konspekt 8.pdf

KONSPEKT

Oznaczenie wilgotności optymalnej (nr. 8)

Wilgotnością optymalną nazywamy taka wilgotność, przy której w danych warunkach

ubijania można osiągnąć największe zagęszczenie gruntu, a więc uzyskuje on maksymalną gęstość

objętościową szkieletu gruntowego.

W trakcie laboratoryjnych badań wilgotności optymalnej danego gruntu określa się więc

ilość wody, jaką należy użyć w trakcie zagęszczania tego gruntu, aby uzyskał on największe

zagęszczenie. Badania tego typu wykonuje się przede wszystkim przy zagęszczaniu gruntów pod

nawierzchnie drogowe, lotniska, boiska itp.

Cele:

W celu obliczenia procentowej wilgotności gruntu należy różnicę masy naczynka z gruntem

wilgotnym i masę naczynka z gruntem suchym podzielić przez masę gruntu w naczynku i

przemnożyć przez sto procent.

Gęstość objętościowa [Mg/m 3 ] jest obliczania ze wzoru:

V = m m+cyl - m cyl

V cyl

gdzie:

m m – masa gruntu w cylindrze [Mg]

V – objętość cylindra [m 3 ]

A gęstość objętościowa szkieletu gruntowego [Mg/m 3 ] ze wzoru:

ρ d = ρ* 100

W + 100

gdzie:

ρ – gęstość objętościowa [Mg/m 3 ]

W – wilgotność [%]

Korzystając z obliczeń należy narysować wykres zależności gęstościowej szkieletu

gruntowego do wilgotności i odczytać z niego maksymalną gęstość objętościową szkieletu

gruntowego i odpowiadającą jej wilgotność optymalną.

Krzysztof Kulicki nr. indeksu 212017

ρ = m m