Sub_rozklad.pdf

/ ' '%

"7-+8.

9-448

+8.

(nie mylić z hackerami) są gwałtownie rozwijającą się gru-

pą, której nie można jednoznacznie określić mianem sub-

kulturowej. Nie podkreślają swej odrębności, działają

w różnych warunkach społecznych i kulturowych – jednak

tworząc społeczność ludzi uzależnionych od komputera.

W jednym przypadku jest to zafascynowanie grami, w dru-

gim wielogodzinne surfowanie w sieci internetowej, w in-

nym prowadzenie wirtualnych rozmów, a w kolejnym pi-

sanie internetowych pamiętników. Aczkolwiek przeważają

tu ludzie młodzi, fascynacja przynależna jest wszystkim

grupom wiekowym, społecznym i zawodowym.

Młode pokolenie, dla którego komputer stał się urzą-

dzeniem codziennego użytku, określa się często mianem

e-Generacji.

:;% %'%

&-$4%'6.(%"

%% 3

3</%%%

%%'

!%%%"/3

;;5!

%" %"

%"$/

%%%

%%%'''%

/ %

%%->"%.&;?(

!"#

$%%

&$$$'(

)!%%

*%+

*%%',

%-.&%-.(

/%- .

(zwani także pobłażliwie „endżojami” od tytułu piosenki

„Enjoy the Silence”) stanowią subkulturę, która pojawiła

się w połowie lat 80., zaś apogeum osiągnęła w Polsce na

początku następnej dekady. U jej podstaw leży fascynacja

zespołem Depeche Mode, co stanowi ewenement, gdyż

nawet The Beatles nie stali się źródłem osobnego ruchu.

Na jego uformowanie wpływ ma raczej cały gatunek (np.

heavy metal), a nie konkretny wykonawca.

0 12%3

0 42%"

5% 6*6

%%"

Fenomen Depeche Mode (nazwa ta została zaczerp-

nięta z tytułu francuskiego żurnala mody) wywodzi się

z muzyki wykonywanej przez tę istniejącą od 1979 roku

i zawiązaną w angielskim mieście Basildon formację.

Początkowo nosiła ona pewne cechy punk rocka, by

później, dzięki wykorzystanemu instrumentarium, zacząć

ewoluować w stronę electro rocka i new romantic, nigdy

jednak nie wpisując się całkowicie w ten trend. Mimo sto-

sowania melodyjnych, tanecznych rytmów, zespół często

wykonywał je w konwencji „cold” oraz ubarwiał symfo-

nicznym brzmieniem. Była to atrakcyjna oferta dla ludzi

stroniących od muzyki pop, ale nie znajdujących dla sie-

bie miejsca w ramach subkultur „ideologicznych”. Depe-

szowcy ukształtowali swój image opierając się na stylu

członków grupy – krótkie, postawione włosy (flat top) oraz

czarne, skórzane kurtki i takież spodnie. W Polsce fascy-

nacja Depeche Mode rozpoczęła się po koncercie grupy

w Warszawie w 1985 roku.

Fani zespołu stali się, podobnie jak wcześniej popersi,

celem ataków punków i skinheadów. W Polsce najgłośniej

zrobiło się o nich za sprawą bójki z grupą metalowców

w 1991 roku w Kłodzku, kiedy jeden z przeciwników

depeszowców zginął wepchnięty pod koła pociągu.

Do dziś odbywają się regularne spotkania fanów

Depeche Mode – np. w listopadzie 2002 roku w katowic-

kim Mega Clubie fanklub „Mater” zorganizował jubile-

uszowy zlot zwolenników grupy z okazji 10-lecia swego

istnienia, a w lutym 2005 podobny w bytomskim klubie

Regres przygotował fanklub „Pimpf”.

0 -B@.

0 -C8%"4.

0 -/+/.

0 ->8.

0 -/D.

0 -C%">.

stali się efektem komercyjnego zjawiska, którego świato-

we narodziny sytuuje się w latach 60., gdy zaczęły powsta-

wać dyskoteki, czyli wielkie sale przeznaczone do tańca

przy muzyce puszczanej przez discjockeyów (didżejów)

z płyt (disc – płyta). Apogeum popularności tej rozrywki

nastąpiło w drugiej połowie następnej dekady, a do

jej rozwoju przyczynił się film „Saturday Night Fever”

(„Gorączka sobotniej nocy”).

Prezentowane w dyskotekach kompozycje były nie-

skomplikowane, rytmiczne i melodyjne, w warstwie tek-

stowej najczęściej dotyczące miłości i zabawy. Od począt-

ku stanowiły alternatywę dla zbuntowanego rocka. Spo-

łeczną popularność zjawiska dostrzegły natychmiast mass

media i firmy płytowe. Stało się ono przemysłem, na który

złożyły się dziesiątki sztucznie tworzonych zespołów, sztaby

speców od układania przebojowych utworów, powstające

masowo dyskoteki wykorzystujące najnowsze zdobycze

techniki – sprzęt nagłaśniający, podświetlane podesty,

migające światła.

Gusta discomanów ewoluowały wraz ze zmieniający-

mi się muzycznymi modami, którym bezkrytycznie się

poddawali, naśladując swych idoli dyktujących obowiązu-

jący image. W latach rozkwitu gatunku były to buty na

koturnach, szerokie spodnie – „dzwony” (nazywane też

0 @6

0 +%A"

0 B86"

0 +$

„szwedami”) i kolorowe ciuchy (styl popularny także

u wykonawców glam rocka), które później ustąpiły miej-

sca obcisłym getrom, błyszczącym bluzkom i spódniczkom

mini. Tych, którzy styl z dyskotekowej sali stosowali na co

dzień, nazywało się szpanerami.

U discomanów nie było intelektualnej zadumy, sprze-

ciwu, młodzieńczego niepokoju. Cechował ich hedonizm,

zadowolenie, konsumpcyjny styl życia. Członkowie ruchów

kontestujących odmawiali im prawa do używania miana

subkultury, amatorów takiej rozrywki traktując z pogardą

bądź agresją.

0 @"&(

%'%

%%%L":

@"M

0 I'% %

'%'%%"

L"L3

C"$NA

0 %

3%@1

+1M3/

%%%3

EF"

%3%

-+11+.G77

!%H

-@.

>%'%<'%

-BB5".&5(

G;G74%/

4">

%3%%% %

@%"%"

3! %

H7J

0 B>

0 16

0 +11+

0 1%@

0 K/

0 C

to fani polskiej odmiany disco, która pojawiła się na po-

czątku lat 90. pod wpływem gwałtownego rozwoju gatun-

ku określanego początkowo jako muzyka chodnikowa. Są

to piosenki o nieskomplikowanej linii melodycznej oraz

naiwnych, często nieporadnych tekstach poświęconych

wyłącznie zabawie i stosunkom damsko-męskim, lub bę-

dące taneczną wersją przebojów podwórkowych. Tacy są

również miłośnicy tej rozrywki, dla których zabawa jest

jedynym sposobem na odreagowanie rzeczywistości, zaś

rock, grunge i hip-hop stanowią muzyką niezrozumiałą

i zbyt trudną. Ich image jest przesadną i karykaturalną

wersją stylu disco.

Disco-polo znalazło odpowiedni grunt głównie w śro-

dowisku wiejskim oraz małomiasteczkowym. Miejscem

jego prezentacji stały się remizy strażackie, aczkolwiek

odbywały się także festiwale gromadzące tysiące fanów.

W ramach gatunku wykształcił się nurt sacropolo z pio-

senkami o tematyce religijnej.

Miłośnicy tej muzyki stanowią margines wszelkich sub-

kultur i traktowani są najczęściej z politowaniem. Wiele

zespołów wykonujących wcześniej disco-polo zaczęło grać

muzykę dance.

(nazywani też karkami lub ABS-ami od określenia Abso-

lutny Brak Szyi) zawdzięczają nazwę dresom, w które

z upodobaniem się ubierają. Noszą bardzo krótkie włosy.

Pozbawieni jakiejkolwiek ideologii – chyba że za takową

uznać zasadę używania przemocy wobec innych – stali się

współczesną odmianą gitów i chuliganów. Działają nie-

mal wyłącznie w grupie, która daje im poczucie siły.

Członkowie tej subkultury wywodzą się głównie

z marginesu społecznego, większość wzorców czerpiąc ze

świata przestępczego, nieraz zasilając jego szeregi. Nasto-

letni dresiarze tworzą bandy, których metodą jest zastra-

szanie i bicie słabszych od siebie ofiar oraz wymuszanie

pieniędzy. Dorośli często są członkami zorganizowanych

grup o charakterze mafijnym. Ich atrybutami są drogie

samochody, markowe sportowe stroje i złota biżuteria.

0 1%

0 +

0 L:

0 >"

&*(

>-.&

"% %(3

'%%%%

%%"%"

%%'

'L%'3

*"*"*"

Dresiarze są wykpiwani przez przedstawicieli innych

subkultur, którzy w napisach na murach szydzą z poziomu

ich inteligencji.

to ludzie wyznający zasadę prawa wszystkich istot do ży-

cia i angażujący się w przedsięwzięcia związane z ochroną

środowiska. Ideologicznie bliscy są anarchistom i pacyfi-

stom, często z nimi współdziałają.

Rozwój ruchów ekologicznych datuje się na lata 70. Na

zachodzie Europy zaczęły powstawać, uważane wówczas za

organizacje lewackie, ugrupowania określane mianem Zie-

lonych (traktuje o tym książka Włodzimierza Bukowskiego

„Pacyfiści kontra pokój”). Z czasem niektóre z nich prze-

kształciły się w partie, jedna z nich w roku 1998 zaczęła

nawet współtworzyć rząd Niemiec. Najbardziej znaną or-

ganizacją pozostaje jednak Greenpeace, której członkowie

zasłynęli z wielu spektakularnych akcji, na przykład bloka-

dą trałowców wysłanych na połów wielorybów.

Inną ekologiczną organizacją, uznawaną za terrory-

styczną, jest ALF (Animal Liberation Front) sprzeciwia-

jąca się wszelkim doświadczeniom na zwierzętach.

W Polsce ekolodzy uaktywnili się w drugiej połowie lat

80. jako przedstawiciele jednego z dwóch głównych nurtów

Ruchu „Wolność i Pokój”. Stali się szczególnie popularni

po blokadzie dróg i zastosowaniu innych form protestu

wobec budowy zbiornika w Czorsztynie oraz elektrowni

atomowej w Żarnowcu. Później zaczęli tworzyć własne or-

ganizacje. Powstały między innymi Ruch na Rzecz Wszyst-

kich Istot, Front Wyzwolenia Zwierząt czy Klub Ekologicz-

ny „Gaja”. Organizowały pikiety przeciw budowie autostrad

w miejscach, gdzie wymagałoby to wycięcia sporych połaci

lasów, a także akcje przeciw sztucznemu tuczeniu gęsi, trans-

portowi zwierząt w uwłaczających warunkach czy wykorzy-

stywaniu ich do badań doświadczalnych.

Ekolodzy z reguły są wegetarianami, nie noszą skó-

rzanych ubrań. Jedną ze spektakularnych form ich działa-

nia jest oblewanie farbą kobiet noszących naturalne futra.

Jeden

z plakatów

Frontu

Wyzwolenia

Zwierząt

i Klubu

Ekologicznego

„Gaja”.

#$%&'%!

!!%!'(

) ''3'<% ! !3

/>-$% .&G7F(

5E*

%3"

"%3!%

-6%'%

'%%9 33.

Paulina Przybysz z grupy Sistars

w wywiadzie dla Kingi Graczyk.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: