Wiosenne zagadki
Rodzaj zajęcia: zabawa różnicująca bodźce
Cele:
- wprowadzenie zabaw kształtujących umiejętności różnicowania bodźców,
- rozwijanie percepcji słuchowej, wzrokowej oraz pamięci odtwórczej.
- stymulowanie i aktywizowanie operacji umysłowych, zainteresowania
- zaciekawienie otaczającą rzeczywistością
- wdrażanie dzieci do obserwacji przyrody
- wdrażanie do uważnego słuchania i wyciągania wniosków
Forma: indywidualna, grupowa
Wiek: dzieci 4 – letnie
Miejsce: sala zajęć
Pomoce: ilustracja „Wiosenne prace w ogrodzie”, papier, kamyki, pestki brzoskwini, kaseta z nagraniem odgłosów przyrody, warzywa (cebula, rzodkiewka, fasola), pomarańcze, cytryny, woreczki z zabawkami (lalka, miś, samochód, piłeczka, kostka do gry, konik), kolorowy materiał (duży kawałek na łąkę), broszka -–biedronka lub motylek i jaszczurka, karta z narysowanymi kszałtami warzyw dla każdego dziecka, utwór E. Griga „Poranek”, wiersz W. Badalskiej „Wiosenne porządki”.
Przebieg zajęcia:
1. Przypominanie sobie oglądanych ilustracji.
Oto plan sytuacyjny:
· dzieci siedzą półkolem na dywanie,
· nauczycielka recytuje im wiersz „Wiosenne porządki” i odsłania ilustrację o tej samej tematyce,
· prosi, by dzieci przyjrzały się jej,
· po minucie zasłania ilustrację i pyta: Co widzieliście na obrazku? (grabie, łopatka, konewka, chłopiec, dziewczynka),
· następnie poleca: Poszukajcie w sali przedmiotów, które widzieliście na obrazku.
2. Zabawa rytmiczna „Słonko po deszczu” – M. Kownacka
Pada deszczyk! Pada deszczyk!
i po liściach tak szeleści...
(Dzieci w przysiadzie bębnią rytmicznie palcami w podłogę)
Zatuliły kwiatki płatki,
główki chylą do rabatki!
Kap! Kap! Kap!
(Dzieci opuściły nisko głowy)
Deszcz ustaje – płyną chmury –
Kwiaty wznoszą się do góry!
Ho! Ho! Ho!
(Dzieci wznoszą stopniowo głowy i ramiona w górę)
Wiatr tu pędzi na wyścigi.
Wiatr kołysze nam łodygi!
Wiu! Wiuu! Wiuuu!
(Dzieci w rozkroku kołyszą się na boki)
Biegną dzieci tu z ochotą:
Uważajcie – takie błoto!
Hyc! Hyc! Hyc!
(Dzieci biegną na palcach)
Byle słonko nam nie zgasło –
róbmy prędko z błota – masło!
Chlap! ciap! ciap!
(Dzieci przebierają nogami w miejscu)
Teraz – baczność – kroki duże –
przeskoczymy przez kałużę!
Hop! Hop! Hop!
(Bieg i skoki)
Już pogoda – słonko świeci,
maszerują w pole dzieci –
Raaz – Dwaa – trzyy!
(Dzieci maszerują rytmicznie, akcentując stopą pierwszy krok i klaskaniem następny).
3. Zagadki słuchowe.
· Nauczycielka dzieli dzieci na 3 zespoły z których jeden dostaje kartki, drugi – po 2 kamyki,
· trzeci – po 2 pestki brzoskwini,
· nauczycielka wybiera troje dzieci, którym zasłania oczy i których zadaniem będzie odgadnąć, jakie te przedmioty wydają dźwięki,
· następnie wskazuje zespół, który będzie stukał kamyczkami, pestkami lub zgniatał kartki papieru,
· dzieci słuchają z kasety wiosennych odgłosów przyrody (deszcz, wiatr, burza) i odgadują, co to jest.
4. Zagadki rozwijające smak i węch.
Przed dziećmi stoją 3 tace. Na każdej z nich leżą kawałki cebuli, pomarańczy i cytryny. Nauczycielka wybiera troje dzieci. Zawiązuje im oczy. Dzieci rozpoznają po zapachu owoce i warzywo, następnie troje dzieci odgaduje po smaku.
5. Szukanie odpowiedzi na pytanie, gdzie schowała się biedronka?
Nauczycielka rozwiesza kolorowy materiał (najlepiej w małe kwiatki) i opowiada historię o biedronce i jaszczurce, które wyszły na łąkę, aby wygrzać się na wiosennym słońcu. Dzieci mają za zadanie odnaleźć na łące biedronkę i jaszczurkę (broszki przypięte na materiale).
6. Zagadka dotykowa „Zaczarowany woreczek”
Nauczycielka schowała do woreczka kilka zabawek. Wskazane dziecko miało włożyć rękę do środka, dotknąć jakiejś zabawki i nie wyjmując jej, powiedzieć co to jest. Następnie dziecko, wyjmując z woreczka zabawkę, sprawdza, czy odpowiedziało właściwie.
7. Dopasowywanie warzyw do ich konturów naszkicowanych na przygotowanych na stołach kartkach.
Na stołach przygotowane są dla każdego dziecka kartki z narysowanymi konturami warzyw: cebuli, rzodkiewki i fasoli. Na tacach leżą w/w. warzywa. Dzieci nazywają je, a następnie układają na kartkach na odpowiednich konturach.
· Zabawa ruchowa „Wiosna rozwija kwiaty”
Nauczycielka uderza w trójkąt. Na jego dźwięk dzieci zamieniają się w nasionka kwiatów (siadają na piętach, chowają głowy). Wchodzi wiosna. Rozlega się muzyka („Poranek”). Wiosna dotyka każde nasionko, które zmienia się w piękny kwiat. Kwiatki wystawiają swoje główki do słońca, rozchylają płatki (ręce), kołyszą się na wietrze, a wśród nich tańczy wiosna.
gosiakosiak6