Scenariusz zajęć zintegrowanych dla klasy pierwszej.doc

(381 KB) Pobierz

Scenariusz zajęć zintegrowanych dla klasy pierwszej

Scenariusz zajęć zintegrowanych dla klasy pierwszej.

BLOK TEMATYCZNY: Urządzamy wędrówkę po Polsce.

TEMAT DNIA: Zwiedzamy Kraków.

CELE OPERACYJNE:

Uczeń:

· wskazuje na mapie Polski: Kraków, Wisłę;

· wie, że Kraków to dawna stolica Polski i leży nad Wisłą;

· zna ważne zabytki Krakowa i legendę związaną z miastem;

· zna strój krakowski i układa zdania opisujące jego wygląd;

· rozpoznaje hejnał z wieży mariackiej;

· czyta głośno z naturalną intonacją krótkie rymowane teksty;

· samodzielnie układa zdania z rozsypani;

· wie, że nazwy miast, rzek i zabytków piszemy wielką literą;

· zna krok krakowiaka i tańczy w parze prosty układ taneczny;

· oblicza wyniki mnożenia w zakresie 20 – rozwiązuje proste zadania tekstowe.

METODY:

· pogadanka;

· prezentacja multimedialna;

· ćwiczeń praktycznych: pisanie, czytanie, liczenie, taniec;

FORMY:

· zbiorowa;

· indywidualna;

· grupowa.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

· mapa Polski;

· napisy: Kraków, Wisła;

· kartki z ilustracjami do podziału na grupy;

· rebusy;

· prezentacja multimedialna – Kraków i jego zabytki;

· ilustracje zabytków;

· kartoniki z sylabami;

· zdjęcie stroju krakowskiego;

· zeszyt ucznia;

· nagranie hejnału z wieży mariackiej;

· karta pracy – rozsypanka wyrazowa;

· karta pracy – matematyczna;

· nagranie „Piosenki powitalnej” i hejnału;

· magnetofon z CD;

· kartki z nazwami związanymi z Krakowem – podsumowanie zajęć.

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1. Muzyczne powitanie „Piosenka powitalna”.

Wszyscy są! - klaśnięcie w swoje ręce, klaśnięcie prawą dłonią w prawą dłoń partnera

Witam Was! - klaśnięcie w swoje ręce, klaśnięcie lewą dłonią w lewą dłoń partnera

Zaczynamy już czas. - powtórzenie

Jestem ja, - pokazujemy oburącz na siebie

Jesteś ty. – pokazujemy oburącz na partnera

Raz, dwa, - dwa klaśnięcia oburącz w dłonie partnera

Trzy. – klaśnięcie w dłonie następnego partnera stojącego po prawej stronie, koło zewnętrzne przesuwa się o jedną osobę w prawo.

Nagranie, magnetofon

2. Rozwiązywanie rebusów w grupach.

· N-l przypina dzieciom kartki z ilustracjami: smok, trąbka, czapka krakowska, lajkonik, strój krakowski;

· Dzieci dobierają się w grupy;

· Rozwiązywanie rebusów i odczytanie hasła: Kraków.

Kartki z ilustracjami, rebusy

3. Odszukanie i wskazanie na mapie Krakowa przez n-l lub chętne dziecko. Umieszczenie napisu – Kraków.

Odszukanie rzeki Wisły, umieszczenie napisu.

Mapa Polski, napisy

4. Rozmowa na temat Krakowa i jego zabytków.

· Oglądanie prezentacji multimedialnej.

· Rozmowa na temat prezentacji.

Ø Jakie zabytki znajdują się w Krakowie?

Ø Nad jaka rzeką leży Kraków?

Ø Kto dawniej mieszkał w Krakowie?

Ø Czym był Kraków dla Polski?

Ø Jakie powstały legendy o Krakowie?

Ø Gdzie mieszkali królowie?

Prezentacja multimedialna, komputer z rzutnikiem

5. Wysłuchanie hejnału z wieży mariackiej.

· Zagadka: Co słyszycie?

· Rozmowa na jego temat:

Ø Skąd znacie ten sygnał?

Ø Jak nazywa się ten sygnał?

Ø Na czym grana jest ta melodia?

Ø Jak nazywa się człowiek, który gra hejnał?

Ø O której godzinie grany jest hejnał i skąd?

Ø Dlaczego hejnał nagle się urywa?

Nagranie, magnetofon

6. Rozpoznawanie zabytków na zdjęciach – układanie nazw zabytków z rozsypanek sylabowych – praca w grupach.

Ilustracje zabytków, kartoniki z sylabami

7. Układanie i pisanie zdań na temat Krakowa z rozsypanek wyrazowych.

Karta pracy – rozsypanka wyrazowa

8. Zbiorowe opisywanie stroju krakowskiego.

Strój krakowski męski – składa się z białej sukmany z czerwoną podszewką. Pod nią nosi się granatowy kaftan przepasany pasem nabijanym mosiężnymi ćwiekami. Spodnie są białe w czerwone, cienkie paski. Do nich zakłada się wysokie, sztywne buty koloru czarnego. Na głowie mężczyzny noszą czapkę rogatywkę z pawim oczkiem.

Strój krakowski żeński – składa się z kwiecistej spódnicy i białego haftowanego fartuszka. Górną częścią stroju jest biała koszula zakończona ozdobna krezą. Na nią zakłada się czarny gorset ozdobiony kwiecistym haftem i naszytymi koralikami. Na głowie krakowianki noszą wieńce, a na szyi kilka sznurków korali.

Zdjęcie stroju krakowskiego, zeszyt ucznia

9. Nauka podstawowych kroków i figur krakowiaka (cwał boczny, krzesany).

· Klaskanie w rytm.

· Próba zapisu rytmu za pomocą wartości rytmicznych.

· Dzieci naśladują kroki tańca słuchając melodii.

Cwał boczny – chłopiec i dziewczynka stojąc naprzeciwko siebie bokiem do kierunku tańca. Chłopiec obejmuje dziewczynkę prawą ręką od strony pleców, dziewczynka kładzie lewą rękę na prawym ramieniu chłopca, a prawa rękę opiera na biodrze. Chłopiec unosi lewą rękę skośnie do góry w kierunku tańca.

Cwał polega na ciągłym odsuwaniu w bok jednej nogi i dosuwaniem do niej drugiej (noga goni nogę).

Krzesany – chłopiec i dziewczynka stoją obok siebie, dotykają się prawymi ramionami. Twarze zwrócone są w przeciwnym kierunku. Obejmują się prawymi rekami w talii do przodu partnera. Lewe ręce uniesione są po skosie w górę, dłoń otwarta. Tuż przed „raz” w pierwszym takcie (na ostatnią ósemkę poprzedniego taktu) dzieci unoszą w tył zgiętą
w kolanie lewą nogą. Na raz przesuwają ją energicznie w przód, pocierając ją o podłogę (krzesany). W tym samym czasie uginają nogę, na której stoją, Na „dwa” – cofają się energicznie lewą nogę w tył „krzesząc” nią. W tym czasie prawa noga prostuje się.
W drugim takcie następuje przytup w miejscu: lewa, prawa, lewa w rytmie dwóch ósemek i ćwierćnuty. W trzecim takcie dzieci wykonują krzesany prawą nogą. W takcie czwartym następuje przytup analogiczny do przytupu w takcie drugim (prawa, lewa, prawa).

Nagranie krakowiaka, magnetofon

10. Rozwiązywanie zadań tekstowych.

Karty pracy – matematyczne