Data dodania: 2010-09-24 12:42:07
Autor: Dorota Dąbrowska
Scenariusz zajęć ruchowych o walorach terapeutycznych, realizowanych w trakcie godzin do dyspozycji wychowawcy w klasach II i III SP, mający na celu:integrację grupy, wyładowanie negatywnych emocji w pozytywny sposób, aktywizację i zabawę, usprawnianie ruchowe, ćwiczenie poczucia kierunków i schematu ruchów ciała, ćwiczenie refleksu i spostrzegawczości, promowanie zdrowej rywalizacji.
SCENARIUSZ ZAJĘĆ RUCHOWYCH W KL. II
Temat: „Teatr z gazet"
Cele: - integracja grupy
- wyładowanie negatywnych emocji w pozytywny sposób,
- aktywizacja i zabawa,
- usprawnianie ruchowe, ćwiczenia poczucia kierunków i schematu ruchów ciała,
- ćwiczenie refleksu i spostrzegawczości,
- promowanie zdrowej rywalizacji
Grupa: uczniowie klasy drugiej szkoły podstawowej
Czas: 2 godziny lekcyjne
Materiały: gazety, taśma samoprzylepna, nożyczki
Przebieg zajęć:
1. Wstęp do zajęć – zaznajomienie z celami i poszczególnymi ćwiczeniami.
2. „Imiona” – zabawa integracyjna. Uczniowie siedzą w kręgu. Każdy podaje swoje imię, jednocześnie wykonując jakiś gest. Kolejny uczeń powtarza gest i imię dodając swoje. Zabawa kończy się, gdy wszyscy uczniowie skończą prezentacje.
3. „Chodzenie” - Uczestnicy chodzą spokojnie po sali. Prowadzący zmienia co jakiś czas polecenia, np.:
- chodzimy jak ludzie bardzo zmęczeni, smutni, radośni, zamyśleni;
- chodzimy z otwartym parasolem pod wiatr, w śnieżnych zaspach, po gorącym piasku, skacząc po kamieniach przez górski strumyk;
- chodząc, dotknijcie prawą ręką wszystkich ścian, ustawcie się rzędami według kolorów włosów, ustawcie się według wzrostu;
- tworzymy "Ministerstwo głupich kroków" – każdy wymyśla śmieszny lub niedorzeczny sposób chodzenia;
- wypatrujemy sobie jakiś punkt na podłodze i dochodzimy: do niego jak najkrótszą drogą, jak najbardziej okrężną drogą, długimi skokami, małymi kroczkami lub na jednej nodze;
- chodzimy tak jakbyśmy szli: nurtem górskiego strumienia, po oblodzonej drodze, po pokładzie podczas sztormu, przez pole minowe w ciemności, po gorącym piasku, przez bagno, po grani nad przepaścią, itp.
4. „Drzewa w lesie”. Uczestnicy rozkładają na obu rękach płachty z gazet i poruszają się z nimi po sali, reagując na polecenia prowadzącego. Następnie przesuwają płachty kolejno na głowę, barki, plecy, itd.. zgodnie z poleceniami.
5. „Papierowe buty”. Dzieci lubią buty przy użyciu taśmy samoprzylepnej. Prowadzący wydaje polecenia, posługując się stopniami Celsjusza. Jeśli stopnie są dodatnie ruchy wykonuje się w przód, jeśli ujemne – w tył. Szybkość poruszania się rośnie wprost proporcjonalnie do ilości stopni.
6. „Zabawy z piłką”. Płachty z których zrobione były buty, wykorzystujemy do tworzenia piłek, lepiąc kulki przy użyciu taśmy klejącej. Następnie rozpoczynamy zabawę, w której uczniowie postępują zgodnie z poleceniami nauczyciela:
- podrzucanie w górę papierowych piłek i klaskanie jak największą ilość razy (przed sobą i nad głową),
- dobieranie się w pary i podawanie nawzajem jednej i dwóch piłek,
- dobieranie się czwórkami i podawanie sobie piłek po przekątnej,
- tworzenie koła i podawanie piłki po obwodzie, ze zmianą kierunku na sygnał prowadzącego,
- „walka na kule” pomiędzy dwoma grupami (rzędami) uczniów. Zawodnik uderzony kulą przechodzi do drużyny przeciwnej,
7. „Szermierka”. Z kilku warstw gazet uczniowie skręcają długie patyczki, i oklejają je taśmą samoprzylepną, a następnie rozpoczynają turniej walk szermierczych. Wygrani walczą z wygranymi, przegrani z przegranymi.
8. „Trójkąty”. Uczestnicy dobierają się trójkami i sklejają swoje patyczki w jeden duży trójkąt, po czym rozpoczynają przerzucanie piłki przez trójkąt. Każdy ma możliwość przerzucenia piłki.
9. „Ruchome trójkąty”. Trójki uczestników z poprzedniego ćwiczenia łączą się w szóstki i próbują przerzucać piłki przez dwa trójkąty równocześnie. Po chwili dla utrudnienia oba trójkąty zaczynają się poruszać.
10. „Owocki”. Uczestnicy siedzą w kręgu. Każdy z nich wybiera sobie nazwę jednego owocu (nazwy nie mogą się powtarzać). Jedna osoba siedzi w środku, trzymając papierowy patyk. Wywołana zostaje nazwa owocu. Osoba będąca tym owocem musi szybko zareagować i powiedzieć nazwę innego owocu, zanim zostanie uderzona patykiem. Jeśli nie zdąży, zamienia się miejscami z osobą będącą w środku.
11. „Rundka”. Podsumowanie zajęć. Uczestnicy wypowiadają się na temat: co podobało im się na zajęciach i co się nie podobało oraz jak się czuli w trakcie poszczególnych ćwiczeń.
Dane autora: Dorota Dąbrowska
krispol80