Napędy telekinetyczne i wehikuły czasu.pdf

Prof. dr inż. Jan Pająk

Zaawansowane Urządzenia Magnetyczne - tom 10

Technologie przeciw-świata – część 1:

Napędy telekinetyczne i wehikuły czasu

Monografia naukowa, 4-te wydanie, Nowa Zelandia, 2009 rok, ISBN 978-1-877458-19-4

Wszystkie prawa zastrzeżone. Całość ani też żadna z części niniejszej monografii

nie może zostać skopiowana, zreprodukowana, przesłana, lub upowszechniona w

jakikolwiek sposób (np. komputerowy, elektroniczny, mechaniczny, fotograficzny, nagrania

telewizyjnego, itp.) bez uprzedniego otrzymania wyrażonej na piśmie zgody autora lub

zgody osoby legalnie upoważnionej do działania w imieniu autora. Od uzyskiwania takiej

pisemnej zgody na kopiowanie tej monografii zwolnieni są tylko ci którzy zechcą wykonać

jedną jej kopię wyłącznie dla użytku własnego nastawionego na podnoszenie wiedzy i

dotrzymają warunków że wykonanej kopii nie użyją dla jakiejkolwiek działalności

zawodowej czy przynoszącej dochód, a także że skopiowaniu poddadzą cały wybrany tom

lub całą monografię - włącznie ze stroną tytułową, streszczeniem, spisem treści i rysunków,

wszystkimi rozdziałami, tablicami, rysunkami i załącznikami. Bez tej zgody autorzy innych

opracowań mogą także cytować niewielkie fragmenty niniejszej monografii (w sumie nie

dłuższe niż 5 stron) - pod warunkiem jednak że przy swoim cytowaniu podadzą dokładne

dane bibliograficzne tego cytowania (tj. podadzą autora, tytuł, wydanie, oraz podrozdział

niniejszej monografii z której owo cytowanie pochodzi).

Opublikowano w Nowej Zelandii prywatnym nakładem autora, w dwóch językach: polskim i

angielskim. Data najnowszej aktualizacji nieniejszego tomu: 5 września 2009 roku.

Niniejsza monografia [1/4] stanowi raport naukowy z przebiegu badań autora. Stąd

prezentacja zawartych w niej danych o wartości dowodowej lub dokumentacyjnej dokonana

została według standardów przyjętych dla publikacji (raportów) naukowych. Szczególna

uwaga autora skupiona była na wymogu odtwarzalności i możliwie najpełniejszego

udokumentowania źródeł, tj. aby każdy naukowiec czy hobbysta pragnący zweryfikować

lub pogłębić badania autora był w stanie dotrzeć do ich źródeł (jeśli nie są one poufne),

powtórzyć ich przebieg, oraz dojść do tych samych lub podobnych wyników.

Monografia [1/4] jest już czwartym wydaniem (poszerzonym, przeredagowanym i

przeformatowanym) najważniejszej [1] publikacji naukowej autora. Kompletowanie tej

monografii zostało rozpoczęta w 1997 roku. Pierwsze jej opublikowanie miało miejsce w

1998 roku (początkowo tylko w języku polskim). Aż do 2001 roku [1/4] była

upowszechniana w papierowej formie. Internetowe upowszechnianie jej czwartego

wydania, już w dwóch językach (polskim i angielskim) było rozpoczęte w 2001 roku. Od

2001 aż do 2008 roku tekst i ilustracje [1/4] były oferowane oddzielnie w internecie w 3

formatach źródłowych (WP6, DOC, PDF). Począwszy od 2007 roku zmieniona i

filozoficznie inna wersja [1/4] była upowszechniana w internecie jako piąte wydanie [1/5]. W

2008 roku niniejsza [1/4] została przeformatowana zaś jej ilustracje były włączone w tekst,

tak że gotowa do druku [1/4] zaczęła być upowszechniana w poręcznym formacie PDF.

W czasach pisania tej monografii [1/4], aż do października 1998 roku, adres autora był:

Assoc. Prof. Jan Pająk,

Faculty of Engineering, Universiti Malaysia Sarawak (UNIMAS)

94300 Kota Samarahan, Sarawak (Borneo), MALAYSIA

Od lutego 2001 roku, autor używa następującego adresu:

Dr inż. Jan Pająk, P.O. Box 33250, Petone 5046, NEW ZEALAND

Tel. dom (2009 ): +64 (4) 56-94-820; E-maile: janpajak@gmail.com lub jpajak@poczta.wp.pl

STRESZCZENIE

tomu 10 monografii [1/4] "Zaawansowane urządzenia magnetyczne", ISBN 978-1-877458-19-4

Czym są magnokrafty drugiej i trzeciej generacji? Wyobraźmy sobie wehikuły które na

życzenie załogi są w stanie przelatywać przez mury budynków i przez szyby okienne, nie czyniąc u

nich ani u siebie żadnego uszkodzenia, a nawet nie będąc przy tym odnotowywane. Wehikuły do

których można strzelać lub które można próbować dotknąć, zaś pociski i nasza ręka przenikną

przez nie i przez ich załogę jakby byli powietrzem lub mgłą. Wehikuły, które - jeśli ich piloci sobie

tego zażyczą, mogą stać się całkowicie niewidzialne dla ludzkich oczu i kamer. Wehikuły które są w

stanie latać z nieskończenie dużą szybkością, tak że u celu pojawiają się niemal natychmiast po

tym jak zniknęły z punktu startowego. To są właśnie magnokrafty drugiej generacji. Magnokrafty

trzeciej generacji na dodatek do wszystkiego powyższego są jeszcze w stanie cofać czas do tyłu,

przestawiać go do przodu, lub zwalniać albo niemal całkowicie zatrzymywać w miejscu jego upływ.

Magnokrafty drugiej i trzeciej generacji w sensie wyglądu i zagospodarowania swego

wnętrza będą niemal identyczne do magnokraftów pierwszej generacji opisanych w rozdziale F tej

monografii. Różnice pomiędzy nimi sprowadzać się będą jedynie do kilku drobnych szczegółów,

takich jak kształt wylotu z pędników czy istnienie lub brak drzwi w powłoce. Stąd obserwator

nieobznajomiony z teoriami zaprezentowanymi w niniejszej monografii, po wyglądzie nie będzie

potrafił ich odróżnić wzajemnie od siebie ani też od magnokraftów pierwszej generacji.

Magnokrafty drugiej generacji mogą pracować aż w dwóch różnych konwencjach lotu, tj.

magnetycznej i telekinetycznej, zaś magnokrafty trzeciej generacji dodatkowo jeszcze w trzeciej

konwencji wehikułów czasu. W konwencji magnetycznej ich pędniki wytwarzają jedynie zjawiska

magnetycznego przyciągania i odpychania, stąd w zasadie działania użytej do lotów stają się one

identyczne do magnokraftów pierwszej generacji opisanych w rozdziale F. Również wszelkie

wywoływane przez nie zjawiska będą wtedy identyczne do zjawisk wywoływanych przez

magnokrafty pierwszej generacji. Natomiast w konwencji telekinetycznej ich pędniki wytwarzają

zjawisko technicznej telekinezy, stąd latają one wtedy dzięki zadziałaniu efektu telekinetycznego.

Po włączeniu tej zasady lotu, wehikuły i ich załogi przechodzą w szczególny stan zwany w "stanem

migotania telekinetycznego". W nim poddane mu obiekty materialne bardzo szybko przełączają się

(migoczą) pomiędzy dwoma formami istnienia, tj. formą materialną i formą wzoru energetycznego

(co wyjaśniono dokładniej w podrozdziale L1). Właśnie owo migotanie telekinetyczne pozwala im

czynić się zupełnie niewidzialnymi dla naszego wzroku i kamer, a także przenikać przez obiekty

stałe tak jakby obiekty te wykonane były z łatwo penetrowalnego płynu a nie ze sztywnej materii. Z

kolei magnokrafty trzeciej generacji, zwane również wehikułami czasu, niezależnie od zdolności do

latania w konwencji magnetycznej lub telekinetycznej, są w stanie latać także i w konwencji czasu.

W konwencji tej ich pędniki wytwarzać będą zjawiska zmiany w szybkości upływu czasu lub

zjawiska przerzucania kogoś do innego punktu czasowego. Przykładowo będą one mogły cofać

czas, przestawiać go do wybranego punktu w przyszłości lub przeszłości, spowalniać lub

przyspieszać jego upływ, itp. Wehikuły czasu wytwarzały więc będą cały szereg unikalnych zjawisk

czasowych, jakich najważniejsze cechy omówione będą w podrozdziale M1.

Na podobnie wysoko zaawansowanych zjawiskach magnetycznych jak te wykorzystywane

przez magnokrafty drugiej i trzeciej generacji oparte będzie także działanie różnorodnych innych

urządzeń technicznych budowanych w zbliżonych co te statki czasach. Urządzenia te czyniły będą

praktyczny użytek z takich nieznanych dotychczas nam zjawisk jak telekineza, telepatia, czy zmiany

w szybkości i kierunku upływu czasu. Niniejszy tom prezentuje także kilka najważniejszych z owych

wysoko zaawansowanych urządzeń, włączając w to siłownie telekinetyczne i ogniwa telekinetyczne.

Aczkolwiek wielu czytelników może mieć wrażenie, iż wehikuły i zaawansowane urządzenia

magnetyczne opisywane treścią tej monografii wybiegają bardzo daleko w przyszłość, jak to będzie

wykazane w innej części tej monografii, faktycznie to już w chwili obecnej jakieś pasożytnicze

cywilizacje je posiadają i wykorzystują do ukrywania swych działań na Ziemi. Aby jednak odnotować

ich istnienie, konieczna jest znajomość ich atrybutów, a także zmiana w naszych dotychczasowych

sposobach myślenia. Podstawy naukowe do tej zmiany dostarczone są w niniejszym tomie.

Wiele z opisywanych w tym tomie urządzeń mogłoby zostać zbudowane na Ziemi już

obecnie, gdyby nie nasze ograniczenia filozoficzne oraz uległość wobec nakazów starających się

powstrzymać rozwój tych urządzeń technicznych na naszej planecie. Miejmy więc nadzieję, że

jednym z rezultatów opublikowania niniejszej monografii będzie, że obecnie zaczniemy zdawać

sobie sprawę z owego powstrzymywania nas przed ich zbudowaniem, oraz że zainspiruje nas ona

do rozpoczęcia wysiłków nad ich zrealizowaniem i oddaniem w służbę naszej cywilizacji.

SPIS TREŚCI tomu 10 monografii [1/4] "Zaawansowane urządzenia magnetyczne",

ISBN 978-1-877458-19-4.

Str: Rozdział:

─── ──────

1 Strona tytułowa

2 Streszczenie tomu 10

3 Spis treści tomu 10

(zauważ, ze pełny spis treści całej monografii [1/4] zawarty jest w tomie 1)

Tom 10 : Technologie przeciw-świata – część 1: Napędy telekinetyczne i wehikuły czasu

K-1 K. SIŁOWNIE TELEKINETYCZNE

K-2 K1. Tablica Cykliczności dla urządzeń energetycznych

K-4 K2. Przegląd najważniejszych z dotychczas zbudowanych siłowni telekinetycznych

K-5 K2.1. Silnik Johnsona

K-6 K2.2. N-Machine

K-8 K2.3. Telekinetyczne agregaty prądotwórcze

K-11 K2.3.1. Historia telekinetycznej influenzmaschine

K-18 K2.3.2. Wymówki Methernithy dla wstrzymania

upowszechnienia influenzmaschine

K-24 K2.3.3. Konstrukcja, główne podzespoły, obwody elektryczne

i działanie telekinetycznej influenzmaschine

K-32 K2.3.4. Jak zorganizować eksperymenty

nad własną wersją telekinetycznej influenzmaschine

K-36 K2.4. Baterie telekinetyczne

K-37 K2.4.1. Budowa i działanie baterii telekinetycznej

K-48 K2.4.2. Rekomendowana procedura budowy baterii telekinetycznych

K-53 K2.4.3. Historia wynalezienia baterii telekinetycznych

K-54 K3. Telekinetyczne urządzenia do konwersji energii

biologicznej, chemicznej i termicznej

K-55 K3.1. Telekinetyczne uzdrawianie i produkcja lekarstw

K-56 K3.2. Telekinetyczna dysocjacja wody

K-57 K3.3. Telekinetyczne podgrzewanie i odparowywanie płynów

K-60 K4. Reakcja naukowców ortodoksyjnych - czyli głową muru nie przebijesz

K-66 K5. Podsumowanie wykorzystania efektu telekinetycznego

dla celów energetycznych

K-69/79 Tablica K1 oraz 10 rysunków (K1 do K10).

KB-80 KB. WYKORZYSTANIE WIROW PRZECIW-MATERII

KB-81 KB1. Sterowanie wiatrami na Ziemi

KB-83 KB2. Techniczne formowanie chmur i mgły

L-84 L. MAGNOKRAFTY DRUGIEJ GENERACJI (Wehikuły telekinetyczne)

L-85 L1. Działanie i własności magnokraftów drugiej generacji

zwanych także "wehikułami telekinetycznymi"

L-86 L2. Stan migotania telekinetycznego i jego następstwa

L-94 L3. Lądowiska wehikułów telekinetycznych

L-95 L4. Telekinetyczny wehikuł czteropędnikowy

L-95 L5. Telekinetyczny napęd osobisty

L-96 L6. Telekinetyczny promień podnoszący

L-98 Rysunek L1.

M-99 M. MAGNOKRAFTY TRZECIEJ GENERACJI (Wehikuły czasu)

M-99 M1. Magnokrafty trzeciej generacji zwane także "wehikułami czasu"

M-100 M2. Zjawiska indukowane przez wehikuły czasu

M-108 M3. Lądowiska wehikułów czasu

M-108 M4. Czteropędnikowe wehikuły czasu

M-110 M5. Osobiste wehikuły czasu

M-110 M6. Trzy generacje wehikułów z napędem

magnetycznym, oraz ich identyfikacja

M-114 Rysunek M1.

Uwagi :

(1) Istnieje też angielskojęzyczna wersja niniejszej monografii [1/4]. W przypadku

więc trudności ze zdobyciem jej polskojęzycznej wersji, czytelnicy znający dobrze język

angielski mogą się z nią zapoznać w języku angielskim. Mogą też ją polecać do poczytania

swoim znajomym nie znającym języka polskiego.

(2) Obie wersje tej monografii [1/4], tj. angielskojęzyczna i polskojęzyczna, używają

tych samych ilustracji. Jedynie podpisy pod ilustracjami wykonane są w odmiennym języku.

Dlatego w przypadku trudności z dostępem do polskojęzycznych ilustracji, przeglądać

można angielskojęzyczne ilustracje. Warto również wiedzieć, że powiększenia wszystkich

ilustracji z monografii [1/4] są dostępne w internecie. Dlatego aby np. przeanalizować

powiększenia tych ilustracji, warto jest je przeglądać bezpośrednio w internecie. Dla ich

znalezienia czytelnik powinien odszukać dowolną totaliztyczną stronę którą ja autoryzuję,

np. poprzez wpisanie słowa kluczowego “ totalizm ” do dowolnej wyszukiwarki (np. do

www.google.com), potem zaś - kiedy owa totaliztyczna strona się ukaże, czytelnik powinien

albo uruchomić jeszcze jedną stronę nazywającą się “tekst_1_4.htm” (z egzemplarzami i

ilustracjami monografii [1/4]) dostępną na tym samym serwerze, albo też wybrać opcję

“tekst [1/4]” z menu owej totaliztycznej strony. Proszę też odnotować że wszystkie

totaliztyczne strony pozwalają na załadowanie do swego komputera darmowych

egzemplarzy całej niniejszej monografii [1/4].

(3) W przypadku wykonywania wydruku niniejszej monografii [1/5] z wersji

internetowej, lub z wersji wordprocessorowej dostarczonej na dyskietce, podana w tym

spisie treści numeracja stron niekoniecznie musi się pokrywać z numeracją stron na

wydruku i dlatego może wymagać wprowadzenia korekcji. Wynika to z faktu że

formatowanie niniejszego tomu tej monografii miało miejsce dla fontu "Arial" (12 punktów)

oraz dla standardowych nastaw wordprocessora "Word XP" pracującego pod WINDOWS

XP. Dla innych fontów, oraz dla innych wersji Word’a, formatowanie to niekoniecznie musi

dawać takie same zagospodarowanie stron.

(4) Warto też wiedzieć, że w internecie dostępne jest już obecnie następne, piąte

wydanie [1/5] niniejszej monografii. Treść tamtego następnego wydania [1/5] jest bardzo

podobna do treści niniejszego wydania [1/4], tyle że sformułowanie owej treści dokonane

zostało z filozoficznie odmiennego punktu widzenia.

K-1

Rozdział K .

SIŁOWNIE TELEKINETYCZNE

Motto niniejszego rozdziału : "Wszechświat jest tak zorganizowany, że każdy cel jest w nim

możliwy do osiągnięcia - my jedynie jeszcze nie wiemy jak tego dokonać" (patrz

podrozdziały JB7.3 i I5.4).

Rosnące ceny paliw i energii, wyczerpujące się zasoby naturalne, zanieczyszczenie

powietrza, przerwy w warstwie ozonowej, efekt cieplarniany, oraz kilka innych równie

ważnych czynników powoduje, że w wielu krajach na Zachodzie najintensywniejsza

działalność wynalazcza koncentruje się obecnie na unikalnych urządzeniach zwanych po

angielsku "free energy devices". Ich nazwę można luźno tłumaczyć na polski jako

" urządzenia darmowej energii " albo jako " urządzenia pozyskujące energię otoczenia ".

Z uwagi jednak, że urządzenia te wykorzystują do swego działania unikalne zjawisko w

podrozdziale H6.1 nazywane "efektem telekinetycznym", w niniejszej monografii będą one

także nazywane " siłowniami telekinetycznymi ". Głównym zadaniem tych urządzeń jest

uruchomienie zdolności efektu telekinetycznego do działania jako odwrotność tarcia w celu

pozyskiwania energii termicznej zawartej w otoczeniu oraz do zamiany tej energii na jakąś

użyteczną formę (najczęściej na elektryczność). Stąd zasada działania tych nowych

urządzeń jest drastycznie odmienna od tej wykorzystywanej we wszystkich siłowniach

budowanych dotychczas na Ziemi. Jak wiadomo, działanie dotychczasowych urządzeń

energetycznych wykorzystuje różnicę (gradient) poziomów energetycznych. Wyzwalając

przepływ strumienia energii od wyższego do niższego poziomu energetycznego,

urządzenia te przekierowywują część tego strumienia i wymuszają jego transformację na

konsumpcyjną formę (np. na elektryczność). Natomiast telekinetyczne urządzenia

darmowej energii po prostu wykorzystują zdolność odwrotności tarcia do zabsorbowania

energii termicznej zawartej w ich otoczeniu, poczym zamieniają tą zaabsorbowaną energię

termiczną na jakąś użyteczną formę, np. na elektryczność, która jest uporządkowanym

ruchem wielu elektronów. (Czyli urządzenia te działają dokładnie tak jak ów hipotetyczny

"Demon Maxwella" opisywany w fizyce klasycznej.) Stąd eksploatacja tych nowych

urządzeń energetycznych nie wymaga dostarczenia im żadnego zewnętrznego surowca

czy źródła energii, jak paliwa, wody, wiatru, siły mięśni, czy zasilania ze sieci energetycznej.

Dlatego końcowy wynik działania tych urządzeń jest bardzo bliski wyniku zakładanego

przez pradawną ideę " perpetuum motion ", chociaż mechanizm i filozofia za owym

wynikiem są całkowicie inne. (Tj. urządzenia darmowej energii nie stwarzaja energii, jak to

było zakładane dla "perpetuum mobile", a jedynie "odsysają" one energię z ogromnego

oceanu energii jaki jest zawarty wokół nas i absorbuja energię z tego oceanu działając jako

rodzaj samo-podtrzymujących swe działanie "pomp-cieplnych".)

Zgodnie z utartym poglądem, zbudowanie takich urządzeń nie powinno być możliwe,

bowiem ich działanie jakoby ma stać w sprzeczności z Zasadą Zachowania Energii. Na

szczęście wynalazcy nie wierzyli w stereotypy i kontynuowali swoje prace. Po uruchomieniu

pierwszych prototypów tych urządzeń, utarty pogląd znowu okazał się błędnym - po raz

któryś tam z rzędu w historii techniki. Urządzenia te potwierdziły się możliwymi do

zbudowania, zaś ich działanie wcale nie podważa Zasady Zachowania Energii. Szczegółem

przeoczonym przez ich przeciwników jest, że urządzenia te wcale nie produkują energii, a

jedynie pokrywają swoje zapotrzebowanie energetyczne poprzez samoczynne

absorbowanie energii termicznej zawartej w otoczeniu. Stąd w czasie swego działania

produkują one elektryczność, ale równocześnie obniżają temperaturę otoczenia.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: