Fakty i Mity 03-2003.pdf

KSIĄDZ: aktor porno i terrorysta

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 3 (150) 17 – 23 stycznia 2003 r. Cena 2,20 zł (w tym 7% VAT)

Str. 13

Kradną, dokonują rozbojów, uprawiają prostytucję. Wszystko po to, żeby przeżyć jeszcze jeden

dzień w dżungli wielkich miast. Polskie „wilczki” – bez ideałów, bez nadziei, bez dzieciństwa. Dla

nich słowa songu Kaczmarskiego „Obława” nabierają innego znaczenia: „Nie dajcie z siebie ze-

drzeć skór, brońcie się i wy, o bracia wilcy, brońcie się, nim wszyscy wyginiecie”.

Str. 3, 11

Zabić księdza II

Urzędnicy IPN – tworu polskiej

pseudodemokracji – sowicie opłacani

z naszych pieniędzy zrobią wszystko,

aby nie odcięto ich od państwowego

koryta. Marnując dziesiątki milionów,

skazali na wieloletnie więzienia czte-

rech starców, którzy nie mają szans

na doczekanie końca kary. Chcą też

po raz kolejny rozgrzebywać groby

w Katyniu i badać pod mikroskopem wy-

mazy z bunkra w Kazuniu (na zdjęciu),

gdzie być może przetrzymywano księdza

Popiełuszkę. Groby męczenników wyko-

rzystują dla swych własnych, merkantyl-

nych interesów.

Kobieta papieża

Str. 7

Nazywano ją „papieżycą”. Tak

wielki wpływ wywierała na męż-

czyznę swojego życia – papieża

– że odnosiło się wrażenie, iż to

ona kieruje sprawami Watykanu.

Zimna, władcza, zaborcza i bez-

względna – taka była Franciszka

Lehnert, niemiecka mniszka, ko-

bieta papieża Piusa XII. Tego pan-

toflarza chce Jan Paweł II wynieść

na ołtarze...

Po kapłanach gwałcących dzieci, aferzystach, przemytnikach i złodziejach...

Str. 14

KSIĄDZ NAWRÓCONY

Nr 3 (150) 17 – 23 I 2003 r.

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

Pershing, Malizna, Michalik...

POLSKA Afera Rywina (postawiono mu już zarzut płatnej pro-

tekcji), której celem jest odstrzelenie przez „Wyborczą” samego

premiera, zatacza coraz szersze kręgi. Prawdopodobnie z nagra-

nia Michnika usunięto fragmenty wskazujące, że Rywin prowa-

dził negocjacje także na polecenie Agory.

Mówią, że jak się dwóch chłopów (Miller z Michnikiem po Ko-

penhadze) całuje, to jeden z nich źle skończy.

Andrzej Lepper zagroził, że Samoobrona porzuci koalicje z SLD

i PSL w kilku województwach. Lepperowcy nie są zadowoleni

z polityki prowadzonej przez współkoalicjantów. Odejście Sa-

moobrony będzie prawdopodobnie oznaczało przejęcie władzy

przez prawicę.

Kim Dzonk Lepper?

Tegoroczna Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy była jak za-

wsze rekordowa. Zebrała ponad 30 mln złotych i zaangażowa-

ła 120 tys. wolontariuszy. Owsiakowa impreza jest największą

charytatywną akcją w Europie.

Kapelana nie mają, Papa do nich nie przemówił, serduszka nie

poświęcone...

Katolickie Forum Kobiet Polskich zaatakowało Ministerstwo

Zdrowia za pomysł dopłat do środków antykoncepcyjnych, a mi-

nister Jarugę-Nowacką zrugało za projekt wprowadzenia do lek-

cji wychowania do życia w rodzinie elementów wychowania (tfu!)

seksualnego, m.in. informacji o antykoncepcji, inicjacji seksu-

alnej oraz mniejszościach seksualnych.

I słusznie, wszak od inicjacji nieletnich mamy księży dobro-

dziejów.

Prezydent udał się wraz z pięcioosobową delegacją do USA,

dla oszczędności samolotem rejsowym. W czasie wizyty mini-

ster Cimoszewicz zwrócił uwagę partnerom zza oceanu na hor-

rendalne opłaty przy składaniu podań o wizy amerykańskie

i złe traktowanie obywateli polskich przekraczających granicę

USA. Gazeta „New York Times” napisała, że sprzedaż samo-

lotów do Polski może drogo kosztować podatnika amerykań-

skiego ze względu na gwarancje kredytowe, jakich udzielił na-

szemu krajowi rząd USA.

Zamiast podziękować za możliwość zakupu F-16, polscy polity-

cy pojechali z pretensjami?

Eksperci Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji mają wątpliwo-

ści co do wniosku o koncesję na telewizję Rydzykową „Trwam”.

Fundacja „Lux Veritatis” nie potrafi wyjaśnić, czy zaciągnięta

przez nią pożyczka (9 mln złotych) na rozruch stacji nie dopro-

wadzi do utraty niezależności finansowej przedsięwzięcia. Nie

wiadomo także, kto Rydzykowi pożyczył te pieniądze...

Może koledzy z żebraczych zakonów?

WARSZAWA Ujawniono, że trzy stołeczne agencje modelek

eksportowały polskie piękności do Zjednoczonych Emiratów

Arabskich. Tam dziewczyny pracowały jako luksusowe prostytut-

ki, otrzymując za tydzień pracy 2 tys. USD i hojne prezenty.

Okazuje się, że z naszym eksportem nie jest wcale tak źle. A co

to będzie w Unii...?!

Zamieszany w aferę Paetza, oficjalny agent Watykanu – nun-

cjusz Józef Kowalczyk – odprawił mszę kończącą obchody stu-

lecia urodzin Escrivy, założyciela Opus Dei. Arcybiskup Ko-

walczyk nazwał nowego świętego i współpracownika faszystów

„bożym wybrańcem” i „naśladowcą Chrystusa”.

Na świętości Escrivy nie poznali się jednak najbliżsi. Podobnie

jak na Paetzowej.

CZĘSTOCHOWA W karetce pogotowia zmarł 79-letni pacjent

z rozległym zawałem serca. Wcześniej ambulans krążył z nim po-

nad godzinę po mieście i okolicach, ale w 9 szpitalach nie było miej-

sca ani żadnego respiratora do ratowania chorego. Zgon nastąpił

w drodze do – oddalonego o 60 km – szpitala w Sosnowcu.

Trzeba było od razu zawieźć nieszczęśnika pod cudowny obraz

Czarnej Madonny, do cudownej kaplicy odnowionej niedawno

za prawie 10 milionów...

OPOLE Na przełomie maja i czerwca wyruszy, jak to określo-

no, „sztafeta biegowa do Unii Europejskiej” szlakiem 15 sank-

tuariów maryjnych. Jej finał będzie miał miejsce w hiszpańskim

Santiago de Compostella.

Dla jednych Europa bez granic to wolność i prawa człowieka,

dla innych zakurzone sanktuaria.

WATYKAN Papa potępił ewentualną inwazję na Irak. „Nie wol-

no uciekać się do wojny, nawet gdy chodzi o tzw. dobro wspól-

ne. Politycy powinni powiedzieć »nie« wojnie i egoizmowi”.

Miło obserwować, jak papiestwo (które kiedyś samo prowadzi-

ło wojny) się nawraca.

JPII, który dyżurnie współczuje wszelkim cierpiącym, pożało-

wał także rosyjskich katolików. Przyprawił swoich wyznawców

o zbiorową palpitację serc, wyznając: „ich sytuacja jest powo-

dem mojego głębokiego cierpienia”.

Zamiast odgrywać sceny męczeństwa, JPII mógłby uderzyć się

we własną pierś – antykatolicka nagonka to efekt jego awan-

turniczej polityki wschodniej.

ROSJA Prasa rosyjska opublikowała dokument potwierdzający urzę-

dowe nagabywanie firm o wpłaty na cele wyznaniowe. Przedsię-

biorcy skarżą się na władze Moskwy, które wymuszają na nich „da-

rowizny” mające pokryć długi powstałe po odbudowie gigantycznej

cerkwi katedralnej Chrystusa Zbawiciela. Urzędnicy doliczają im do-

datkowe kwoty do czynszów albo wprost żądają haraczu.

Ot, i jest pomysł na sfinansowanie Glempowej Opatrzności.

KOREA POŁUDNIOWA Azjatycki tygrys ma nowego prezy-

denta – Roh Moo-hyuna. Przywódca kraju jest katolikiem na-

wróconym na religię papieża 17 lat temu. Jak sam wyznaje: „gdy

pytają mnie o chrzest, czuję się nieco zawstydzony. W przeszło-

ści bowiem byłem osobą bardzo logiczną i racjonalną...”

Otóż to, facet – BYŁEŚ – otóż to!

nie tłumaczą się ze

swoich przestępstw. Więzienni psychologowie wskazują, zresz-

tą słusznie, rozmaite podłoża zbrodni. I tak: mordercy mogli

być w dzieciństwie niedopieszczani przez swoich rodziców,

złodzieje mieli kompleks najbiedniejszego ucznia w klasie,

a gwałcicieli dzieci... przyciąga do swych ofiar ich niewinność.

Inaczej jest w przypadku księży. Oni – popełniając przestęp-

stwa – wyrażają wolę swojego Boga i kochają Kościół.

Arcybiskup Józef Michalik to persona z pierwszej piąt-

ki, tj. biura politycznego episkopatu, wielki orędownik an-

tyunijny, udzielny książę na ziemi przemyskiej. Ma pod so-

bą prawie dwa miliony dusz z trzech diecezji, a w tamtym

terenie statystyki kościelne przekładają się na stan faktycz-

ny. Tenże Michalik udzielił „Wyborczej” wywiadu, który za-

mieszczono również na portalu gazeta.pl. (9.01). Pretekstem

do wywiadu był m.in. urlop, na który Michalik wysłał pro-

boszcza z Tylawy, przeciwko któremu prokuratura prowadzi

postępowanie o molestowanie małych dziewczynek. Urlop

ten polega na pozostawieniu księdza w parafii, z dziećmi...

Popatrzmy, jak arcypasterz broni swoich owieczek i kogo

za te owieczki uważa.

„Każdy człowiek odpowiada za swoje czyny – twierdzi

mądrze purpurat – ale (...) historia poucza, że kiedy chce się

przeprowadzić atak na Kościół, trzeba przygotować grunt przez

oskarżania księży i zakonów o naduży-

cia seksualne oraz wszelkie inne”. To

już klasyka – kto kopnął w dupę księ-

dza, ten kopnął Przenajświętszy Sa-

krament, który ksiądz ma... w dłoniach,

znieważył więc Kościół, czyli Boga! Da-

lej Michalik załamuje ręce nad historią

wielkich prześladowań księży za Hen-

ryka VIII, rewolucji francuskiej i Bi-

smarcka. Przechodzi gładko do Busha

juniora oraz fałszywych oskarżeń, któ-

re obecnie „obejmują różne kraje i sy-

tuacje”. Otóż, gdyby nie arcybiskup, ni-

gdy nie dowiedzielibyśmy się, że cały

ten ogromny skandal z molestowaniem

dzieci przez amerykańskich chłopców

w koloratkach to... jedna wielka fik-

cja! Niewinnie oskarżono trzystu Bogu

ducha winnych księży, a setki dziecia-

ków umówiło się i łże na obrazę bo-

ską i własne zatracenie. „W USA wca-

le nie chodzi o czystość obyczajów, ale

o pieniądze na odszkodowania” – twier-

dzi Michalik, najwidoczniej głodny chleba, o którym myśli...

Problem leży gdzie indziej i, na Boga, nie są nim te wstręt-

ne, zakłamane bachory. Problemem są relacje biskupów

z kapłanami w kontekście nagonki na księży ze strony orga-

nów ścigania (także w Polsce!). Jak wiemy, biskupi poin-

struowani przez Watykan nagminnie ukrywają księży pedofi-

lów, przenosząc ich na inne parafie. Arcybiskup Michalik jest

gorącym orędownikiem ukrywania przestępców: „Czy bi-

skup może zdradzić zawierzone mu z zaufaniem przez kapła-

na problemy np. życia seksualnego czy innych uchybień mo-

ralnych? Obowiązkiem biskupa jest wtedy pomóc księdzu.

(...) Żądanie donosu na księdza stawiane biskupom ma okre-

ślony cel – wznieść mur nieufności w Kościele między bi-

skupami a kapłanami, kapłanami i wiernymi. Tylko w opar-

ciu o zaufanie można owocnie pracować. Natomiast jest ja-

sne, że dowiadując się z zewnątrz, nie ze spowiedzi (!) o prze-

stępstwie seksualnym księdza, biskup ma obowiązek zare-

agować sankcjami kościelnymi. Określa je Kodeks prawa ka-

nonicznego (...) Oskarżony o podobne przestępstwa ma pra-

wo poznać zarzuty i udzielić wyjaśnień, zanim otrzyma zakaz

odprawiania Mszy św. i sprawowania sakramentów”. Na Bo-

ga! Toż to prawie lincz! Jakie to sankcje kościelne przewidu-

je się dla kapłanów pedofilów? W teorii – „Kościół nie mo-

że tolerować grzechu, zgorszenia, krzywdy i kłamstwa ani

stwarzać okazji do kolejnego grzechu”. W praktyce – prawie

wyłącznie przeniesienia na inną parafię, i to tylko wówczas,

gdy sprawa stała się publiczna. Czyż Kościół nie jest miło-

sierny?! No, co innego takie matki zbrodniarki, które pozby-

ły się płodu, albo lekarze mordercy, którzy im w tym pomo-

gli – ci powinni siedzieć w więzieniach. Tak jak zresztą

wszyscy przestępcy niebędący księżmi. O tym, że wobec

duchownych w Polsce prawie nie stosuje się (wobec roz-

miaru nadużyć) świeckiego prawa, wie każdy głupi. Ale chy-

ba po raz pierwszy publicznie i oficjalnie domaga się tego

hierarcha tak wysokiej rangi jak abp Michalik. Przyznajmy jed-

nak, czyni to w imię wyższego celu – aby biskupi mogli ufać

swoim księżom, a księża wiernym i na odwrót. Czyż to nie

piękne podejście; ideał, jakich w tych czasach mało. Ukry-

wanie księży pedofilów, przenoszenie ich potajemnie na ko-

lejne parafie, gdzie mogą dalej, polując na dzieci, zmagać się

ze swoim grzechem, cierpiąc dla Chrystusa. Jakże silne wię-

zi tworzą się wtedy w relacjach biskup i podległy mu ka-

płan! Tylko wtedy można „owocnie pracować”...

Michalik nie ma żadnych wątpliwości, że obecna fala na-

paści na księży to kontynuacja kulturkampfu i prześladowań

komunistycznych, że to „temat zastępczy”, a chodzi „o przy-

słonięcie innych zamiarów”, czyli – jak zwykle – o walkę

z Bogiem. Arcybiskup zaleca „przechowywać w pamięci

oszczerców i przestrzegać przed nimi, polecając ich sprawie-

dliwości Najwyższego Sędziego”.

Ja, dla odmiany, zalecam przechować arcybiskupa – w

pamięci, a nawet w więzieniu. Polecam też jego publiczne

wypowiedzi polskiemu wymiarowi sprawiedliwości – proku-

ratorowi i sędziom ziemskim – choć wiem, że pozostanie on

nietykalny, podobnie jak jego kolega z Poznania. Na wszelki

wypadek i gwoli przypomnienia: art.

239 kk – [Poplecznictwo] Kto utrud-

nia lub udaremnia postępowanie kar-

ne, pomagając sprawcy przestęp-

stwa (...) uniknąć odpowiedzialno-

ści karnej, w szczególności kto

sprawcę ukrywa (...) podlega karze

pozbawienia wolności od 3 miesię-

cy do lat 5. Art. 240 – [Niezawia-

domienie o przestępstwie] Kto, ma-

jąc wiarygodną wiadomość (...) do

lat 3. Kłania się także art. 18 kk

o podżeganiu i pomocnictwie.

Wszystkie odnoszą się do abp. Mi-

chalika, zwierzchnika nad 7 bisku-

pami i 1830 księżmi, wielkiego au-

torytetu w całym polskim Kościele.

I moglibyśmy na tym zakończyć,

gdyby nie ciekawy wątek zawarty

w artykule „Polska hipokryzja”

z ostatniej „Niedzieli”. Dowiaduje-

my się z niego, że polski wymiar

sprawiedliwości (tak silnie przestra-

szony, gdy ma do czynienia z urzędnikami Watykanu) cha-

rakteryzuje „jawna hipokryzja”, a jego obłuda „jest aż nadto

widoczna”. W tym przypadku chodzi o umorzenie śledztwa

wobec „Trybuny”, na łamach której Zbigniew Wiszniewski

w 1997 roku nazwał papieża prostackim wikarym. „Z jednej

strony kochamy papieża i z honorami przyjmujemy go w oj-

czyźnie, z drugiej pozwalamy bezkarnie znieważać” – czyta-

my głos oburzenia niedzielnej dziennikarki. Skoro obłudnika-

mi i hipokrytami są ci, którzy nie podejmują działań przewi-

dzianych prawem, to może jednak wszyscy są zdrowi...?

Na następnej stronie tej samej gazety spotykamy ko-

mentarz... arcybiskupa Józefa Michalika na temat duchowe-

go przeżywania uroczystości Trzech Króli, czyli... zagrożeń ze

strony szatańskiej Unii i cywilizacji śmierci. „Działania po-

przednich rządów doprowadziły do kalekiej, powiedzmy, bo

niezdecydowanej obrony życia poczętego, a mimo to uczci-

we analizy potwierdzają, że zmniejszyła się liczba zabijanych

istnień ludzkich” – kłamie Michalik. A całe dzieło – jak na

ironię – zaczyna od śródtytułu PRAWDA DOMAGA SIĘ

ODWAGI i tekstu: „Jutrzejsza uroczystość Objawienia Pań-

skiego (...) inspiruje do pochylenia się nad problemem odpo-

wiedzialności za szukanie prawdy i świadczenie o niej.

W sposób szczególny uprawnieni, ale i zobowiązani są do

tego ludzie wykształceni, czyli tzw. inteligencja”.

Chcę Was wyprowadzić z błędu, Michalik. Otóż nie jeste-

ście szermierzem prawdy i z odwagą też nie macie nic wspól-

nego. Jesteście za to niepospolitym, bo wyjątkowo bezczel-

nym przestępcą – Wy i Wam podobne święte krowy.

W imię własnych „prawd” krzywdzicie niewinne dzieci. Ale

Wasz czas jest krótki.

JONASZ

R óżni przestępcy róż-

Nr 3 (150) 17 – 23 I 2003 r.

GORĄCY TEMAT

bić w tym dniu paru

groszy, więc w ner-

wach zabił babkę pa-

telnią; 15-letnia Mar-

lena – jak sama mówi – zwal-

cza bezrobocie dupą. Podobnie

– tą częścią ciała – zarabia na

życie Adam. 15-letni Jacek z pod-

wrocławskiej wioski napisał

w pożegnalnym liście, że nie mo-

że już znieść widoku płaczącej

matki i zdesperowanego ojca,

bezskutecznie poszukującego pra-

cy. Nie chcę już być dla was cię-

żarem – dodał chłopak i powie-

sił się na framudze drzwi.

Wilczęta z czarnych podwórzy

i pospolitych przestępstw kryminal-

nych z udziałem młodzieży, coraz bar-

dziej bezwzględnej i zdeprawowanej.

Totalnie rozprzężone są więzi rodzin-

ne. Niedawno wnuczek zabił babcię,

bo kazała mu odgrzać na patelni czer-

stwy, przyniesiony z darmowej gar-

kuchni chleb. No to jej roztrzaskał

głowę tym naczyniem, po czym spo-

kojnie udał się na policję.

mogło to wystarczyć? Żałuje tylko

jednego, że tego dnia zaspał i nie

poszedł z kumplami na szaber, ka-

ble wycinać...

Opiekunowie Miejskiego Ośrod-

ka Pomocy Społecznej znają dobrze

tę rodzinę. Żadna tam patologicz-

na. Idziemy do nich z pracownikami

MOPS, bo prokuratura zażądała wy-

wiadu środowiskowego. Małe, komu-

znajomym odnowił chałupy, a o swo-

ją nie ma jak zadbać. Farba kosztu-

je, a zresztą i tak czekają na eksmi-

sję, bo już od dłuższego czasu nie

płacą czynszu. Najbardziej ucieszyła

ich ostatnia informacja z obrad Sej-

mu, że teraz na bruk już nie będą

wyrzucać, komórkę jakąś muszą dać!

Dobrze, że opieka pomogła im z ure-

gulowaniem należności za energię

elektryczną, bo inaczej po ciemku by

siedzieli, jak te szczury. Z pomocy

kościelnej skorzystali tylko raz, pan

Stanisław przyniósł do domu pacz-

kę, a w niej starą czapkę wełnianą,

letnią koszulę w kwiatki i dla żony

bluzkę oraz żółtą marynarkę.

– A nalatałem się, panie, za ty-

mi „darami”, jak głupi. Proboszcz

musiał mi wystawić zaświadczenie, że

rzymskokatolik jestem, i to prakty-

kujący. Przegonili mnie po całym mie-

ście dla kilku nieprzydatnych szmat.

Na Hawajach byłyby dobre, ale tu?

Ojciec twierdzi, że Stefka coś opę-

tało. Bo on dobry dzieciak był. Nie-

dawno do domu przyniósł zamarz-

niętego gołębia, w którym tliło się

jeszcze życie:

– Mówiłem mu, że już nic z tego

nie będzie, żeby dał za wygraną, a my

mielibyśmy lekki rosołek. Nawet go

nie tknął, a przecież był głodny.

pokazują zatrzymaną grupkę pięciu

chłopców. Najmłodszy ma 12, a naj-

starszy 15 lat. Wszyscy są podopiecz-

nymi miejscowego ośrodka wycho-

wawczo-resocjalizacyjnego. Efekty

tej resocjalizacji są przerażające – do

tej pory nieletniej szajce udowodnio-

no popełnienie 132 czynów karal-

nych: kradzieży, włamań, napadów

rabunkowych. Mają na koncie cięż-

kie pobicia. Te dzieciaki?! – To są

wilczki – przekonuje funkcjonariusz

– atakujące swoje ofiary znienacka

i niezwykle brutalnie. Nawet wyspor-

towany mężczyzna nie jest w stanie

obronić się przed nimi. Strach po-

myśleć, co z nich wyrośnie, skoro już

teraz są totalnie zdeprawowani. Dla

nich policja to psy, a normalni lu-

dzie – frajerzy, których trzeba nap...ć!

Szkoła jest bzdurą, bo życie to za-

bawa i picie. Rozmowa z nimi przy-

pomina gadanie dziada do obrazu.

Spróbuje pan z nimi pogadać?

Próbuję. – Pędź frajerze! – syczy

przez zęby chłopczyna o twarzy che-

rubinka, wyglądający najwyżej na

osiem lat. Wie, że w świetle prawa

jest bezkarny. Co im wszystkim moż-

na zrobić? Najwyżej odwieźć grzecz-

nie do ośrodka, z którego i tak za

kilka dni uciekną na łowy! Mimo

wszystko pytamy jeszcze zatrzyma-

nych o marzenia; przecież z pewno-

ścią je mają? Jeden mówi, że zosta-

nie za kilka lat płatnym zabójcą, dru-

gi chce handlować narkotykami i mieć

kilka burdeli, bo to jest kasa i żyje

się jak panisko.

Przed tym desperackim aktem on

również przez dwa tygodnie bezsku-

tecznie szukał dla siebie i ojca jakiej-

kolwiek dorywczej roboty. Na pogrze-

bie zjawiła się cała wieś i szkoła Jac-

ka. Nad trumną wychowawczyni wy-

głosiła mowę pożegnalną, zadając na

koniec histeryczne pytanie:

– Jacku, dlaczego?

– Bo takie czasy, proszę pani

– odpowiedziała jej klasa!

Dolny Śląsk nazywany był kie-

dyś szumnie regionem młodości. Wyż

demograficzny szedł w parze z sil-

nym uprzemysłowieniem. W Kotli-

nie Kłodzkiej i na wałbrzyskim pod-

górzu całe miasta utrzymywane były

przez kopalnie, huty, branże włókien-

nicze, zakłady metalurgiczne. Obec-

nie większość tych molochów-mece-

nasów już nie istnieje, więc przeraź-

liwa bieda zapanowała w Wałbrzy-

chu, Nowej Rudzie, Bielawie, Ząb-

kowicach. Coraz bardziej głodno jest

też we Wrocławiu. Sprywatyzowane

z wielką pompą sztandarowe dla te-

go miasta przedsiębiorstwa „zaora-

ła” zachodnia konkurencja, inne le-

dwie zipią. Teraz już nikt nie wspo-

mina o wyżu demograficznym, za to

w zastraszającym tempie rośnie krzy-

wa statystyczna samobójstw, co ma

ścisły związek z ogólnym bezrobo-

ciem. Ludzie zazdroszczą tym, któ-

rzy w rodzinie mają emerytów czy

rencistów, bo przy takim „krezusie”

zawsze można się pożywić. Pochod-

ną tej sytuacji jest plaga żebractwa

Mogliśmy z nim porozmawiać.

15-letni Stefek nie wykazywał żadnej

skruchy. Beznamiętnym wzruszeniem

ramion skwitował pytanie o przy-

czynę zbrodni: – Stało się i już!

Jasne, że żałuje, bo babka była

w porządku. Jak w domu nie było nic

do zjedzenia, to zawsze poratowała

dwuzłotówką, coś tam upichciła na

dodatek. Ale w tym dniu on był zły,

od rana polował na wózki pod jed-

nym z supermarketów, by zarobić

chociaż kilka złotych. Ale przegoni-

ła go na kopach zorganizowana gru-

pa rówieśników. A w domu starzy

siedzą na bezrobociu, nie mają już

prawa do zasiłku, matka ostatnio

przyniosła 50 zł zapomogi, to na ile

nalne mieszkanie przy ul. Pułaskie-

go. Rodzice roztrzęsieni, do tej po-

ry nie mogą dojść do siebie. To wszyst-

ko, panie, przez tę biedę – przeko-

nuje ojciec, głęboko zaciągając się

papierosem marki „Pal Mniej”. On,

ślusarz z zawodu, stracił robotę w Pa-

fawagu, żona pracowała przy taśmie

„w tym zakładzie elektronicznym przy

Ostrowskiego, co go już dawno nie

ma”. Od dwóch, a może i więcej lat

utrzymują się z dorywczych prac, ale

zimą i o nie ciężko. Pan Stanisław

wzdycha, że chciał nawet iść na wy-

sypisko śmieci, ale takiego „eldora-

da” we Wrocławiu nie ma. Latem do-

rabiał przy malowaniu mieszkań, bo

się na tym zna, za grosze wszystkim

Psy i frajerzy

Miejsce zamieszkania Stefka

określane jest mianem trójkąta ber-

mudzkiego. Watahy młodych ludzi

okupują po zmroku pustostany, po-

dwórka, skwery, ulice. Tutaj chlebem

powszednim jest zazwyczaj foliowa

torebka z butaprenem, oddalająca

uczucie głodu i beznadziei. Policjan-

ci z pobliskiego komisariatu „Rako-

wiec” z powagą oświadczają, że na

tym terenie już dziesięciolatkowie

mają za sobą inicjację seksualną

i przestępczą. Na potwierdzenie

Żadna praca nie hańbi

Domy kultury, kluby sportowe

polikwidowane, a jeśli nie, to nasta-

wione na komercyjne szkolenie. Po-

zostają dyskoteki i kolorowy świat re-

klam.

D OKOŃCZENIE NA STR . 11

Rozmowa z Mezem

– wokalistą poznańskiego

zespołu Lajner

Hip-hop – sposób na życie

rapuje wyłącznie krytyczne teksty, ale ja uwa-

żam, że życie ma również pozytywne strony

i rymuję o tym. Chodzi mi o to, by młodzi lu-

dzie zaktywizowali się, nie bali się podejmo-

wać inicjatyw i brać spraw w swoje rę-

ce. Żyjemy w dziwnych czasach. Trudno

dojść w życiu do czegoś, nie brudząc so-

bie rąk. Nie możemy jednak odrzucać

ideałów, bo zginiemy już na starcie.

– Czy zdarzają się teksty antykle-

rykalne?

– Nie spotkałem się jeszcze z takimi.

Jestem jednak pewien, że w najbliższym

czasie afera z arcybiskupem Paetzem znaj-

dzie swoje odbicie w tekstach. Przy oka-

zji chciałem zaznaczyć, że cieszę się z ist-

nienia gazety, która piętnuje takie spra-

wy. Szkoda, że ta afera nie została wyja-

śniona do końca, ale u nas to normalne.

– Jaki jest Twój stosunek do reli-

gii?

– Wychowałem się w rodzinie kato-

lickiej. Kilka lat temu dużo myślałem o Bogu

i religii. Wierzę w Boga, ale sam szukam do

niego drogi. Z instytucją Kościoła nie czuję się

związany. Rozmawiali

JAKUB PUCHAN, KATARZYNA POPIOŁEK

Fot. Autor

– Co wyróżnia hip-hop spośród innych

gatunków muzyki?

– Jest to nie tylko muzyka, ale również

sposób na życie. Wielu młodych ludzi przytło-

czonych jest rzeczywistością. Brak pracy, per-

spektyw, zamknięte domy kultury, elitarny sport.

Duża część młodzieży znalazła się na margine-

sie. Nikt się nimi nie interesuje. Część wybie-

ra alkohol i narkotyki, niektórzy trafiają do grup

przestępczych. Hip-hop to alternatywa, którą

młodzież stworzyła sobie sama. Zamiast brać

narkotyki, hiphopowcy słuchają muzyki, chodzą

na koncerty, tańczą i sami nagrywają piosenki.

To dla nich oderwanie od szarej codzienności.

– Nagrywanie piosenek też jest chyba

zajęciem elitarnym?

– Niezupełnie. Dostępność komputerów jest

duża, a to wystarczy. Program do robienia mu-

zyki, trochę talentu, chęci i determinacji.

– Jak zaczęła się twoja przygoda z hip-

-hopem?

– Było to w roku 1994. Pożyczyłem od

kolegi dwie płyty z tą muzyką i tak się to

zaczęło. Później były kolejne pły-

ty, koncerty i dość szybko sam po-

czułem potrzebę tworzenia. Naj-

pierw oczywiście były teksty pisa-

ne do szuflady. Ale już w pierwszej

klasie liceum nagrałem pierwszą

płytę. Dziś mam za sobą już trzy

i ogromną ochotę na następne.

– Jakie jest wasze miejsce na

polskiej scenie muzycznej?

– Naszą muzykę określa się ja-

ko niezależną. Wiele zespołów okre-

ślanych jako niezależne nagrywa na

własną rękę tzw. nielegale, które po-

tem krążą po osiedlach. Ale przez

ostatnie dwa lata wiele się zmieni-

ło. Weszły w to wytwórnie, nastąpi-

ła komercjalizacja. Ma to dobre i złe strony. Na

fali popularności hip-hopu wytwórnie płytowe

próbują zarobić duże pieniądze, nie zawsze

uczciwie. Niektórzy zapominają rozliczyć się

z wykonawcami. Ale ja osobiście nie miałem

takich doświadczeń.

Mezo (od prawej) wraz z członkiem zespołu Lajner

– Jesteś autorem tekstów zespołu Laj-

ner. O czym one mówią?

– Generalnie hip-hop to teksty o życiu

i otaczającej nas rzeczywistości, choć nie tyl-

ko. Niektórzy piszą teksty imprezowe, inni ba-

wią się w poezję. Wiele zespołów hiphopowych

S tefek nie mógł zaro-

Z NOTATNIKA HERETYKA

Nr 3 (150) 17 – 23 I 2003 r.

GŁASKANIE JEŻA

rach wytworzyła się

moda, podobnie jak

ongiś w cesarskim Wiedniu, na

własnych dworskich kompozyto-

rów i muzyków.

Taki cesarz Franciszek Józef

miał swoich królów walca: Johan-

na Straussa – ojca i syna – mi-

strzów operetki i wiedeńskich wal-

ców. Nie gorsza od cesarza jest

pani prezydentowa Jolanta. Ona

też ma swojego „króla” – Andre

Rieu, dyrygenta i skrzypka, rekla-

mowanego w Polsce jako króla

walca. Mocno lansowane są jego

nagrania, a i słusznie, bowiem

pewna część zysku ze sprzedaży

jego płyt przeznaczona jest na fun-

dację Jolanty Kwaśniewskiej „Po-

móż dzieciom”.

Andre Rieu to przystojniaczek

z zawodowym uśmiechem wiecz-

nie przylepionym do twarzy, lata

po estradzie ze skrzypcami w rę-

ku jak Harry Potter na miotle, nie

dyryguje, bo cały czas jest odwró-

cony plecami i zadkiem do orkie-

stry (twarzą do kamer i widowni).

Muzyka ulubieńca prezyden-

towej to wciskanie kitu. Dżentel-

men ten, bez żenady i bezkarnie,

zrzyna aranżacje Glenna Millera.

Tzw. miller sound to brzmienie

kultowe, tak charakterystyczne,

że można je rozróżnić wśród ty-

siąca innych – natomiast plagia-

towanie millerowskich aranżacji,

brzmienia i solówek przez An-

dre Rieu to kaszana. Reklamo-

wanie tego muzyka i dyrygenta ja-

ko króla walca (taki był tytuł pro-

gramu) jest taką samą prawdą jak

ta, że Kuba Wojewódzki, ano-

rektyczny narcyz, jest najlepiej

zbudowanym mężczyzną w Pol-

sce, zaraz po Adamie Małyszu.

Wyłączam telewizor.

Biorę gazetę do ręki i czytam,

jak projektantka mody, Ewa Min-

ge, zachwyca się gustem ładnej

i powabnej Joli Kwaśniewskiej, jej

wyczuciem trendów w światowej

modzie. Według madame Minge,

Kwaśniewska ubiera się świetnie

i za każdym razem inaczej, ale

zawsze stosownie do okoliczności.

I to jest dopiero wciskanie kitu,

jeśli uprzytomnimy sobie, kim jest

Ewa Minge. Jest ona projektant-

ką strojów dla naszej First Lady.

Cóż za skromność!

Do wciskaczy kitu można rów-

nież zaliczyć większość naszych

„polytyków”, a ostatnio szczegól-

nie jednego. Władysław Frasyniuk,

lider zdychającej Unii Wolności,

na łamach jednej z wrocławskich

gazet tak wyjaśnia swoją klęskę

w wyborach na prezydenta Wro-

cławia: „W mieście pojawiły się

plotki przeciwne całej Unii Wol-

ności. Ludzie mówili »Panie

Władku, pan jesteś porządny fa-

i Maternie 60 tysięcy za jeden od-

cinek lichego programu. Walde-

mar Gasper jest czołowym funk-

cjonariuszem i ideologiem Opus

Dei, katolickiej masonerii, ale ja-

koś temu arbitrowi chrześcijań-

skich wartości nie udało się

w życiu zawodowym sprostać wy-

znawanym przez się ideałom. Kit

i bajer, a życie sobie.

Prałat Jankowski i premier Mil-

ler (wymieniam w kolejności zna-

czenia), dwóch wybitnych kitme-

nów, zjedli wspólnie obiadek w pa-

łacu zwanym „plebanią św. Brygi-

dy”, popili koniaczkiem i... Czer-

Jak czarny z czarnym

Co dzień rano otwieram pocz-

tę e-mailową, a dokładniej swoją

skrzynkę marek@faktyimity.pl

i tam, pomiędzy nadzwyczaj inte-

resującą korespondencją na roz-

maite tematy, pojawia się wraca-

jące jak bumerang pytanie: „Co

dalej z pedofilem Pawłowiczem?”.

Nie tak dawno napisałem, że po

namierzeniu zboczeńca na Ukrainie

został on aresztowany. Na tym rola

dziennikarzy „FiM” się skończyła

i do sprawy wrócimy już tylko po to,

aby zrelacjonować proces.

A jednak pytanie PT Czytelników

powraca, co oznacza, że zaintereso-

wanie jedynym skutecznym śledztwem

dziennikarskim w Polsce, które za-

kończyło się zapuszkowaniem księ-

dza pedofila – nie gaśnie. Cóż... „vox

czytelnikos, vox Dei” – jak mawiali

starożytni redaktorzy.

Aby sprostać zadaniu, odwiedzi-

łem kilka dni temu Łęczycę, gdzie

Pawłowicz żyje dostatnio na państwo-

wym wikcie. My w „FiM” mamy swo-

je sposoby na zdobywanie informa-

cji. Przyłożenie ucha do murów łę-

czyckiego więzienia nic nie dało, bo

mury te mają 6 metrów grubości

(sic!), więc trzeba było znaleźć od-

powiednie ucho (i oko) i przerzucić

je przez te mury...

Nasz pupil ma farta, bo siedzi

w celi trzyosobowej, co w porówna-

niu z innymi więźniami – zameldo-

wanymi w przepełnionych, kilkuna-

stoosobowych celach łęczyckiego pier-

dla – jest oznaką luksusu. Jego współ-

więźniem jest... najprawdziwszy Mu-

rzyn z Afryki równikowej – czarny jak

heban i wielki jak baobab. Murzyn

jest na ogół grzeczny, jednak Pawło-

wicz wkurzyłby nawet świętego. Negr

święty nie jest. Otóż księżulo zapo-

wiedział, że czego jak czego, ale ki-

bla to on akurat myć (kiedy przyjdzie

jego kolej) nie będzie. Jakżeby białe

rączki nawykłe do liczenia tacy i ko-

lędy oraz do głaskania młodych chłop-

ców mogłyby się paprać w g...?! Na

to potomek Zulusów wściekł się

okrutnie i „wytłumaczył” ręcznie księ-

żulowi, że niewolnictwo już się daw-

no skończyło. Nasz wikary pokazał si-

niaki władzom więziennym, a te mu-

siały wyjaśnić doniesienie. Kiedy przy-

szło jednak co do czego, nagle Paw-

łowiczowi odeszła ochota na rolę do-

nosiciela i oświadczył zdumionym kla-

wiszom, że towarzysz z celi to bar-

dzo dobry i miły Murzynek. Przypusz-

czamy, że wcześniej musiało dojść do

kolejnej rozmowy czarnego z czar-

nym „na szczycie”, w której Murzy-

nek musiał księdzu coś obiecać...

Wkrótce wikary z nudów wpadł

na kolejny pomysł: – Będę odprawiał

msze dla więźniów. Naczelnikowi wię-

zienia szczena opadła: – Jakże ty mo-

żesz odprawiać msze, skoro nawet do

kąpieli chodzisz z ochroniarzem, bo

inni więźniowie uparli się, że „chcą

cię poznać zdecydowanie bliżej”.

(Podczas spaceru więźniowie krzycze-

li do Pawłowicza: „Chodź tu do nas,

ty... Już my cię wyspowiadamy”).

– No to ja będę odprawiał msze

w samotności – obwieścił pedofil.

– To sobie odprawiaj w zamkniętej

kaplicy – ucieszył się szef ciupy, my-

śląc, że ma kłopot z głowy. Mylił się.

– Świetnie – uradował się Paw-

łowicz i dodał, że do mszy potrzebne

mu jest wino mszalne i to w dużych

ilościach. Naczelnik oniemiał i po-

dobno już mu tak zostało.

Oczywiście z wina wyszły nici, ale

załoga więzienia w Łęczycy zachodzi

w głowę, z jakimi to nowymi rosz-

czeniami jaśnie pan ksiądz teraz wy-

stąpi. Jak wystąpi, to znów je opisze-

my. A tak na co dzień życie toczy się

normalnie. Pawłowicza odwiedzają

wysocy przedstawiciele kurii i o czymś

z nim rozmawiają. Przyjechał też brat

z Ukrainy. Aresztant dostaje smacz-

ne paczki żywnościowe i czeka na po-

czątek procesu, który nastąpi najpew-

niej w połowie marca.

I co? Czy mam Was uszczypnąć?

Tak, tak – właśnie przeczytaliście

o prześladowaniu katolickiego księdza

w Polsce!!! MAREK SZENBORN

ŚWIAT WEDŁUG RODANA

Wciskacze kitu

cet, ale za panem stoją środowi-

ska obce, żydowskie«”. He, he,

he! A ja do tej pory byłem prze-

konany, że Frasyniuk to porząd-

ny facet, który potrafi się przy-

znać do własnej porażki.

Andrzej Urbański, wiceprezy-

dent Warszawy, mówi: „...osobi-

stym życzeniem Lecha Kaczyńskie-

go jest, żeby Warszawa przypomi-

nała taką Warszawę, jaką pamię-

tamy z lat 70. Warszawa była wte-

dy europejskim miastem kultury”.

No nie! Czyżby Kaczyńskim ze-

brało się na uczucia i zatęsknili za

komuną? Jeszcze jeden punkt dla

komuny, że wcisnęła Kaczorom

taki kit.

Waldemar Gasper (pamięta-

cie pampersa?) to były prezes ka-

tolickiej telewizji Puls (Familij-

na). Mimo że była już w agonii,

prezesunio nadal kupował auta

najwyższej klasy, sukienki dla wy-

kwintnych panienek, sam zarabiał

70 tysięcy złotych miesięcznie

i charakternie płacił Mannowi

wony dał Czarnemu licencję na

wydobywanie bursztynu! Na tę

wieść zzieleniałem na twarzy, oczy

mi krwią nabiegły, wykrzyknąłem:

„Maryjo, zawsze dziewico!” i po-

czułem taki niesmak, jak inni po

Ukraince z agencji.

Ojciec Tadeusz Rydzyk, cesarz

kitu, mówi w wywiadzie do wła-

snego dziennika: „gdy podawałem

Komunię Świętą – widziałem nie-

samowitą miłość kobiet, mężczyzn,

młodzieży, dzieci. Ktoś podchodzi

do mnie i mówi: »Proszę ojca,

przywiozłam chleb«, ktoś inny: »Ja

z Kasinki kawałek kiełbasy

i chleb«. Tak właśnie wyobrażam

sobie Polaka, katolika, który ko-

cha, myśli, nikomu nie zagraża,

tylko buduje struktury dobra”. Do-

prawdy, wzrusza mnie ten Konik

Garbusek polskiego kleru, ojciec

Tadeuszek, to nasze słodkie misio-

-pysio, aczkolwiek nie chciałbym

mieć takiego ojca. Wolałbym zo-

stać sierotą.

ANDRZEJ RODAN

papieża, traktowane jest

w Polsce jako bezdyskusyjny

dogmat. Jego (często kontro-

wersyjne i antyhumanistyczne)

wypowiedzi po-

zbawione są kry-

tycznych komen-

tarzy czy jakiejkol-

wiek polemiki.

Tymczasem pa-

pież, choć przez

niektórych uznawany za nie-

omylnego, myli się coraz czę-

ściej. Myli się w ocenie faktów,

wyciąga błędne wnioski, tudzież

mylne „prawdy” objawia.

również i religijnych. PRL też

– przynajmniej teoretycznie – miał

jakieś wartości. Dopiero kiedy

kończą się wartości (ideologie)

zaczyna się demokracja. Najlep-

szym przykładem

jest tu ideologicz-

na dyktatura Ko-

ścioła papieskiego,

która stanowi za-

przeczenie podsta-

wowych idei chrze-

ścijańskich, podobnie jak stali-

nizm był zaprzeczeniem idei ko-

munizmu. Sam najwyższy kler

– „nabuzowany” wartościami

– twierdzi otwarcie, że z demokra-

cją (tj. sprawiedliwością społecz-

ną), Krk nie ma nic wspólnego.

O dziwo, w takiej „bezwar-

tościowej” Islandii od kilkuset lat

funkcjonuje najstarszy parlament

świata, a Szwajcaria, która nie

wyznaje oficjalnych wartości,

w żaden sposób nie chce „prze-

mienić się w jawny lub zakamu-

flowany totalitaryzm”. Jakie więc

wnioski wypływają z nauk Ojca

Świętego? Boże, wybacz mu, bo

nie zawsze wie, co mówi!

BŁAŻEJ KAJETAŃCZYK

Święta Rodzina?

Jezusowi. Tymczasem katolickie żony i matki powinny

nieustannie poczynać i rodzić ku chwale i sile Bożego

Kościoła?! Jeżeli Maryja i Józef, żyjąc przez lata pod

jednym dachem, tworzyli związek raczej klasztorny niż

małżeński, to nie jest to perspektywa zachęcająca dla

wiernych katolików.

Zostawmy bajki dzieciom... bożym. W świetle opisów

ewangelistów „Święta Rodzina” prezentuje się jednak nie

mniej problematycznie. Obok Jezusa pojawia się spora

gromadka braci i sióstr, ale rodzina ta, jak mówi papież,

pełna „ludzkich i nadprzyrodzonych cnót” nijak nie chcia-

ła uwierzyć, że ich Jezus, dziewiczo poczęty, cudownie

uratowany przed Herodem i odwiedzany przez królów-

-magów, jest kimś nadzwyczajnym. Mało tego, uważali

go za szaleńca i próbowali przywołać do porządku! W po-

dzięce ich syn i brat, dał do zrozumienia, że od własnej

niewiernej rodziny woli obcych, ale za to bardziej wie-

rzących. Ot, kochająca się rodzinka!

Gdyby katolicy przemyśleli to, co im Najwyższa Gło-

wa do wierzenia za wzór podaje, poszliby wreszcie po ro-

zum do głów własnych, najwyraźniej nie za często odwie-

dzanych. Na szczęście dla papieża – jego wierni raczej go

podziwiają niż słuchają, a jeżeli słuchają, to zanadto nie

rozmyślają nad świętym papieskim słowem. Bo też i nie

ma nad czym...

Papież

omylny

Z okazji Niedzieli Świętej Rodziny papież wezwał katoli-

ków do naśladowania wzoru, jakim była rodzina Jezusa

z Nazaretu. Czy JPII był świadom, jakie mogą być kon-

sekwencje jego apelu?

„Święta Rodzina z Nazaretu jest wzorem cnót ludz-

kich i nadprzyrodzonych dla wszystkich rodzin chrześci-

jańskich” – orzekła głowa wszystkich katolickich korpu-

sów. Naszym zdaniem święta głowa nie do końca zdawa-

ła sobie sprawę z tego, co mówiła. Najsłynniejsza żydow-

ska rodzina wszech czasów była bowiem zaprzeczeniem

wielu kościelnych „cnót”.

Jeżeli nawet przyjąć za prawdziwą katolicką wersję

dziejów owego stadła, to przerażeniem napawa niechęć

rodziców Jezusa do prokreacji. Według kościelnych

specjalistów od historii, teologii i położnictwa Maryja

nigdy innych dzieci poza cudownie poczętym Jezusem

nie miała, bo jako Zawsze Dziewica mieć nie powinna.

Ich zdaniem, spłodzenie potomstwa naturalną drogą

z legalnym mężem przyniosłoby ujmę świętości Bożej

Rodzicielce. Ludzkie rodzeństwo uwłaczałoby również

Dowodem może być jego nie-

dawne wystąpienie na forum par-

lamentu włoskiego. Wówczas to

wyrocznia oznajmiła, że „demo-

kracja bez wartości łatwo prze-

mienia się w jawny lub zakamu-

flowany totalitaryzm”. Tak się

jednak składa, że znane z daw-

niejszej i nowszej historii syste-

my totalitarne (hitlerowskie

Niemcy, ZSRR, Iran, Arabia

Saudyjska, Irak, RPA itp.) za-

wsze opierały się na określonych

wartościach swych ideologii,

MAREK KRAK

W polskich wyższych sfe-

C okolwiek wypowiedzą usta

Nr 3 (150) 17 – 23 I 2003 r.

NA KLĘCZKACH

CO ICH RAJCUJE

Zjednoczonych roszczenia sądo-

we ze strony ofiar przemocy sek-

sualnej szacowane są na miliard

dolarów. W okresie ostatnich

dwóch lat ponad 300 spośród 46

tysięcy amerykańskich księży zre-

zygnowało, lub zostało pozbawio-

nych prawa uprawiania kapłań-

stwa z powodu pedofilii. BKJ

dzięki któremu koalicja LPR

i PSL zyskała większość, wybory

marszałka itp. Bender próbował

ostro atakować, ale zarówno ta-

śmy wideo, jak i magnetofonowe,

potwierdziły łamanie prawa. Obóz

benderowski został więc skaso-

wany i powstała nowa, wielce eg-

zotyczna koalicja – SLD, PSL

i Samoobrona – a marszałkiem

został Henryk Makarewicz , by-

ły senator ludowców. Zyta Gilow-

ska z PO, która tak zachwalała

nielegalne działania Bendera

w tej sprawie, będzie niepocie-

szona. Oj, Zyta, Zyta!

Według gubernatora Glem-

pa najważniejszymi dla Kościoła

zadaniami w 2003 roku jest wy-

budowanie Świątyni Opatrzno-

ści i przygotowanie do integracji

z Unią.

Populizm i korupcja to z ko-

lei najbardziej bolesne, zdaniem

abepe Życińskiego, zjawiska mi-

nionego roku. Hierarcha dorzu-

cił do tego klonowanie człowie-

ka, ale nawet nie zająknął się na

temat pedofilii duchownych i wiel-

kich afer (na przykład salezjań-

ska czy „Stella Maris”). Okrada-

nie biednych Polaków oraz gwał-

cenie dzieci, i to przez tych, któ-

rzy mają być moralnym wzorem,

to widać według Kościoła ani hań-

ba, ani wstyd.

mają z nich zniknąć i... przenieść

się ze swym zawodem pod dach.

Zdaniem premiera to pociągnię-

cie uchroni prostytutki od „kry-

minalnej eksploatacji”. Dość cie-

kawa inicjatywa, zważywszy, że 40

lat temu we Włoszech zakazane

zostały burdele – dokładnie z te-

go samego powodu.

POKOJOWI – NIE!

Kościół prawosławny na Cy-

prze odrzucił plan pokojowy dla

podzielonej wyspy, przedstawio-

ny przez ONZ z inspiracji Unii

Europejskiej. Cerkiew oceniła go

jako nieuczciwy, bowiem uznają-

cy za fakt dokonany inwazję tu-

recką na wyspę w 1974 r. Prawo-

sławnym nie podoba się też nie-

proporcjonalna reprezentacja

Greków i Turków we władzach.

PaS

UNIA POBIŁA

PAPIEŻA

T.Sz.

Portal Wirtualna Polska w dniach

2–6 stycznia przeprowadził ankie-

tę. Wzięło w niej udział 10 333

internautów, spośród których je-

dynie 33 procent uznało za naj-

ważniejsze wydarzenie 2002 r. wi-

zytę w Polsce papieża Jana Paw-

ła II, 18 proc. – aferę w łódzkim

pogotowiu, po kilka zaledwie pro-

cent uzyskały wybory samorządo-

we oraz porażka polskiej repre-

zentacji piłki nożnej na mistrzo-

stwach w Korei i Japonii. Naj-

ważniejszym zaś wydarzeniem, na

które głosowało 47 procent

uczestników ankiety, było zakoń-

czenie negocjacji Polski z Unią

Europejską. Przynajmniej młodzi

i wykształceni Polacy zamiast Ko-

ścioła wybierają przyszłość.

Apostata

KOLESIE

GORLIWOŚĆ

PO WATYKAŃSKU

PaS

TACA NA SŁOWACJI

W wywiadzie udzielonym por-

talowi gazeta.pl (patrz Komentarz

Naczelnego) arcybiskup Michalik

odniósł się do urlopowanego

w końcu przez siebie proboszcza

Michał M. z Tylawy, oskarżone-

go o czyny lubieżne i molestowa-

nie wielu dziewczynek w ciągu kil-

kudziesięciu lat. Michalik po cham-

sku przejechał się po żonie księ-

dza greckokatolickiego, która od-

ważnie przerwała zmowę milcze-

nia i arcybiskupa jako pierwszego

powiadomiła o przestępstwie ka-

płana. Zarzucił kobiecie, że dzia-

ła z kimś w zmowie, a tymczasem

proboszcz M. pracował gorliwie dla

Kościoła przez ponad 30 lat, „wy-

budował i wyremontował trzy ko-

ścioły. Do jednego z nich wpuścił

grekokatolików na stałe współuży-

wanie, ale mimo to wywołał nie-

zadowolenie małżonki kapłańskiej.

(...) Jest zniszczony zdrowotnie,

nieuczciwe wysiłki małżeństwa księ-

dza greckokatolickiego przyniosły

zamierzony skutek”.

KATOLICKIE

DOMINO

W połowie grudnia 2002 r.

Kościół na Słowacji przeprowa-

dził kampanię przeciwko pracy

w niedziele. Firmowały ją Nie-

zależne Chrześcijańskie Związki

Zawodowe (NKOS). Jak twierdzi

prezydent NKOS, P. Novoveský ,

„naszym celem jest to, aby par-

lament przyjął taką normę praw-

ną, która w maksymalnym stop-

niu ograniczałaby pracę w nie-

dziele”.

Akcję poparła skwapliwie

Konferencja Biskupów Słowacji

oraz Ekumeniczna Rada Kościo-

ła. Wnerwiają się ci, którzy wła-

śnie w niedzielę mają czas na do-

konywanie zakupów. No cóż, Ko-

ściół wyznaczył niedzielę na dzień

wolny od pracy, ale nie od tacy.

Jeśli ludzie pójdą do supermar-

ketów, to kto da na tacę? BKJ

Nowy uniwersytet katolicki

„Ave Maria” ruszy we wrześniu

na Florydzie. Finansuje go ame-

rykański multimilioner Thomas

Monagham , były właściciel sie-

ci pizzerii Domino’s Pizza. Re-

stauracji już się pozbył, a teraz

to, co zarobił, wydaje na „słusz-

ne” cele. Oprócz uczelni hojny

fundator buduje spore akademic-

kie miasteczko. Będzie kształcił

5 tysięcy studentów. Sam jest wy-

chowankiem zakonnic. To się na-

zywa wychowanie!

Adwokacki Wyższy Sąd Dys-

cyplinarny dokonał nowej rewe-

lacyjnej wykładni prawa. Uznał,

że z korupcją nie ma nic wspól-

nego taka oto propozycja złożo-

na sędziemu: „doprowadzę do

wstrzymania druku artykułu

o twojej przeszłości w zamian za

znalezienie dobrych świadków

w mojej sprawie”. To właśnie miał

zaproponować sędziemu Andrze-

jowi Węgłowskiemu znany gdań-

ski mecenas i pełnomocnik „Ży-

cia” – Roman Nowosielski .

Gdański sąd adwokacki uznał, że

złamał on wszelkie zasady etyki

i godności zawodowej. Nowosiel-

ski musiał zapłacić 3 tysiące zł

kary i dostał zakaz szkolenia apli-

kantów. Od takiego orzeczenia

się jednak odwołał, a jego kole-

dzy z Wyższego Sądu uznali, że

sprawy nie ma. Wtedy kasację zło-

żyła Barbara Piwnik , ówczesna

minister sprawiedliwości. Sędzio-

wie Sądu Najwyższego nakazali

więc Wyższemu Sądowi Dyscypli-

narnemu ponownie zająć się spra-

wą. Ale nie ma to jak koledzy:

akta przesłali z powrotem do

Gdańska. We wrześniu sprawa się

przedawni, a Nowosielskiemu

włos z głowy nie spadnie. MP

ZAKAŻĄ ŻEGNANIA?

PaS

Donald Gorriet, szkocki par-

lamentarzysta, chce, by prawnie

zakazano piłkarzom żegnania się

przed wejściem na boisko spor-

towe. Zdaniem posła znak krzy-

ża „w pewnych okolicznościach

może być odebrany jako prowo-

kacja” i dlatego piłkarze nie po-

winni okazywać swojej przynależ-

ności religijnej. Z kolei rzecznik

prasowy miejscowej kurii, uznał

pomysł Gorrieta za... prowokację

i zamach na wolność religijną.

W Szkocji dominującą religią jest

protestantyzm. Bójki między ki-

bicami klubów katolickich i pro-

testanckich to codzienność.

M. Kowalczyk

NIE SAMYM

CHLEBEM...

Zaktywizowało się międzyna-

rodowe dzieło pomocy „Kirche

In Not” i... zamierza upowszech-

niać różaniec. W końcu to rok

różańca i wypada odpowiedzieć

na apel JPII. Wezwano więc, by

wszyscy odmawiali go codziennie.

Organizacja będzie też zbierać

różańce od ofiarodawców i prze-

syłać je tym, którzy ich nie ma-

ją. Sama Kuba chce 400 tys. ró-

żańców, ale tylko poświęconych

przez Papę. Polska – pewnie każ-

dą ilość. Specyficzna to misja po-

mocowa – biedakom koraliki za-

miast chleba.

KATOLAND

NA 36 PROCENT

Amerykański dziennik „Chri-

stian Science Monitor” opubliko-

wał niedawno wyniki badań prze-

prowadzonych przez Pew Rese-

arch Center for the People and

the Press w 44 krajach świata.

Wynika z nich, że najmniej bo-

gobojnymi krajami są Francja

i Czechy, gdzie jedynie 11 pro-

cent badanych uznało, iż religia

gra ważną rolę w ich życiu. Nie-

zbyt wysokie notowania ma reli-

gia w krajach najwyżej rozwinię-

tych, np. w Wielkiej Brytanii – 33

proc., w Niemczech – 21 proc.,

a w katolickich podobno Wło-

szech – zaledwie 27 proc. Naj-

wyższy wskaźnik religijności to

Senegal (97 proc.). W Polsce zna-

czenie religii doceniło... zaledwie

36 proc. badanych. Nijak to się

ma do 97 procent katolików i do

uzurpowania sobie przez Krk pra-

wa do przemawiania w imieniu

większości społeczeństwa. BKJ

REKLAMA TRAGEDII

Doczekaliśmy się reklamy pro-

unijnej skierowanej do księży

i antyunijnych dewotów. Bogusław

Wołoszański przekonuje w niej, ba,

uspokaja nawet, że interesy pol-

skiej filii Kościoła w zjednoczonej

Europie będą nienaruszone, a on

sam, zgodnie z nadwiślańską tra-

dycją, będzie mógł do woli cieszyć

się autonomią i kolaborować z pań-

stwem, podobnie jak dzieje się to

w Hiszpanii i we Włoszech. Po pro-

stu kamień spadł nam z serca!

BENDER SKASOWANY

PaS

Wojewoda lubelski uznał

wszystkie uchwały sejmiku, po-

dejmowane pod dyktando tande-

mu Bender-Podkański („FiM”

1/2003), za nieważne. A więc m.in.

„ślubowanie” radnego Czeżyka,

PALACZE – NA ULICE,

DZIWKI – POD DACH

W okresie przedświątecznym

włoski parlament nie zbijał bą-

ków. Deputowani zrobili prezent

niepalącym, ale tylko im, bo pa-

lacze wpadli we wściekłość.

Uchwalono, że palący nie będą

mogli praktykować swego nało-

gu w biurach, pociągach, barach,

restauracjach oraz innych za-

mkniętych miejscach publicznych.

Warunkiem zezwolenia na pale-

nie w miejscach wyszynku ma być

wydzielenie osobnej, zamkniętej

sali dla palących, co w praktyce

wiele kafejek doprowadzi do ban-

kructwa.

Palacze zostali wyrzuceni na uli-

cę, a tymczasem premier Berlusco-

ni zadekretował, że prostytutki

WYTYCZNE

Kościół idzie z pomocą swo-

im politykom. Watykan wydaje

z myślą o nich specjalny doku-

ment ze wskazówkami w konkret-

nych sprawach, a należy do nich

aborcja, eutanazja, klonowanie.

Vademecum przygotowała waty-

kańska Kongregacja Nauki Wia-

ry. Ma pomóc parlamentarzystom

w podejmowaniu sprzeciwu wo-

bec liberalnych ustaw dotyczą-

cych bioetyki. Smycz coraz krót-

sza.

CHOROBA

ZAWODOWA?

PaS

Jak podaje „Financial Times”,

już co najmniej w 20 krajach świa-

ta postawiono oskarżenia wobec

księży katolickich o dokonywanie

przestępstw seksualnych wobec

dzieci. W samych tylko Stanach

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: