krasnoludki, ufoludki.doc

(46 KB) Pobierz
Scenariusz obchodów Światowego Dnia Ziemi

Scenariusz obchodów Światowego Dnia Ziemi

 

 

Cel : Przybliżenie i uświadomienie wagi problemów       ekologicznych.

 

Dekoracja – plakaty o tematyce ekologicznej, w centralnym miejscu namalowany krajobraz Ziemi zniszczonej, zaśmieconej, wymarłej i jaskrawożółty napis NA RATUNEK ZIEMI.

Scenerię tworzą też porozrzucane śmieci i pojedyncze kwiaty symbolizujące, że jeszcze można ocalić Ziemię.

 

Prezenter:

Serdecznie witamy naszych gości, nauczycieli i wszystkich uczniów na uroczystości zorganizowanej z okazji Dnia Ziemi. Zapraszamy do udziału w przygodzie, która nauczy nas korzystania i dbania z większą troską o bezcenne zasoby naszej planety.

Po raz pierwszy ,,Dzień Ziemi”  obchodzony był 22 kwietnia 1970r. w Stanach Zjednoczonych. W 1977r. obrońcy środowiska ze Stanów Zjednoczonych ogłosili dzień 22 kwietnia ,, Dniem Ziemi”, a  od 1990r. stał się on świętem międzynarodowym. W Polsce obchodzony jest od 1980r. Organizowany jest po to, aby wspomóc międzynarodową działalność na rzecz środowiska. Jego niezwykłą rangę podnoszą konkretne działania integrujące lokalne społeczeństwo w walce o czyste i zdrowe otoczenie.

A co robimy w tym kierunku w naszej szkole ?

/ Wymienia się konkretne działania na rzecz środowiska/

Na początku uczniowie klasy III – PRZYJACIELE PRZYRODY wystąpią w przedstawieniu pt. ,, Na ratunek Ziemi”. Te dzieciaki potrafią naprawdę dużo i są napędem tego ,,ekologicznego wozu”.

 

 

Słychać odgłos lądującego statku kosmicznego. Makieta statku umieszczona przed dekoracją. Zza sceny wychodzą dwaj kosmici. Wszędzie pełno śmieci, dymiące kominy, gołe drzewa. W rzece pływają szkielety ryb, puszki, butelki. Gdzie niegdzie symboliczny kwiatek - znak, że jeszcze można uratować Ziemię.

 

Kosmita 1:

Co to za  pla-ne-ta  ta-ka  za-śmie-co-na  i  ta-ka  zni-szczo-na!  Czy-żby  to  by-ła Zie-mia?

 

Kosmita 2:

Tak pię- knie  wy-glą-da-ła  Zie-mia  o-glą-da-na  z  Ko-smo-su. Do- piero  z  bli-ska  wi-dać  i-le  zni-szczeń  na  niej  u-czy-nio-no.

Kosmita 1:

Popatrz w wodzie pełno śmieci, ołów z aut w roślinach, czarny dym z kominów leci !

Kosmita 2:

Gdzie te wody czyste, gdzie te ryby, raki? Czy je człowiek wytruł, czy też diabeł jaki?

Kosmita 1:

Jak tu brzydko, jak tu szaro i ponuro!

Kosmita 2:

Tu się przecież nie da żyć!

 

 

Kosmita 1:

Ziemia jest ogromna, lecz przyroda nieprzytomna. Ginie fauna, ginie flora, piękna Ziemia, ale chora!

Kosmita 2:

Oni sami niedługo ulegną zagładzie.

Kosmita 1:

Uciekajmy stąd, jak najszybciej!

Kosmita 2:

Nie,nie, zobaczymy co się dzieje.

 

/Wchodzi Król Śmieć ze swoją świtą – ubraną na czarno. Siada na tronie, na tle dymiącej fabryki, nad brudną wodą, wokoło mnóstwo śmieci/

 

Kosmita 1:

Kim jesteście?

Król Śmieć:

Ja jestem Król Śmieć, a to moi poddani.

Pył:

Ja jestem pył, a to jest dym. To my sprawiamy, że powietrze jest brudne.

Kosmita 2:

Skąd was tak dużo w powietrzu?

Dym:

Ja tworzę się przy spalaniu benzyny, węgla, drewna. Wielką radość sprawia mi podrażnianie waszych oczu.  

/ Truciciele głośno śmieją się/

Pył:

Sprawiamy też, że bolą was gardła i trudno wam oddychać.

Tlenek węgla:

Ja jestem tlenek węgla. Jestem niewidoczny. Powstaję w czasie spalania benzyny węgla. Gdy mnie nawdychasz będziesz niedotleniony, będzie bolała cię głowa.

Dwutlenek siarki:

Ja jestem dwutlenek siarki, a to tlenek azotu. Tworzymy się w rafineriach, gdzie przerabia się ropę naftową.

Tlenek azotu:

Czujemy się wspaniale, gdy utrudniamy ludziom oddychanie.

Dwutlenek siarki:

Ja oprócz tego łatwo dostaję się do atmosfery i tam łączę się z wodą. Wtedy spadam na ziemie jako kwaśny deszcz.

Kosmita 1:

A co to takiego kwaśny deszcz?

Król Śmieć:

Trujące dymy, spaliny samochodowe i gazy przedostają się do atmosfery. Tak powstają trujące kwasy, które z chmur spadają na ziemię w postaci kwaśnego deszczu. Kwaśne deszcze zatruwają glebę, wody w rzekach, i jeziorach. Z tego powodu wymierają ryby i inne zwierzęta, wymierają lasy.

Tlenek azotu:

Najbardziej jesteśmy dumni z tego, że uczestniczymy w tworzeniu się ozonu.

Ozon:

Ja jestem zły ozon. Powstaję przy powierzchni ziemi. Niszczę warstwę, która pochłania niebezpieczne dla ludzi promienie słoneczne, ultrafioletowe, które przedostają się w nadmiarze na ziemię przez tak zwane dziury ozonowe i powodują u ludzi choroby oczu i skóry.

Kosmita 2:

Słucham uważnie i zastanawiam się, kto za to wszystko jest odpowiedzialny?

 

/Wchodzi Ziemia i płacze./

Kosmita 1:

Czemu płaczesz Ziemi miła ?

Ziemia:

Kiedyś życie na ziemi tętniło radością, moja planeta była rajem dla każdego stworzenia. Dzisiaj umilkł ptaków śpiew i wiatru wiew.

Dziecko1:

Tak, Ziemia była piękna, czyste miała powietrze i wodę, lecz straciła swą urodę.

Dziecko 2:

Była czysta, piękna i zielona. Niebiesko było od jezior, zielono od lasów i tak pięknie by było, gdyby nie śmieci brudasów.

Dziecko 1:

Świat żyje coraz szybciej. Dokąd zmierza? W dobrych i złych kierunkach. Niestety także w stronę ekologicznej zagłady.

Kosmita 2:

A kto ją zniszczył, czy może jakaś kometa?

Dziecko 1:

Człowiek rzucił swej Ziemi wyzwanie: To ja jestem Ziemio twoim panem, a ty bezbronna musisz mi się poddać i swoje dobra mej wygodzie i memu szczęściu oddać!

Dziecko 2:

I stało się – ołowiane chmury, betonowe domy, ropiejące wody. Nie masz już Ziemio swoistej urody.

Ziemia:

Tak, niestety zapomniano całkowicie- czysta ziemia- znaczy życie!

Kosmita 1:

Człowiek to dziwna istota. Z jednej strony jest mądry, tyle rzeczy wymyślił i ułatwił sobie życie –a drugiej- tak często sobie szkodzi.

 

/Poddani Króla Śmiecia wychodzą wznosząc okrzyki/

Ten świat jest nasz – zadymić czas!

Zawsze w marszu, zawsze w drodze, zostawiamy śladów morze,

Krok za krokiem, ślad za śladem.

Ziemia:

Kto powstrzyma ten wielki marsz?

 

Ekoludek 1:

Ja!

Ziemia:

Kim jesteś?

Ekoludek 1:

Jestem Ekoludek. Pragnę, by serce przyrody biło rytmem nieustannym, lasy szumiały, ptaki śpiewały.

/PIOSENKA/

Ekoludek 2:

Nie martw się Ziemio, są jeszcze ludzie, którym bliska jest ochrona środowiska!

Ekoludek 3:

My dzieci już dziś stajemy w jej obronie. Przyroda musi podlegać całkowitej ochronie !

Ekoludek 1:

Ludzie, zwierzęta i drzewa oddychają tym samym powietrzem, żyją pod tym samym niebem, są owocami tej samej matki – Ziemi.

Kosmita 1:

Ludzie, jak się poprawicie to weselsze będzie życie. Ziemia będzie znów zielona, łąka będzie kolorowa, a owoców będzie w bród.

Ekoludek 2;

Ratujmy nasz świat od klęsk, ludzkich plag na ziemi, w powietrzu i w wodzie.

Stwórzmy bratni krąg, z czystych serc i rąk. Pomóżmy bezbronnej przyrodzie!

/ Wszyscy robią krąg trzymając się za ręce/

Ekoludek 3:

Przetrzyj oczy i rozejrzyj się dokoła. Na ziemi leżą śmieci, butelki, puszki, plastik. Podejmij wezwanie i stan się ,,zielonym”!

/PIOSENKA – dzieci sprzątają śmieci segregując i wkładając do odpowiednich pojemników wcześniej przygotowanych/

Ekoludek 1:

Aby odpady stały się pożyteczne, trzeba je najpierw posegregować.

Ekoludek 2:

Nie można wszystkiego wyrzucać razem, bo nie da się takich pomieszanych śmieci później wykorzystać.

Ekoludek 3:

Ludzie wycinają ogromne obszary lasów, żeby wyprodukować papier. A przecież lasy to płuca naszej planety. Makulaturę można wykorzystać do ponownej produkcji papieru i ocalić wiele drzew.

Dziecko 1:

A jak można oczyścić powietrze, którym oddychamy?

Ekoludek 1:

Na wszystkich kominach zamontujemy specjalne filtry.

Dziecko 2:

A co z rzekami?

 

 

Ekoludek 2:

Nie jest wcale łatwo sprawić, aby woda była czysta. Trzeba wybudować oczyszczalnie ścieków i przekonać ludzi, że nawozy sztuczne nie są najlepszym pomysłem na dobre plony.

Ekoludek 3:

Jedna jest Ziemia i jedno słońce, w sercach pragnienia żyją gorące.

Razem: Jeszcze Ziemia nie zginęła póki My żyjemy!

/PIOSENKA/

Kosmita 1:

Na nas już czas! Myślę, że spokojnie możemy opuścić tę planetę.

Kosmita 2:

Do zobaczenia! Jeszcze kiedyś was odwiedzimy!

/Machają ręką i odchodzą/

Ziemia:

Niedługo zaczną się wakacje, a z nimi przygody w lesie, nad wodą i w górach, Wszędzie tam, gdzie będziecie szanujcie przyrodę!

Dziecko1:

My dzieci na pewno mamy niewielki wpływ na to, jaka fabryka stanie w pobliżu lasu, jakie samochody parkować będą pod naszym oknem, ale w dużym stopniu zależy czy nasz świat będzie zielony i czysty, czy na trawnikach nie będzie puszek po napojach, papierków po cukierkach. Przynajmniej to jest w naszej mocy!

Dziecko 2:

A teraz posłuchajcie kilku naszych rad:

- Nie niszcz przyrody-ona żyje, czuje, leczy, kocha!

- Nie zanieczyszczaj miejsc, w których przebywasz!

- Nie hałasuj i nie płosz zwierząt w lesie!

- Nie zamieniaj rzek w ścieki!

- Z umiarem stosuj środki chemiczne i biologiczne!

- Oszczędzaj wodę!

- Nie wypalaj traw!

- Szanuj prace innych!

- Bądź przyjazny środowisku!

 

Prezenter:

Nie jesteśmy z pewnością pierwszymi, którzy głoszą, że żyjemy w czasach szczególnych wyzwań ekologicznych. Coraz powszechniejsze staje się przekonanie, że to nasz styl życia ma wpływ na powstawanie wielu poważnych problemów ekologicznych-lokalnych i globalnych. I od zmiany naszego stylu życia zależy poprawa stanu środowiska

W celu podniesienia świadomości ekologicznej całej naszej społeczności lokalnej oraz uświadomienia wagi problemów  ochrony środowiska zorganizowaliśmy QUIZ PRZYRODNICZO-EKOLOGICZNY ,

do którego zapraszamy koleżanki, kolegów oraz gości.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin