Ewolucja człowieka.pdf

(1157 KB) Pobierz
(anonymous)
Antropogeneza
1
Antropogeneza
Antropogeneza ( gr. ánthrôpos człowiek, génesis pochodzenie) filogeneza człowieka, czyli pochodzenie,
droga rozwojowa i procesy biologiczne, które doprowadziły do powstania anatomicznie nowoczesnego człowieka
rozumnego ( Homo sapiens sapiens ), wyjaśniane na gruncie teorii ewolucji w oparciu o osiągnięcia antropologii ,
Pozycja człowieka w przyrodzie
Z biologicznego p unktu widzenia człowiek klasyfikowany jest jako ssak łożyskowy z najlepiej wśród wszystkich
zwierząt rozwiniętym mózgiem , co obok wielu innych cech stawia go wśród ssaków naczelnych (Primates).
Człekokształtne naczelne wyróżnia brak ogona, większe rozmiary ciała i większy mózg. Potrafią przyjmować
postawę dwunożną . Do człowiekowatych ( Hominidae) zalicza się obecnie obok człowieka jego wymarłe formy oraz
orangutany , goryle i szympans y. W tej grupie ( rodzinie) współczesny człowiek rozumny jest jedyną żyjącą istotą,
która poruszając się na dwóch nogach w postawie wyprostowanej, posługując się umysł em i mową n auczyła się
wytwarzać narzędzia [1] i za ich pomocą celowo przekształcać swoje otoczenie, tworzyć kulturę i budować
Analogicznie, jak przy wyjaśnianiu powstania życia na Ziemi , pełne wyjaśnienie powstania człowieka powinno
podać kolejność powstawania charakteryzujących go cech, za które w dużym uproszczeniu przyjmuje się
najczęściej osiągnięcie naziemnego, dwunożnego chodu, pionizację postawy ciała, rozwój mózgowia i pojawienie
się inteligencji rozumianej jako myślenie (również abstrakcyjne), zdolność uczenia się i rozwiązywania problemów .
Również w tej kwestii nie ma pełnej teorii. Poniżej przedstawiono próbę podsumowania obecnego stanu wiedzy.
Rys historyczny myśli ewolucyjnej
Podobieństwa pomiędzy ludźmi i niektórymi dużymi małpami
człekokształtnymi d ostrzegano od bardzo dawna. Malajczycy
nazywali orangutana leśnym człowiekiem ( orang-outang ) [2] ,
Karol Linneusz z aklasyfikował do rodzaju Homo człowieka i
szympans a, któremu nadał nazwę systematyczną Homo
nocturnus [3] (nocny człowiek, człowiek nocy) [4] , a rodzinę
człowiekowatych
( Hominidae )
umieścił
wśród
małp
człekokształtnych [5] .
Kolejny etap rozwoju myśli ewolucyjnej rozpoczął się od odkrycia
w 1829 (Engis, Belgia ), w 1848 (Forbes' Quarry, Gibraltar ) i w
1856 roku ( Neanderthal , Niemcy ) kości istot podobnych do
człowieka ( neandertalczyk) . Pojawiło się wówczas pojęcie
człowieka jaskiniowego , które przetrwało do naszych czasów w
kulturze masowej. Do czasów Darwina w świecie chrześcijańskim
panowało powszechne przekonanie o wyjątkowej pozycji
człowieka wśród żywych stworzeń ( antropocentryzm) .
Opublikowana przez Darwina teoria ewolucji [6] wywołała lawinę dyskusji pomiędzy naukowcami ( Thomas Henry
Huxley , Georges Cuvier , Charles Lyell , Richard Owen , Alfred R. Wallace i inni) oraz w wielu innych kręgach.
Karol Darwin zakładał, że poszukiwania skamielin wczesnych hominidów powinny być prowadzone w Afryce
(Darwin, 1871). Wnioskował tak z analizy zasięgu naturalnego występowania gatunków najbliżej spokrewnionych z
człowiekiem.
Porównanie szkieletów człowiek a (z lewej) i goryla .
Rysunek z Brehms Tierleben, Small Edition 1927
249351807.005.png 249351807.006.png
 
Antropogeneza
2
Poszukiwania prowadzone w różnych regionach świata poza młodszymi genealogicznie okazami nie dostarczały
nowych danych o formach starszych od neandertalczyka. Począwszy od 1924 sytuacja zaczęła się zmieniać.
Wskazywany przez Darwina kierunek poszukiwań wydawał się właściwy i kolejne lata przynosiły coraz to nowe
odkrycia. Uwaga całego świata skoncentrowała się na afrykańskich stanowiskach archeologicznych.
W miarę napływających doniesień z wyników badań nad znalezionymi
skamielinami obraz drogi rozwojowej człowieka ulegał zmianie. Pojawiły się
naukowe opisy odkrytych szczątków, pierwsze próby ich klasyfikowania
( Australopithecus , Plesianthropus , Paranthropus , Zinjanthropus ,
Gigantopithecus , Oreopithecus bambolii , Meganthropus , Pithecanthropus ,
Palaeoanthropus , Cyphanthropus , Euranthropus , Protanthropus ) oraz
pierwsze próby rekonstrukcji ich wyglądu. Kolejne odkrycia dostarczały
nowych danych, często zmieniając dotychczasowy obraz antropogenezy.
Filogeneza
Pierwsza rekonstrukcja wyglądu
Zanim pojawił się człowiek
Pierwsze łożyskowce ( Eomaia ) pojawiły się w kredzie z grupy wymarłych, żyworodnych ssaków , nazywanych
Eupantotheria, Eomaia prawdopodobnie dała początek kilku grupom: Xenarthra , Afrotheria, Euarchontoglires ,
Laurasiatheria oraz Protoeutheria . Pierwsze euarchonty ( Plesiadapis ) , w paleoceni e dały początek pierwotnym
małpiatkom, te dały początek linii ewolucyjnej, której pierwszym przedstawicielem był Eosimias , żyjący 45-40 mln
lat temu. Do tej linii ewolucyjnej obecnie należą małpy szerokonose, makakokształtne o raz małpy człekokształtne .
Na podstawie analizy wyników badań molekularnych ustalono, że małpy szerokonose ( Platyrrhini) oddzieliły się od
wąskonosych ok. 35 mln lat temu [7] Nie ma pewności, co do tego, gdzie wyewoluowały naczelne. Wielu badaczy
skłania się ku Afryce, jednak prace archeologów na terenie Eurazji zdają się temu przeczyć. Niektórzy naukowcy
wskazują nawet na Amerykę Północną [8] [9] , która w paleoceni e i na początku eocen u wraz z Eurazją tworzyła
Hominoid, hominid, Homo
Późnomioceńskie ( 15-5 mln lat temu) naczelne określane są jako
hominoidy . Charakteryzuje je:
• brak ogona
• zatrzymanie rozrostu kości miednicy
• budowa ramion i barków umożliwiająca zawieszanie się na
gałęziach
• mózg nieznacznie większy niż u współczesnych małp (z
uwzględnieniem proporcji ciała)
• rozwój wzroku
Do tej grupy zaliczane są driopiteki .
Czaszki hominoidów
249351807.007.png
 
Antropogeneza
3
Hominidami określane są gatunki, które wyróżnia:
dwunożność cecha do niedawna przypisywana wyłącznie człowiekowi
• znaczny wzrost mózgu w stosunku do proporcji ciała
• zmiana w uzębieniu i muskulaturze
• naziemny tryb życia
• długotrwały rozwój osobniczy
Kiedy i gdzie linia hominidów oddzieliła się od linii małp człekokształtnych i
przez jakie stadia przeszła zanim osiągnęła poziom człowieka?
Orangutan y oddzieliły się od linii prowadzącej do człowieka ok. 12 mln lat
temu. Najwcześniejszym z mioceńskich hominidów był oreopitek (9-7 mln
lat, Włochy). Analizy molekularne wskazują, że najpierw goryl e (ponad 8
mln lat), a później bliżej spokrewnione z człowiekiem szympans y
(między 6-4 mln lat temu [10] ) oddzieliły się od linii Homo .
Za najstarszych przedstawicieli rodziny człowiekowatych uznaje się Sahelanthropus tchadensis (choć jego
dwunożność nie została potwierdzona) i Orrorin tugenensis , których szczątki znaleziono w Afryce. Ok. 5,5 mln lat
temu również w Afryce pojawiły się ardipiteki ( A. kadabba i A. ramidus ), a po nich pierwsze australopiteki ( 4-2
mln lat temu) i spokrewnione z nimi parantropy . Skamieniałościom australopiteków towarzyszyły narzędzia
kamienne, jednak nie ma pewności, czy nie były one wytworem późniejszych lub żyjących już wyżej rozwiniętych
hominidów przebywających na tym samym terenie. Z tego okresu (3,6 mln lat) pochodzą najstarsze znane odciski
stóp z Tanzanii p rzypisywane dwunożnym człowiekowatym ( Mary Leakey, 1977) oraz odkryty w 1999
Hominidy przed pojawieniem się pierwszych Homo
Nazwa
Szacowany okres
występowania
Obszar występowania
Uwagi
7 mln lat temu
środkowa Afryka
6,1-5,8 mln lat temu
Kenia
być może przodek szympans a
5,8-5,2 mln lat temu
Etiopia
4,4 mln lat temu
Etiopia
Australopithecus anamensis 4 mln lat temu
Kenia,Etiopia
3,9-3 mln lat temu
Etiopia,Tanzania,Kenia uważany za bezpośredniego przodka rodzaju Homo
3,5 3 mln lat temu
Czad
3,3-2,4 mln lat temu
Afryka Południowa
2,5 mln lat temu
Etiopia
2,5 mln lat temu
Kenia
2-1,4 mln lat temu
wschodnia Afryka
1,6 mln lat temu
Afryka Południowa
3,5 3,2 mln lat temu
Kenia
Australopithecus afarensis (?), ew. przodek Homo
rudolfensis
Przypuszczalny obszar pojawienia się
pierwszych hominidów
249351807.001.png 249351807.002.png
Antropogeneza
4
Pierwsze ślady człowieka
Najstarszych przedstawicieli rodzaju Homo ( z jęz. angielskiego hominin dla odróżnienia od hominid ) znamy z
pokładów datowanych na ok. 2,6 mln lat. Wyróżnia je:
• największa wśród znanych gatunków pojemność puszki mózgowej
• mniejsze siekacz e i kły niewystające poza linię innych zębów, grubsze szkliwo , kształt szczęki bardziej
paraboliczny niż u wcześniejszych naczelnych
• budowa stopy, u człowieka palce stopy utraciły chwytność
• czaszka bardziej zaokrąglona, z mniejszą częścią twarzową
• umiejętność wytwarzania narzędzi
Pierwszym śladom przedstawicieli rodzaju Homo towarzyszą prymitywne narzędzia kamienne. Narzędzia znalezione
w wąwozie Olduvai ( kultura Olduvai ) datowane na ok. 2,6 mln lat (Hadar, Omo i Turkana ), a w Azji na ok. 2 mln
lat przypisywane są Homo habilis ( człowiek zręczny). Prawdopodobnie wyłonił się spośród australopiteków. Był
od nich bardziej wyprostowany, osiągał ok. 130 cm wzrostu i miał większy mózg. Świadectwa kopalne wskazują na
jego obecność do ok. 1,5 mln lat temu. Od ok. 1,8 mln do 70 tys. lat temu żył H. erectus i H. ergaster c zasami
traktowane jako jeden gatunek pitekantrop n azywany człowiekiem wyprostowanym. Jego (lub ich) ślady
znajdowane są w Afryce, Azji i Europie, co sugeruje, że był pierwszym gatunkiem, który opuścił Afrykę.
Pitekantrop udoskonalił wytwarzanie narzędzi, polował na zwierzęta i potrafił rozpalać ogień. Prawdopodobnie
tworzył struktury społeczne oparte na związkach rodzinnych.
Ok. 350 tys. lat temu na terenie Europy pojawili się pierwsi przedstawiciele neandertalczyka ( Homo
neanderthalensis ). Pierwsze ślady Homo sapiens datowane są na ok. 250 tys. lat (archaiczny Homo sapiens ). W
Europie pojawił się ok. 45 tys. lat temu ( kromaniończyk) , a więc w czasie kiedy żyli jeszcze neandertalczycy.
Obydwa gatunki koegzystowały obok siebie przez blisko 10 tys. lat. Do tej pory nie wiadomo, co spowodowało
wyginięcie neandertalczyków.
Od stada do cywilizacji
Współczesny Homo sapiens zajmował się głównie myślistwem. Prowadził koczowniczy tryb życia. Polowania
dostarczały mu wysokokalorycznego mięsa, skór, którymi się okrywał oraz kości wykorzystywanych do
wytwarzania coraz wydajniejszych narzędzi. W poszukiwaniu zwierzyny i nowych terenów łowieckich zaludniał
nowe obszary.
Religia i kultura
Najstarsze ślady religii pojawiły się 100 tys. lat temu w postaci pochówków (wiara w życie pośmiertne) i rysunków
naskalnych.
35-30 tys. lat p.n.e. temu pojawiły się pierwsze zabytki sztuki prehistorycznej , malowidła naskalne w jaskiniach
nazywane sztuką paleolitu .
Rolnictwo i hodowla
Wędrówki zwierząt poszukujących źródeł wody i żywności przyczyniły się prawdopodobnie do celowej 'opieki' nad
szczególnie przydatnymi dla człowieka gatunkami. Już ok. 9000 8000 p.n.e. d oszło do udomowienia pierwszych
zwierząt ( pies, owca, koza). Prawie 10 000 lat p.n.e. człowiek zasiał ziarna dziko rosnących roślin, a około 8 000, a
w niektórych regionach do 3000 lat p.n.e. rozpoczął celową uprawę roli (zobacz: rolnictwo ). Przyczyniło się to do
zmiany trybu życia na osiadły. Zaczęły powstawać pierwsze osady , a ok. 6,8 tys. lat temu pierwsze miasta .
W ten sposób archaiczny Homo sapiens przez 250 tys. lat opanował cały wolny od lodu świat i jako jedyny z rodzaju
Homo nabył umiejętności pozwalające mu przetrwać do czasów, które określamy początkiem cywilizacji .
249351807.003.png
 
Antropogeneza
5
Zobacz też
• en:Wikipedia List of human fossils [11] ( ang. )
• en:Wikibooks Paleoanthropology Origin [12] ( ang. )
Linki zewnętrzne
W języku angielskim:
• Palaeos.org [13]
• Paleoanthropology [14]
• In Search of What Makes us Human [15]
• Discovery of Early Hominids [16]
• Paleoanthropology in the 1990's [17]
• The Evidence for Human Evolution [18]
• Exploring the Creation/Evolution Controversy [19]
• Becoming Human [20]
W języku polskim:
• Antropogeneza [21]
• Ewolucja człowieka [22]
Literatura przedmiotu
• Steve Olson Mapowanie historii ludzkości Przeszłość ukryta w naszych genach , 2003
• Roger Lewin Wprowadzenie do ewolucji człowieka , 2002
• G. C. Conroy Reconstructing Human Origins: a modern synthesis New York: W. W. Norton, 2005
• Henryk Szarski Historia zwierząt kręgowych , PWN, 1998
• Prof. dr hab. Jerzy Dzik , Wykłady [23]
Przypisy
[1] Podgatunek szympansa zwyczajnego Pan troglodytes verus potrafi wytwarzać i wykorzystywać narzędzia służące do zabijania innych
zwierząt.
[2] Maciej Faflak, Duże małpy zupełnie bez ogona , Międzynarodowy Biuletyn Ekologiczny, No. 3. 11. 2005
[3] Obecnie Pan troglodytes Blumenbach, 1775
[4] Karol Linneusz, Systema Naturae 10th edition, 1758
[5] Non placet, quod Hominem inter ant[h]ropomorpha collocaverim, sed homo noscit se ipsum. (http:/ / linnaeus. c18. net/ Letters/ display_txt.
[6] Charles Robert Darwin, The Origin of Species by Means of Natural Selection , 1859
[7] Carlos G. Schrago, On the time scale of new world primate diversification , American Journal of Physical Anthropology, 28 Nov 2006
[8] Philip D. Gingerich, Early Eocene Cantius torresi-oldest primate of modern aspect from North America (http:/ / www. nature. com/ nature/
journal/ v319/ n6051/ abs/ 319319a0. html)
[9] Thierry Smith, Kenneth D. Rose, Philip D. Gingerich, Rapid Asia-Europe-North America geographic dispersal of earliest Eocene primate
Teilhardina during the Paleocene-Eocene Thermal Maximum (http:/ / www. pnas. org/ cgi/ content/ full/ 103/ 30/ 11223)
[10] Groves, 2001
[11] http:/ / en. wikipedia. org/ wiki/ List_of_human_fossils
[12] http:/ / en. wikibooks. org/ wiki/ Paleoanthropology_Origin
[13] http:/ / www. palaeos. org/ Main_Page
[14] http:/ / cogweb. ucla. edu/ ep/ Paleoanthropology. html#Introduction
[15] http:/ / www. mnh. si. edu/ anthro/ humanorigins
[16] http:/ / anthro. palomar. edu/ hominid/ australo_1. htm
[17] http:/ / www. jqjacobs. net/ anthro/ paleo/ index. html
[18] http:/ / www. talkorigins. org/ faqs/ homs/ index. html
249351807.004.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin