rozkroku. Lądowanie następuje identycznie, zaczynając od postawienia nogi zakrocznej (lewej). Podczas dokładnego wykonania przerzutu ręce i nogi powinny wspierać się o podłoże wzdłuż linii prostej
Z postawy za plecami ćwiczącego, trzymamy go za biodra chwytem skrzyżnym i idąc za jego ruchem, pomagamy w obrocie ciała.
1. Stanie na rękach z pomocą współćwiczącego, nogi w rozkroku, kolejne odrywanie rąk od podłoża i przenoszenie ciężaru ciała z jednej ręki na drugą.
3. Z postawy z RR w górę, stanie na rękach z ćwierćobrotem z pomocą.
4. Przerzut bokiem przy pomocy współćwiczącego, który chwyta z tyłu, skrzyżnie za biodra i pomaga w dojściu ciała do pionu.
5. Z postawy wykrocznej, ręce w górę - przerzut bokiem wykonany na linii (narysowanej na podłożu).
9. Przerzut bokiem, między dwiema liniami lub materacami postawionymi pionowo.
STANIE NA RĘKACH
Ręce oparte o podłoże, palce rozstawione i skierowane w przód. Odbicie z ugiętej nogi wykrocznej i równoczesnym zamachem prostej nogi zakrocznej, uniesienie bioder w górę nad głowę - dojście do stania na rękach o nogach złączonych. Przed odbiciem wysunąć barki w przód, aby znalazły się nad dłońmi. Dochodząc do stania lekko cofnąć je w tył, aby ramiona, tułów i nogi tworzyły jedną, prostą linię. Ręce wyprostowane i wyciągnięte w stawach barkowych. Głowa lekko odchylona w tył, twarz i wzrok skierowane na dłonie. Zejście analogicznie opuszczając nogi - powrót do pozycji wyjściowej.
Asekurujący ustawia się z boku lub z przodu, przytrzymuje biodra współćwiczącego. W klasach młodszych z uwagi na niski wzrost ćwiczących, nauczyciel w czasie ochrony może przyjąć pozycję klęk jednonóż przodem do ćwiczącego. Pozycja ta ułatwia chwyt za biodra i ich przytrzymanie a w razie przerzutu nóg do tyłu umożliwia oparcie bioder o bark ochraniającego.
- Z przysiadu podpartego unoszenie bioder w górę kolejnym odbiciem nogami z wymachami nożycowymi. - Z przysiadu podpartego tyłem do drabinek wchodzenie po szczeblach do stania na rękach i powrót do pozycji wyjściowej. - Z uniku podpartego odbiciem i zamachem stanie na rękach z pomocą współćwiczącego. - Stanie na rękach z oparciem o drabinki z odrywaniem nóg od szczebla i próbą samodzielnego stania.
SKOK KUCZNY PRZEZ SKRZYNIE
Ćwiczenia pomocnicze i właściwe
1. Z truchtu wykonuje naskok obunóż na odskocznię - odbicie i kilka skoków na odskoczni z prawidłowym ułożeniem dłoni na skrzyni.2. Odbicie z odskoczni i naskok obunóż na skrzynię do przysiadu podpartego i zeskok w głąb z prawidłowym zaznaczeniem postawy.3. Z krótkiego rozbiegu odbicie z odskoczni i przeskok kuczny przez skrzynie.
monotenantes