OBECNY SYSTEM.pdf

OBECNY SYSTEM

Wolnorynkowiec chce, żeby rynek był wolny, czyli żeby nikt nie przeszkadzał mu w zawieraniu

dowolnych (wyjąwszy agresję), dobrowolnych kontraktów z innymi ludźmi.

Nie ma najmniejszych wątpliwości, że przyszli emeryci, którzy w tej chwili "odkładają" pieniądze w

"ZUS-OFE", nie zobaczą ani swoich pieniędzy, ani tych instytucji nigdy więcej. Otwartą pozostaje

jedynie kwestia, kiedy szeroki ogół społeczeństwa to zrozumie (co będzie jednocześnie oznaczać

koniec systemu państwowych ubezpieczeń społecznych). Żeby się o tym przekonać, wystarczy jedynie

"wyjść na zewnątrz" tej iluzji bezpieczeństwa serwowanej nam na co dzień i porównać system, który

mamy obecnie, z "systemem", który ukształtowałby się w normalnym świecie:

W normalnym świecie: każdy pracuje na swoją emeryturę, dokładnie wie, ile zaoszczędził i gdzie te

pieniądze są.

W obecnym systemie: każdy pracuje na emeryturę kogoś innego, podstawową kwestią zaprzątającą

przepracowane urzędnicze głowy jest: "Czy mamy wystarczająco dużo dzieci, żeby, kiedy dorosną,

tyrały na emerytury tych, którzy tyrają teraz?".

W normalnym świecie: przyszłe emerytury są (już teraz!) własnością przyszłego emeryta, mogą być

wypłacone wcześniej, dziedziczone lub przekazane na dowolny cel, zgodny z jego wolą.

W obecnym systemie: przyszłe emerytury są własnością państwa, które łaskawie obiecuje podzielić się

pieniędzmi, kiedy "przyjdzie pora".

W normalnym świecie: każdy sam decyduje, kiedy przestaje pracować i zaczyna żyć z oszczędności.

W obecnym systemie: państwo dowolnie zmienia wiek emerytalny, bezczelnie czekając, aż większość

wierzycieli się jednak nie doczeka (zaś "eksperci" rządowi, którzy optują za podniesieniem wieku

emerytalnego, są cenieni za trzeźwy osąd i dalekowzroczność; vide prof. Balcerowicz).

W normalnym świecie: składki rzeczywiście są oszczędzane, inwestowane zgodnie z wolą

oszczędzającego.

W obecnym systemie: składki są natychmiast wydawane (nawet te rzekomo zaoszczędzone w OFE

zmieniają się szybko w obligacje skarbowe, tworząc kolejny dług na spłatę starego), a jedyne, co po

nich pozostaje, to wpis księgowy.

W normalnym świecie: każdy decyduje, czy w ogóle oszczędzać, czy może lepiej przehulać pieniądze

albo na przykład wybudować dom.

W obecnym systemie: każdy jest zmuszony "oszczędzać", co z oszczędzaniem oczywiście nie ma nic

wspólnego, a pieniądze i tak są roztrwonione przez kogoś innego.

W normalnym świecie: zabezpieczenie finansowe na starość opiera się na rodzinie (dzieciach!) i

własnej przezorności.

W obecnym systemie: kwitnie schemat Ponziego, "system argentyński", w którym bieżące wypłaty

finansowane są z rzekomo inwestowanych oszczędności.

W tym świetle obecne przepychanki na temat ZUS-OFE nie mają zupełnie sensu. Jeśli nikt nie weźmie

się za przywracanie prawdziwej normalności – ta w końcu przywróci się sama. Wszystkie piramidy

finansowe w końcu pryskają i nie ma powodu przypuszczać, że ten gigantyczny przekręt będzie

wyjątkiem.

autor: Bartek Podolski