Tkanka - zespół komórek podobnych do siebie, wykonujących tę samą czynność.
Tkanki roślinne
Tkanka okrywająca:
Zarówno korzeń, łodyga, jak i liść z zewnątrz otoczone są tą tkanką. Tworzą ją żywe, prostokątne komórki, przylegające do siebie. Występuje w niej kutykula, włoski mechaniczne oraz aparaty szparkowe.
kutykula – ściana komórkowa
Funkcją tej tkanki jest oddzielenie środowiska zewnętrznego od środowiska wewnętrznego, ochrona przed czynnikami zewnętrznymi i utratą wody.
Tkanka miękiszowa
Komórki tej tkanki wypełniają wnętrze organów. Są one owalne, cienkościenne, luźno ułożone i żywe.
Tkanki miękiszowe pełnią w roślinie zasadnicze czynności fizjologiczne przemiany materii, uczestniczą w fotosyntezie, oddychaniu, , gromadzą także substancje zapasowe i wodę.
Tkanka przewodząca
odbywa się w niej transport wody wraz z rozpuszczonymi w niej substancjami do wszystkich części roślin, zbudowana jest z niejednorodnych komórek.
Dzieli się ją na:
Drewno tworzą naczynia – długie, grubościenne i martwe komórki – przewodzą wodę i sole mineralne z korzeni do liści.
Łyko, zbudowane z cienkościennych , żywych rurek sitowych dostarcza wytworzony w liściach pokarm komórkom tkanek korzenia
Tkanka wznacniająca
Twardzica-występuje w łodydze, a także towarzyszy wiązkom przewodzącym liści. Jest również składnikiem twardej zewnętrznej okrywy nasion i orzechów.
Zwarcica – składa się z komórek żywych, wydłużonych z nierównomiernie rozłożonymi zgrubieniami.
Obie tkanki umożliwiają wzrost roślin w górę oraz warunkuje elastyczność i sztywność, oraz chroni przed urazami mechanicznymi.
Tkanka wydzielnicza
Jej elementami są włoski wydzielnicze, wydzielające olejki eteryczne, lub substancje o żywiczym zapachu i gorzkim smaku. Włoski parzące u pokrzywy zawierają ciecz parzącą. Miodniki produkują nektar zwabiający owady.
Tkanki zwierzęce
Tkanka nabłonkowa:
Może być jedno lub wielowarstwowa. Jej komórki ściśle przylegają do siebie. Pokrywa powiezrzchnie ewntętrzną, a także wyściela jamy ciała.
Chroni zwierzęta przed utratą wody, pełni rolę ochronną i wyścielającą.
Tkanka mięśniowa:
Umożliwia organizmom zwierzęcym wykonywanie ruchów.
Wyróżniamy tkankę mięśniową: gładką, poprzecznie prążkowaną i mięśnia serca.
Gładka - działa niezależnie od woli i świadomości człowieka. Zdolna do ciągłego lecz bardzo powolnego kurczenia się
Poprzecznie p. – komórki tej tkanki tworzą długie, cylindryczne włókna. Szybko pracują i szybko się męczą.
Mięśnia serca - Występuje tylko w mięśniu sercowym i choć przypomina budową mięśnia szkieletowego , jest zdolny do ciągłego wysiłku.
Tkanka nerwowa:
Jej zadaniem jest odbieranie i przewodzenie informacji pochodzących z otoczenia oraz narządów wewnętrznych organizmu.
Tkanka łączna:
(Tkanka kostna, chrzęstna, krew i limfa)
Tk. Kostna - komórki kostne tworzą pierścienie dookoła kanału, w którym przebiega naczynie krwionośne, zaopatrujące komórki w pokarm i tlen. Nasycona jest solami wapnia, fosforu i magnezu, dzięki czemu kość jest bardzo twarda i odporna na złamania.
Tk. Chrzęstna - razem z tkanką kostną stanowią tkanki podporowe. Tkanka chrzęstna swą elastyczność zawdzięcza odpowiednim włóknom znajdującym się w substancji między komórkowej. Tworzy chrząstki: żebrowe, powierzchni stawowych, nosa, ucha.
Krew i limfa – tkanki płynne, pełniące funkcję transportującą i obronną. Substancją międzykomórkową krwi jest osocze, w którym zawieszone są czerwone i białe krwinki, oraz płytki krwi. Czerwone krwinki (erytrocyty) zawierają czerwony barwnik (hemoglobinę), dzięki której mogą przenosić tlen, białe krwinki (leukocyty) bronią organizm przed drobnoustrojami, płytki (trombocyty) są odpowiedzialne za krzepnięcie krwi.
Limfa ma skład podobny do krwi, nie zawiera czerwonych krwinek, dlatego kolor jest żółtawy.
barlos7