JESIEŃ.docx

JESIEŃ – CZAS ZMIAN

W przyrodzie swoje panowanie rozpoczyna jesień. Jak zawsze, kiedy nastaje nowa pora roku, zmienia się świat wokół nas. Dni stają się krótsze, a powietrze chłodniejsze. Jeżeli zapytamy:
,,Z czym kojarzy się Wam jesień?'' - odpowiecie na pewno - ,,Jest kolorowa''. - To prawda. Jeżeli rozejrzycie się jednak dookoła, dostrzeżecie, że trochę inaczej wygląda jesień w lesie, czy w parku, inaczej na łące, a jeszcze inaczej na polu, czy w sadzie. Spadek temperatury spowodował zmiany w życiu roślin i zwierząt, występujących w każdym z tych środowisk.

Liście drzew zmieniają kolor, owoce dojrzewają, w lasach rosną grzyby...

W lasach i parkach liście drzew i krzewów stopniowo zmieniają kolor i opadają na ziemię. Podczas, gdy z niektórych drzew np.: lip już opadły, na klonach są jeszcze bardzo kolorowe, a na olchach wciąż pozostają zielone. Z wielu drzew i krzewów, oprócz liści, jesienią na zimę spadają owoce - dobrze Wam znane: jabłka, żołędzie, orzechy i kasztany.

Owoce

drzew, takich jak jarzębina czy krzewów, takich jak kalina i trzmielina, nie spadają na ziemię. Dlatego we wrześniu a nawet w październiku, możemy podziwiać, jak pięknie mienią się na nich w promieniach jesiennego słońca. Z dojrzałych owoców jesienią są uwalniane nasiona, z których w przyszłości wyrosną nowe rośliny. W ciepłe, jesienne dni, po obfitych opadach deszczu, w lasach wyrastają chętnie zbierane przez grzybiar

zy: borowiki, koźlarze, rydze, maślaki i podgrzybki.

Zwierzęta w różny sposób przygotowują się do zimy...

Dojrzałe owoce i nasiona roślin oraz grzyby są łakomym kąskiem dla wielu ssaków, które jesienią gromadzą zapasy żywności na zimę. Należą do nich wiewiórki,

które ukrywają znalezione owoce i nasiona roślin w dziuplach lub pod ziemią. Ssaki gromadzą na zimę także inne rodzaje pokarmu. Krety magazynują w podziemnych korytarzach setki dżdżownic, którym najpierw odgryzają przedni koniec ciała. Dżdżownice takie nie mogą wprawdzie pełzać, ale też nie giną. Dzięki temu, przez zimowe miesiące, krety korzystają ze świeżego pokarmu. Bobry

ściągają do wody gałęzie, które umocowują w mule, na dnie, zamieszkiwanych przez siebie rzek i jezior. Woda, która w czasie zimowych chłodów ma niską temperaturę, działa jak chłodziarka, dlatego zapasy

gałęzi pozostają w niej świeże przez całą zimę. Ssaki takie jak jeż, borsuk i jenot jesienią najadają się do syta. Dzięki temu gromadzą pod skórą zapasy tłuszczu, które wykorzystają, jako źródło energii, w czasie długiego snu zimowego.

Niektóre ssaki jesienią przygotowują sobie zimowe legowiska. Należą do nich borsuki i łasice. Borsuki wyściełają je w tym celu liśćmi, a łasice sierścią, upolowanych przez siebie, gryzoni. Stare nory borsuków lub lisów na okres zimy chętnie zajmują jenoty. Drobne ssaki np.: popielice przenoszą się z letnich kryjówek w dziuplach l

ub szczelinach drzew, do podziemnych nor. Nietoperze szukają różnych zakamarków w piwnicach, ziemiankach oraz na strychach starych domów, w których zimą schronią się przed wiatrem i mrozem. Drobne gryzonie, takie jak myszy domowe, polne i leśne chętnie wprowadzają się na zimę do domów, stajni, stodół, aby korzystać w nich z zapasów żywności, zgromadzonych przez ludzi. Jesienią, przed nadejściem silnych mrozów,

ssaki żyjące w naszych lasach, zmieniają letnie futro na ciepłe futro zimowe, o znacznie dłuższych i gęściej ułożonych włosach. Niektórym ssakom np.: gronostajowi czy zającowi bielakowi wyrasta na zimę białe futro. Dzięki niemu, na tle białego śniegu, będą trudno dostrzegalne dla drapieżników.

Ptaki, które zostają na zimę, takie jak: sójki, sikory, dzięcioły, puszczyki, sóweczki, podobnie jak ssaki, jesienią intensywnie żerują. Gromadzą w tym okresie zapasy tłuszczu, które wykorzysta-ją jako źródło energii, podczas zimowych chłodów. Niektóre z nich tak jak np.: sikory, na okres jesieni i zimy, przenoszą się w pobliże ludzkich siedzib, gdzie łatwiej mogą znaleźć p

okarm. Większość ptaków, które wiosną i latem spotykamy w Polsce, na zimę odlatuje w te rejony świata, w których jest ciepło i mają pod dostatkiem pokarmu. Najwięcej ptaków opuszcza nasz kraj pod koniec lata i na początku jesieni. Jedne z nich, takie jak: bociany, wilgi, jaskółki, udają się na daleką wędrówkę do Afryki. Inne, takie jak: szpaki, zięby czy gołębie, zimę spędzą znacznie bliżej, bo na zachodzie lub południu Europy. We wrześniu i w październiku prawdziwą atrakcją na jesiennym niebie są klucze żurawi, które przed zimnem ,,uciekają'' do południowo- zachodniej Europy.

Podczas, gdy jedne ptaki odlatują na zimę z naszego kraju, inne przylatują tu z północy. Należą do nich np.: jemiołuszki, które zimą, w naszych lasach, mają pod dostatkiem pokarmu, w postaci owoców jemioły, jarzębiny, jabłek i wielu innych.

MK