MALICKA Aleksandra PKW 1 diagnoza (2).doc

MALICKA Aleksandra PKW 1

Prowadzący badanie : Aleksandra Malicka             

Osoba badana: Lena (6 lat 9 miesięcy)
Miejsce prowadzenia badania: Warszawa

SERII EKSPERYMENTÓW DIAGNOSTYCZNYCH A DZIECIECE LICZENIE

1)LICZENIE
2)GRA
3)USTALENIE RÓWNOLICZNOŚCI
4)DODAWANIE I ODEJMOWANIE

Lena jest uczennicą  klasy „0” Szkoły Podstawowej nr 154  im. Pawła Edmunda Strzeleckiego w Warszawie. Nie ma problemów w nauce i lubi chodzić do szkoły. Interesuje się śpiewem i tańcem. Jest bardzo samodzielna, bez problemu radzi sobie na wyjazdach zuchowych. Lena jest  dzieckiem  tak zwanym planowanym, bardzo wyczekiwanym, nie ma rodzeństwa. We wczesnym dzieciństwie nie miała problemów zdrowotnych, rozwój przebiegał prawidłowo. Rodzice są pracownikami biurowymi, dbają o jej jak najlepszy rozwój , zapisali córkę między innymi  na lekcje pływania, naukę języka angielskiego czy na zbiórki zuchowe. Lena uwielbia czytać, ma już swoją bogatą kolekcje książek o księżniczkach i smokach. Lena jest osoba otwartą i chętną do wspólnych gier czy zabaw, bez problemu nawiązuje kontakty z rówieśnikami, jest pogodna i pomocna.  Gdy zaproponowałam jej przeprowadzanie diagnozy była bardzo chętna do rozwiązywania zaproponowanych przeze mnie zadań. 

1) LICZENIE
Lena nie miała problemu z nawiązaniem kontaktu z Kosmatkiem, przywitała się z pacynką podając jej dłoń. Chętnie podjęła próbę nauczenia Kosmatka liczenia. Nie zauważyłam żeby  była zawstydzona czy zniecierpliwiona. Za każdym razem gdy kosmatek błędnie liczył Lena od razu zauważała błędy jakie robiła pacynka .Nie miała również problemu z uzasadnieniem swojej oceny, dlaczego Kosmatek błędnie liczył. Uzasadniała swoją ocenę :

„Źle liczył bo” „trzeba policzyć wszystkie”

„Bo niektóre  po dwa a niektóre po jeden raz liczył”

Bez problemu przeliczała orzechy, od razu zauważała że Kosmatek robi błędy, nie zapytałam jakie to błędy  ale mimo to dwa razy sama powiedziała co było nie tak.

Gdy kosatek dobrze policzył bez problemu to zauważyła  i powiedziała że dobrze liczył.

Zapytana przez mnie czy ile jest wszystkich kasztanów odpowiedziała osiemnaście. 
Lena osiągnęła wysoki poziom w liczeniu (koniec szóstego roku życia, siódmy, początek ósmego)

2)GRA
Lena z wielką ochotą podjęła grę kostką z Kosmatkiem. Po wyjaśnieniu jej zasad gry rzuciła pierwsza kostką i wypadło jej więcej oczek niż Kosmatkowi, na wieść o tym że pacynka wygrywa niepewnie się uśmiechnęła mimo iż zorientowała się, że Kosmatek oszukuje poczekała do zwrócenia uwagi do następnej rundy. Poprawnie uzasadniła swoją opinie tłumacząc Kosmatkowi „ Bo ja wyrzuciłam sześć a ty cztery, i ja miałam o dwa więcej”. Lena osiągnęła wysoki poziom (koniec szóstego roku życia ,siódmy, początek ósmego)

3)USTALENIE RÓWNOLICZNOŚCI
Lena chętnie podjęła kolejne zadanie. Przesunąwszy w jego stronę orzechy i fasolki, zapytałam. Jak myślisz czego jest więcej orzechów czy fasolek?

Lena nie była w stanie jednoznacznie tego określić.  Powiedziała że jest więcej orzeszków-CHYBA. Poprawnie przeliczyła orzechy i fasolki. Najpierw przeliczyła orzechy a potem fasolki. Dowiedziawszy się że fasolek jest 27( przed badaniem było ich 19 nie wiem jak się rozmnożyły, ale jak już Lena zaczęła liczyć było już za późno) a orzechów 17udzieliła poprawnej odpowiedzi .Fasolek jest więcej.   Lena według badania osiągnęła poziom średni ( pominęłam niestety element łączenia w pary, inną możliwość sprawdzenia czego jest więcej, dlatego tez nie miała szansy pokazania  czy potrafi zastosować dwie różne techniki ustalające równoliczności) ( koniec piątego, początek szóstego roku życia )  

4 )DODAWANIE I ODEJMOWANIE
Lena z łatwością podzieliła fasoli w taki sposób, abyśmy mieli po równo czyli po pięć sztuk. Gdy upewniłam się, że Lena wie, że mam pięć fasolek zabrałam 3 fasolki. Zakrywszy ręką swoje pięć i jej  trzy zapytałam ile teraz ma fasolek? Od razu odpowiedziała że dwie. Następnie zapytałam ile ja mam, zastanawiała się, przypomniałam ile miałam i ile zabrałam, przez chwile liczyła w myślach, odpowiedziała że siedem ( mój błąd wprowadziłam ją w zamieszanie , stresując się że niepoprawnie zaczęłam badanie, od razu zakryłam fasolki ), pokazałam jej fasolki nie korzystając z pomocy palców (liczmanów zastępczych) odpowiedziała że osiem . Następnie oddałam jej pięć i zapytam ile będę miała fasolek,  od razu odpowiedziała że trzy. Następnie poprosiłam ją o cztery  fasolki zapytana zawahała się, powtórzyłam ile mi dała i ile miałam odpowiedziała , że mam siedem fasolek. Gdy oddałam jej jedną fasolkę w myślach policzyła dobrze – sześć . Oddałam jej znowu dwie fasolki, zastanawiała się zerknęła ukradkiem na biurko i odpowiedziała że cztery. zabrałam jej sześć fasolek od razu odpowiedziała że mam 10 fasolek. Na Koniec oddałam jej trzy fasolki, odpowiedziała ze mam 7 fasolek.
Lena osiągnęła poziom wysoki (koniec szóstego roku życia, siódmy, początek ósmego) ponieważ nie korzystał z pomocy palców przy dodawaniu i odejmowaniu. 

INTELIGENCJA OPERACYJNA

 1) PRÓBA STAŁOSCI ELEMENTÓW W ZBIORZE
 2) TWORZENIE KOSEKWENTNYCH SERII
 3) PRÓBA STAŁOŚCI TWORZYWA I MASY
 4) PRÓBA STAŁOŚCI DŁUGOŚCI
 5) PRÓBA SAŁOŚCI OBJĘTOŚCI
 6) KLASYFIKACJA 

1) PRÓBA STAŁOSCI ELEMENTÓW W ZBIORZE
Dla sprawdzenia czy Lena wie które kółka są małe, a które duże poprosiłam ją aby podała mi duże zielone kółko( i następnie wszystkie duże) oraz wszystkie  malutkie, bez problemu wykonała to zadanie. Policzyła kółka zanim ją o to poprosiłam odpowiedziała ze jest równo.  Na drugie pytanie Odpowiedziała że małych ( rozłożonych płasko na blacie) jest więcej, po rozłożeniu tyle samo. Po powtórzeniu zadania zorientowała się i poprawiła  że jest ich tyle samo. Lena osiągnęła poziom przejściowy idący bardzo daleko w stronę operacji konkretnych, zorientowała się i poprawiła ale miała trochę wątpliwości.

 
2) TWORZENIE KOSEKWENTNYCH SERII
Lena bez problemu wykonała to zadanie i zauważyłam, że sprawiło jej ono wiele radości. Bardzo szybko ułożyła ciąg patyczków przykładając jedne patyczki do drugich by jednoznacznie określić gdzie który pasuje. Lena osiągnęła poziom operacji konkretnych,  ponieważ poprawnie ułożyła wszystkie patyczki.

3) PRÓBA STAŁOŚCI TWORZYWA I MASY
Lena określiła na oko, że obu kulkach jest tyle samo plasteliny. Po dokonanym przeze mnie przekształceniu jednej kulki w placuszek uznała że w placuszku jest więcej plasteliny, po powrocie do kulek uznała że w niebieskiej, potem znowu że tyle samo, po powtórzeniu w placek i kulkę nadal twierdziła że w placku jest więcej, w sytuacji kulka wałek, Lena odpowiedziała że w wałku, po powrocie do kulek odpowiedziała że  w obu tyle samo, natomiast w próbie kulka kawałki plasteliny w kulce więcej

Lena osiągnęła poziom myślenia przedoperacyjnego, ponieważ uzależniała  ilość plasteliny od kształtu, formy w jaką została ulepiona (wałek, placek) ilość zmieniała się za każdym razem.

4) PRÓBA STAŁOŚCI DŁUGOŚCI
Lena sprawdziła długość drucików bardzo dokładnie i skrupulatnie. Stwierdziła ze są równej długości. Po każdym dokonanym prze mnie przekształceniu jednego z drucików Lena odpowiada, że przekształcone druciki są  mniejsze od prostych, mimo że po wyprostowaniu obu uważa że są takie same.
Lena  osiągnęła poziom myślenia przedoperacyjnego,  ponieważ przy każdym przekształceniu uważała że drucik wygięty zmienił wygląd, jest krótszy. Natomiast porównując oba druciki wg Leny prawidłowo były takie same.

5) PRÓBA SAŁOŚCI OBJĘTOŚCI
Lena sprawdza ilość płynów w trzech butelkach, stwierdza, że w jednej z nich jest więcej płynu niż w pozostałych po poproszeniu o dokładne pokazanie w której jest więcej ( dokładne sprawdzenie czy na pewno) Lenka stwierdza, że płynu jest wszędzie tyle samo, kładę dwie butelki i pytam jak myślisz gdzie jest najwięcej wody? odpowiada, że wszędzie jest tyle samo. Tylko że są butelki inaczej położone. Gdy stawiam wszystkie butelki pionowo Lena nadal uważa ze wszędzie jest tyle samo. Następnie kładę środkowa butelkę i pytam czy wszędzie jest tyle samo cieszy odpowiada ze tak. Lena osiągnęła poziom operacji konkretnych ,ponieważ wiedziała, że mimo zmiany wyglądu cieczy jest jej ciągle tyle samo.

 

6) KLASYFIKACJA
Lena nie ma problemu z nazewnictwem przedmiotów znajdujących się na obrazków. Klasyfikacje których dokonała były następujące: 
-samochód i radiowóz to samochody dodatkowo razem z tramwajem i autobusem
- zeszyt przybory szkolne: ołówek, długopis, książka, piórnik, gumka
-cukierek, lizak, lód, czekolad, ciastka i ciasto do słodyczy.
- owoce: arbuz, brzoskwinia, pomarańcz, cytryna, banan, winogrono

-warzywa:. dynia , kukurydza, rzodkiewka, kalafior,  groch
-naszyjnik, , pierścionek- biżuteria, dodatkowo zegarek ,spinka, okulary to rzeczy, które można nosić
-krzesło, łóżko, kanapa, stół fotel to są meble
-ptak i samolot - przedmioty/osoby latające

-ryba, żaba, statek - przedmioty/osoby pływające

-mrówka, biedronka to owady

- kret kangur, tygrys, krokodyl, sarna, dzikie zwierzęta

-kot, koza, pies, koń, krowa, świnka, kaczuszka to zwierzęta domowe
-szafa do koszulki i bluzki, następnie skarpety, rajstopy, majtki koszula to ciuch
- lalka do wózka następnie reszta zabawek : piłka, miś, lalka, pajac

Lena osiągnęła poziom operacji konkretnych, bez problemu sklasyfikowała wszystkie przedmioty. Nie miała również problemu ze stworzeniem podzbiorów w zbiorze, nie pozostawiła elementu bez sklasyfikowania, dopasowania.

DIGNOZA KOŃCOWA

Lena jest dzieckiem bardzo zdolnym, nie ma problemów w liczeniu czy pisaniu. W wieku sześciu lat, rodzice zapisali ją do zerówki w szkole, zastawiając się przez długi czas nad pierwszą klasą dzieci sześcioletnich. Zbyt długo jednak zwlekali, dlatego Lena chodzi teraz do zerówki i powtarza materiał z przedszkola. Uczy się chętnie, rozwija się prawidłowo, jest na dobrej drodze do uczenia się matematyki bez większych problemów. Lena w większości prób prezentowała wysoki poziom rozumowania. Osiągnęła więc, poziom rozumowania odpowiedni dla uczniów w jej wieku. Zna liczebniki, wie który następuje po którym, potrafi zsumować przedmioty i podać bez wahania ich liczę. Wie, że można przeliczać przedmioty z prawej strony do lewej i z lewej do prawej jest świadoma, że nie wpłynie to na ostateczny wynik obliczeń.

Lena jest cierpliwa, chętna do pracy, z radością i zaciekawieniem uczestniczy w diagnozie. Rozumie i przestrzega wcześniej ustalonych zasad. Potrafi wyjaśnić zasady gry osobie, która ich nie rozumie. Dziewczynka jest dokładna, precyzyjnie przelicza wszystkie orzechy i fasolki, aby udzielić mi poprawnej odpowiedzi. W sumowaniu obiektów na początku sugeruje się cechami jakościowymi jednak  wie, że musi coś przeliczyć by poprawnie odpowiedzieć, sprawdzić czy rzeczywiście jest tyle przedmiotów.

Poprawnie dodaje i odejmuje , podczas diagnozy myli się raz w próbie z dodawaniem i odejmowaniem, co wynika raczej ze źle zadanego przeze mnie pytania niż niewiedzy Leny. Dziewczynka liczy w pamięci.

Lena jest w końcowej fazie kształtowanie się operacji konkretnych, niektóre zadania były dla niej oczywiste i proste, jak np. z butelkami. Lena wiedziała, że jeśli w butelkach jest tyle samo płynu to niezależnie jak ułożymy butelki to i tak będzie w nich tyle samo cieczy. Jest to umiejętność którą dzieci osiągają w wieku 9 lat co świadczy, że Lena posiadła  ta umiejętność wcześniej .Inne natomiast jak chociażby w próbie stałości długości dwóch drucików, sprawiły Lenie trudność i nie rozwiązała zadania poprawnie. Nie dostrzega jeszcze, że przekształcenie jednego drucika (wygięcie, zaplątanie) nie wpłynie na jego długość. i z plasteliną już nieco trudniejsze. Lena nie do końca posiada odwracalność myślenia co wykazał w próbach stałości masy i długości. W próbie z plastelina podobnie jak z drucikami nie dostrzega, że jeżeli w dwóch kulkach jest tyle samo masy to po przekształceniu jednej z nich (w placek czy wałek) będzie w nich tyle samo tworzywa Prawidłowo co do wieku znajduje się na poziomie przejściowym. 

Oceny Leny dotyczące np. ilości są intuicyjne, chwiejne. Lena podaje zarówno oceny poprawne jak i złe, a w każdej chwili jest skłonna zmienić zdanie.

Lena potrafi poprawnie tworzyć zbiory i je nazywać. Dostrzega również podzbiory we wcześniej utworzonych przez siebie zbiorach.

              Myślę że Lena jest na dobrej drodze by osiągnąć poziom myślenia operacji konkretnych, co umożliwi jej sprawną i bezproblemową naukę matematyki. Jest chętna do nauki i poznawania świata. Sama doświadcza zjawiska w przyrodzie czy matematyce, porównuje długości, wielkości. Prawidłowo wg wieku znajduje się na poziomie przejściowym, w końcowej fazie, dlatego poradziłabym rodzicom jedynie aby dostarczali Lenie przedmiotów edukacyjnych oraz zabawek sprzyjających poznawaniu i doświadczaniu zjawisk matematycznych. Jak np. gry planszowe, komputerowe ( edukacyjne), zabawy z odmierzaniem długości za pomocą dłoni, stopy, kijka itp. Tradycyjne zabawy w piaskownicy gdzie za pomocą tej samej ilości piasku tworzą się budowle o tym samym kształcie.