Skąd się wzięła skala Fahrenheita.pdf

Każdy doskonale wie, że w skali Celsjusza 0 stopni oznacza temperaturę zamarzania wody, zaś 100 stopni

oznacza temperaturę jej wrzenia. W skali Fahrenheita temperaturom tym odpowiadają kolejno 32 stopnie i 212

stopni. Tak więc skąd ta skala?

Daniel Gabriel Fahrenheit urodził się 24 maja 1686 roku w Gdańsku, jako syn Daniela Fahrenheita i

Concordii z domu Schumann. Był twórcą pierwszego termometru rtęciowego i by go opisać stworzył

skalę Fahrenheita. Jednak uprzednio udał się na rozmowę z duńskim astronomem Ole Rømerem, który

także stworzył własną skalę temperatur.

Okazało się, że na dobrą sprawę, ślepy prowadził niewidomego. O ile Rømer przyjął za punkt wrzenia

wody 60°Rø (niczym 60 minut w godzinie, bądź 60 sekund w minucie), to za 0°Rø przyjął on punkt

zamarzania wody wymieszanej z solą. Tak więc temperatura zamarzania wody w skali Rømera

wynosiła 7,5 stopnia. Zaś temperatura ciała wynosiła 22,5°Rø. Tak więc na dobrą sprawę, gdyby nie

przyjęte 0°Rø, skala byłaby całkiem sensowna i Fahrenheit zapewne nie próbowałby tworzyć własnej.

Niestety, zrobił to.

Początkowe założenia jego skali były takie, by 0 stopniom odpowiadała najniższa temperatura

zanotowana w Gdańsku na przełomie lat 1708/1709, zaś 100 stopniom miała odpowiadać temperatura

jego ciała.

Postanowił on pomnożyć skalę Rømera przez 4, by wyeliminować ułamki (7,5 i 22,5). Dało mu to

oczywiście 30 stopni dla zamarzana wody i 90 dla temperatury ciała. Było to jednak trochę dalekie od

jego ideałów, więc ustanowił punkt zamarzania wody na 32 stopnie, zaś temperaturze ciała

odpowiadało 96 stopni, co wygląda na pomnożenie wcześniejszych danych przez 16/15. Tutaj wszystko

by się zgadzało, gdyby nie fakt, że uzyskując wynik ze skali Rømera mamy 96 stopni Fahrenheita, zaś

Fahrenheit w swojej skali określił temperaturę ciała na 100 stopni. Okazało się jednak, że ustalając

swoją skalę miał on gorączkę, co wpłynęło na niepoprawność wyników (aktualnie 36,6 stopniom w skali

Celsjusza odpowiada 97,88 stopni Fahrenheita).

Fahrenheit postanowił zaprezentować swoje dzieło Towarzystwu Królewskiemu w Londynie

(pełniącemu funkcję brytyjskiej akademii nauk). Jednakże nie wypadało tego robić, nie mając żadnego

wskaźnika dla 0 stopni w swojej skali. O ile początkowo była to najniższa temperatura zanotowana w

Gdańsku, to ciężko było z takim argumentem wybierać się na tak ważne zgromadzenie. Doszedł jednak

do tego, że taką temperaturę w jego skali ma odpowiednia mieszanka wody i lodu z salmiakiem lub

solą.

Tak więc wychodzi na to, że 100 stopni w skali Fahrenheita miało coś oznaczać, jednak wyszło na to,

że jest bezużyteczne, 96 także miało coś oznaczać, jednak wyszło jak wcześniej. 0 stopni na dobrą

sprawę także jest bezużyteczne.

Celsjusz postanowił więc wziąć sprawy w swoje ręce i stworzyć własną skalę. Jednak i on nie był

doskonały. Otóż początkowo przyjął skalę odwrotną niż dzisiejszą. To znaczy, woda zamarzała w

temperaturze 100 stopni, zaś wrzała przy 0 stopniach. Jednakże w roku 1774 postanowiono odwrócić tą

skalę tak, by wzrostowi ciepła odpowiadał wzrost wartości na skali Celsjusza.

To by było na tyle. Jako ciekawostkę można dodać fakt, że skala Fahrenheita zrównuje się ze skalą

Celsjusza przy temperaturze -40 stopni.

źródło: www.straightdope.com, pl.wikipedia.org, pl.wikipedia.org , en.wikipedia.org, pl.wikipedia.org,

pl.wikipedia.org