Kurs postrzegania aury.pdf

Kurs postrzegania aury

AURA: Wprowadzenie

Nie ma nic paranormalnego we Wszechświecie, poza naszym

ograniczonym rozumieniem Natury. To, co myślimy, że wiemy o

świecie jest jedynie maleńką kroplą w Ocenie Wiedzy.

W odległej przeszłości ludzie podziwiali rzeczy, których nie

mogli wyjaśnić i nazywali je "cudami". Dawno temu, ludzie byli

zdolni widzieć aury. Zaawansowani duchowo ludzie tacy jak Budda,

Chrystus i ich najbliżsi uczniowie byli malowani ze złotymi

aureolami (tzw. halo) wokół głów, ponieważ niektórzy z malarzy

potrafili postrzegać aury.

W Australii w niewielkim mieście West Kimberleys można

znaleźć prehistoryczne malowidła jaskiniowe (po prawej), sprzed wielu

tysięcy lat, przedstawiające ludzi ze złotymi aureolami (zdjęcie dzięki

uprzejmości G.L. Walsha). Natura dała nam wszystko, czego potrzeba,

aby zobaczyć aury. Wszystko, czego potrzeba, to wiedzy jak użyć

zmysłów i świadomych wysiłków. Jeśli zdecydujesz się nie próbować,

NIGDY nie zobaczysz aury. Z drugiej strony, kiedy zobaczysz coś sam,

nie będziesz już więcej musiał polegać na cudzych słowach. Będziesz

WIEDZIAŁ. I możesz wykorzystać swoją wiedzę, aby nauczyć się jeszcze więcej.

Wielu wielkich ludzi w przeszłości narzekało, że "mamy oczy, ale nie widzimy". W

dalszej części tego artykułu odkryjesz, co mieli na myśli.

KAŻDY może w pewnym stopniu widzieć aurę. Zamiast tworzyć z nowo nabytej

umiejętności tajemnicę, moim celem jest pokazanie wszystkim, do czego zdolne są nasze

oczy. Kiedy niemal każdy (w tym dzieci) widzą podobne rzeczy, uważam że jest to częścią

naszej Natury i że zasługuje na naszą uwagę.

Ta strona podsumowuje zawartość kursu poświęconego widzeniu i odczytywaniu aury

Dr Toma J. Chalko. Poniższy tekst jest jedynie skrótem zawartości jego książek. Dla

uzyskania lepszych efektów powinieneś od czasu do czasu korzystać z oryginalnych wydań.

Czym jest aura?

Wszystko we wszechświecie wydaje się być po prostu wibracją. Każdy atom, każda

część atomu, każdy elektron, każda elementarna cząstka, nawet nasze myśli i świadomość są

po prostu wibracjami. W związku z tym, możemy zdefiniować aurę jako elektrofotoniczne

wibracje odpowiedzialne za zewnętrzne przejawy pewnych obiektów (jak np. światło

atmosferyczne). Ta definicja jest wystarczająca dla celów czytania aury, pod warunkiem, że

będziemy trenować się w widzeniu jej wibracji.

Aura wokół żyjących obiektów (ludzi, roślin) zmienia się w czasie, czasami bardzo

szybko. Aura wokół przedmiotów martwych (kamieni, kryształów, wody) jest praktycznie

niezmienna. Powyższe fakty były obserwowane przez rosyjskiego naukowca, który

wykorzystał tzw. efekt kirlianowski do studiowania aur przez ostatnie 50 lat.

Aura wokół ludzi częściowo składa się z promieniowania elektromagnetycznego o

zakresie rozpiętości od mikrofal aż po promieniowanie UV. Niska częstotliwość mikrofal i

części widma (ciepłoty ciała) wydaje się być powiązana z niskimi poziomami funkcjonowania

naszego ciała (struktura DNA, metabolizm, krążenie itp.), podczas gdy wysoka częstotliwość

(promieniowanie UV) bardziej związana jest z naszą świadomą aktywnością, taką jak

myślenie, twórczość, zamiary, poczucie humoru i emocje. Rosyjscy naukowcy, którzy wydają

się wyprzedzać o jakieś trzy dekady pozostałych badaczy aury, przeprowadzają eksperymenty

sugerujące, że nasze DNA może zostać zmienione poprzez oddziaływanie na jego

mikrofalową aurę. Część aury o wysokiej częstotliwości jest niezwykle ważna i najbardziej

interesująca, ale również najmniej odkryta. I ta część może być widziana naszymi oczami.

Dlaczego widzenie aury jest nam potrzebne?

Kolory i intensywność aury, zwłaszcza wokół i ponad głową mają szczególne

znaczenie. Obserwując czyjąś aurę możesz dostrzec myśli tej osoby, zanim usłyszysz je

wyrażone werbalnie. Jeśli nie zgadza się to z tym, co mówi ta osoba, zawsze zobaczysz, kiedy

ktoś kłamie. Nikt nie może Ci niezauważenie skłamać, stojąc przed tobą. Nie możemy

oszukać aury. Pokazuje ona prawdziwą naturę i intencje, które każdy może zobaczyć.

Aura jest także duchowym znakiem rozpoznawczym. Kiedy widzisz osobę z jasną,

czystą aurą, możesz być pewien, że osoba taka jest dobra i duchowo zaawansowana, nawet

jeśli on/ona jest osobą skromną i sama nie jest świadoma tego. Kiedy widzisz osobę z szarą

lub ciemną aurą, możesz być prawie pewnym, że taka osoba ma nieczyste intencje, bez

względu na to, jak jest imponująca, elokwentna, wykształcona, jak dobrze się prezentuje i jest

ubrana.

SZCZEGÓLNIE ważne jest sprawdzanie aury wszelkich religijnych przywódców,

"nauczycieli duchowych", "mistrzów" lub "guru". Takie osoby powinny mieć dobrze

widoczne żółto-złote halo wokół głowy. Jeśli on/ona nie posiada go, lepiej trzymaj się od tej

osoby z daleka.

Wstępowanie do sekt lub wyznawanie religii stworzonych przez niekompetentnych

ludzi bez "dobrej" aury jest bardzo niebezpieczne dla twojej świadomości. Dlaczego

niebezpieczne? Kiedy przychodzi czas prawdziwego wykorzystania informacji

zgromadzonych w twojej świadomości w czasie obecnego życia, może okazać się, że nie ma

w niej nic użytecznego, jeśli poświęcisz swoje życie na odprawianie rytuałów i ślepe

podążanie za innymi ludźmi. W takich wypadkach konieczne jest ponowne nauczenie się

wszystkiego od początku. Większość sekt, religii i politycznych liderów, myśli tylko o dwóch

rzeczach: pieniądzach i władzy, by móc rządzić ludźmi. I Ty możesz to zobaczyć w ich

aurach. Wyobraź sobie zmiany na ziemi, gdyby wszyscy ludzie zobaczyli aury swoich

przywódców i zaczęli wybierać ich w oparciu o wygląd aur.

Dzięki odczytywaniu aury możliwa jest diagnoza dolegliwości ciała (chorób) na długo

przed tym, zanim pojawią się ich fizyczne objawy. Poprzez świadome kontrolowanie swojej

aury możesz leczyć się samodzielnie, na bieżąco.

Poza tym, leczenie ciała fizycznego jest niczym w porównaniu z tym, jak widzenie i

odczytywanie aury może przyczynić się do rozwoju naszej świadomości, rozwoju duchowego

i świadomości naszej Natury.

Każdy posiada aurę. Ale u większość ludzi na ziemi jest ona bardzo słaba i mroczna.

Wydaje się to być konsekwencją stylu życia, podporządkowanego materialistycznym

poglądom, uniemożliwiającym i tłumiącym rozwój świadomości, kultywującym strach,

zawiść, zazdrość i inne podobne emocje. Takie podejście tłumi Prawdziwą Naturę tych ludzi,

a ich aury wydają się być również przygaszone.

Kiedy będziesz uczyć się widzieć aurę, bądź przygotowany na naprawdę TRUDNE

PYTANIE: "Czy możesz mi powiedzieć jak wygląda moja aura?" i sytuacje, kiedy nie

widzisz żadnej aury lub widzisz coś, o czym nie chcesz mówić. Jedną z najlepszych

odpowiedzi jest: "dlaczego nie nauczysz się jej widzieć samemu?". I to jest jeden z głównych

powodów, dla których uczę ludzi widzieć aury.

Kiedy ludzie zdają sobie sprawę, że ich aura jest widoczna i wielu ludzi jest w stanie

ją zobaczyć, zaczynają uważać na to, co myślą. Będą starać się widzieć i ulepszać swoją

własną aurę. W procesie tym będą stawać się lepszymi i mądrzejszymi oraz nabędą zdolność

do rozpoznawania zamiarów innych ludzi. Oczywiście, cały świat stanie się lepszym, jeśli

ludzie zaczną widzieć i odczytywać aury.

Dzieci i aura

Bardzo małe dzieci (do 5 lat) widzą aury w sposób naturalny. Niemowlęta często

patrzą PONAD osobę stojącą przed nimi. Jeśli nie podoba im się kolor aury nad głową lub

jeśli jest on inny od koloru aury ich rodziców, płaczą bez względu na to, jak szeroko

uśmiecha się ta osoba.

Dzieci mają dużo jaśniejsze i silniejsze aury niż większość dorosłych, którzy są

zazwyczaj całkowicie zniewoleni przez świat materialistyczny, a ich Natura jest stłumiona

przez powierzchowne wzorce postępowania. Kiedy nauczyłem mojego 12-letniego syna

widzieć jego własną aurę, powiedział mi, że gdy był mały potrafił widzieć aurę prawie przez

cały czas. Ale nikt nie zwracał na to uwagi, więc myślał, że jest to nieważne i może coś jest

nie w porządku z jego wzrokiem. To typowy scenariusz. W mojej opinii dzieci powinny się

uczyć widzieć i odczytywać aurę w podstawówce, aby nigdy nie utraciły swojej naturalnej

zdolności.

Postrzeganie aury

Nasze oczy

Naszymi oczami możemy dostrzec niewielki zakres częstotliwości wibracji

elektromagnetycznych (EM) od 0,3 do 0,7 mikrometrów - od fioletu do czerwieni. Połączenie

częstotliwości wibracji we wspomnianym zakresie postrzegamy wzrokiem jako kolor.

Możemy dokładnie mierzyć to połączenie poprzez rejestrowanie spektrum światła, używając

w tym celu specjalnych instrumentów, zwanych spektrofotometrami.

Kolory postrzegane przez nasze oczy są tylko częścią dużo bardziej złożonej

rzeczywistości: złożonych wibracji światła (jak również innych wibracji). To wyjaśnia,

dlaczego musimy zdefiniować spektrum i wyjaśnić, w jaki sposób postrzegamy kolor za

pośrednictwem naszych oczu.

Jak zobaczyć aurę: rozwijanie zdolności widzenia aurycznego

Chcąc zobaczyć aurę musimy:

•

zwiększyć wrażliwość naszych oczu i

•

rozszerzyć zakres postrzeganych wibracji poza widzialne światło.

Wydaje się, że możemy to osiągnąć poprzez:

• używanie i trenowanie widzenia peryferyjnego (bocznego)

• zwiększenie naświetlania

• poprawę procesów odbioru bodźców wizualnych w mózgu - poprawę komunikacji

pomiędzy prawą i lewą półkulą mózgową

Widzenie peryferyjne

Dlaczego powinniśmy używać widzenia peryferyjnego? Nasza siatkówka (część oka

złożona ze światłoczułych komórek) jest mniej zużyta po bokach niż w części środkowej.

Centralna część siatkówki jest ciągle używana i przez lata doznaje wielu uszkodzeń pod

wpływem nadmiernego i/lub sztucznego promieniowania (TV, komputery, sztuczne światło

itd.). Także my ćwiczyliśmy widzenie centralne na wiele sposobów przez wiele lat.

Małe dzieci widzą aury znacznie łatwiej, ponieważ ich widzenie centralne nie jest

jeszcze uszkodzone. Potem idą do szkoły - mówi się im, aby używały wzroku w pewien

określony sposób i stopniowo tracą one naturalną zdolność do postrzegania aury.

Zwiększanie naświetlania

Kiedy chcemy zrobić zdjęcie na ciemnym tle, musimy zwiększyć czas naświetlania

filmu. Możemy zastosować tę zasadę również w stosunku do naszych oczu, poprzez

koncentrowanie się przez chwilę dokładnie na JEDNYM miejscu (30-60 sekund).

Kiedy wzrok przesunie się lub poruszy się obraz przed naszymi oczami, obraz jest

uśredniany przez nasze oczy (25 klatek filmowych na sekundę wydaje się być ciągłym

ruchem). Kiedy koncentrujemy się na konkretnym miejscu, zwiększamy naszą wrażliwość,

ponieważ uśredniamy wpadające światło, kumulując jego efekt.

Nasze światłoczułe komórki (komórki zielone i niebieskie), działające jak sensory

wibracyjne, przypominają odbiorniki radiowe nastawione na trzy "kolory" RGB. Kiedy

chcesz osiągnąć wysokie wibracje, powiedzmy huśtawki - możesz to zrobić używając bardzo

słabej siły nacisku, ale powtarzając tę czynność przez dłuższy czas. Koncentrując wzrok na

jednym miejscu, osiągasz bardzo podobny efekt: poprzez bardzo małą stymulację możesz

stopniowo rozkołysać swoje foto-czułe komórki do wysokich wibracji, co przyniesie efekty w

postaci bodźców wzrokowych, otrzymywanych przez mózg.

Ćwiczenie koncentracji (1)

Ustaw rysunek około 1.5 metra przed oczami. Patrz dokładnie na czarny punkt przez

30 sekund lub dłużej i obserwuj kolorowe pola za pośrednictwem widzenia peryferyjnego.

Oprzyj się pokusie patrzenia gdziekolwiek indziej poza czarną kropkę.

Zauważ, że kolorowe pola wydają się być otoczone przez aurę w różnych kolorach. Kiedy

sensory peryferyjne są przez pewien czas stymulowane, otrzymujemy czucie kolorów

zupełnie inne od tego, jakie pojawia się, gdy używamy wzroku centralnego. Im dłużej się

koncentrujesz, tym jaśniejsza jest "aura" wokół kolorowych rysunków, ponieważ twoja

wrażliwość wzrasta. Wczoraj mogłeś oglądać ten rysunek przez godziny i nie widzieć nic.

Koncentracja na JEDNYM miejscu przez dłuższy czas jest kluczem. Ćwiczenie to ma na celu

zademonstrowanie zasady jak patrzeć, aby zobaczyć ludzką aurę poprzez uświadomienie

pewnych specyficznych zdolności twojego wzroku i percepcji.

Ćwiczenie koncentracji (2)

To ćwiczenie ma na celu stymulację komunikacji pomiędzy obiema półkulami

mózgowymi, a tym samym zwiększenie "mocy działania" potrzebnej, aby zobaczyć aurę.

Umieść poniższy rysunek około metr przed sobą. Wyciągnij ręce przed siebie tak, aby jeden z

palców znalazł się pomiędzy i nieco poniżej kół.

To ćwiczenie okazuje się być wyjątkowo dobroczynne: wykonywanie go przez 5 minut zdaje

się podwajać rozmiar aury elektrofotonicznej, zapisanej przez bioelektrograf.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: