OWCZAREK RUMUŃSKI KARPATIN.pdf

FCI-Standard N° 350 / 13. 07. 2005

OWCZAREK RUMUŃSKI KARPATIN

(Ciobănesc Românesc Carpatin)

POCHODZENIE : Rumunia.

DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA : 06. 07. 2005.

UŻYTKOWOŚĆ : Pies pasterski, wykorzystywany przez rumuńskich pasterzy w Karpatach do

pilnowania stad, także doskonały stróż.

KLASYFIKACJA F.C.I. : Grupa 1: Psy pasterskie i zaganiające

(z wyjątkiem szwajcarskich psów do zaganiania bydła).

Sekcja 1: Psy pasterskie

Próby pracy nie obowiązują

KRÓTKI RYS HISTORYCZNY : Owczarek rumuński karpatin powstał drogą nastawionej na cechy

użytkowe selekcji z endemicznej populacji z Karpat i znad Dunaju. Rasa zachowała swe cechy w

niezmienionej postaci do dzisiaj. Pierwszy wzorzec powstał w Narodowym Instytucie Zootechniki w

roku 1934, a następnie uzupełniany był i zmieniany przez Rumuński Związek Kynologiczny w latach

1982, 1999 i 2001. Ostatecznie Komisja Techniczna związku dnia 30.03.2002 przedstawiła jego

wersję, dostosowaną do tak zwanego “Formatu Jerozolimskiego” FCI.

WRAŻENIE OGÓLNE : Pies stosunkowo duży, aktywny, nie ciężki, ma robić wrażenie sprawnego.

Tułów prostokątny, zad szeroki, lekko opadający, klatka piersiowa pojemna i głęboka, łopatki długie i

trochę ukośnie ustawione. Dymorfizm płciowy wyraźny, psy są wyższe i mocniej zbudowane od suk.

WAŻNE PROPORCJE :

 Długość mózgoczaszki nieco większa lub równa połowie długości głowy.

 Długość tułowia jest zawsze większa od wysokości w kłębie. U suk partia lędźwiowa może

być nieco dłuższa.

 Głębokość klatki piersiowej odpowiada mniej więcej połowie wysokości w kłębie.

ZACHOWANIE / TEMPERAMENT : Urodzony stróż, odważny, wyróżnia się instynktownym i

bezwarunkowym przywiązaniem do swego stada i właściciela. Pies pełen godności, opanowany i

przewidywalny.

GŁOWA : Typu lupoidalnego (wilczego).

MÓZGOCZASZKA : Karpatin ma głowę typu mezocefalicznego, mocną, ale nie ciężką. Czoło

szerokie, lekko wysklepione, najszersze pomiędzy uszami, zwęża się stopniowo w kierunku stopu.

Bruzda czołowa jest wyraźna i stosunkowo długa.

Stop : Umiarkowany, ani zbyt mocny, ani słabo zaznaczony.

TWARZOCZASZKA :

Nos : Duży, szeroki i zawsze czarny.

Kufa : Mocna, na przekroju mniej więcej owalna, kształtu stożka. Jej długość jest nieco mniejsza lub

co najwyżej równa długości mózgoczaszki.

Wargi : Grube, dobrze pigmentowane, bez zwisających kącików.

Uzębienie : Szczęki mocne, masywne i proste. Mocne zęby, zgryz nożycowy, linia siekaczy trochę

łukowata.

Policzki : Suche, dobrze umięśnione, ale nie przesadnie wykształcone. Skóra przylegająca.

Oczy : Kształtu migdała, trochę skośnie ustawione, niewielkie w stosunku do wielkości głowy, barwy

ciemno brązowej. Ani wypukłe, ani głęboko osadzone. Powieki czarne, dobrze przylegające.

Uszy : Niezbyt duże, osadzone nieco powyżej linii oczu, z zaokrąglonymi końcami, wiszące blisko

policzków.

SZYJA : Bardzo mocna, umięśniona, średniej długości, osadzona pod kątem około 50 o w stosunku do

linii grzbietu. .

TUŁÓW : Mocny, dobrze rozwinięty, lekko prostokątny.

Linia górna : Prosta i mocna.

Kłąb : Tylko lekko zaznaczony.

Grzbiet : Średniej długości, prosty, mocny i dobrze umięśniony.

Lędźwie : Mocne, umięśnione, nie za szerokie, średniej długości, nie za długie (zbyt długie lędźwie

osłabiają grzbiet), ale i nie za krótkie.

Zad : Szeroki i dobrze umięśniony, średnio długie, lekko opadający, ale nie ścięty.

Klatka piersiowa : Dobrze rozwinięta, głęboka, sięga łokcia, stosunkowo szeroka. Żebra mocne, dobrze

wysklepione, ale nie beczkowate.

Linia dolna : Umiarkowanie podciągnięta, brzuch nie podkasany, ale i nie obwisły.

OGON : Osadzony stosunkowo wysoko, mocno owłosiony. W spoczynku noszony nisko, prosty lub

lekko szablasty, sięga stawu skokowego. Przy pobudzeniu i w ruchu noszony w linii grzbietu lub

nawet powyżej, ale nie może być zakręcony nad grzbietem lub leżeć na nim.

KOŃCZYNY:

KOŃCZYNY PRZEDNIE : O mocnym kośćcu.

Widok ogólny: Oglądane z przodu i z boku proste i prostopadłe do podłoża.

Łopatka : Mocna, umiarkowanie skośnie ustawiona.

Łokcie : Przylegające, nie wykręcone na zewnątrz ani do wewnątrz.

Przedramię : Proste, mocne, na przekroju owalne.

Śródręcze : Krótkie, lekko nachylone.

Łapy : Owalne, duże, zwarte.

KOŃCZYNY TYLNE : Proste. Dobrze umięśnione, mocny kościec i dobre kątowanie.

Udo : Szerokie i bardzo dobrze umięśnione.

Podudzie : Mocne, umięśnione, średniej długości.

Stawy skokowe : Mocne, nie za wysoko umieszczone (co wskazuje na przesadne kątowanie tyłu), ani

nie za nisko.

Śródstopie : Mocne, pionowe.

Łapy : Owalne, zwarte i duże, ale trochę mniejsze od przednich. Palce wysklepione i zwarte. Wilcze

pazury powinny usunięte, o ile pozwala na to prawo w danym kraju. Opuszki mocne i elastyczne.

CHODY : Swobodne i wyciągnięte. Kłus żwawy i równy. W ruchu kończyny stawiane równolegle.

SKÓRA : Szaro pigmentowana. Nos, powieki i wargi powinny być czarne. Pazury pożądane szare lub

czarne.

SZATA:

SIERŚĆ : Twarda, gęsta i prosta. Podszerstek miękki i gęsty. Włos obfity, średniej długości, tylko na

głowie i przedniej stronie kończyn krótki i gładki. Najdłuższa sierść na szyi, tylnych stronach kończyn

i ogonie.

MAŚĆ : Jasno płowa z czarnym (lub wilczastym) nalotem w różnych odcieniach, zwykle jaśniejsza na

spodnich częściach ciała. Białe znaczenia nie powinny być zbyt rozległe.

WIELKOŚĆ I WAGA:

Wysokość w kłębie :

Pies : Idealna 65 – 73 cm w kłębie.

Suka : Idealna 59 – 67 cm w kłębie.

Ogólne wrażenie ważniejsze od wielkości.

Waga : Proporcjonalna do wielkości; pies ma sprawiać wrażenie mocnego, ale nie ciężkiego.

WADY : Wszelkie odchylenia od podanego wzorca powinny być uznane za wady i oceniane w

zależności od stopnia nasilenia i wpływu na zdrowie i sprawność psa.

WADY DUŻE :

 Wszelkie odchylenia od wzorca, które wpływać mogą na użytkowość.

 Budowa lekka lub zbyt ciężka.

 Zbyt jasne oczy.

 Bardzo obwisła dolna powieka,odsłaniająca gałkę oczną, wargi zbyt grube, kąciki warg

obwisłe.

 Znaczne niedostatki pigmentacji.

 Tułów zbyt długi (długość większa od wysokości o więcej, jak 10%) lub kwadratowy.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE :

 Agresja, lękliwość lub apatia.

 Wyraźnie nietypowy, molosowaty wygląd.

 Brak P3 i jeszcze innego zęba, brak kła, brak P4, brak trzonowca, brak trzech lub więcej

dowolnych zębów (z wyjątkiem P1).

 Przodozgryz, tyłozgryz lub zgryz cęgowy.

 Bardzo lekki kościec.

 Niedostatecznie rozwinięta klatka piersiowa.

 Brak podszerstka, długa sierść na głowie i przedniej stronie kończyn, włos kędzierzawy lub

puszysty, bardzo długi, jedwabisty, wełnisty, rozdzielający siię wzdłuż kręgosłupa.

 Duże braki pigmentacji na powiekach, nosie, wargach i skórze, oko porcelanowe.

 Maść czekoladowa, pręgowana, żółta lub łaciata z tymi kolorami.

 Wysokość mniej niż 62 cm dla psa, 58 cm dla suki.

Każdy pies o nienormalnej budowie i/lub przejawiający zaburzenia zachowania powinien być

zdyskwalifikowany.

N.B. : Samce muszą mieć dwa normalnie wykształcone jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: