Sztuka konwersacji - czego unikać jak rozmawiać 1.doc

(34 KB) Pobierz

Sztuka konwersacji

Jak zyskać opinię interesującego rozmówcy? Czego unikać podczas rozmowy?

Odpowiedzi na te pytania znajdziecie Panie/Panowie w

" Sztuce konwersacji"

 

Błędy w konwersacji (przemówienia, rozmowy):
- paternalistyczny, pouczający ton głosu,
- niewłaściwa siła głosu,
- niewłaściwa prędkość mówienia,
- autorytarny, władczy ton głosu,
zwroty "fachowe" i obcojęzyczne.

Jak zyskać opinię interesującego rozmówcy:
- stosować zwroty typu: "Czy mógłbyś mi o tym opowiedzieć", "To ciekawe, powiedz mi o tym coś więcej",
- podążanie za myślą rozmówcy, parafrazowanie jego wypowiedzi: "A więc sądzi Pan, że...", "Z tego rozumiem, że Pana zdaniem...",
- okazywanie żalu, że nie ma więcej czasu na dłuższą rozmowę,
- postawa "odzwierciedlenia", czyli pokazywanie pozycją ciała, że jesteśmy zainteresowani (nachylanie się do rozmówcy, patrzenie na jego usta, przytakiwanie głową itp.).

Nawiązywanie rozmowy:
- najlepiej i najbezpieczniej nawiązać rozmowę poprzez zadanie jakiegoś, nawet banalnego pytania np. Co Pan o tym sądzi?, Czym się Pani zajmuje?
- okazywanie zainteresowania.

Tematy niedozwolone:
- religia, orientacja seksualna, problemy rodzinne, rasa, polityka, moralność, finanse,
- "poradnictwo" - nie wypada wykorzystywać prywatnego spotkania z lekarzem w celu uzyskania porady medycznej (podobnie z prawnikami, księgowymi itp.),
- pytanie "Jak się masz?" jest kurtuazyjne - nie wypada opowiadać o swoich problemach, narzekać, użalać się nad sobą.

Czego unikać podczas rozmowy:
- żartów o określonych zawodach, grupach społecznych, narodach (np. o Żydach, czarnoskórych, policjantach, księżach),
- bezwzględnej szczerości (wg etykiety lepsze są "białe kłamstwa"),
- wulgaryzmów,
- użalania się nad sobą,
- oskarżania,
- plotkowania.

Pochwały i komplementy:
- pochwały w pracy powinny dotyczyć spraw zawodowych, a nie np. wyglądu,
- chwaląc, wymieniamy dokładnie to, co mamy na myśli - zamiast "Dobra robota", lepiej powiedzieć "Przygotowała Pani bardzo profesjonalny raport - jest czytelny, jasny i bardzo rzetelny",
- jeśli chwalimy grupę, lepiej wymienić wszystkich po nazwisku (taka pochwała sprawia chwalonemu dużo większą satysfakcję),
- krytykujemy na osobności, chwalimy publicznie!
- warto do pochwały słownej dodać kilka słów na piśmie, to podkreśla wagę pochwały,
- czym szybciej kogoś pochwalimy, tym lepszy będzie efekt pochwały,
- jeśli ktoś mówi nam komplement, należy podziękować, a nie zaprzeczać!

Krytyka:
- nie należy krytykować całościowo (zawsze znajdzie się coś dobrego),
- jeśli ktoś krytykuje nas całościowo, nie merytorycznie, poprośmy o wyjaśnienie: "W którym miejscu, Pana zdaniem popełniłem błąd?", "Co dokładnie masz na myśli?".

Języki obce:
- używanie "makaronizmów", czyli obcojęzycznych wtrętów jest w bardzo złym guście!
- w towarzystwie tłumacza nie zwracamy się do niego, lecz do rozmówcy, tłumaczowi podziękujemy po spotkaniu, a naszym "właściwym" partnerem jest nasz rozmówca,
- jeśli jesteśmy gościem a gospodarz proponuje nam usługi swojego tłumacza, nie wypada nam odmówić, nawet jeśli mamy własnego,
- podczas oficjalnych spotkań tłumacz siedzi po lewej stronie, nieco z tyłu przewodniczącego delegacji, w samochodzie - obok kierowcy.

Telefon:
- uśmiechajmy się rozmawiając przez telefon - to słychać,
- zawsze się przedstawiaj, nie licz, że ktoś cię pozna,
- na koniec rozmowy służbowej - zrób podsumowanie (nazwiska, daty, ustalenia),
- zawsze gdy do kogoś dzwonisz, zapytaj, czy nie przeszkadzasz, czy rozmówca ma czas na rozmowę w danym momencie (zwłaszcza, gdy dzwonisz na telefon komórkowy),
- jeśli połączenie zostało przerwane, oddzwania ta osoba, która rozpoczęła rozmowę,
- rozmowę kończy ta osoba, która ją rozpoczęła, lub ta, która jest na wyższym stanowisku (wyżej w hierarchii).

Automatyczna sekretarka:
- jeśli decydujesz się na automatyczną sekretarkę wiedz, ze musisz oddzwonić do wszystkich, którzy o to poproszą,
- nie podnoś słuchawki, gdy ktoś zaczął się nagrywać, pomyśli, ze selekcjonujesz rozmówców.

Komórka: MA PRZYCISK OFF!!!

Netykieta, czyli etykieta w Internecie:
- nie piszemy wszystkiego dużymi literami, oznacza to "wykrzyczenie",
- koniecznie wypełniaj pole "temat",
- nie wysyłaj dużych plików bez uprzedzenia adresata,
- stosuj te same zasady, co w korespondencji tradycyjnej!

Korespondencja służbowa:
- drukujemy jednostronnie na formacie A4,
- w jednym piśmie stosujemy jedną czcionkę, najlepiej Times New Roman, Arial, Courier,
- robimy wyrównanie (adjustację), jeśli tekstu jest mało - 1,5 odstępu,
- list składamy na 4 części - najpierw pionowo, później poziomo, do koperty podłużnej - na trzy części,
- karty świąteczne, zwykle na Nowy Rok, bo jest to święto międzynarodowe, świeckie - bez motywów religijnych.

Kondolencje:
- zawsze piszemy odręcznie!!!
- nie musimy składać kondolencji na pogrzebie, lepiej po pogrzebie wysłać list,
- nie epatujemy żalem, lecz pokazujemy że rozumiemy żal rodziny zmarłego np. "Wiem, jak osoba Matki była Pani bliska",
- zawsze składamy ofertę pomocy!

Wizytówki służbowe:
- dwujęzyczne są nieeleganckie,
- wykluczone: złocenia, krzykliwe kolory, skomplikowana czcionka,
- eleganckie wizytówki są na białym lub kremowym kartonie, z prostym liternictwem, kolorowe może być tylko logo firmy (wyjątek: wizytówki aktorów, plastyków itp.)
- jeśli dajemy zarówno adres prywatny, jak i służbowy, to prywatny jest w lewym dolnym roku, służbowy w prawym,
- wizytówka to nie reklama - nie dajemy na niej informacji o firmie, produktach itp.
- w dyplomacji: biały karton, tłoczona czcionka.

Wizytówki prywatne:
- drukujemy kursywą,
- zostawiamy miejsce na adnotacje (np. zaproszenia na niezobowiązujące spotkania, kondolencje, potwierdzenie przybycia).

Wręczanie biletów wizytowych:
- w recepcji biura, do którego przyszliśmy, aby sekretarka mogła nas prawidłowo zaanonsować,
- z inicjatywą wymiany wizytówek wychodzi osoba w wyższym statusie,
- w Europie i USA wizytówkę podaje się na koniec rozmowy, w Japonii na początku, zaraz po przywitaniu,
- wizytówkę zawsze podajemy prawą ręką, w Chinach, Japonii, Singapurze i Hong Kongu - obiema rękami,
- goście podają wizytówkę jako pierwsi,
- na wizytówkach można robić odręczne notatki np. podziękowania, pozdrowienia itp.

Skróty dopisywane na wizytówkach:
p.r. - pour remercier - podziękowania,
p.c. - pour condoler - kondolencje,
p.f. - pour feliciter - gratulacje, dużo szczęścia,
p.f.n.a. - pour feliciter nouvel an - dużo szczęścia w Nowym Roku,
p.f.F.N. - pour feliciter Fete Nationale - dużo szczęścia z okazji Święta Narodowego.

Zaproszenia:
- pisemne zaproszenia są zawsze bardziej eleganckie, niż telefoniczne,
- najlepiej: biały lub kremowy papier kredowy, kursywa,
- informacje: kto zaprasza, kogo i z kim, na co (charakter imprezy np. koncert, cocktail), z jakiej okazji, gdzie i kiedy, jaki strój obowiązuje, jeśli jest to strój specjalny (np. sportowy, frak itp.)
- adnotacje: black tie - smoking, white tie - frak.
- adnotacje: R.S.V.P. - respondez s il vous plait - proszę o potwierdzenie, Regrets only - w razie niemożności przybycia, proszę o zawiadomienia.
- zawsze odpowiadamy na zaproszenie, nawet jeśli z niego nie skorzystamy,
- zawsze okazujemy zaproszenie na oficjalnych przyjęciach

 

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin