Labirynt.doc

(26 KB) Pobierz
Labirynt - narzędzie transformacji

Labirynt - narzędzie transformacji

Labirynt jest starożytnym symbolem oznaczającym całość. Jest kombinacją koła i spirali, która prowadzi nas do celu, do środka. Labirynt jest pewnego rodzaju archetypem, którego możemy bezpośrednio doświadczyć. Jest podróżą do naszego centrum, do centrum świata i z powrotem. Symbol ten tworzy świętą przestrzeń, święte miejsce, które może nam pomóc pozostawić ego i połączyć się z wyższą Jaźnią.

Labirynt był i jest narzędziem służącym do oczyszczenia, modlitwy, poznania, rozwinięcia intuicji czy rozwiązania konkretnego problemu. W większości tradycji religijnych traktowany był jako święty wzorzec. Labirynt jest lustrem, które pokazuje nam w jakim momencie życia się znajdujemy. Można wchodząc do labiryntu myśleć o interesującym nas zagadnieniu. Niektórzy wolą po prostu wyciszyć się i otworzyć na to, co przejście przez labirynt im przyniesie.

Labirynty posiadające wiele wyborów po drodze, gdzie są ślepe zaułki, stanowią łamigłówkę, angażują lewą stronę naszego mózgu, zaprzęgają do pracy i rozwijają intelekt. Przez taki labirynt trzeba iść w skupieniu, cały czas analizując drogę. Labirynty, które są narzędziami medytacyjnymi, mają tylko jedną drogę prowadzącą do centrum i z powrotem. Jedyny wybór, którego możemy dokonać, to czy wejść do niego. Te labirynty angażują prawą półkulę mózgu, pobudzają intuicję, wyobraźnię, zdolności twórcze, otwierają nas na przekazy energetyczne. Przechodząc przez taki labirynt trzeba się wyciszyć i otworzyć.

Droga do centrum labiryntu jest podróżą do głębokiej części naszej natury, wyjście z niego symbolizuje wyniesienie zrozumienia tego, kim jesteśmy i zintegrowanie go z naszym życiem.

Jednym z bardziej znanych jest labirynt w katedrze w Chartres, który powstał około 1220 roku n.e. związany jest z tradycją chrześcijańską. Przejście przez labirynt było elementem wieńczącym liczne pielgrzymki odbywające się do tego miejsca. Dojście do centrum labiryntu oznaczało symboliczną podróż do Jerozolimy. Centrum labiryntu symbolizuje różę, podobnie jak Matka Chrystusa. Rozeta pośrodku symbolizuje również sześć królestw: minerałów, roślin, zwierząt, ludzi, Aniołów i Świętych. Labirynt ten ma zdolność przetransformowania człowieka, wprowadzenia go w wyższe stany duchowe.
Drugim często wykorzystywanym labiryntem w medytacji jest labirynt kreteński. Kształt tego labiryntu jest również symbolem Matki Ziemi.

W tradycji chrześcijańskiej wyróżnia się trzy etapy przechodzenia przez labirynt: puryfikacja, iluminacja i zjednoczenie (purgation, illumination, union). Oczyszczenie jest fazą, gdy idziemy od początku labiryntu do środka. Uwalniamy wszelkie szczegóły naszego życia, nasze problemy, niepokoje. Wyrzucamy z siebie. To oczyszcza i uspokaja umysł. Iluminacja jest fazą, gdy znajdujemy się w środku labiryntu. Możemy tu pozostać tak długo, jak tylko chcemy, jest to miejsce przeznaczone do modlitwy, medytacji. Otwieramy się na to, co przychodzi. Zjednoczenie jest fazą, podczas której wychodzimy z labiryntu. Łączymy się wtedy z Bogiem, wyższą jaźnią. Podczas tej fazy zdobywamy moc. Ugruntowujemy i integrujemy siebie i nasze cele. Sprawiamy, że to, co otrzymaliśmy, manifestuje się w życiu.

Aby przejść przez labirynt, nie trzeba jechać do Chartres, czy innego świętego miejsca. Można taki labirynt zbudować samemu lub skorzystać z labiryntów zbudowanych przez innych. Budowa może być oczywiście symboliczna, gdyż labirynty można konstruować z czego się chce: z kamieni, patyków, ziół, muszli, można też wymalować labirynt na wielkim płótnie, można narysować go na plaży. Przygotowanie labiryntu jest zwykle bardzo ważną ceremonią i w zależności od tradycji może się różnić.

Joanna Łukaszewicz

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin