PIZZA

Potrzebne składniki

n      Na ciasto: 30 dag mąki (2 niepełne szklanki), 2 dag świeżych drożdży, 3/4 szklanki niegazowanej wody mineralnej, 2 łyżki oliwy, łyżeczka cukru, pół łyżeczki soli
 

n      Na farsz: mała puszka pomidorów bez skórki, 20 dag wędzonej wędliny, np. szynki, ogonówki, kiełbasy lub salami, 3 cebule, 30–40 dag pieczarek, 20 dag twardego sera w kawałku, np. goudy, mazdamera lub morskiego, kilkanaście oliwek albo łyżka kaparów, łyżeczka oregano, po ćwierć łyżeczki tymianku i bazylii, oliwa lub olej do smażenia,sól
 

Przygotuj również: garnuszek na rozczyn, łyżkę, niedużą miskę lub stolnicę, nóż, deskę do krojenia, patelnię, 3 małe miseczki, pergamin do pieczenia lub dużą tortownicę, duży płaski talerz lub okrągłą tacę

Połowę przygotowanej wody lekko podgrzej w garnuszku, dodaj pokruszone drożdże, wsyp cukier i mieszaj, aż drożdże się rozpuszczą. Na stolnicy lub w misce usyp kopczyk z mąki, zrób w nim wgłębienie, wlej rozpuszczone drożdże i wymieszaj łyżką z częścią mąki. Wlej resztę wody, oliwę, wsyp sól, zamieszaj łyżką, a gdy mąka wchłonie płyny, odłóż łyżkę
i energicznie zagniataj ciasto ręką. Początkowo oblepi ci palce, ale mniej więcej po 10 minutach stanie się gładkie, jednolite, elastyczne i nie będzie już przyklejało się do ręki. Uformuj z niego kulę, przykryj ściereczką i odstaw w ciepłe miejsce do wyrośnięcia. Powinno podwoić swoją objętość. Latem nie trwa to dłużej niż 30–40 minut.
 

Przygotuj składniki na farsz.

Cebulę obierz, pokrój w talarki i podsmaż na złoto na 2 łyżkach oliwy, posól. Umyj i osusz pieczarki, pokrój w plasterki, wrzuć na gorącą patelnię, odparuj, dodaj łyżkę oliwy, usmaż je na złoto i posól. Pomidory wyjmij z zalewy (wykorzystasz ją do innej potrawy), drobno pokrój, włóż do osobnego naczynia. Wędlinę pokrój w szerokie paski lub plasterki i pozostaw na desce. Zetrzyj ser na wiórki.

Teraz uformuj placek

Możesz to zrobić trzema sposobami: rozwałkować, lekko podsypując mąką, rozciągnąć rękami lub wylepić nim tortownicę. Ja najczęściej piekę pizzę w tortownicy o średnicy 30 cm. Kładę ciasto na środku wysmarowanej oliwą formy, lekko rozpłaszczam ręką, a potem równomiernie rozprowadzam po całym dnie dłonią zaciśniętą w pięść. Na koniec wylepiam rant. Takie formowanie placka wydaje mi się najłatwiejsze i najszybsze, a poza tym nie wymaga używania stolnicy i daje mi gwarancję, że pizza będzie miała średniogruby spód, bo taki moja rodzina lubi najbardziej. Jeżeli wolisz, możesz oczywiście rozwałkować ciasto lub rozklepać w rękach – to nawet bardziej profesjonalne. Nie musisz nadawać mu kształtu koła, równie dobrze może być kwadratowy lub prostokątny. Spód cienkiej pizzy powinien mieć 5–6 mm grubości, a trochę grubszej – 7–8 mm. Z czasem nauczysz się oceniać to na oko. Brzegi lekko podnieś palcami, żeby były nieco wyższe niż reszta placka. Przenieś go na przykrytą pergaminem blachę i nie przejmuj się, jeżeli się przy tym trochę zdeformuje. Włącz też piekarnik. Niech się już grzeje, bo pizzę piecze się w bardzo wysokiej temperaturze. Ustaw termostat na 220 °C

Ułóż farsz i wstaw placek do pieca.

Omijając brzeg, równomiernie rozkładasz składniki: najpierw pomidory, potem kolejno cebulę, pieczarki, wędlinę, oliwki albo kapary, posypujesz ziołami i serem. Jeżeli wśród czekających na posiłek jest wegetarianin, oznakuj jego porcję drewnianymi wykałaczkami
i nie kładź na niej wędliny. Czekasz jeszcze chwilę, żeby piekarnik dobrze się nagrzał,
i wstawiasz pizzę. Powinna się piec tak długo, aż brzeg wyraźnie się zrumieni, a ser stopi. Zwykle trwa to około 20 minut. Wyjmujesz pachnący placek, kroisz na porcje i natychmiast podajesz. Postaw też na stole keczup, pieprz, paprykę i sól.