POLITECHNIKA ŁÓDZKA
KATEDRA GEOTECHNIKI
I BUDOWLI INŻYNIERSKICH
ĆWICZENIE 1
OKREŚLENIE SPOISTOŚCI, KONSYSTENCJI I STANU
GRUNTU SPOISTEGO
Gęstością objętościową (ρ) gruntu nazywa się stosunek masy próbki gruntu (w stanie naturalnym) do jej objętości. Wyznacza się ją ze wzoru:
gdzie:
ρ - gęstość objętościowa [t/m3, g/cm3], mm - masa próbki gruntu w stanie naturalnym [t, g],V - objętość badanej próbki gruntu [m3, cm3].
Gęstość objętościowa zależy od składu mineralnego, porowatości i wilgotności gruntów. W zależności od rodzaju gruntu oraz stanu i wielkości próbki, przeznaczonej do badań, przy oznaczaniu gęstości objętościowej gruntu stosuje się jedną z czterech metod:
1) metodę pierścienia tnącego,
2) metodę rtęciową,
3) metodę wyporu hydrostatycznego ( parafinowania ),
4) metodę oznaczania gęstości objętościowej w cylindrze.
Pierwsze trzy metody stosuje się przy badaniu gruntów spoistych, drugą i trzecią również dla gruntów skalistych, metodę czwartą - przy badaniu gruntów niespoistych.
Wilgotnością naturalną (wn) nazywamy stosunek masy wody zawartej w danej próbce gruntu w warunkach naturalnych do masy szkieletu gruntowego tej próbki. Wyznaczamy ją wzorami:
wn - wilgotność naturalna [% lub liczba bezwzględna],mw - masa wody zawarta w próbce [g], ms - masa szkieletu gruntowego [g].
Masę szkieletu gruntowego uzyskuje się poprzez suszenie próbki w temperaturze 105 - 110oC. Zakładamy, że w tej temperaturze grunt traci całą wodę wolną.
Badanie makroskopowe
Zostały przeprowadzone próby:
- Wałeczkowania po wykonaniu, której wałeczek był pozbawiony połysku i powstały na nim spękania poprzeczne a zawartość ziaren frakcji piaskowej była słabo wyczuwana miedzy palcami;
Z tego wynika, że mamy odczynienia z gliną [G].
-Wykonane były 3 wałeczki, w których liczba niespękanych wałeczkowań wynosiła kolejno 6,6,7 co pozwala nam określić stan gruntu jako plastyczny [pl];
- Wilgotności. Ręka się wilgotna po zetknięciu z gruntem, wiec był to grunt wilgotny;
- Na zawartość CaCO3. Próbka polana kwasem burzyła się intensywnie, i długo [>5] IV klasa zawartości węglanów;
- Grunt posiadał barwę jasnobrązowo-żółta;
Na podstawie wykonanych badań określiliśmy, że próbka gruntu to glina (G).
Oznaczenie wilgotności naturalnej
Wykonanie badania:
Do dwóch, oznaczonych i zwarzonych parowniczek, umieściliśmy próbki gruntu. Napełnione parowniczki zostały zwarzone i umieszczone w suszarce w temp.105-110ºC.
Następnego dnia parowniczki zostały wyjęte z suszarki i ponownie zważone. Wyniki pomiarów zostały umieszczone w tabeli:
Uzyskane wyniki pozwoliły nam obliczyć masę wody w próbce ze wzoru:
mw= mmt- mst
dla par.462; mw345=97,84g-91,73g=6,11g
dla par.490; mw335=126,82g-114,83g=11,99g
Z czego mw= 9,05g
oraz masę szkieletu gruntowego ze wzoru:
ms= mst- mt
dla par.345; ms345=91,73g-67,1g=24,63g
dla par.335; ms335=114,82g-69,4g=45,42g
Z czego ms= 35,025
Więc możemy je podstawić pod wzór na wilgotność naturalną
Wn = mw / ms *100%
Wn=25,83%
Oznaczanie granicy plastyczności
Po zważeniu 2 parowniczek, z jednolitego gruntu formowaliśmy 3mm wałeczki z kulek o średnicy 7.0 mm . wałeczkowania było powtarzane do momentu że wałeczek o grubości 3 mm pękał lub złapany za jeden koniec łamał się lub rozpadał na kilka kawałków. Spękane wałeczki były umieszczane pod przykryciem aż w parowniczkach nie znalazło się 5-7g gruntu. Po zwarzeniu przykrycie można było zdjąć. Parowniczki z próbkami wylądowały w suszarce w temp 105-110ºC. Wysuszone próbki zostały ponownie zważone wyniki pomiarów zostały umieszczone w tabeli
Obliczamy wilgotność wałeczków znajdujących się w parowniczkach ze wzoru:
z czego wynika że:
dla parowniczki 419 w419 =18,16%
a dla parowniczki 429 w429=15,1%
Granicę plastyczności stanowi średnia arytmetyczna obu oznaczeń wilgotności stąd:
Wp=16,63%
Oznaczanie naturalnej gęstości objętościowej metodą pierścienia tnącego
Po uprzednim zważeniu i wykonaniu niezbędnych pomiarów pierścienia, został on wciśnięty w grunt. Powierzchnie gruntu o nienaruszonej strukturze wyrównałyśmy nożem i z zewnątrz oczyściłyśmy go z gruntu, a grunt wewnątrz wyrównałyśmy równo z krawędziami oraz zwarzyłyśmy ze znajdującą się w nim próbką gruntu. Wyniki pomiarów zostały umieszczone w tabeli.
r =
ms=[(mpg1-mp)+(mpg2-mp)]÷2=[(51,137-31,55)+(50,99-31,55)/2=19,5135 g
Va=Π(0,5dśr)2h=10,18 cm3
Z czego wynika
ρ=1,917[g/cm3]
Wnioski:
Na podstawie wyników wyżej opisanych badań jesteśmy w stanie stwierdzić iż badany grunt to glina o wilgotności naturalnej wn=25,83%, granicy plastyczności wp=16,63% oraz gęstości objętościowej ρ=1,917[g/cm3].Tego rodzaju badania umożliwiają lepsze zapoznanie się ze strukturą podłoża, na którym w przyszłości może powstać budowla.
lorenc7