Diagnostyka i leczenie Boreliozy z Lyme.doc

(46 KB) Pobierz
Robert Flisiak

Diagnostyka i leczenie Boreliozy z Lyme

 

Borelioza z Lyme jest wielonarządową chorobą wywołaną przez krętki Borrelia burgdorferi, przenoszone przez kleszcze Ixodes, której obraz kliniczny wiąże się z zajęciem skóry, stawów, układu nerwowego i serca.

 

 

Rumień wędrujący

*  ujawnia się w miejscu ukłucia przez kleszcza zwykle po 1–3 tygodniach

*  typowa zmiana początkowo ma formę plamy i szybko powiększa się wykazując centralne przejaśnienie, o pewnym rozpoznaniu można mówić gdy zmiana ulega powiększeniu w ciągu kilku dni i przekroczy średnicę 5 cm.

 

Dodatkowe objawy, takie jak świąd skóry, powiększenie węzłów chłonnych w okolicy zmiany lub objawy ogólne (ból głowy, gorączka, bóle mięśniowo-stawowe) występują rzadko. EM zanika w ciągu kilku dni od rozpoczęcia prawidłowej antybiotykoterapii co jednak nie jest równoznaczne z eliminacją zakażenia.

 

Borrelial lymphocytoma - mniej niż 1% chorych, zwykle w kilka tygodni po ukłuciu przez kleszcza, jako pojedynczy, sino-czerwony, niebolesny guzek, najczęstsza lokalizacja to małżowiny uszne, moszna i brodawki sutkowe.

 

Przewlekłe zanikowe zapalenie skóry kończyn - sino-czerwone zmiany, początkowo z cechami

obrzęku zapalnego, a później zaniku skóry, ujawniają się w wiele lat po zakażeniu; najczęstsza

lokalizacja to dystalne części kończyn dolnych.

 

W obrębie zmian w fazie zapalenia mogą występować ogniska nasilonej pigmentacji oraz teleangiektazje. Z czasem ACA przechodzi w fazę zanikową, w której dominuje scieńczenie naskórka z widocznym poszerzeniem naczyń żylnych.

Zmianom może towarzyszyć ból kończyn będący głównym objawem często towarzyszącej neuropatii obwodowej oraz zmian zwyrodnieniowo-zapalnych stawów znajdujących się pod zajętą skórą.

 

Zapalenie stawów

- wędrujące bóle kości, stawów, mięśni i ścięgien

- nawracające bóle kostne, stawowe lub tkanek okołostawowych

- nawracające zapalenie stawów (zwykle asymetryczne), w którym bólom towarzyszy obrzęk i wzmożone ucieplenie, najczęściej zmiany dotyczą stawów kolanowych

- przewlekłe zapalenie stawów (asymetryczne) występuje w kilka lat po zakażeniu

 

 

Zapalenia mięśnia sercowego

*        zaburzenia przewodnictwa w postaci bloków przedsionkowo-komorowych

*        ustępują, nawet bez leczenia w ciągu kilku tygodni

 

Neuroborelioza

*        Wywiad innych typowych objawów boreliozy, a w szczególności rumienia wędrującego.

*        Konieczne jest potwierdzenie obecności przeciwciał klasy IgM lub IgG przeciw Borrelia burgdorferi w surowicy krwi

*        W stadium wczesnym rozsianym neuroborelioza może przebiegać jako:

porażenie nerwów czaszkowych, najczęściej nerwu twarzowego

porażenie korzeni nerwowych lub pojedynczych nerwów obwodowych;

limfocytowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych - pleocytoza limfocytowa oraz umiarkowany wzrost stężenia białka i prawidłowe stężenie glukozy

zapalenie mózgu lub zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego

W stadium późnym neuroborelioza może przebiegać jako:

zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego o powolnym, postępującym przebiegu z zajęciem istoty białej.

obwodowa neuropatia charakteryzująca się zaburzeniami czucia, parastezjami, drętwieniami, bólami korzeniowymi, a niekiedy niedowładami.

przewlekła encefalopatia z dominującym w obrazie upośledzeniem pamięci, koncentracji, rozdrażnieniem, sennością i zmianami osobowości

 

Diagnostyka laboratoryjna

Rozpoznanie każdej postaci klinicznych boreliozy z Lyme (z wyjątkiem EM) wymaga dwuetapowego protokołu diagnostycznego:

1) W pierwszym etapie należy wykazać obecność swoistych przeciwciał IgM lub IgG (w zależności od postaci klinicznej) metodą immunoenzymatyczną.

2) W drugim etapie u chorych z wynikami dodatnimi lub wątpliwymi należy wykonać oznaczenia techniką Western-blot

Obie metody wzajemnie się uzupełniają. Przeciwciała klasy IgM mogą być wykrywane już w 2 tygodniu choroby, ale u większości chorych ich obecność ujawnia kilka tygodni później. Dlatego u chorych z EM rozpoznanie należy opierać na obrazie klinicznym bez potwierdzania badaniami serologicznymi, których wyniki są bardzo często ujemne.

 

Leczenie

Terapia trwająca przynajmniej 21 dni opiera się na antybiotykoterapii, która w zależności od postaci klinicznej choroby i tolerancji przez pacjenta, obejmuje przede wszystkim: doksycyklinę, amoksycylinę, cefuroksym, ceftriakson lub cefotaksym.

 

Profilaktyka

Profilaktyka czynna jest niedostępna.

Postawą zapobiegania boreliozie z Lyme jest ochrona ciała przed kleszczami podczas przebywania w rejonach ich występowania, stosowanie repelentów, oraz odpowiednio wczesne ich mechaniczne usuwanie.

Profilaktyka poekspozycyjna w formie jednorazowej dawki doksycykliny (p.o. 200mg), jest uzasadnione tylko w przypadku mnogiego pokłucia przez kleszcze podczas pobytu w rejonie endemicznym osoby pochodzącej spoza tego terenu.

 

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin