Atest 3-2010.pdf

Ochrona przed

cząstkami stałymi

Ochrona przed

opryskaniem ciekłą

substancją chemiczną

Właściwości

antystatyczne

wg normy

EN 1149-1:1995

pod warunkiem

odpowiedniego

uziemienia

Ochrona przed

radioaktywnymi

cząstkami stałymi

wg normy

EN 1073-2:2002

Przeciwchemiczna

odzież ochronna

Kategoria III

Typ 5 i 6

Żadnych kompromisów

- stawką jest bezpieczeństwo pracownika

Kombinezon ochronny Tyvek ® Classic stanowi barierę zabezpieczającą przed nieorganicznymi substancjami

chemicznymi o niskim stężeniu oraz przed cząstkami stałymi o średnicy powyżej 1 µ m, a jednocześnie

umożliwia transfer pary wodnej. Jest odporny na rozerwanie i ścieranie a przy tym bardzo lekki.

Kombinezon nie pyli, nie zawiera wypełniaczy, spoiw ani silikonu.

Więcej informacji: 022 3200926

www.dpp-europe.com

Owalne logo firmy DuPont, Tyvek ® są zastrzeżonymi znakami handlowymi firmy DuPont bądź jej podmiotów zależnych.

w numerze

ludzie i wydarzenia

Bydgoszcz

Robert Kozela

Choć w ostatnich latach bardzo dużo mówi się o prewen‑

cyjnej roli PIP, to nie można zapomnieć, że zadania inspek‑

cji to przede wszystkim kontrola i działania mające na celu

poprawę warunków pracy. Jak ważne jest to zadanie widać

z przeglądu niektórych kontroli na terenie woj. kujawsko‑po‑

morskiego. Inspektorzy znajdują stanowiska pracy w ciem‑

nych i niskich piwnicach, nieogrzewanych garażach, a szat‑

nie w przyczepach kempingowych. 38

nauka i praktyka

2 3 Pola elektromagnetyczne

jako zagrożenia wypadkowe

Jolanta Karpowicz, Krzysztof Gryz

2 Teksty‑preteksty

3 Amatorszczyzna

Jerzy Knyziak

3 | 2010 (754)

organizacja i ekonomika

4 Poprawianie natury

Ryszard Studenski

4 6 Asystent bhp

Robert Kozela

technologie i bezpieczeństwo

27 REACH – meandry rejestracji

substancji

Bolesław Hancyk

60 Masażysta w sanatorium

Iwona Romanowska‑Słomka

przepisy i normy

1 2 Na bieżąco…

13 Tankowanie benzyny w rejestrze

Małgorzata Majka

5 5 Wymagania dotyczące

wyposażenia elektrycznego

maszyn

5 7 Zmiana pojęcia „miejsce pracy”?

Joanna Sendor

58 Nowe przepisy bhp i prawa pracy

5 9 Problemy z przepisami

emerytalno‑rentowymi

Joanna Sendor

6 2 Dodatek wyrównawczy

do wynagrodzenia

Franciszek Małysz

wypadki i awarie

44 Uderzenie drzewem

Jerzy Szewczyk

Fotograia:

Piotr Witosławski

informacje

6 Ludzie giną na budowach

16 Głosy z Polski

22 ZŁOTE SZELKI 2010

edukacja

28 Centralne szkolenia służby bhp

Robert Kozela

50 Angielski dla behapowców (lekcja 3)

Małgorzata Majka, Rafał Przebinda

52 Studia podyplomowe bhp

Uniwersytet Zielonogórski

ludzie i wydarzenia

8 Rehabilitacja – nakaz moralny

i inansowy

17 Kto jest kim w ochronie pracy:

Anna Malinowska

3 0 U źródeł Społecznej

Inspekcji Pracy (2)

Roman Adler

4 2 Tlenki siarki i siarkowodór

Ryszard Szozda

edukacja dla bezpieczeństwa

3 4 Powódź

Bronisław Bieś

stałe rubryki

7 Wydarzenia

10 Technika na co dzień

3 3 Redakcja odpowiada

36 Listy

37 Klub stałego czytelnika

4 8 Bhp w sieci

targi

18 Jak ułatwić pracę w pozycji

stojącej i pozycjach nietypowych

– Düsseldorf 2009

Zbigniew Jóźwiak

Wkładka

Maszyny – Lista kontrolna

Atest – Ochrona Pracy

3 | 2010

teksty‑preteksty

Niebezpieczny wuef

Chwila wytchnienia

„Polska” nr 10/10 informuje o toczącej się przed sądem pracy

sprawie o odszkodowanie za uszczerbek na zdrowiu, które‑

go doznał nauczyciel w związku z prowadzeniem lekcji wu‑

efu. Każdy zapewne w tej chwili pomyśli, że wueista uległ

wypadkowi podczas prowadzenia zajęć, co się rzadko – ale

jednak – zdarza, przy czym w jakichś niezbyt jasnych oko‑

licznościach, skoro sprawa traiła do sądu. Tymczasem nic

z tych rzeczy. Nauczyciel nie był wueistą lecz matematy‑

kiem, ale przez rok prowadził zajęcia z wuefu, choć nie miał

do tego żadnych kwaliikacji. Przyczyna była kuriozalna –

coś takiego mogło się zdarzyć chyba tylko w naszym kraju.

Otóż matematykowi zabrakło godzin do tzw. pensum. Po‑

nieważ miał już uprawnienia emerytalne, mógł w tej sytu‑

acji przejść na emeryturę, przy czym zarówno on jak i dy‑

rektorka szkoły byli co do tego zgodni. Nie wyraziły jednak

na to zgody władze gminne, gdyż musiałyby wtedy wypła‑

cić nauczycielowi odprawę. Wymyśliły za to, aby zatrudnić

go dodatkowo jako wueistę, gdyż na tym przedmiocie były

wolne godziny. Po roku nauczyciel rozchorował się. Choroba

trwała 7 miesięcy i – jak twierdzi matematyk – została spo‑

wodowana stresem wywołanym nadmiernym obciążeniem

psychicznym. Kazano mu wszak prowadzić zajęcia z przed‑

miotu, o którym nie miał pojęcia. Dodajmy – przedmiotu,

na którym uczniowie narażeni są na urazy. Wystąpił zatem

do sądu pracy o odszkodowanie za utratę zdrowia. W pierw‑

szej instancji przegrał, obecnie toczy się postępowanie w dr u‑

giej instancji. I jeszcze coś – dyrektorka szkoły zeznała w są‑

dzie, że nie miała w y jścia, gdyż dy rektor zespoł u ekonomicz‑

no‑administracyjnego szkół szantażował ją, że jeśli puści na‑

uczyciela na emeryturę, będzie musiała mu wypłacić odpra‑

wę z własnej kieszeni, bo gmina nie zapłaci.

Co jakiś czas wraca w mediach temat wykorzystywania przez

pracowników w godzinach pracy służbowego komputera

do celów prywatnych. Niedawno poruszono go w dzienni‑

ku „Polska” nr 268/09. Cytowano szacunkowe dane, ile cza‑

su faktycznie pracuje nadużywający komputera pracownik

i ile to pracodawcę kosztuje. Nic dziwnego, że pracodawcy

zabraniają, blokują itp. Ale – jak się okazuje – możliwy jest

kompromis. Szefowa pew nej ir my st w ierdziła, że pracow nik

nie może pracować 8 godzin bez przerwy i co jakiś czas na‑

leży mu się „chwila wytchnienia” (nie napisano tego wprost,

ale zapewne miała na myśli owe – wynikające z przepisów

bhp – 5 minut co każdą godzinę pracy). I te właśnie chwile

wytchnienia pracownik może wykorzystać dla celów osobi‑

stych, wchodząc na ulubione strony internetowe i fora spo‑

łecznościowe. To – jej zdaniem – lepsze niż wyjście na papie‑

rosa. Coś nam się zdaje, że cel wprowadzenia tego przepisu

był jednak zupełnie inny.

Obowiązek płatnika

I znowu ZUS. Jak informuje „Polska – Głos Wielkopolski”

nr 297/09, do sądu traiła sprawa właściciela małego za‑

kładu fryzjerskiego, któremu ZUS zarzucił nieodprowadze‑

nie składek w wysokości 32 tys. zł. ZUS natychmiast wydał

decyzję o skierowaniu sprawy do urzędu skarbowego, któ‑

ry na poczet roszczeń zajął płatnikowi samochód i obcią‑

żył hipoteką dom. Zarzut był niesłuszny, gdyż fryzjer re‑

gularnie opłacał składki i dysponował na to stosownymi

dowodami wpłaty. W sądzie okazało się, że rzekomy dłuż‑

nik ma rację, a cała sprawa wynikła z bałaganu w ZUS‑ie

i błędnego zaksięgowania wpłat. Pomimo, że ZUS przy‑

znał się do błędu, krzywdzącej fryzjera decyzji nie cofnię‑

to. Dlaczego? Bo, jak stwierdził pełnomocnik ZUS, płatnik

nie złożył wniosku o jej cofnięcie. Inaczej mówiąc – ZUS

naprawi błąd dopiero na prośbę swej oiary. Ale to jeszcze

nic. Pani rzecznik prasowy ZUS‑u oświadczyła, że „to płat‑

nik ma obowiązek pilnowania prawidłowości przelewów

na właściwe konto i pod właściwym tytułem (…) Jeśli doj‑

dzie do błędu, to także płatnik ma obowiązek ustalić jego

przyczynę i go naprawić”.

Cytowaliśmy w tej rubryce („Atest” nr 11/09) wypowiedź

pani minister pracy Jolanty Fedak, która, zapytana, dlacze‑

go ZUS jest jedną z najbardziej znienawidzonych instytucji

w kraju, odpowiedziała, że dlatego, iż ludzie dostają, ich zda‑

niem, za małe emerytury. Portal Wirtualna Polska opubliko‑

wał w dniu 7 lutego br. wywiad, jakiego udzielił tygodniko‑

wi „Wprost” Prezes PSL Waldemar Pawlak. Zapytany o kan‑

dydatury PSL na wybory prezydenta, wymienił dwie kobie‑

ty, w tym minister Jolantę Fedak. Z niecierpliwością na to

oczekujemy – na spotkaniu wyborczym zadamy publicznie

parę kłopotliwych pytań.

Deibrylator w agencji

W ilmie Janusza Zaorskiego „Cudownie ocalony” występu‑

je prostytutka o pseudonimie Lola Katafalk. Geneza pseu‑

donimu – klient zmarł w momencie korzystania z jej usług.

Takie rzeczy zdarzają się nie tylko w ilmach. Francuski po‑

lityk Felix Faure (prezydent Francji w latach 1895–1899) ja‑

ko prezydent niczym specjalnym się nie wyróżnił, ale prze‑

szedł do historii właśnie z powodu owych szczególnych oko‑

liczności śmierci. Ja k mów ili o nim współcześni – „ż ycie miał

bezbarwne, a jaką piękną śmierć”. Zagrożenie takie wystę‑

puje i współcześnie. Jak informuje „Polska” nr 44/10, wła‑

ściciele domów publicznych w Szwajcarii wyposażają ostat‑

nio swe zakłady pracy w deibrylatory i przeszkolili pracow‑

nice w ich obsłudze. Potrzebę tej innowacji potwierdziły od‑

notowane przypadki nagłej śmierci klientów, zwłaszcza tych

w starszym wieku. A ich przyczyną były nie tylko nadmier‑

ne emocje, ale również przedawkowanie środków wspoma‑

gających. Pomysł spotkał się z uznaniem ze strony szwajcar‑

skiej służby zdrowia.

3 | 2010

www.atest.com.pl

Amatorszczyzna

W brew wielu opiniom uważam,

o amatorskich propozycjach regulacji

poważnych problemów. Dowiedziałem

się, że zamiast mało w ydajnego t worze-

nia prawa przez resorty, korygowanego

później przez Rządowe Centrum Legi-

slacyjne (RCL), mają one obecnie przy-

gotowywać jedynie założenia do zmia-

ny ustaw czy szerzej koncepcji reg u lacji,

a projekty przepisów opracuje RCL. Ja ka

ma być przyszłość ochrony pracy, z cze-

go wyniknie zmniejszenie wypadkowo-

ści, jakie byłyby koszty takich przedsię-

wzięć? Nie ma odpowiedzi na te pyta-

nia i nikt nawet nie próbuje ich udzielić.

Nieliczni, a zdesperowani przedstawi-

ciele naszego środowiska, próbują upra-

wiać chałupnictwo w zakresie regulacji

wa żnych d la społeczeńst wa problemów.

Jest to rozw ią zanie nie do przy jęcia, a le

na razie nie ma innego wariantu.

Jakże odmiennie przebiega tworze-

nie ustawy o systemie rozwoju szkol-

nictwa wyższego. Najpierw z inicjaty-

wy Fundacji Rektorów Szkół Wyższych

przygotowano założenia i projekt tego

przepisu, wstępnie dyskutowany w śro-

dow isku. Później szefowa resor tu nauk i

i szkolnictwa wyższego zleciła znanej

kancelarii opracowanie konkurencyj-

nego projektu. Obydwa dokumenty bę-

dą kosztować budżet setki tysięcy zło-

tych, ale nikt nie wątpi, że opłaca się

przygotować przepisy w sposób kom-

petentny, przeprowadzić dyskusję i sy-

mulację kosztów.

W naszej dziedzinie króluje ama-

torszczyzna, bo nie ma woli polit ycznej.

Podaje się argument uniwersalny, ale

nieprawdziwy – brak pieniędzy. Tym-

czasem zapominamy o wieloletnim pro-

gramie rządowym w dziedzinie ochro-

ny pracy, dokumencie, któremu spo-

ro miejsca poświęciliśmy w numerze

4/2009. Nie ma przeciwwskazań, żeby

założenia do zmian systemowych, od-

powiednie symulacje skutków regula-

cji, zostały zaprogramowane i zrealizo-

wane w ramach wspomnianego progra-

mu. Jeśli do tego nie dojdzie, poprzesta-

niemy na chałupnictwie prawnym, nie-

opłacalnym społecznie. Istnieją możli-

wości, jeśli t ylko członkow ie ROP zechcą

podjąć odpowiednie decyzje.

że śledzenie obrad sejmowej

komisji śledczej nie jest cza-

sem zmarnowanym. Można się w spo-

sób niezbity przekonać, jak funkcjonuje

demokracja dla wybranych: szef gabine-

tu politycznego ministra nie przestrze-

ga regulaminu urzędu, bo jest do dyspo-

zycji wszystkich obywateli, ale szcze-

gólnie uczynny bywa dla tych, których

majątek przekracza, powiedzmy, kilka

milionów złotych. Poza wnioskami na-

tury politycznej, przydatne okazały się

informacje dotyczące tworzenia prawa.

Istnieje zatem plan legislacyjny rządu,

a w nim są zawar te propozycje reg u lacji

ustawowych przygotowywanych przez

poszczególne resorty. Mogłem się więc

dowiedzieć, że większość resortów nie

realizuje planu zamierzeń legislacyjnych

nawet w 30%. Mimo wszystko istnieje

pewna ogólna koncepcja wprowadza-

nia zmian w administracji, gospodarce

i innych ważnych dla naszego życia sfe-

rach. Śledząc obrady komisji i fachowe

komentarze dowiadywałem się, że pro-

ces uzgodnień międzyresortowych by-

wa często bardzo skracany, a konsulta-

cje społeczne zamiast co najmniej mie-

siąc trwają niekiedy dwa, trzy dni. Jest

to praktyka ułomna, ale mimo wszyst-

ko ujęta w pewne ramy, umożliwiają-

ca przewidywanie i planowanie, tak-

że kosztów ze strony przedsiębiorców,

uczestników życia gospodarczego.

Piszę o tym, aby pokazać kontrast

z naszą dziedziną, ochroną pracy. Na-

wet mało wydajna działalność legisla-

cyjna jest lepsza aniżeli brak jakiejkol-

w iek. Na py tanie – ja k ie są zamierzenia

naszego państwa w najbliższym czasie

w dziedzinie ochrony pracy, nie jestem

w stanie odpowiedzieć nawet w przy-

bliżeniu, bowiem takich planów braku-

je. Nie ma kto ich sporządzić, bo resort

prac y zupeł nie nie panuje nad sprawami

bhp, a PIP nie ma wpływu na inicjaty-

wy ustawodawcze. Mamy, owszem, zo-

bowiązania względem Unii Europejskiej,

ta k ie ja k obniżenie w y pad kowości o 25%

w latach 2007–2012, ale nie są to zobo-

wiązania „twarde”, nie prowadzą do re-

strykcji inansowych. W rezultacie nie

Jerzy

Knyziak

Redaktor naczelny

W naszej dziedzinie króluje ama-

torszczyzna, bo nie ma woli poli-

tycznej. Podaje się argument uni-

wersalny, ale nieprawdziwy – brak

pieniędzy.

powstała strategia działań prowadzą-

ca do obniżenia liczby wypadków przy

pracy, nie ma mowy o planie legislacyj-

nym dotyczącym ochrony pracy. Prze-

pisy, także rangi ustawowej, stanowią

dla nas zawsze niespodziankę. Tak by-

ło z prezydenckim projektem ustawy

o PIP, uchwa lonej w 2007 roku, do której

tuż po wejściu w życie zgłaszano liczne

zastrzeżenia. Także w „Bilansie otwar-

cia” przygotowanym dla szefa inspek-

cji pracy w 2009 roku, sformułowano

liczne krytyczne uwagi do tej ustawy,

dotyczące m.in. zbyt rozległego zakre-

su kontroli, lega lności zatr udnienia, or-

ganizmów modyikowanych genetycz-

nie, wyręczania sądów w egzekwowa-

niu wynagrodzeń pracowników. Pro-

ces t worzenia tej ustaw y przebiegał cha-

otycznie, głównym celem przedstawi-

cieli PIP była obrona podporządkowa-

nia jej marszałkowi sejmu. Wszystko

inne nie miało znaczenia, nabrało go

po wejściu w życie ustawy.

W ostatnich miesiącach, z inicjatywy

senatora J. Rulewskiego, doszło wresz-

cie do dyskusji dotyczącej zmiany sys-

temu ochrony pracy. Dyskusji między

poważnymi partnerami, takimi jak ko-

misja senacka, PIP, WUG, CIOP, ale pro-

wadzonej w sposób żywiołowy, nie-

uporządkowany, bez perspektywy le-

gislacyjnej. Można mówić co najwyżej

Atest – Ochrona Pracy

3 | 2010

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: