Epifaniczne Wykłady Pisma Świętego (tom 1) - Bóg.pdf - Publikacje BPŚ - WTLibrary

EPIFANICZNE

WYKŁADY

PISMA ŚWIĘTEGO

áŚcieżka sprawiedliwych jest jak świecące

światło, ktre coraz bardziej świeci

aż do dnia doskonałegoÑ

TOM 1

BìG

áWielkie i dziwne są sprawy twoje, Panie Boże wszechmogący!

Sprawiedliwe i prawdziwe są drogi twoje, o krlu świętych! Ktż by

się ciebie nie bał, Panie, i nie wielbił imienia twego? Tylko tyś jest

święty, a wszystkie narody przyjdą i kłaniać się będą przed obliczem

twoim, gdyż się okazały sprawiedliwe sądy twojeÑ. (Obj. 15: 3, 4)

PAUL S. L. JOHNSON

PHILADELPHIA, PA., U.S.A.

- 1 9 3 8 -

DZIEŁO TO JEST POŚWIĘCONE

Krlowi Krlw i Panu Panw

DLA POŻYTKU

JEGO POŚWIĘCONYCH ŚWIĘTYCH

OCZEKUJĄCYCH USYNOWIENIA

áWSZYSTKICH, KTìRZY WZYWAJĄ PANAÑ,

áDOMOWNIKìW WIARYÑ

oraz dla

WZDYCHAJĄCEGO STWORZENIA, CIERPIĄCEGO

I OCZEKUJĄCEGO OBJAWIENIA SYNìW BOŻYCH

áAbym objaśnił wszystkim, jaka jest społeczność onej tajemnicy,

zakrytej od wiekw w BoguÑ. áW ktrej hojnie udzielił

nam wszelkiej mądrości i roztropności, oznajmiwszy

nam tajemnicę woli swojej według upodoba-

nia swego, ktre postanowił w samym

sobie; aby w dyspensacji pełni cza-

sw w jedno zgromadził

wszystkie rzeczy w

ChrystusieÑ

Efez. 3:4,5,9; 1:8-10

Polish language edition published by Ś.R.M. á EPIFANIAÑ Copyright ¨ 2001

ISBN 83-914598-2-9

ISBN 83-914598-3-7

Świecki Ruch Misyjny áEpifaniaÑ ul. Zdobywcw Kosmosu 17

05-100 Nowy Dwr Mazowiecki

e-mail: srme@epifania.pl

http://www.epifania.pl

PRZEDMOWA

WIELKĄ wdzięcznością dla Boga i oceną dla tych, ktrzy nad tym pracowali, z radością przekazu-

jemy Jego ludowi niniejsze polskie tłumaczenie tej wspaniałej książki. Prosimy pamiętać, że myśli

wyrażone w oryginale angielskim miały zastosowanie wtedy, gdy były pisane. W pźniejszych pismach

zostały one zmodyfikowane. Przykładem są rozprawy na temat łask, publikowane pźniej w magazynie

THE PRESENT TRUTH (Teraźniejsza Prawda).

asz brat w radosnej służbie Mistrza,

Bernard W. Hedman

Chester Springs, PA, U.S.A.,

wrzesień 2001

PRZEDMOWA AUTORA

CZASIE Paruzji Pan dał nam serię sześciu tomw pod oglnym tytułem Wykładw Pisma Święte-

go . Ich autor miał nadzieję zakończyć tę serię sidmym tomem, lecz przed napisaniem go prze-

szedł poza wtrą zasłonę. Po jego śmierci dwch innych napisało tom, ktrym chcieli zastąpić ten pier-

wotnie planowany. Został on wydany jako VII tom tej serii. Najoględniej mwiąc jednak, cechował go

zupełnie inny duch od ducha sześciu poprzednio wspomnianych tomw i nieuczciwie został wydany jako

pośmiertne dzieło tego autora. Teraz, w okresie Epifanii planowana jest inna seria książek w ilości co

najmniej 10 tomw, a ponieważ książki te są poświęcone studiowaniu Pisma Świętego, by odrżnić je od

pierwszej serii, proponujemy wydawanie ich pod oglnym tytułem Epifanicznych Wykładw Pisma Świę-

tego . Niniejszy tom jest pierwszym z tej drugiej serii. Autor nie uważa, by seria ta była godna miana od-

powiednika, a tym bardziej rywala sześciu tomw pierwszej serii. Nie przypisuje im takiej rangi ani Bi-

blia, ani nigdy nie uczyni tego przyszłość. Oglnie mwiąc bowiem, okaże się, że ich tematy i zawartość

ustępują tematom i zawartości pierwszej serii, ponieważ poselstwo paruzji, skupiające się zwłaszcza na

klasie Chrystusa, zajmuje wyższy poziom niż poselstwo epifanii, ktre dotyczy szczeglnie Wielkiej

Kompanii i Młodocianych Godnych. Tak więc wybr nazwy serii dla tych tomw, w dużym stopniu po-

dobnej do poprzedniej, nie ma oznaczać ani rwności ani wspłzawodnictwa między nimi. Oglnie m-

wiąc, okaże się, że są one związane ze sobą w tym znaczeniu, że pierwsza seria dostarcza fundamentu

pod drugą; autor tej drugiej ma bowiem niemożliwy do spłacenia dług wobec autora pierwszej serii jako

swego nauczyciela, ktrego poglądy są podstawą obecnej serii. Tak więc wzajemna relacja tych dwch

serii usprawiedliwia podobny tytuł, ktry w tym drugim przypadku wyraźnie oznacza jej drugorzędność

wobec pierwszej.

Pierwszy tom drugiej serii to traktat na temat Boga. Poeta Alexander Pope ogłosił, że największym

przedmiotem badań ludzkości jest człowiek. Autor pozwala sobie nie zgodzić się z tą myślą. Uważa on

bowiem, że największym przedmiotem badań ludzi, aniołw i świętych, a nawet Samego Syna Bożego

jest Bg. Tak więc temat niniejszego tomu jest wielki. Dla takiego studium z pewnością stosowne są sło-

wa anioła do Mojżesza: áZzuj buty twe z ng twoich; albowiem miejsce, na ktrym stoisz, jest święteÑ (2

Moj. 3:5). Przez cały czas pisania tej książki autor odczuwał swą niższość od tematu. Wątpliwym jest

nawet, czy ktokolwiek z wyjątkiem Samego Boga mgłby w pełni oddać sprawiedliwość temu tematowi.

Tak więc autor zdaje sobie sprawę z tego, że nie sprostał temu zadaniu, i sprostać nie może. Podjęcie się

tego dzieła może usprawiedliwić jedynie miłość do Boga i Jego ludu, ktra sprawiła, że autor ośmielił się

uczcić chwalebnego Boga Biblii przed Jego ludem, proponując tę książkę, by lepiej poznał i cenił, lepiej

miłował i czcił Go takim, jakim On jest w Swej egzystencji oraz przymiotach istoty i charakteru w prze-

ciwieństwie do fałszywych poglądw o Nim wyznawanych przez wielu. Z taką nadzieją autor posyła tę

książkę, a wraz z nią modlitwę, by przez nią Bg mgł w ten sposb uczcić Samego Siebie i błogosławić

Swj lud.

asz brat i sługa,

PAUL S. L. JOHNSON

Philadelphia, Pa., U.S.A.

12 września 1937

III

SPIS TREŚCI

ROZDZIAŁ I

ISTNIENIE BOGA

P OWSZECHNA WIARA WPISANA W MORALNĄ I RELIGIJNĄ BUDOWĘ CZŁOWIEKA Î P RZYCZYNA I SKUTEK Î

P ORZĄDEK I PANOWANIE PRAWA WE WSZECHŚWIECIE Î W SZĘDZIE WIDOCZNY ZAMIAR Î U MYSŁOWA ,

MORALNA I RELIGIJNA ISTOTA CZŁOWIEKA Î D OWODY Z DOŚWIADCZENIA Î N IEMOŻLIWOŚĆ OBALENIA

ISTNIENIA BOGA Î B ìG NAUKOWCA ......................................................................................................5

RODZIAŁ II

BOSKIE PRZYMIOTY ISTOTY

R OZRìŻNIENIE MIĘDZY PRZYMIOTAMI ISTOTY A CHARAKTERU Î O SOBOWOŚĆ Î C IELESNOŚĆ Î

D UCHOWOŚĆ Î S AMOEGZYSTENCJA Î W IECZNOŚĆ Î S AMOWYSTARCZALNOŚĆ Î N IEŚMIERTELNOŚĆ Î

WPŁYW TYCH SIEDMIU PRZYMIOTìW NA ROZMIŁOWANYCH W POBOŻNOŚCI Î N IEWIDZIALNOŚĆ Î

J EDNOŚĆ Î W SZECHMOC Î W SZECHWIEDZA Î W SZECHOBECNOŚĆ Î S UPREMACJA Î N IEZGŁĘBIONOŚĆ

Î I CH LEKCJE DLA NAS ........................................................................................................................13

ROZDZIAŁ III

ELEMENTY SKŁADOWE I WYŻSZE PIERWSZORZĘDNE ŁASKI CHARAKTERU

BOGA

S PRAWIEDLIWA POSTAWA WOBEC ZŁA Î Ś WIĘTE UCZUCIA Î Ł ASKI Î S IŁA Î D OMINACJA WYŻSZYCH

PIERWSZORZĘDNYCH ŁASK Î R ìWNOWAGA Î K RYSTALIZACJA Î T RZY RZĘDY ŁASK Î W YŻSZE

PIERWSZORZĘDNE ŁASKI Î M ĄDROŚĆ Î S PRAWIEDLIWOŚĆ Î M IŁOŚĆ BEZINTERESOWNA Î M IŁOŚĆ Î

M OC Î F UNKCJA WYŻSZYCH PIERWSZORZĘDNYCH ŁASK B OGA ..........................................................28

ROZDZIAŁ IV

NIŻSZE PIERWSZORZĘDNE ŁASKI CHARAKTERU BOGA

I STOTA ŁASK PIERWSZORZĘDNYCH Î N IŻSZE ORGANY UCZUCIOWE BOGA I CZŁOWIEKA : S AMOLUBNE I

S POŁECZNE Î S AMOOCENA B OGA Î A PROBATYWNOŚĆ Î P OKìJ Î Ż YWOTNOŚĆ Î S AMOOBRONA Î

A GRESYWNOŚĆ Î O STROŻNOŚĆ Î S KRYTOŚĆ Î P RZEZORNOŚĆ Î I NTELIGENCJA Î S YMPATYCZNOŚĆ Î

M AŁŻEŃSKOŚĆ Î O JCOWSKOŚĆ Î K RìLEWSKOŚĆ ..............................................................................56

ROZDZIAŁ V

DRUGORZĘDNE ŁASKI CHARAKTERU BOGA

R ìŻNICE MIĘDZY ŁASKAMI PIERWSZORZĘDNYMI A DRUGORZĘDNYMI Î S KROMNOŚĆ Î P RACOWITOŚĆ Î

N IESKWAPLIWOŚĆ Î P OWŚCIĄGLIWOŚĆ Î O DPUSZCZENIE Î O DWAGA Î S ZCZEROŚĆ Î S ZCZODROŚĆ .79

ROZDZIAŁ VI

TRZECIORZĘDNE ŁASKI CHARAKTERU BOGA

I STOTA I NAZWY ŁASK TRZECIORZĘDNYCH Î C ICHOŚĆ Î G ORLIWOŚĆ Î U MIARKOWANIE Î

W IELKODUSZNOŚĆ Î D OBROĆ Î W IERNOŚĆ .....................................................................................108

ROZDZIAŁ VII

FAŁSZYWE POGLĄDY NIEWIARY O BOGU

A TEIZM Î T RUDNOŚCI BIBLII DLA ATEISTY Î M ATERIALIZM Î A GNOSTYCYZM Î P ANTEIZM Î D EIZM .127

ROZDZIAŁ VIII

POGAŃSKIE FAŁSZYWE POGLĄDY NA TEMAT BOGA

P OLITEIZM Î T RYNITARYZM Î T YLKO OJCIEC NAJWYŻSZYM BOGIEM Î S YN NIE JEST WSPìŁRìWNY ,

WSPìŁWIECZNY ANI WSPìŁISTOTNY OJCU Î D UCH ŚWIĘTY ..............................................................172

ROZDZIAŁ I

ISTNIENIE BOGA

P OWSZECHNA WIARA WPISANA W MORALNĄ I RELIGIJNĄ BUDOWĘ CZŁOWIEKA Î P RZYCZYNA I SKUTEK Î P ORZĄDEK I

PANOWANIE PRAWA WE WSZECHŚWIECIE Î W SZĘDZIE WIDOCZNY ZAMIAR Î U MYSŁOWA , MORALNA I RELIGIJNA

ISTOTA CZŁOWIEKA Î D OWODY Z DOŚWIADCZENIA Î N IEMOŻLIWOŚĆ OBALENIA ISTNIENIA BOGA Î B ìG NAUKOWCA

IARA w istnienie Boga jest praktycznie powszechna. Pojawiło się kilka jednostek, ktre zaprze-

czają istnieniu Boga, oraz kilka innych, ktre twierdzą, że mają wątpliwości co do Jego istnienia,

tzn. nie wiedzą, czy Bg istnieje. Jest ich jednak stosunkowo tak niewiele, że jesteśmy usprawiedliwieni

w twierdzeniu, że praktycznie cała rodzina ludzka wierzy w istnienie Najwyższej Istoty Î Boga. Nigdy

nie napotkano ludu, ktry nie wierzyłby w Boga. Dotyczy to zarwno najbardziej, jak i najmniej kultu-

rowo rozwiniętych narodw wszystkich wiekw. Tak więc wiara w Najwyższą Istotę jest praktycznie

powszechna. Wiara w istnienie Boga może być zatem uznana za wpisaną w naturę człowieka Î w budowę

człowieka, a tych kilka wyjątkw można wyjaśnić zaburzeniami umysłowymi Î zboczeniem lub degene-

racją, jak uczy Pismo Święte: á Głupi rzekł w sercu swoim: Nie ma BogaÑ (Ps. 14:2).

Stwierdziliśmy, że wiara w Boga jest wpisana w naturę człowieka Î w budowę człowieka. Dostrze-

gamy to w naukach psychologii i frenologii. Psychologia naucza, że częścią władz duszy jest wiara,

cześć, uwielbienie i pragnienie społeczności z Bogiem, tak jak częścią władz duszy jest miłowanie swych

bliźnich oraz pragnienie społeczności z nimi. Frenologia idzie o krok dalej: lokalizuje nawet organy m-

zgu, ktrymi posługuje się wiara, cześć i pragnienie społeczności z Bogiem. Zdolność, przez ktrą doko-

nuje się wiara religijna, umiejscawia ona tuż pod częścią czoła nad oczami; organ mzgu używany przez

miłość i cześć oraz pragnienie społeczności z Bogiem umiejscawia w grnej środkowej części głowy.

Jeśli głowa jest duża lub posiada w tych miejscach wypukłości, normalni ludzie z łatwością wierzą i

czczą Boga. Jeśli głowa jest mała lub posiada w tych miejscach zagłębienia, ludziom trudno jest wierzyć i

czcić Boga. Przeciętny ateista w tych miejscach swej czaszki ma ádolinyÑ. Zbadano setki tysięcy głw i

wyciągnięto z takich badań powyższe wnioski. Przez używanie wiary, itp., wypukłości takie powiększają

się, a w przypadku ich nieużywania przestają się rozwijać. Jeśli używane są bardziej niż inne władze m-

zgu, czaszka staje się w tych miejscach cieplejsza, ponieważ dzięki takiemu używaniu krew ma częstszy i

silniejszy z nią kontakt. Znane są przypadki pewnych osb, ktre z aktywnego i gorącego życia religijne-

go popadły w ateizm i ktrych odpowiednie wypukłości nie tylko ostygły, lecz nawet skurczyły się. Do-

tyczy to szczeglnie tych ludzi o umysłowym usposobieniu, ktrzy z gorącego, aktywnego życia religij-

nego popadli w religijną obojętność i niewiarę. Osoby o innym usposobieniu, ogarnięte przez religijną

chorobę, nie wykazywały tak wyraźnej recesji tych wypukłości, a powodem było to, że mniej aktywna

umysłowość prowadziła do coraz słabszego kontaktu z tymi częściami mzgu, a brak takiego kontaktu

prowadził do mniej dostrzegalnej recesji odpowiednich partii czaszki.

Fakty te dowodzą, że poprzez budowę swego mzgu człowiek został przygotowany do wierzenia i

czczenia Najwyższej Istoty. Wyciągamy z tego wniosek, że istnienie Boga jest nieodzowną potrzebą

ludzkiej natury, tak jak ludzkie zapotrzebowanie na żywność, wodę, posiadłości, rzeczy wyższe, piękno,

wiedzę, towarzystwo itp. oznacza ich istnienie. Tak więc istnienie Boga wyprowadzamy z budowy i cech

mzgu człowieka i życia duszy. Ci, ktrzy zaprzeczają istnieniu Boga (ateiści), lub ci, ktrzy twierdzą, że

nie wiedzą, czy Bg istnieje (agnostycy) Î nie potrafią wyjaśnić takiej budowy mzgu i wynikającego z

niego moralnego i religijnego poczucia obowiązku wobec Boga, wpisanego w naturę człowieka. Powta-

rzamy: istnienie Boga jest niezbędnym postulatem moralnej i religijnej budowy człowieka Î jest wpisane

w ludzką naturę, ponieważ natura człowieka została tak utworzona, by być dostosowaną do moralnych i

religijnych obowiązkw wobec Boga.

Jeszcze inny punkt widzenia potwierdza istnienie Boga Î przyczyna i skutek. Powszechnie wiadomo,

że każde wydarzenie ma jakąś przyczynę. Wnioskujemy zatem, że każde wydarzenie musi mieć swą

przyczynę. Do takiego wniosku zmusza nas bowiem nasze doświadczenie. Niewątpliwie mwi nam ono,

że każde wydarzenie powstało w wyniku jakiejś przyczyny. Cofając się zatem od wielu wydarzeń do

Epifaniczne Wykłady Pisma Świętego (tom 1) - Bóg.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: