1. Wymień i scharakteryzuj krótko metody stosowane do wykrywania próchnicy zębów. (MALI)
SPOSOBY WYKRYWANIA PRÓCHNICY
- musi być prawidłowa
+ dobre oświetlenie
+ dobre oczyszczenie zębów
+ usunięcie złogów nazębnych
- sprawdzamy zgłębnikiem pow. Szkliwa
- na pow. gładkich wybarwiamy zmiany próch
0,1% czerwień metylowa
Szukanie próchnicy w szczelinach i bruzdach
1. zgłębnikiem usuwamy resztki pokarmowe z bruzdy
2. zdjęcie radiowizjograficzne
3. mierzymy opór e. twardych tk. zęba
tk. próchnicowozmieniona ma mniejszy opór
4. mierzymy fluorescencje szkliwa i zębiny – prom. Laserowe
Na pow. stycznych
1. zgłębnik Briaulta
2. zdjęcie RTG
3. skrzydłowo-zgryzowe
4. radiowizjograficzne
5. światło widzialne – zaciemnienie = próchnica
6. diafanoskopia – zaciemnienie = próchnica
7. separatory ortodontycznych z gumką
8. silikonowa masa do wycisków protetycznych
9. nitka stomatologiczna – jeśli rozdwaja się haczy (może to też być nawis wypełnienia czy kamień nazębny)
10. prześwietlanie (transluminacja)
11. technika FOTI (światłowodowa)
2. Rozszyfruj stosowane w epidemiologii próchnicy skróty: PUWz oraz PUWp.
Liczba PUWz oznacza sumę zębów , a liczba PUWp oznacza sumę powierzchni zębów z :
P – z jednym lub kilkoma ubytkami próchnicowymi ( pierwotnymi lub wtórnymi ) z miazgą żywą lub
martwą, zaliczamy też z. z opatrunkiem czasowym ( ale nie zaliczmy zębów z plamami i
przebarwieniami )
U – ząb utracony lub usunięty z powodu próchnicy ( gdy pow. to wliczamy tyle ile ma dany ząb )
W – z jednym lub większą ilością wypełnień, ale bez próchnicy wtórnej , obejmuje też korony
założone z powodu próchnicy
3. Podaj definicje następujących pojęć: przyrost próchnicy, frekwencja próchnicy; wskaźnik leczenia próchnicy.
– przyrost próchnicy – określenie szybkości powiększania się i pogłębiania się ubytku próchnicowego w określonym czasie; jest to pojecie kliniczne i nie da się określić obiektywnym wskaźnikiem matematycznym; przyrost próchnicy jest jednym z najlepszych wskaźników oznaczania aktywności próchnicy.
– frekwencja (częstość) próchnicy – odsetek osób dotkniętych próchnicą ( czyli ze wskaźnikiem PUW>0 ) ; liczba osób z próchnicą/ liczba badanych osób x 100
– intensywność próchnicy – ( może być odniesiona do zębów, do powierzchni zębów ) , może być obliczona dla jednej lub większej liczby osób; wyraża się wartością PUW ; dla grupy osób obliczamy następująco : suma wartości PUW / liczba badanych osób z PUW> 0
– wskaźnik leczenia próchnicy ( Dental Treatment Index ) – wzór :
W( bez próchnicy wtórnej ) / P+W ; ocenia skuteczność leczenia zachowawczego próchnicy ,
wartości tego wskaźnika wahają się od 0 do 1. ( 0 – żaden z zębów z próchnicą nie został
wypełniony , 1 – wszystkie zęby, które uległy próchnicy zostały wypełnione) wartości pośrednie
są wyrazem różnej intensywności leczenia stomatologicznego.
4. Zróżnicuj klinicznie: Caries incipiens i Caries superficialis.
Caries incipiens
Obraz kliniczny :
A. bad. podmiotowe – pacjent nie zgłasza żadnych dolegliwości
B. bad. przedmiotowe - próchnica początkowa widoczna jako biała plama – mętne, białe pole łatwe do
odróżnienia od sąsiadującego zdrowego i translucentnego szkliwa, jest bardziej dostrzegalna po
uprzednim osuszeniu pow. Ujawnienie jej tylko po uprzednim osuszeniu sugeruje mniejsze
zaawansowanie zmiany. Aktywna klinicznie zmiana ma kredową lub matową powierzchnię, czasem
ma barwę brązową, co jest spowodowane adsorbcją barwników przez porowate szkliwo .
( Zarówno białe jak ciemne zmiany mogą występować w jamie ustnej przez długi czas, nawet przez kilka
lat.) Powierzchnia plamy jest gładka i twarda, a zgłębnik przesuwa się po niej jak po szkle , nie
pozostawiając rysy, nie wyczuwa się żadnej chropowatości
Obraz patologiczny :
Dochodzi do utraty minerałów i niszczenia substancji międzypryzmatycznej, szkliwo staje się bardziej
zdemineralizowane w głębszych warstwach, co świadczy o podpowierzchniowej demineralizacji przy
zachowaniu nie zmienionej jego powierzchni . W zmianach tych szkliwo jest jeszcze twarde i nie
nastąpiła jeszcze jego utrata . Próchnica początkowa jest procesem odwracalnym na drodze
remineralizacji przy eliminacji płytki i przy dostarczaniu jonów fluorkowych.
+ opis 4 w-wy
5. Jakie zmiany zachodzą w szkliwie zębów w caries incipiens.
6. Wymień zabiegi i preparaty stosowane w leczeniu próchnicy początkowej. (MAGDA B)
Caries initialis- Klinicznie manifestuje się jako biala plama- mętne, białe pole łatwe do odróżnienia od sąsiadującego, zdrowego, translucentnego szkliwa, szczególnie wyraźnie widzialna na osuszonej powierzchni.
W przypadku prawidłowej zdolności buforowej śliny, wykorzystując jej wysokie nasycenie jonami wapnia i fosforanów często dochodzi do samoistnej REMINERALIZACJI zmiany.
Warunek: oczyszczenie pow zęba- usuniecie płytki nazębnej, poprawna higiena j. u., modyfikacja diety.
W gabinecie REMINERALIZACJA WSPOMAGANA zw. Fluoru- polega na 4-6x miejscowym stosowaniu preparatów zawierających zw. Fluoru: NaF, SnF2, aminofluorki, pasta Łukomskiego (75% NaF)
ZABIEGI:
w gabinecie- wykonuje lekarz: JONOFOREZA, WCIERANIE, NAKLADANIE, OKŁADY
w domu przez pacjenta ( żele, pianki, tabletki fluorkowe; pasty z fluorem, płukanki fluorkowe)
SCHEMAT POSTĘPOWANIA W „LECZENIU”- KONTROLI PROGRESJI PR POCZĄTKOWEJ:
mechaniczne/ chemiczne usuwanie płytki ( higiena j. u.)
chemiczne (antybakteryjne)modyfikacje płytki
zw. Kationowe ( chlorheksydyna, chlorek cetylopirydyny, delmopinol, heksetydyna, ekstrakty z sanguinarii)
jony metali ( Cu2+, Sn2+, Zn2+)
zw anionowe( SDS- siarczan sodu dodecylu)
zw. Niejonowe ( triklosan)
inne zw ( enzymy, ksylitol)
stosowanie fluorków
WCIERANIE:
- roztw organiczne i nieorg: 2% NaF (Fluocal płyn), 4-8% fluorek cynawy
- żele org i nieorg: Fluormex gel, Elmex gel
4-5x w tygodniu co 2 tyg.
PĘDZLOWANIE:
- lakiery fluorkowe: Fluor protektor (0,1%F), Fluoridin(6%F), Bifluorid (6%F), Duraphat (5%NaF)
2-3x w roku
(w razie co: żele fluorkowe 5000-12 300 ppm stężenia fluoru, lakiery ponad 20 000ppm)
- aplikacja laków szczelinowych z F (Helioseal F)
!!! JAK KTOS MA COŚ WIECEJ O PREPARATACH POZWALAM SIĘ DOPISAC :p
4. skład diety
5. sklad śliny i jej stymulacja
7. Zróżnicuj zmiany zachodzące w szkliwie i zębinie pod wpływem działania kwasu podczas zabiegu wytrawiania. (KABA)
SZKLIWO:
- rozpuszczenie szkliwa na głębokość 10 mikrom,
- utworzone zostają mikroretencje: zazębianie się materiały w pory
- głębokość wytrawienia: do ok. 50 mikrom
- są 3 typy wytrawienia powierzchni:
* typ 1: plaster miodu
* typ 2: szyszka
* typ 3: ani 1 ani 2, gorsza retencja materiału
ZĘBINA:
- usunięcie warstwy mazistej
- otwarcie kanalików zębinowych – których ujścia po wytrawieniu ulegają powiększeniu
- częściowa demineralizacja powierzchownej warstwy zębiny okołokanalikowej
I międzykanalikowej
- odsłonięcie włókien kolagenowych
- głębokość wytrawienia do ok. 20 5 mirko m
8. Wskazania i przeciwwskazania do stosowania materiałów kompozycyjnych. Omów przyczyny niepowodzeń wczesnych i późnych przy stosowaniu tego typu materiałów. (KABA)
Wskazania:
· Zz przednie
· Klasa ubytku : III, IV
· Klasa V warstwowo
· Zapobiegawcze poszerzanie szczelin
(klasa I)
* klasa II – niewielkie ubytki, ze względów estetycznych
Przeciwwskazania:
· niemożność uzyskania i utrzymania suchości podczas wypełniania
· bruksizm
· trudne warunki zgryzowe
· duże zniszczenie zęba z brakiem szkliwa
· konieczność odbudowy guzków
Konieczność/ niepowodzenia
1. szkliwa: dlatego w okolicy przyszyjkowej, z powodu cienkiej warstwy lub zupełnego braku szkliwa bardzo zła retencja materiału
2. brak wytrawienia: zła przyczepność
3. gdy zastosujemy u pacjentów z bruksizmem lun innymi parafunkcjami – znaczna ścieralność materiału – brak przestrzegania przeciwwskazań,
4. nie zastosowanie linera: wrażliwość zębów po wypełnieniu
9. Wymień zmiany zachodzące w szkliwie i w zębinie wraz z wiekiem. (KABA)
Szliwo
· ulega ścieczeniu
· kruche
· łamliwe
· traci połysk
· zanik substancji organicznej
· spadek materiałów zawierających grupy OH
· wzrost pierwiastków śladowych (fluor)
· wzrost stosunku wapnia do fosforu
· zmniejszenie wielkości pryzmatów szkliwnych
· zwiększenie ilości pęknięć przebiegających linijnie i prostopadle
Zębina:
· stwardnienie
· przebarwienie : ciemnożólta – brunatna
· staje się szklista, przeświecająca
· widoczna przezroczystość
· stałe odkładanie zębiny wtórnej powoduje zmniejszenie światła komory o 50 %
· odkładanie się zębiny wtórnej: sklepienie, dno komory, wejście do kanału
· poszerzenie strefy okołokanalikowej
· odkładanie w świetle kanalików elementów krystalicznych
· obliteracje kanalików zębinowych
· zmiany zwyrodnieniowe
· cofanie się wypustek odontoblastów
MIAZGA:
· światło jamy zęba ulega zmniejszeniu (zębina wtórna)
· w miazdze – utrata komórek
· wzrost elementów włóknistych (kolagen – zwłóknienie miazgi)
· zwapnienia w naczyniach krwionośnych
· ilość włókien nerwowych i ich średnica ulega zmniejszeniu
· zwężenie – obliteracja otworu wierzchołkowego – zakres ukrw miazgi maleje
· zębiniaki rzekome - ogniska zwapnienia
· miazga staje się mniej wrażliwa
zmniejszone właściwości obronne i regeneracyjne
10. Scharakteryzuj próchnicę rozwijającą się w obrębie korzenia zęba i próchnicę rozwijającą się w obrębie korony zęba. W omówieniu uwzględnij czynniki etiologiczne, podziały, obraz makroskopowy, objawy, metody leczenia i zapobiegania. (KABA)
11. Podaj, czym różni się próchnica występująca w korzeniu zęba od próchnicy rozwijającej się w koronie. (KABA)
cecha
korona
korzeń
umiejscowienie
wiadomo
mikideusz2