¨ progresywna struktura rozwoju
¨ pierwsza fala – cywilizacja agrarna
- oparta na ziemi
- struktura społeczna: koterie arystokratyczne (M.Weber) , kultura parafialna
- ustrój: monarchia absolutna
ustrój – sposób politycznej organizacji życia
- na wzrost podmiotowości politycznej i świadomości społecznej wpłynęły: reformacja (jako proces przełamujący monopol w sferze wartości), rewolucje narodowe – francuska i angielska (w ich konsekwencji społeczeństwo zostało podzielone na liberałów i konserwatystów), rewolucja przemysłowa (konsekwencje tej rewolucji)
podmiotowość polityczna – zdolność do czynności politycznych
świadomość społeczna – zdolność pewnej abstrakcyjnej refleksji na płaszczyźnie społecznej
¨ druga fala – cywilizacja industrialna
- już nie ziemia a kapitał jest podstawowym czynnikiem partycypowania ekonomicznego
- struktura społeczna: model klasowy (każda warstwa posiada swoją elitę – kluby polityczne), kultura parafialna zmienia się w poddańczą
- ustrój: monarchie zmieniają się na konstytucyjne (niektóre na ustroje republikańskie)
- gwałtowny wzrost podmiotowości politycznej konsekwencją upowszechnienia prawa wyborczego
¨ trzecia fala – cywilizacja informacyjna
- nie ziemia, nie kapitał a informacja (nie liczy się wielość źródeł informacji, najbardziej istotne jest mieć możliwość tworzenia informacji i dotarcie z nią do wysublimowanej grupy odbiorców)
- struktura społeczna: pojęcie demokracji mniejszości, teoria cyrkulacji elit politycznych, zasada systemu przedstawicielskiego, partie polityczne – kultura polityczna partycypacyjna
- ustrój: demokracja policyjna? (przykładem Hongkong, Singapur)
legitymacja polityczna – prawomocność (albo się ją posiada albo nie, nabywa się ją w procesie legitymizacji politycznej)
legitymizacja polityczna – uprawomocnienie (trzy rodzaje legitymizacji: społeczna, charyzmatyczna, instytucjonalna)
przywództwo – ma charakter podmiotowy (trzy rodzaje przywództwa: autorytarne, charyzmatyczne, legalne)
władza – ma charakter przedmiotowy (instytucjonalny)
¨ wyznacza warunki mówiące o fali demokratyzacji
- gospodarka wolnorynkowa
- posadanie pluralistycznego systemu partyjnego
- zamożność społeczeństwa
¨ demokratyzacja po I wojnie światowej
¨ demokratyzacja po II wojnie światowej
¨ demokratyzacja w latach 70. w Hiszpanii, Portugalii, Grecji
¨ demokratyzacja w państwach postkomunistycznych (Europa środkowa i wschodnia)
majorytaryzm – silnie skonfliktowane społeczeństwo
konsensualizm – wzorzec współpracy (przeciwieństwo majorytaryzmu)
¨ polaryzacja polityczna albo dystans ideologiczny
¨ na scenie politycznej mamy skrajną lewicę i skrajną prawicę a pomiędzy nimi wiele partii „trochę” lewicowych i „trochę” prawicowych
¨ poglądy lewicy i prawicy
- lewica: liberalizm społeczny, interwencjonizm państwa w sferze gospodarki
- prawica: konserwatyzm społeczny, liberalizm ekonomiczny
¨ obecnie zmiana w poglądach lewicy i prawicy
- lewica: liberalizm społeczny, liberalizm ekonomiczny
typy polaryzacji: dośrodkowa (zmniejszająca dystans ideologiczny), odśrodkowa (zwiększająca dystans ideologiczny)
¨ wielki wstrząs, który kończy rewolucja konserwatywna
¨ polaryzacja opisowa
WYKŁAD II
DEMOKRACJA A SYSTEMY PARTYJNE
Demokracja – mówimy o niej gdy istnieją:
¨ element polityczno-gospodarczy, polityczno-ekonomiczny – ustrój ekonomiczny, ustrój gospodarczy państwa (wolny rynek)
¨ system partyjny (w znaczeniu przedmiotowym – system polityczny a system partyjny; i w znaczeniu podmiotowym – kiedy będzie tworzony przez partie polityczne)
Modele demokracji:
¨ teoretyczne:
- madisonowski
- decyzyjny
¨ emipiryczne:
- majorytarny
- konsensualny
¨ oparty na klasycznym monteskiuszowskim trójpodziale władzy
¨ interesują nas relacje pomiędzy tymi trzema typami władzy
- władza ustawodawcza (nazywana też ustrojodawczą) – najczęściej parlament (jednoizbowy lub dwuizbowy)
bikameralizm – dwuizbowość
- władza wykonawcza – możemy mówić o jej jednorodności (charakterystyczna dla systemów o silnej władzy wykonawczej - systemy prezydenckie, semiprezydenckie) lub wieloistości (charakterystyczna dla systemów o dwóch instytucjach władzy wykonawczej, np. w Polsce prezydent i rada ministrów)
- władza sądownicza – oczywiście sądy ale też trybunały
¨ model teoretyczny gdyż:
- istnieją instytucje, których nie da się zakwalifikować do żadnej z tych trzech władz
- władze te teoretycznie powinny być niezależne od siebie a w rzeczywistości tak nie jest (chociażby minister sprawiedliwości, który jest równocześnie nie dość że prokuratorem generalnym to jeszcze członkiem rządu)
- w systemie społeczeństwa obywatelskiego nie da się zapewnić niezależności władzy sądowniczej (przykładem media, które coraz częściej wydają wyroki)
¨ w praktyce odejście od trójpodziału władzy bywa nazywane systemem naczelnych organów administracji publicznej; system ten składa się z:
- instytucji ustawodawczych (Sejm i Senat) i ustrojodawczych (Zgromadzenie Narodowe)
- instytucji rządowych (w Polsce – Rada Ministrów, prezydent)
- instytucji administracyjnych
- sądów, trybunałów, instytucji kontrolnych (takich jak NIK, RPO, KRRiT, RPP)
- organów prokuratorskich (prokuratura, policja, US, Regionalne Izby Obrachunkowe, ewentualnie jeszcze służby penitencjarne)
- instytucji kontrolujących konstytucyjność stanowionego prawa (TK)
¨ nie skupia się na samych instytucjach ale bada relacje między tymi instytucjami (proces decyzyjny w szczególności)
¨ analiza systemowa – proces decyzyjny
- wejścia do systemu – żądania albo poparcia
- konwersja wewnętrzsystemowa – to co dzieje się wewnątrz systemu
- wyjścia z systemu – decyzje albo zaniechania
- sprzężenie zwrotne – to co dzieje się przy „wyjściu” ma wpływ na „wejście”
¨ jest nastawiony na rywalizację w świecie polityki, charakteryzuje się silnym skonfliktowaniem i silną władzą wykonawczą (system prezydencki, semiprezydencki)
¨ jest nastawiony na współpracę, charakteryzuje się silną władzą ustawodawczą (system parlamentarny, parlamentarno-gabinetowy)
W modelach empirycznych decydują wzorce rywalizacji politycznej, które są funkcją występującej kultury politycznej
Model majorytarny a model konsensualny – różnice
¨ model majorytarny – jednopartyjne rządy, model konsensualny – wielopartyjne rządy
¨ model majorytarny – równowaga pomiędzy poszczególnymi władzami, model konsensualny – dominacja parlamentu (gabinetu)
¨ system wyborczy: większe szanse na system większościowy w modelu majorytarnym, większe szanse na system proporcjonalny w modelu konsensualnym
¨ liczba partii relewantnych: w modelu majorytarnym mała, najczęściej poniżej 4 partii, w modelu konsensualnym większa liczba partii, powyżej 4
relewantność – istotność, ważność partii w systemie; o relewantności świadczą:
- potencjał koalicyjny (czyli zdolność zawierania trwałych koalicji w parlamencie)
- możliwość szantażu politycznego (wpływanie na decyzje innych partii)
¨ liczba wymiarów sporu politycznego, liczba podziałów socjopolitycznych: w modelu majorytarnym jeden główny dominujący podział socjopolityczny, a w modelu konsensualnym ok. 4-5 sporów socjopolitycznych
¨ wyłanianie stabilnego rządu
...
Olivkova