cwiczenie3.doc

(77 KB) Pobierz
Andrzej Walusiak gr3

 

 

Ćwiczenie nr 3

 

Spektrofotometryczne oznaczanie czułości metod kolorymetrycznych

 

I.                    Wyznaczanie molowego współczynnika absorpcji i absorpcji właściwej roztworu azotanów (III), oraz zależności trwałości badanego kompleksu od czasu

 

Wykonanie

 

a)      do kolbki miarowej o pojemności 50 cm3 odpipetowano 0,4 cm roztworu wzorcowego azotanów (III), dodano 30 cm wody i wymieszano. Następnie dodano 1cm kwasu sulfanilowego i odstawiono na 5 minut. Dodano 1cm 1-naftyloaminy, 1cm octanu sodu i uzupełniono wodą. Równolegle przygotowano odnośnik składający się z tych samych odczynników z pominięciem roztworu azotynów.

b)     ustalono analityczną długość fali badanego roztworu. Pomiary przeprowadzono wobec odnośnika w kuwetach o grubości 1cm.

 

 

λ [nm]

A

400

-0,038

410

-0,038

420

-0,031

430

-0,020

440

0,003

450

0,041

460

0,099

470

0,182

480

0,280

490

0,386

500

0,472

510

0,518

520

0,525

530

0,505

540

0,449

550

0,363

560

0,253

570

0,141

A



λ [nm]

A=f(λ)


Na podstawi absorpcji A=0,525 przy analitycznej długości fali, wyznaczono molowy współczynnik absorpcji dla azotanów (III)

 

A= 0,525              b= 1cm              M= 46g/mol              c= 1,74*10-5 mol/l

ε = A/(b*c) = 0,525/(1cm*1,74*10-5 mol/l) = 3,02 * 104 l/cm*mol

 

i absorpcje właściwą

 

α = ε/(M*1000) = 0,65652 g/cm3

 

Wyznaczono zależności trwałości barwnego związku, uzyskanego podczas oznaczania azotanów (III) I zmierzono absorbancję przy λmax i powtarzano pomiary w odstępach 5 minut przez pół godziny

 

t [min]

A

5

0,6161

10

0,6130

15

0,6013

20

0,5831

25

0,5588

30

0,5251

 




II.                 Wyznaczanie molowego współczynnika absorpcji i absorpcji właściwej roztworu soli żelaza (II)

 

              Wykonanie

 

a)      do kolbki miarowej o pojemności 50 cm3 odpipetowano 1,5 cm roztworu wzorcowego soli żelaza (II), dodano 2 cm hydroksyloaminy oraz 5 kropli cytrynianu sodu. Następnie dodano 5cm o-fenantroliny, uzupełniono wodą destylowaną
do współmierności i wymieszano. Jednocześnie przygotowano odnośnik składający się z tych samych roztworów poza Fe(II)

b)     ustalono analityczną długość fali badanego roztworu. Pomiary przeprowadzono wobec odnośnika w kuwetach o grubości 1cm.

 

λ [nm]

A

400

0,171

410

0,242

420

0,304

430

0,354

440

0,392

450

0,424

460

0,465

470

0,513

480

0,541

490

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin