Tańcowała igła z nitką
Jan Brzechwa
Tańcowała igła z nitką.
Igła pięknie, nitka – brzydko.
Igła cała, jak z igiełki,
nitce plączą się supełki.
Igła naprzód – nitka za nią.
–Ach, jak cudnie tańczyć z panią!
Igła biegnie drobnym ściegiem,
a za igłą – nitka biegiem.
Igła górą, nitka dołem.
Igła zerka jednym okiem.
Sunie zwinna, zręczna, śmigła.
Nitka szepce:
– Co za igła!
Tak ze sobą tańcowały,
aż uszyły fartuch cały.
Lim0nka