Dyrektor:
- zastępca dyrektora ds. technicznych:
- kierownik ds. transportu:
- pracownik,
- pracownik;
- kierownik ds. technicznych:
- kierownik ds. zwykłych:
- pracownik.
- zastępca dyrektora ds. finansów:
- zastępca dyrektora ds. zarządzania zasobami ludzkimi:
- kierownik
Efektywność realizacji funkcji zarządzania zależy w pierwszym rzędzie od właściwie dobranej i zbudowanej organizacji wewnętrznej przedsiębiorstwa. Według Karpentela organizacja utożsamia się z formalną hierarchią władzy.
Komórka organizacyjna jest to zespół lub grupa ludzi wraz z narzędziami realizujących wspólnie pewne stałe wyróżnione zadania. Na czele komórki organizacyjnej stoi kierownik, który odpowiada za podwładnych, i który pozostaje w bezpośrednich kontaktach służbowych.
Miarą oceny pracy kierowniczej jest jego zdolność pobudzania wykonawców do realizacji przydzielonych im zadań. Do czynników decydujących o sprawności działania kierownika należą:
- stworzenie właściwej sytuacji motywacyjnej u podwładnych,
- odpowiednie planowanie i podział zadań wykonawczych,
- zapewnienie wykonawcom dobrych warunków pracy,
- właściwa organizacja pracy własnej,
- konsekwentna kontrola przebiegu realizacji założonych zadań.
Kierownik szczebla dyspozycyjnego lub operacyjnego (1.)
Kierownik szczebla taktycznego (naczelny lub centralny) (2.)
W określonej organizacji mamy do czynienia z różnego rodzaju zachowaniami, według Bernarda możemy rozróżniać:
- zachowania sformalizowane, które ujęte są w przepisach, regułach działania i procedurach,
- zachowania nieformalne, to takie, które nie wiążą się bezpośrednio z realizacją celów działania,
- zachowania anty formalne, to działania sprzeczne z regułami obowiązującymi w określonej jednostce czy danej organizacji,
- zachowania pozaformalne, to takie, które w intencji członka organizacji realizują jej cele, ale nie są objęte regułami działania.
Cztery systemy zachowań ludzi w organizacji według Dubina:
- system technologiczny, jest determinowany przez technologie i wyraża stosunek człowieka do maszyny,
- formalny system zachowań, określa stosunki między jednostką, a strukturą organizacyjną,
- nieformalny system zachowań, modyfikuje system technologiczny i system formalny w granicach zakreślonych przez cele,
- pozaformalny system zachowań, który ma charakter osobistych stosunków opartych na uczuciach, przyjaźni i dowolnych doborze ludzi.
Zadaniem pionu w przedsiębiorstwie jest realizacja funkcjonowania organizacji nie naruszając w sposób trwały jej dynamicznej równowagi, w związku z tym możemy w przedsiębiorstwie wyróżnić następujące procesy:
- proces podstawowy, który zmierza bezpośrednio do osiągnięcia funkcji celów,
- proces pomocniczy, który obejmuje obsługę funkcji podstawowych przyczyniając się w ten sposób pośrednio do realizacji funkcji celów,
- procesy regulacyjne, które polegają na zapewnieniu funkcjonowania całej organizacji.
Więzi są to relacje wyróżnione z określonego punktu widzenia i traktowane jako rodzaje stosunków pomiędzy elementami poszczególnej struktury organizacyjnej. Ogólnie możemy więzi podzielić na strukturalne, informacyjne i techniczne.
Dzielenie więzi nazywamy sprzężeniami organizacyjnymi (formalnymi lub nieformalnymi) i wyróżnia więź hierarchiczną.
- więź hierarchiczna, obejmuje relacje nadrzędności i podporządkowania, które zachodzić mogą pomiędzy komórkami organizacyjnymi, przełożonym, a podwładnym (więź służbowa) i w ramach grupy nieformalnej (więź przywódcza),
- więź kooperacji i współpracy, więź ta łączy poszczególne komórki, wydziały i piony będące współprawcami produkcji,
- więź funkcjonalna, która zachodzi pomiędzy jednostkami organizacyjnymi jak również i poszczególnymi pracownikami,
- więź informacyjna, która wyznacza przepływ informacji.
Do więzi formalnych zaliczamy więź służbową oraz więź informacyjną między przełożonym, a podwładnym, a do więzi nieformalnych więź hierarchiczną zachodzącą między przywódcą, a członkiem kliki oraz więź informacyjną między tym przywódcą, a członkiem jego grupy.
(Podsumowanie wykładu)
Przez strukturę organizacyjną rozumiemy hierarchiczny układ komórek organizacyjnych wraz z ustalonymi między nimi różnego typu powiązaniami zwanymi przebiegami organizacyjnymi, które tworzą strukturę organizacyjną przedsiębiorstwa.
lukkar84