Alfóldy Geza - Historia społeczna starożytnego Rzymu.pdf - Starożytność - HogoFogo

Wydawnictwu

FRANZ STEINER VERI~AG ze Stuttgartu

dziękujemy za nieodpłatne udostępnienie nam

prawa do wydania niniejszej książki.

Wydawnictwo Poznańskie

HISTORIA SPOŁECZNA

STAROŻYTNEGO RZYMU

GEZA ALFÓLDY

HISTORIA SPOŁECZNA

STAROŻYTNEGO RZYMU

Przekład

ANNA GIERLIŃSKA

Do druku podał

LESZEK MROZEWICZ

Wydawnictwo Poznańskie am

Tytuł oryginału:

Geza Alftildy, Rómische Sozialgeschichte. .

3., Voellig ueberarbeitete Auflage.

Franz Steiner Verlag GmbH, Wiesbaden 1984

(Wissenschaftliche Paperbacks 8. Sozial- und Wirtschaftsgeschichte.

Herausgegeben von Hans Pohl).

Franz Steiner Veriag GmbH, Wiesbaden 1984

Poznań 1998

Projekt okładki:

Jacek Pietrzyński

Redaktor techniczny:

Jacek Grześkowiak

Redakcja naukowa wydania polskiego:

Leszek Mrozewicz

Przy cytowaniu dzieł autorów antycznych wykorzystano istniejące w literaturze

polskiej przekłady. Fragmenty kilku tekstów, specjalnie dla potrzeb niniejszej

książki, z języków greckiego i łacińskiego przełożył:

Witold Maciejewski

Plany miasta Rzymu i mapy wykonał:

Ludwik Fijał

Indeks, korekta:

Waldemar Dejnega

Spis treści

Słowo wstępne (Leszek Mrozewicz) l9

Przedmowa do wydania polskiego / 11

Przedmowa do trzeciego wydania niemieckiego / 13

Przedmowa do pierwszego wydania niemieckiego / 15

1. Społeczeństwo wczesnego Rzymu / 19

Podstawy i początki wczesnorzymskiego porządku społecznego / 19

Struktura archaicznego społeczeństwa Rzymu /23

Walka stanów w okresie wczesnorzymskim /32

2. Społeczeństwo rzymskie od początku ekspansji

do drugiej wojny punickiej /42

Rozpad archaicznej struktury społecznej: ugoda stanów i ekspansja /42

Ustrój społeczny Rzymu w III wieku p.n.e. /53

3. Zmiany strukturalne w II wieku p.n.e. /68

Przesłanki i charakterystyka ogólna /68

Warstwy wyższe /71

Warstwy niższe, Italikowie, ludność prowincji /80

Ku kryzysowi /90

4. Kryzys republiki a społeczeństwo rzymskie /98

Konflikty społeczne w Rzymie u schyłku republiki /98

Powstania niewolników, mieszkańców prowicji oraz Italików / 100

Główne konflikty okresu późnorepublikańskiego

i ich uwarunkowania społeczne / 108

Skutki kryzysu a społeczeństwo rzymskie / 122

5. Ustrój społeczny Rzymu w okresie pryncypatu / 133

Stare i nowe przesłanki / 133

Warstwy społeczne / 146

Stan senatorski / 158

Inne stany i warstwy wyższe / 166

Niższe warstwy ludności miejskiej / 179

Niższe warstwy ludności wiejskiej / 190

Struktura stanowo-warstwowa i jej skutki / 195

6. Kryzys Imperium Rzymskiego a przemiany struktury społecznej /209

Kryzys Imperium Romanum a społeczeństwo rzymskie /209

Przemiany w warstwach wyższych /216

Proces przemian społecznych w łonie warstw niższych /228

Zmiany strukturalne / 232

7. Społeczeństwo późnego Rzymu /243

Przesłanki i charakterystyka ogólna /243

Warstwy wyższe /251

Warstwy niższe /262

Społeczeństwo późnorzymskie a rozpad Impeńum Romanum /271

Uwagi uzupełniające /284

Przypisy /289

Wykaz ważniejszych prac prof. Gezy Alftildyego /323

Indeks osób /325

Słowo wstępne

Historia społeczna starożytnego Rzymu Gezy Alfóldyego, prze-

łożona na większość języków zachodnioeuropejskich, w tym na tak

dla nas egzotyczne, jak portugalski i nowogrecki, zrobiła karierę świa-

tową. W RFN ukazała się trzykrotnie, co już jest ewenementem.

Powszechnie czytana, tak przez naukowców, jak i niefachow-

ców, wywiera zasadniczy wpływ na kształtowanie się naszego wi-

zerunku społeczeństwa rzymskiego - od jego początków (VIII - VI w.

p.n.e.) po upadek (V w. n.e.). Jej oddziaływanie w tym względzie

porównać możemy, bez cienia przesady, z rezonansem, jaki swego

czasu stał się udziałem głośnej Historii rzymskiej (Rómische Ge-

schichte) Teodora Mommsena.

Dlatego też ukazanie się tej pracy w języku polskim (a jest to

pierwsza jej edycja w krajach Europy Środkowowschodniej!)

przywitać należy z najwyższym uznaniem. Szczególnie, że auto-

rem jej jest wybitny specjalista, uczony cieszący się olbrzymim

autorytetem na całym świecie, wyznaczający - jeśli idzie o Rzym

cesarski - główne kierunki badań i ich metodę, skupiający wo-

kół siebie liczne grono uczonych, rzesze studentów. Do Heidel-

bergu w Niemczech, gdzie mieszka i pracuje, przyjeżdżają ucze-

ni z całego świata, aby go obserwować, z nim współpracować

i korzystać z jego osobowości.

Geza Alfóldy jest z pochodzenia Węgrem. Urodził się w roku

1935 w Budapeszcie, gdzie spędził młodość i odbył studia na tam-

tejszym Uniwersytecie. Studiował archeologię, filologię klasyczną

i prahistorię. Tu się doktoryzował i habilitował. W roku 1965 opu-

ścił Węgry i osiedlił się - ze statusem uciekiniera politycznego -

w Republice Federalnej Niemiec.

W Niemczech Zachodnich Geza Alfóldy zrobił błyskotliwą karierę.

Zatrudniony początkowo w Rheinisches Landesmuseum w Bonn,

już w 1965 roku rozpoczął wykłady na Uniwersytecie Bońskim.

W 1970 roku objął stanowisko profesora zwyczajnego (ordinańus)

na Uniwersytecie w Bochum, a w 1975 na Uniwersytecie w Heidel-

bergu: najstarszej i cieszącej się sławą jednej z najlepszych uczelni

niemieckich. W międzyczasie ( 1973/ 1974) jako temporary member

przebywał w Institute for Advanced Study w Princeton (USA), co

w świecie nauki uważane jest za szczególne wyróżnienie.

W 1986 roku G. Alfóldy otrzymał bardzo cenioną, prestiżową

nagrodę Niemieckiego Towarzystwa Badań (Deutsche Forschungs-

gemeinschaft), im. Gottfrieda Leibniza, przyznawaną najwybitniej-

szym uczonym za szczególne osiągnięcia. Jest członkiem wielu

międzynarodowych towarzystw naukowych i akademii nauk, dok-

torem honoris causa Uniwersytetów w Barcelonie ( 1988), Peczu

( 1992), Budapeszcie ( 1992) i w Lyonie ( 1997). Jest zagranicznym

członkiem Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie (od 1996).

Napisał kilkanaście monografii i niezliczoną ilość rozpraw, ar-

tykułów, not dyskusyjnych i recenzji. Każda z jego książek stawa-

ła się wydarzeniem naukowym, wywoływała żarliwe dyskusje. Jest

niekwestionowanym autorytetem na polu epigrafiki i prozopografii

rzymskiej, jednym z gorących zwolenników traktowania onoma-

styki jako źródła historycznego, z jednoczesnym wykorzystywa-

niem tych dziedzin wiedzy do strukturalnego badania dziejów -

przez pryzmat "historii społecznej", tj. przemian dokonujących się

w poszczególnych grupach społeczeństwa rzymskiego, zarówno je-

go elit, jak i "dołów", mobilności społecznej, awansu społecznego

i politycznego, społecznej i politycznej roli określonych grup zawo-

dowych etc. Jest przeciwnikiem marksistowskich koncepcji poj-

mowania dziejów i społeczeństwa.

Historia społeczna starożytnego Rzymu, napisana z niezwykłą

pasją, prezentuje w przystępnej formie naukowe poglądy G. Alfól-

dyego. Na gruncie polskim wypełnia ona wyraźną lukę w piś-

miennictwie dotyczącym starożytnego Rzymu*. Oznacza zarazem

kontakt polskiego czytelnika - a książka adresowana jest do sze-

rokiego odbiorcy - z nauką światową na jej najwyższym poziomie.

Alfóldy Geza - Historia społeczna starożytnego Rzymu.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: