konspekt4.doc

(29 KB) Pobierz
Agata Kubiesa

Kłosowski Łukasz

Głogowski Piotr

HGI

 

Analiza areometryczna

 

Analizę areometryczną wykonuje się w celu określenia składu granulometrycznego gruntów nie skalistych, a więc wyznaczenia procentowej zawartości występującej w nich poszczególnych frakcji. Pozwala to na wykreślenie krzywej uziarnienia oraz ustalenie rodzaju i nazwy badanego gruntu             

 

.

Przebieg badania

Próbkę przelewa się wodą destylowaną przez i przeciera za pomocą pędzla przez sito o wymiarach oczek  0, 063 mm. Czynność tą wykonuje się do momentu aż zacznie przelewać się prawie czysta woda.  Część próbki która nie zostało przesiana i pozostaje na sicie suszy się w suszarce. Część przesianą przez sito odstawia się do gotowania na 30 minut. Następnie zawiesinę studzi się do temperatury 20 stopni i  przelewa się do cylindra miarowego o pojemności 1dm3. Kolejną czynnością jest wykonanie pomiarów areometrem odpowiednio, co 30 sek, 1,2, 5, 15, 30 minut i 1, 2, 4, 24 godzin. Odczyty dokonuje się z dokładnością do 0,1 jednostki wskaźnika areometru. Na podstawie otrzymanych wyników sporządza się krzywą uziarnienia ustala się nazwę badanego gruntu.

Obliczanie wyników

     Zawartość procentowa frakcji piaskowej jest przeważająca fp=52,0 % , frakcji pyłowej jest

 

32,2%, frakcji iłowej 12,8 %, zaś frakcji żwirowej znikoma 3,0 %. Brak frakcji kamienistej.

 

Do odczytania nazwy gruntu z trójkąta Fereta wymagane było obliczenie średnic zastępczych

 

f`p = 53,60 %, f``Л = 33,20 % oraz f`i =13,20 %. Suma zawartości frakcji musi wynosić 100%.

 

Na podstawie zawartości procentowej poszczególnych frakcji i korzystając z trójkąta

Fereta stwierdzam że w  tym przypadku badanym gruntem jest glina.

 

Poprawka podziałki areometru:

Delta R = [(ro r – 0,9982) * 10 3 ] – R

 

Ro r – gęstość danego roztworu w temp, w której przeprowadza się cechowanie

0,9982 – gęstość wody destylowanej w temp +20 0C (g*cm-3)

R – odczyt skrócony areometru w roztworze o znanej gęstości przy danej temp.

 

R = (r-1) * 103

 

głębokość zanurzenia środka wyporu nurnika areometru

 

HR = (30-R)l/30 +h-VH/2A

 

30 – liczba podziałek na skali areometru

R – skrócony wskaźnik odczytu

L – długość podziałki areometru od R=0 do R=30 (cm)

H – odległość od podziałki R=30do środka wyporu nurnika (cm)

H=h0 + h1

VH - objętość nurnika areometru (cm3)

A – powierzchnia przekroju cylindra używanego do badań areometrycznych (cm3)

 

 

 

dT= dwz*k

 

dT  - średnica zastępcza cząstek (mm)

dwz  - średnica wzorcowa odczytywana z tabeli

k- współczynnik przeliczeniowy

 

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin