logika-czyli_jak_przezyc_kurs_prof_Patryasa.doc

(149 KB) Pobierz
Logika

LOGIKA, czyli jak przeżyć kurs prof. Patryasa

Materiał z Forum Dyskusyjnego SSP na UAM: www.prawo.livenet.pl

Słowo wstępu – materiał przygotowany ostatecznie 28 I 2006. To ważne, bowiem zakres materiału, który obowiązuje się zmienia, zależnie od upodobań profesora Patryasa. Może dodać jedną tezę do nauki, lub stwierdzić, że ten rok, akurat tego się uczyć nie musi. Traktujcie ten materiał tylko jako pomoc, nie wyrocznie.

 

Dodatkowo, nie jest on uzupełniony do końca, brakuje kilku definicji i paru drobnostek. Jeżeli ktoś chce, to może je dodać i wysłać na: www.prawo.livenet.pl – Forum Dyskusyjne Stacjonarnego Studium Prawa na UAM w Poznaniu.

 

 

 

LOGIKA,
czyli jak przeżyć kurs prof. Wojciecha Patryasa

 

 

 

 

 

 

§1. SPIS TREŚCI

 

§1.  Spis treści

 

§2.  O przedmiocie

I. Wykłady

II.    Podręcznik

III. Egzamin

IV. Niewymagalne fragmenty podręcznika

 

§3.  Schemat egzaminu

I. Pytania

II.    Odpowiedzi

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

§2. O WYKŁADACH I EGZAMINIE

 

I. WYKŁADY

Pewnie każdy ze studentów cośtam słyszał o zajęciach z prof. Patryasem. Plotek jest wiele, więc dobrze je zweryfikować zawczasu. Relacja z pierwszej ręki, prosto od osoby, która przeżyła jakoś egzamin i pisze ten „poradnik” na pożegnanie z logiką. Aby inni, w przyszłości, mieli trochę łatwiej.

 

Wykłady prof. Patryasa zawsze wyglądają tak samo – przekład podręcznika. Nie ma na nich praktycznie nic innego merytorycznie, niż to, co jest w słynnej, zielonej książeczce, zwanej w niektórych kręgach „logiczną biblią”. Nawet przykłady prof. podaje takie same jak w książce, czasami jedynie zmieniając imiona… Na wykłady więc warto chodzić właściwie tylko po to, aby usłyszeć wymagania profesora, jakieś wskazówki dotyczące egzaminu itp.

 

Ale chwilę, jeżeli masz ten „poradnik”, to masz tu wszystko co powinieneś wiedzieć!

 

II. PODRĘCZNIK

Podręcznik do logiki autorstwa prof. Patryasa to obowiązkowy materiał do nauki. Właściwie cała sztuka polega na „wkuciu” go na pamięć, każdej definicji, każdego wymaganego schematu, każdego obowiązkowego zapisu formalnego.

Polecam osobiście wygospodarować sobie 14 dni przed egzaminem z logiki na jej naukę. To powinno spokojnie wystarczyć. Rozdziałów w podręczniku jest 7, czyli po dwa dni na rozdział. Pierwszego dnia uczysz się rozdziału 1, drugiego powtarzasz, trzeciego kolejny rozdział itd. Wydaje mi się, że to dobry sposób na naukę, szczególnie, że nic trudnego tu nie ma. Zakuć, zdać, zapomnieć.

 

III. EGZAMIN

Prawie wszystko, co słyszeliście, to – niestety – prawda.

 

Egzamin zawsze odbywa się na tych samych zasadach. Obowiązuje ten sam schemat egzaminu, który składa się z 6 pytań. Pierwsze to „tabelka 0-1”, której nierozwiązanie, lub błędne rozwiązanie kończy się niezaliczeniem. Pytania 2, 5 i 6 posiadają szereg alternatyw. Na egzaminie będzie tylko jeden z tych podpunktów. Czyli w 2 pytaniu prof. spyta się albo o wykazywanie rachunku zdań, albo o zasięgi itd.

 

Schemat egzaminu można znaleźć oczywiście poniżej.

 

Profesor dzieli studentów na dwie grupy i każda grupa ma inne pytania. Podkreśliłem inne pytania, ponieważ nie jest tak, że wszyscy dostają te same pytania, a tylko inne zapisy do „obróbki”. Tak jest tylko w pierwszym zadaniu. Wszystkie kolejne to już loteria.

 

Stres na egzaminie macie zagwarantowany. Do sali wchodzi się pojedynczo, pokazując jakiś dokument tożsamości. Następnie bierze jedną kartkę papieru (Jedną! Jeżeli weźmiesz więcej, to zostanie brutalnie odebrana…) i zostawia torby i plecaki na przedzie Sali, przy katedrze. Nie można zabrać ze sobą na miejsce nic poza przyborami do pisania (w tym linijkami) i jakimiś chusteczkami. Następnie siada się na miejscu wskazanym przez jakiegoś pomocnika prof. Patryasa, najczęściej pracownika HCP.

 

Koszmar zaczyna się w czasie egzaminu, który wygląda tak, że prof. dyktuje pytania, równocześnie pisząc, o ile występuje w pytaniu, wzory na tablicy (np. jakieś wyrażenie do 1 zadania). Po pytaniu jest ok. 10 minut na odpowiedz. A potem kolejne pytanie i znów czas na odpowiedź. Czyli 6 pytań = ok. 60 min.

 

W czasie pisania prof. wraz ze swoim asystentem (-ami) chodzą od rzędu do rzędu i szukają ściąg. Przejrzą wszystko. Podnoszą kartki, na których piszecie. Wyjmują wszystko z piórników, oglądają linijki, gumki do mazania, przybory do pisania. Prof. wyciąga nawet chusteczki higieniczne z paczek, czy zagląda do nakrętek flamastrów. Jeżeli zechce, to poprosi o pokazanie dłoni, czy nie ma tam nasmarowanych wzorków.

 

Wniosek: przygotuj się na stres, przeszkadzanie i niemożliwość ściągania.

 

Zaliczenie: aby zaliczyć trzeba zdobyć 10 na 18 punktów.

 

 

IV. NIEWYMAGALNE FRAGMENTY PODRĘCZNIKA

Niektóre fragmenty podręcznika nie są wymagane przez prof. Patryasa.

Niewymagalne fragmenty (stan na rok 2005/2006):

- str. 38 – 40 (ale obowiązują obie definicje dowodzenia, z 37 i 41)

- str. 85, od „mając” do „nie są umowami”

- str. 111, od „zauważmy” do „partneruje samej sobie”

- str. 113, od „zauważmy” do „w zbiorze przedszkolaków”

- str. 114-115, od „zauważmy, że każda relacja przeciwsymetryczna” do „przeciwzwrotna w zbiorze państw”

- str. 116, od „zauważmy” do „przechodnia, zwrotna i niesymetryczna”

- str. 119-120, od „zauważmy, że każda relacja” do „ale nie przeciwsymetryczna”

- str. 121, od „swoiście powiązane” do „synem Grażyny”

- str. 145-150, cały podrozdział „Znaczenie wyrażeń”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

§3. SCHEMAT EGZAMINU

 

I. PYTANIA

1.

Sprawdź metodą 0-1 czy dane wyrażenie jest tezą rachunku zdań.

 

2.

A. Wykaż, że poniższa sekwencja jest wyrażeniem rachunku zdań.

B. Wykaż, że poniższa sekwencja jest formułą rachunku predykatów.

C. W poniższej formule zdaniowej rachunku predykatów wskaż zasięgi poszczególnych kwantyfikatorów oraz ustal, która zmienna na jakim miejscu występuje jako zmienna wolna, a na jakim miejscu jako zmienna związana i przez jaki kwantyfikator.

D. Dokończ zdania tak, aby stały się one egzemplifikacjami znanych ci praw logiki.

 

3.

Pojęciówka z rozdziałów 1-4 (trzy definicje).

 

4.

Podaj zapisy formalne 3 tez/praw/itp. (czyli 3 z ok. 70 obowiązujących).

Z rozdziału 1: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21 22, 23, 24, 2
Z rozdziału 2: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16
Z rozdziału 3: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17

Z rozdziału 4: wszystkie zapisy formalne relacji

 

5.

A. Na rysunku zawierającym 3 koła zaznacz. Objaśnij rysunek.

B. Mając na uwadze znane Ci rodzaje relacji, zakwalifikuj określoną relacje(tylko pozytywne kwalifikacje)

 

6.

A. Omów jedno z ośmiu zagadnień dotyczących wynikania oraz wynikania logicznego

B. Omów jedno z zagadnień dotyczących definicji:

              1) Omów budowę definicji równościowej

              2) Omów budowę definicji przez abstrakcję

              3) Omów budowę definicji indukcyjnej

              4) Przedstaw wszystkie znane Ci schematy definicji cząstkowych

              5) Omów funkcjonowanie definicji przez postulaty

              6) Omów rodzaje definicji ze względu na zadania

              7) Sprecyzuj etapy eksplikacji

              8) Omów błędy w definiowaniu z wyjątkiem błędu nieadekwatności

              9) Omów błąd nieadekwatności w definiowaniu

 

7.

Pojęciówka z rozdziałów IV-VII

 

8.

A. Omów związki między rodzajami reguł językowych + rys. s. 142 (drzewko)

B. Przedstaw ogólny schemat wnioskowania przez indukcję numeracyjną oraz podaj jeden nieksiążkowy przykład takiego wyrażenia – punkt 4 rozdział VII.

C. Przedstaw schemat wnioskowania przez analogię 1 typu i podaj jeden nieksiążkowy przykład takiego wnioskowania.

D. Przedstaw schemat wnioskowania przez analogię 2 typu i podaj jeden nieksiążkowy przykład takiego wnioskowania.

 

 

 

II. ODPOWIEDZI

ZAD 1.

 

p

q

~p

p v q

p ≡ q

p → q

p ^ q

1

1

0

1

1

1

1

1

0

0

1

0

0

0

0

1

1

1

0

1

0

0

0

1

0

1

1

0

 

ZAD 2.

A.               1) Każda zmienna zdaniowa jest wyrażeniem rachunku zdań.

2) Jeżeli sekwencja postaci A jest wyrażeniem rachunku zdań, to także sekwencja postaci              ~(A) jest wyrażeniem rachunku zdań.

3) Jeżeli sekwencje postaci A oraz B są wyrażeniami rachunku zdań , to także sekwencje postaci (A)^(B), (A)v(B), (A)→(B), (A)≡(B) są wyrażeniami rachunku zdań.

 

     PRZYKŁAD

              „~(pvq)≡(~p→~q)”

              1) p, q             

2) ~p, ~q

              3) pvq

              2) ~(pvq)

              3) ~p→~q

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin