Knaak Richard A. Knaak - Warcraft - Dzień Smoka.pdf

(1586 KB) Pobierz

Knaak Richard A. Knaak - Warcraft- Dzien Smoka

RICHARD A. KNAAK

WarCraft

Dzie ń Smoka

19768081.088.png

19768081.099.png

19768081.110.png

19768081.121.png

19768081.001.png

19768081.012.png

19768081.023.png

19768081.034.png

19768081.042.png

19768081.043.png

19768081.044.png

19768081.045.png

19768081.046.png

19768081.047.png

19768081.048.png

19768081.049.png

19768081.050.png

19768081.051.png

19768081.052.png

19768081.053.png

19768081.054.png

19768081.055.png

19768081.056.png

19768081.057.png

19768081.058.png

19768081.059.png

19768081.060.png

19768081.061.png

19768081.062.png

19768081.063.png

19768081.064.png

19768081.065.png

19768081.066.png

19768081.067.png

19768081.068.png

19768081.069.png

19768081.070.png

19768081.071.png

19768081.072.png

19768081.073.png

19768081.074.png

19768081.075.png

19768081.076.png

19768081.077.png

19768081.078.png

19768081.079.png

19768081.080.png

19768081.081.png

19768081.082.png

19768081.083.png

19768081.084.png

19768081.085.png

19768081.086.png

19768081.087.png

19768081.089.png

19768081.090.png

19768081.091.png

19768081.092.png

19768081.093.png

19768081.094.png

19768081.095.png

19768081.096.png

19768081.097.png

19768081.098.png

19768081.100.png

19768081.101.png

19768081.102.png

19768081.103.png

19768081.104.png

19768081.105.png

19768081.106.png

19768081.107.png

19768081.108.png

19768081.109.png

19768081.111.png

19768081.112.png

19768081.113.png

19768081.114.png

19768081.115.png

19768081.116.png

19768081.117.png

19768081.118.png

19768081.119.png

19768081.120.png

19768081.122.png

19768081.123.png

19768081.124.png

19768081.125.png

19768081.126.png

19768081.127.png

19768081.128.png

19768081.129.png

19768081.130.png

19768081.131.png

19768081.002.png

19768081.003.png

19768081.004.png

19768081.005.png

19768081.006.png

19768081.007.png

19768081.008.png

19768081.009.png

19768081.010.png

19768081.011.png

19768081.013.png

19768081.014.png

19768081.015.png

19768081.016.png

19768081.017.png

19768081.018.png

19768081.019.png

19768081.020.png

19768081.021.png

19768081.022.png

19768081.024.png

19768081.025.png

19768081.026.png

19768081.027.png

19768081.028.png

19768081.029.png

19768081.030.png

19768081.031.png

19768081.032.png

19768081.033.png

19768081.035.png

19768081.036.png

19768081.037.png

JEDEN

Wojna.

Niektórym z członków Kirin Tor, rady magów, która rządziła niewielką krainą

Dalaran, zdawało się, Ŝe świat Azeroth nigdy nie zaznał niczego innego, jak tylko ciągłego

rozlewu krwi. Przed utworzeniem Sojuszu z Lordaeron były trolle, a kiedy w końcu ludzkość

poradziła sobie z tym wstrętnym zagroŜeniem, pierwsza fala orków spadła na krainy,

wydostając się z przeraŜającego rozdarcia w samej materii wszechświata. Z początku zdawało

się, Ŝe nic nie będzie w stanie powstrzymać tych groteskowych napastników, jednak co

wpierw było straszliwą rzezią, wkrótce przekształciło się w męczącą sytuację patową. Bitwy

wygrywano przez zmęczenie. Setki ginęły po obu stronach, bez Ŝadnego, jak się zdawało,

powodu. Przez lata Kirin Tor nie było w stanie przewidzieć zakończenia.

To jednak wreszcie się zmieniło. Sojuszowi udało się odepchnąć Hordę, a w końcu

całkiem ją rozgromić. Nawet wielki wódz orków, legendarny Orgrim Młot Zagłady, nie był w

stanie powstrzymać nacierających armii i w końcu skapitulował. Za wyjątkiem kilku klanów-

renegatów, ci najeźdźcy, którzy przeŜyli, zostali zamknięci w enklawach pilnowanych przez

oddziały wojskowe, którymi dowodzili osobiście rycerze Srebrnej Dłoni. Po raz pierwszy w

ciągu bardzo wielu lat trwały pokój zdawał się być moŜliwością, nie tylko słabą nadzieją.

A jednak członkowie wewnętrznej rady Kirin Tor wciąŜ odczuwali niepewność.

Dlatego teŜ najwyŜsi z najwyŜszych spotkali się w Komnacie Powietrza, nazwanej tak, gdyŜ

zdawała się być pomieszczeniem bez ścian, pod ogromnym, ciągle zmieniającym się niebem,

na którym chmury, słońce, księŜyc i gwiazdy pędziły, jakby przyspieszono czas. Szara,

kamienna podłoga z błyszczącym rombem symbolizującym cztery Ŝywioły była jedynym

materialnym elementem tej sceny.

Czarodzieje odziani w ciemne płaszcze, które zasłaniały nie tylko twarze, lecz i figury,

wydawali się migotać zgodnie z poruszeniami na niebie, jakby sami równieŜ byli jedynie

iluzją. ChociaŜ znajdowali się wśród nich zarówno męŜczyźni jak i kobiety, moŜna było to

odkryć jedynie wtedy, gdy któreś z nich przemówiło. Wówczas twarz mówcy stawała się

częściowo widoczna, choć nie w pełni.

Na tym spotkaniu było ich sześcioro. Sześcioro najstarszych rangą, choć

niekoniecznie najbardziej utalentowanych. Przywódców Kirin Tor wybierano na róŜne

sposoby, a magia była tylko jednym z nich.

- Coś się dzieje w Khaz Modan - oznajmił pierwszy z nich stentorowym głosem. Na

2

19768081.038.png

chwilę pojawił się niewyraźny zarys brodatej twarzy. Przez jego ciało przepływały tysiące

gwiazd. - Niedaleko jaskiń klanu Smoczej Paszczy lub w ich środku.

- Powiedz nam coś, czego jeszcze nie wiemy - powiedział zgrzytliwym głosem drugi

czarodziej, kobieta, prawdopodobnie w zaawansowanym wieku, ale o silnej woli. Blask

księŜyca przez chwilę przenikał jej kaptur. - Teraz, kiedy wojownicy Młota Zagłady się

poddali, a sam wódz zniknął, to jeden z ostatnich punktów oporu orków.

Pierwszy mag najprawdopodobniej poczuł się tym uraŜony, jednak odpowiadał

spokojnie.

- Dobrze! MoŜe to was bardziej zainteresuje - uwaŜam, ze Skrzydła Śmierci znów się

pojawił.

To zaskoczyło pozostałych, nawet starszą kobietę. Noc nagle zmieniła się w dzień, ale

czarodzieje zignorowali cos, co dla nich było zwyczajnym zjawiskiem w komnacie. Chmury

przepłynęły przez głowę trzeciego maga, który najwyraźniej nie wierzył w to stwierdzenie.

- Skrzydła Śmierci nie Ŝyje! - stwierdził. Jego sylwetka, jako jedyna w komnacie,

wskazywała na nadwagę. - Spadł do morza wiele miesięcy temu, po tym jak ta właśnie rada i

wybrani przez nas najsilniejsi czarodzieje zadali mu śmiertelny cios! śaden smok, nawet on,

nie przeŜyłby takiego ataku!

Część magów pokiwała głowami, ale pierwszy kontynuował.

- A gdzie ciało? Skrzydła Śmierci był inny niŜ wszystkie smoki. Nawet zanim gobliny

przymocowały płyty z adamantium do jego skóry, stanowił zagroŜenie większe niŜ Hor a...

- Ale jaki masz dowód na jego dalszą egzystencję? - Pytanie padło z ust młodej

kobiety, z pewnością znajdującej się kwiecie Ŝycia. Nie była tak doświadczona jak pozostali,

ale na tyle silna, by zostać członkiem rady.

- Śmierć dwóch czerwonych smoków z miotu Alexstraszy. Rozdartych w taki sposób,

Ŝe mógł to zrobić tylko ktoś z ich rodzaju, i to ogromny.

- Są inne duŜe smoki.

Rozpoczęła się burza, błyskawice i deszcz spadały na czarodziejów, jednak nie

dotykały ani ich, ani podłogi. Burza w mgnieniu oka przeminęła i płonące słońce znów

pojawiło się na niebie. Pierwsi z Kirin Tor ani trochę się tym nie zainteresowali.

- Najwyraźniej nigdy nie widziałaś dzieła Skrzydeł Śmierci, gdyŜ wtedy byś czegoś

takiego nie powiedziała.

- MoŜe być tak, jak mówisz - wtrącił piąty mag. Zarys elfiej twarzy pojawił się i

zniknął szybciej niŜ burza. - A jeśli tak, sprawa jest powaŜna. Jednak nie moŜemy się tym

teraz zajmować. Jeśli Skrzydła Śmierci Ŝyje i atakuje potomków swojego największego

3

19768081.039.png

rywala, to przynosi nam to korzyść. W końcu Alexstrasza jest wciąŜ więźniem klanu Smoczej

Paszczy i to jej pomiot orki wykorzystują od lat do szerzenia chaosu we wszystkich krainach

Sojuszu. Czy juŜ zapomnieliśmy o tragedii Trzeciej Floty z Kuł Tiras? Sądzę, Ŝe admirał

Daelin Proudmoore nigdy jej nie zapomni. W końcu stracił tam swojego najstarszego syna i

sześć wspaniałych statków wraz z załogami, kiedy spadły na nie ogromne czerwone

lewiatany. Proudmoore z chęcią dałby medal Skrzydłom Śmierci, gdyby okazało się, Ŝe to on

odpowiada za te dwa zgony.

Nikt nie sprzeciwił się tym słowom, nawet pierwszy mag. Ze wspaniałych okrętów

pozostały tylko kawałki drewna i kilka poszarpanych trupów znaczących miejsce całkowitej

destrukcji. Trzeba było przyznać admirałowi Proudmoore, Ŝe się nie załamał i natychmiast

zarządził wybudowanie nowych statków, po czym kontynuował walkę.

- A, jak juŜ mówiłem wcześniej, nie moŜemy się obecnie zajmować tą sytuacją,

zwłaszcza Ŝe pojawiły się inne problemy, które musimy natychmiast rozwiązać.

- Mówisz o kryzysie w Alterac, nieprawdaŜ? - zagrzmiał brodaty mag. - CzemuŜ

ciągłe utarczki między Lordaeron i Stromgarde miałyby nas bardziej martwić niŜ moŜliwość

powrotu Skrzydeł Śmierci?

- PoniewaŜ teraz do sporów dołączyło się Gilneas. Ponownie magowie byli poruszeni,

nawet milczący szósty. Cień ze śladami nadwagi zbliŜył się do elfa.

- Dlaczego kłótnia dwóch królestw o ten Ŝałosny kawałek ziemi miałaby interesować

Genna Szarą Grzywę? Gilneas znajduje się na końcu południowego półwyspu, dalej od

Alterac niŜ jakiekolwiek inne królestwo Sojuszu!

- Naprawdę musisz pytać? Szara Grzywa zawsze chciał być przywódcą Sojuszu,

chociaŜ powstrzymywał swoje armie do chwili, kiedy orki zaatakowały jego granice. Jeśli

kiedykolwiek zachęcał króla Terenasa z Lordaeron do działania, to tylko dlatego, Ŝeby osłabić

militarną potęgę Lordaeron. Teraz Terenas pozostaje przywódcą Sojuszu tylko dzięki naszej

pracy i otwartemu wsparciu admirała Proudmoore.

Alterac i Stromgarde, sąsiadujące królestwa, nie zgadzały się ze sobą od początku

wojny. Thoras Zguba Trolli wszystkimi siłami Stromgarde wsparł Sojusz z Lordaeron.

PoniewaŜ górskie królestwo bezpośrednio graniczyło z Khaz Modan, zjednoczone działanie

leŜało w jego interesie. Nikt nie mógł równieŜ negować determinacji wojowników Zguby

Trolli. Gdyby nie oni, orki w ciągu pierwszych tygodni wojny zajęłyby większą część

terytorium Sojuszu, przez co wynik konfliktu mógłby być zupełnie inny i na pewno gorszy.

Alterac z kolei, choć jego przedstawiciele mówili wiele o odwadze i słuszności

sprawy, nie szafował tak chętnie swoimi oddziałami. Podobnie jak Gilneas zaofiarował

4

19768081.040.png

jedynie symboliczne wsparcie. O ile jednak Genn Szara Grzywa powstrzymywał się z

powodu ambicji, lord Perenolde, jak mówiono, robił tak ze strachu. Nawet członkowie Kirin

Tor zadawali sobie pytanie, czy Perenolde nie był gotów zawrzeć ugody z Młotem Zagłady,

gdyby Sojusz załamał się pod nieustającym naporem Hordy.

Okazało się, Ŝe te obawy były uzasadnione. Perenolde rzeczywiście zdradził Sojusz,

ale na całe szczęście jego fałszywe poczynania były krótkotrwałe. Terenas, kiedy tylko się o

tym dowiedział, wprowadził wojska Lordaeron do Alterac i ogłosił stan wojenny. PoniewaŜ

trwała wojna, nikt nie uznał za stosowne, by przeciw temu protestować, a szczególnie

Stromgarde. Teraz jednak, kiedy nadszedł pokój, Thoras Zguba Trolli zaczął twierdzić, Ŝe

Stromgarde powinno otrzymać jako słuszne zadośćuczynienie za wszystkie ofiary całą

wschodnią część swojego zdradzieckiego sąsiada.

Terenas widział sprawę w innym świetle. WciąŜ wahał się między dwoma

moŜliwościami: mógł albo przyłączyć Alterac w całości do swojego królestwa, albo umieścić

na jego tronie nowego, rozsądniejszego władcę... przypuszczalnie z sympatią patrzącego na

Lordaeron. Jednak Stromgarde było lojalnym i wiernym sojusznikiem w walce i wszyscy

wiedzieli, Ŝe Thoras Zguba Trolli oraz Terenas nawzajem się podziwiali. To sprawiało, Ŝe

cała sytuacja polityczna była jeszcze bardziej przygnębiająca.

Tymczasem Gilneas nie miało takich związków z oboma uwikłanymi królestwami,

zawsze izolowało się od innych krain zachodu. Zarówno Kirin Tor jak i król Terenas

wiedzieli, Ŝe Genn Szara Grzywa pragnął się wtrącić nie tylko po to, by podnieść swój

prestiŜ, ale takŜe aby zrealizować swoje marzenia o ekspansji. Jeden z siostrzeńców lorda

Perenolde’a uciekł do tego kraju wkrótce po zdradzie wuja i mówiono, Ŝe Szara Grzywa

popierał jego prawa do sukcesji. Przyczółek w Alterac dawałby Gilneas dostęp do surowców,

których południowe królestwo nie posiadało i pretekst do wysyłania swojej potęŜnej floty

przez Wielkie Morze. Wtedy z kolei w równaniu pojawiłoby się Kuł Tiras, gdyŜ ten morski

naród bardzo dbał o utrzymanie władzy nad morzami.

- To rozerwie Sojusz - szepnął młody mag. Jego głos nosił ślady akcentu.

- Jeszcze do tego nie doszło - zwrócił uwagę elf - ale wkrótce moŜe. Dlatego teŜ nie

mamy czasu na zajmowanie się smokami. Jeśli Skrzydła Śmierci Ŝyje i postanowił odnowić

wendettę przeciwko Alexstraszy, nie będę mu przeszkadzał. Im mniej smoków na tym

świecie, tym lepiej. Ich czas juŜ przeminął.

- Słyszałem - stwierdził głos nie noszący śladu akcentu, mogący równie dobrze

naleŜeć do męŜczyzny jak i kobiety - Ŝe kiedyś elfy i smoki byli sojusznikami, nawet

szanującymi się wzajemnie przyjaciółmi.

5

19768081.041.png

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

K 16.08.2013.rar (1510569 KB)
Kłodzińska Anna - Trzeci gang.rtf (1090 KB)
Kłodzińska Anna - Trzy ciosy sztyletem.pdf (693 KB)
Kłodzińska Anna - Złota bransoleta.rtf (321 KB)
Ponury Piaskun - Kadrey Richard.rar (2286 KB)

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin