Klub Pracy K   Sesja 5		Uczenie się a siła twórczego         i pozytywnego myślenia
Wstęp		Wszyscy pokonujemy przeszkody w różnych dziedzinach życia. Jednak żeby tego dokonać, musimy je sobie najpierw uświadomić i nazwać. Również w nauce, w przyswajaniu nowej wiedzy trzeba wiedzieć, co nam przeszkadza i utrudnia ten proces. Podczas tej sesji postaramy się określić te bariery                  i pokażemy, jak można je przełamać.
Cele		1.      Przełamanie barier w procesie uczenia się. 2.      Pokazanie nowego sposobu myślenia o sytuacji, w jakiej znajduje się uczestnik grupy. 3.      Poznanie nowego sposobu myślenia o sobie.
Czas trwania		1,5 godzina
Program sesji		1.      Pokonywanie barier w uczeniu się ludzi dorosłych. Ćwiczenie 5.1: “Nicnieznaczace” słowa. 2.      Siła twórczego myślenia. Ćwiczenie 5.2: Co widzisz? Ćwiczenie 5.3: Kreatywne zastosowanie. Ćwiczenie 5.4: Problem z oponą. Ćwiczenie 5.5: Test z agrafką. 3.      Siła pozytywnego myślenia - nie pozwól się zaszufladkować. Ćwiczenie 5.6: Pani Gosia. Ćwiczenie 5.7: Zamień kolce w róże. 4.      Podsumowania sesji. 5.      Zapowiedź programu następnej sesji.
Materiały pomocnicze
Materiały dla lidera		PRZYKŁADY DEFORMACJI MYŚLOWYCH (L 5.1) Testy na potencjał twórczy (L 5.2)
Plakaty		CO WIDZISZ? (P 5.1), (P 5.2), (P 5.3)
Materiały dla uczestników	PROBLEM Z OPONĄ (U 5.1)

3

Program Klubu Pracy

         Często nie robimy czegoś na czym nam zależy tłumacząc to ograniczeniem pochodzącym ze świata zewnętrznego lub z nas samych. W czasie poprzedniej sesji mówiliśmy
o barierach, które napotykamy szukając pracy. Kiedy mamy się czegoś nauczyć także zaczynamy wyszukiwać przeszkody, które w naszym przekonaniu przeszkadzają nam
w tym, np.

-                 jestem już zbyt stary, żeby się uczyć,

-                 boję się, że się ośmieszę,

-                 nie potrafię się tego nauczyć,

-                 nie mam pieniędzy ani czasu żeby się uczyć.

J              Poproś uczestników, aby w ciągu 10 minut przedyskutowali w parach bariery, które napotykają u siebie oraz takie, które zaobserwowali u innych.

1              Spisz jedną wspólną listę.

J Przedyskutujcie, jak można sobie poradzić z każdą z wymienionych barier.

1              Zapisz odpowiedzi na tablicy.

              Poproś uczestników, by każdy powiedział głośno, który sposób jemu odpowiada najbardziej i dlaczego.

1.    Poproś jedną osobę o mówienie (w myślach) alfabetu i w dowolnym momencie powiedz „stop” - wtedy mówi ona głośno, jaka litera wypadła.

2.    Zadaniem uczestników jest po kolei (każdy ma 5 sekund), mówienie słów, które nic nie znaczą, a które rozpoczynają się na tę literę; np. na literę “K”: kwipora, katura, kleboto. Każdy kto się pomyli odpada.

3.    Poproś uczestników, by zastanowili się, co sprawiło im trudność w wymienianiu takich słów.

Podsumuj:

Ćwiczenie wydaje się proste, ale okazuje się, że niektórzy mogą mieć z tym problemy, gdyż w pierwszej kolejności nasuwają się nam wyrazy już znane, zakodowane poprzez częste używanie.

         „Fantazja jest ważniejsza od wiedzy” powiedział Albert Einstein. Nie oznacza to, że nie należy się uczyć, ale to, że znajdowanie nowych rozwiązań zawdzięczamy ciekawości i fantazji.

         Z naszych dotychczasowych ćwiczeń i dyskusji wynika, że sposób myślenia
o spotykających nas problemach decyduje o tym, w jaki sposób je rozwiązujemy. Przecież to, czy jakaś sprawa jest dla nas problemem zależy tylko od nas. Dopóki nie stwierdzisz (nie nazwiesz tego), że jest to problem, to on przecież nie istnieje. Dlatego różne sprawy dla różnych ludzi mają inną wagę. Czasem rozwiązując jakiś problem nie bierzemy pod uwagę wszystkich możliwości, ponieważ z góry zakładamy ograniczenia, które określają co naszym zdaniem można w danym przypadku zrobić. Spróbujemy teraz przekonać się, czy dzięki małej zmianie sposobu myślenia możemy zmienić nieco nasz stosunek do siebie i do własnej przyszłości.

x              Przestaw plakat à STARA KOBIETA / MŁODA KOBIETA (P 5.1), FIGURA RUBINA (P 5.2) lub SAKSOFONISTA (P 5.3)

Rysunek „Stara kobieta/młoda kobieta” to rysunek, na którym część uczestników dostrzeże „starą kobietę”, część „młodą kobietę”. Figura Rubina dla jednych to biały kielich na czarnym tle, dla innych dwa czarne profile na białym tle. Na rysunku trzecim rysunku jedni zobaczą saksofonistę inni twarz kobiety.

1.  Zapytaj, co uczestnicy widzą na rysunku.

2.  Pokaż kontury twarzy obu postaci lub figur, a wówczas zobaczą oni dwa kształty.

3.  Przedyskutujcie w grupie, co się dzieje w realnym życiu, gdy każdy człowiek widzi daną sprawę inaczej niż inni. Kto ma rację, ja czy inni? Dlaczego tak się dzieje, że sami sobie narzucamy ograniczenia?

J              Zapytaj: Czy zgadzacie się z opinią, że człowiek patrzący jednostronnie wiele traci?

Podsumuj:

Psychologowie uważają, że często patrzymy na życie jednostronnie i niechętnie dajemy się przekonać do cudzych poglądów. Jest to uwarunkowane naszą wiedzą, wychowaniem, doświadczeniami życiowymi. Każdy widzi rzeczywistość inaczej. Zależy to od tego co wie, co przeżył. Ta sama zasada, którą obrazował rysunek odnosi się do tego jak widzimy nasze problemy dotyczące poszukiwania pracy. Jeden widzi wyłącznie przeszkody, inny potrafi oprócz nich dostrzec także pozytywne elementy.

1.    Podziel uczestników na 4  zespoły i każdemu daj: spinacz, ołówek i gumkę.

Ważne jest, aby grupy nie mogły się wzajemnie słyszeć.

2.    Polecenie dla wszystkich jest takie samo: wymyślcie w jaki sposób można użyć spinacza, ołówka i gumki niezgodnie z ich pierwotnym przeznaczeniem, ale w taki sposób, żeby mogłoby to być użyteczne i stanowić ewentualnie kolejną funkcję danego przedmiotu.

3.    Następnie poproś, aby grupy przedstawiły swoje pomysły. Zapisuj je na tablicy. Przedyskutuj z uczestnikami ich rozwiązania.

4.    Poproś o określenie realności pomysłów, od najmniej do najbardziej realnego.

5.    Zapytaj: Jak wam się pracowało? Czy w pewnym momencie poczuliście “odblokowanie” i pomysły przychodziły wam łatwiej? Co na to wpłynęło? Czy może blokada była tak silna, że ktoś np. nic nie potrafił wymyślić?

6.    Wyjaśnij jaką rolę odgrywa twórcze myślenie, czyli myślenie wykraczające poza ustalone ramy i schematy.

Pamiętaj!

Doświadczenie pomaga nam w życiu, ale

bywają sytuacje, w których może nas ograniczać.

Podsumuj:

Analizując nasze życiowe problemy również wpadamy w pułapkę myślenia, że muszą one być rozwiązane w jakiś określony sposób. W życiu podążamy czasem jak inni utartymi szlakami, zamiast szukać dla siebie nowych, oryginalnych rozwiązań.