Deveraux Jude - Zwidy.pdf - Deveraux Jude - aannamysz

Generated by Foxit PDF Creator © Foxit Software

http://www.foxitsoftware.com For evaluation only.

JUDE DEVERAUX

ZWIDY

Generated by Foxit PDF Creator © Foxit Software

http://www.foxitsoftware.com For evaluation only.

Tyler Stevens odstawiła fili¿ankê po kawie na szklany stolik i wsparła siê wygodniej

na ogrodowym krzesełku z kutego ¿elaza. Przymknêła oczy, poddaj¹c siê ciepłym

promieniom słoñca.

- Dziœ te¿ wystêpujesz jako dobra ciocia Tyler? - dobiegł znajomy głos.

- Oczywiœcie. - Uœmiechnêła siê, nie podnosz¹c powiek.

- A nie szkoda ci pogody? Dzieñ jest wyj¹tkowo piêkny, a¿ siê prosi o spacer.

Poszłabyœ do Central Parku albo na Union Square. Maj¹ tam zawsze œwie¿e owoce i

prawdziwie domowe ciasta.

- Nie - uciêła, spogl¹daj¹c na Barry'ego. Kiedy trzy lata temu decydowała siê na to

mieszkanie, zastanawiała siê, czy nie robi błêdu. Martwiło j¹, ¿e jej taras i s¹siedni

praktycznie przylegaj¹ do siebie, a przez to nie bêdzie mieæ spokoju. Miała siê ju¿ za

prawdziw¹ mieszkankê Nowego Jorku, gdzie niczego tak siê nie ceni i nie chroni jak

własnego domowego zacisza. Krótko mówi¹c, bała siê, ¿e zbyt bliskie s¹siedztwo bêdzie

uci¹¿liwe. Na szczêœcie jej obawy siê nie sprawdziły. Pierwszego s¹siada - mocno starszego

pana - nawet nie poznała, chyba w ogóle nie wychodził z domu. Niestety, po roku

wyprowadził siê do córki w Scarsdale i obawy Tyler od¿yły, bo nowym właœcicielem został -

jak siê okazało - samotny mê¿czyzna. Bała siê, ¿eby „nowy” nie okazał siê bogatym

nachałem. co zacznie siê jej narzucaæ, albo komputerowym odludkiem, który bez przerwy

bêdzie j¹ rozbieraæ oczami.

Gdy jednak poznała Barry'ego, jej obawy prysły, wiêcej nawet - ucieszyła siê, bo

widaæ było, ¿e kim jak kim. ale s¹siadk¹ Barry na pewno nie bêdzie siê interesowaæ. Poza tym

wkrótce objawiły siê dobre strony nowego s¹siedztwa. Barry prowadził eleganck¹ mał¹

kwiaciarniê w pobli¿u Wall Street i w ci¹gu miesi¹ca przemienił swój taras we wspaniały

wisz¹cy ogród, pełen ró¿ i zieleni.

Gdy pół roku póŸniej Barry popadł w kłopoty (wytoczył mu sprawê pewien młody

człowiek, którego zatrudnia] w swojej kwiaciarni) - Tyler właœnie dla zachowania

dobros¹siedzkich stosunków podjêła siê obrony. Wygrała w cuglach, mimo ¿e sprawa nie

nale¿ała do jej specjalnoœci, a gdy Barry zapytał o honorarium, machnêła tylko rêk¹.

- Nie ma o czym mówiæ - zamknêła temat.

Zaraz potem wyjechała słu¿bowo na dwa tygodnie. Gdy wróciła, nie poznała

własnego tarasu. Wszêdzie kwiaty, zieleñ, a nawet prawdziwe drzewka w wielkich donicach.

Generated by Foxit PDF Creator © Foxit Software

http://www.foxitsoftware.com For evaluation only.

A¿ otworzyła usta z zachwytu.

- Podoba siê? - pytał Barry, wychodz¹c na swój balkon.

I tak zaczêła siê ich przyjaŸñ. Wczeœniej, a nawet w czasie procesu, Tyler ograniczała

kontakty do spraw stricte oficjalnych, Barry zreszt¹ te¿. Nie było wiêc mowy o osobistych

tematach czy zwierzeniach. Lody zostały przełamane, gdy Barry przemienił jej banalny taras

w zielone ustronie. Zostali przyjaciółmi. Kiedy s¹siad zauwa¿ył, ¿e Tyler nie bardzo daje

sobie radê z ogrodem, wymyœlił rzecz niezwykle po¿yteczn¹ i mil¹, a mianowicie pod-

noszona, kładkê czy raczej mostek ł¹cz¹cy oba tarasy - solidny, z porêczami. Przechodził

przezeñ, by pieliæ i podlewaæ ogród. Rychło kładka zaczêła wisieæ na stałe miêdzy balkonami,

a ich stosunki stały siê jeszcze bli¿sze. Wyrêczali siê nawzajem w takich sprawach jak

telefony czy listy.

Wkrótce stali siê jakby rodzin¹, tym bardziej ¿e, jak wiêkszoœæ mieszkañców Nowego

Jorku, nie mieli w mieœcie bliskich, bo pochodzili z innych stron.

Ale pół roku temu Tyler wzbogaciła siê o prawdziw¹ rodzinê. Do miasta zjechała jej

kuzynka, Kristin Beaumont, córka starszego brata matki - „zbawcy”, jak powiadała o nim

mama, bo to właœnie on - wuj Thaddeus, dla bliskich Thad - zaj¹ł siê matk¹ i szeœcioletni¹

wtedy Tyler, gdy ojciec zginał w wypadku, zostawiaj¹c je bez grosza. Tata był młody, nie

myœlał o polisie ani w ogóle o zabezpieczeniu rodziny. Z pomoc¹ poœpieszył wuj Thad.

Otworzył serce i konto bankowe, krótko mówi¹c, wzi¹ł je na utrzymanie, dziêki

czemu mama mogła wróciæ na studia i zrobiæ dyplom z pedagogiki. PóŸniej, gdy Tyler

zapragnêła pójœæ w œlady wuja Thada, wziêtego adwokata, te¿ pomógł, finansuj¹c najpierw

college, a potem studia na wydziale prawa.

Nie mogła wiêc - nawet nie przyszłoby jej to do głowy - - odmówiæ wujowi, kiedy

poprosił, aby „miała oko” na kuzynkê, gdy ta zapragnêła mieszkaæ w Nowym Jorku, bo jakie

jest to miasto, wszyscy wiedz¹. I tak co tydzieñ Tyler chadzała do Krissy na niedzielny obiad,

co zreszt¹ nie sprawiało jej przykroœci. Lubiła te wizyty u młodej osoby, z jednym tylko

zastrze¿eniem, na całym œwiecie nie było gorszej kucharki ni¿ Krissy.

- A dziœ, co bêdzie na obiad? - pytał Barry, siêgaj¹c po konewkê z wod¹. Jak zwykle

starannie podlewał wszystkie skrzynki i doniczki.

- Kamienie - odparła Tyler z nut¹ sarkazmu w głosie. - Ta dziewczyna ma wyj¹tkowy

talent, wszystko potrafi popsuæ. Nie ma takiej pieczeni, której nie spaliłaby na kamieñ.

- A nie mo¿esz jej poradziæ, ¿eby zamawiała jedzenie na mieœcie?

- To nie wchodzi w rachubê. Krissy uwa¿a, ¿e jako przyszła ¿ona i matka musi

nauczyæ siê gotowaæ.

Generated by Foxit PDF Creator © Foxit Software

http://www.foxitsoftware.com For evaluation only.

- Taka ambitna? I nadał nie ma nadziei... - Nie dokoñczył. Przeszedł przez kładkê i

zaj¹ł siê doniczkami na tarasie Tyler.

- ...¿eby jej wyperswadowaæ tego szefa? - weszła mu w słowo. - Zwariowała na jego

punkcie. To autentyczna obsesja i nie ma ¿adnej nadziei. - Siêgnêła po fili¿ankê, ale widz¹c,

¿e nie została ju¿ ani kropla kawy, odstawiła naczynie na stolik.

Wuj Thad przez znajomoœci załatwił ukochanej córce eksponowan¹ posadê asystentki

zało¿yciela i właœciciela firmy Magazyn Domowy - sieci sklepów z artykułami gospodarstwa

domowego. Niemal natychmiast po podjêciu pracy Krissy zakochała siê do szaleñstwa w

swoim charyzmatycznym szefie. Nie peszyła jej ró¿nica wieku - Joel Kingsley był dobrze po

czterdziestce, podczas gdy ona obchodziła ledwie dwudzieste trzecie urodziny. Burzy uczuæ

nie powstrzymywał tak¿e fakt, ¿e - wedle orientacji Tyler - Joel K. odnosił siê do Krissy z

doskonał¹ obojêtnoœci¹. Owszem, traktował j¹ miło, ale była to zwykła uprzejmoœæ

pracodawcy wobec pracownicy. A Krissy szalała z miłoœci.

Skutek był taki, ¿e o niczym i nikim nie potrafiła rozmawiaæ, tylko o nim. W ci¹gu

dwudziestu czterech obiadów, licz¹c od chwili, gdy zaczêła siê obsesja, Tyler wysłuchała

dwudziestu czterech długich monologów Krissy na temat Joela Kingsleya, mêcz¹c siê

jednoczeœnie nad niejadalnymi wytworami kulinarnych ambicji kuzynki.

Na pocz¹tku, przez trzy chyba niedzielne spotkania, Tyler cierpliwie słuchała

zwierzeñ kuzynki, gdy ta piała z zachwytu na temat swej pracy, a zwłaszcza szefa. I choæ w

roli matrony powiernicy czuła siê nader staro jak na swoje trzydzieœci piêæ lat, starała siê

przemówiæ Krissy do rozs¹dku.

- Jestem pewna - zauwa¿ała delikatnie - ¿e pan Kingsley - specjalnie akcentowała

„pan”, aby podkreœliæ ró¿nicê wieku, o której Krissy nie chciała pamiêtaæ - jest znacznie

bardziej czaruj¹cy ni¿ rówieœnicy, z którymi miałaœ do czynienia przed przyjazdem do

Nowego Jorku...

- Och, Tyler, nie widziałaœ go, on jest... taki... cudowny! - wykrzyknêła Krissy. - A jak

on siê porusza... po prostu unosi siê nad ziemi¹... Naprawdê... gdybyœ go tylko zobaczyła.

Tyler uœmiechnêła siê do siebie. W krêgach palestry uchodziła, słusznie zreszt¹, za

specjalistkê od rozwodów. U siebie w kancelarii i na sali s¹dowej widziała wielu takich, co to

unosili siê nad ziemi¹... a póŸniej brutalnie i bezwzglêdnie wystêpowali o rozwód, sk¹pi¹c,

jak tylko siê dało, na nale¿ne alimenty.

- A ile razy był ¿onaty? - spytała rzeczowo, siêgaj¹c po z¹bkowany nó¿. Zwykły nie

dałby rady pieczeni, któr¹ kuzynka właœnie wniosła.

- Och. raz - odparła Krissy œpiesznie. - To znaczy... dwa, ale tak naprawdê to raz.

http://www.foxitsoftware.com For evaluation only.

- No wiêc raz czy dwa? - Pieczeñ wytrzymała pierwsze natarcie. Z¹bkowany nó¿ te¿

okazał siê bezsilny.

- Oficjalnie dwa - w głosie Krissy zabrzmiała nuta skrêpowania - ale pierwszego

mał¿eñstwa nie mo¿na liczyæ.

- Przed s¹dem licz¹ siê wszystkie. - Tyler mocnej natarła no¿em na podeszwê na

talerzu.

- Mówisz jak tata. Zawsze tylko o paragrafach. Chcesz ły¿kê?

- Ły¿kê? A do czego?

- Jak to, do czego? Przecie¿ mamy spaghetti z serem.

Tyler wbiła wzrok w czarn¹ bryłê widniej¹c¹ na talerzu.

- A wiêc to jest?... - Przerwała, nie chc¹c robiæ przykroœci gospodyni. Odło¿yła

sztuæce i spojrzała na Krissy. - Posłuchaj mnie, córeñko. Ja rozumiem, ¿e Nowy Jork bardzo

ciê podnieca, a mê¿czyzna pokroju Joela Kingsleya tym bardziej. Zaszedł wysoko, a co

wa¿niejsze, o własnych siłach, ale....

- On? Podnieca?! - wykrzyknêła Krissy. - On œwiata poza praca nie widzi. Nigdy nie

bierze dnia wolnego ani w ogóle. Pracuje od rana do nocy. Wszystkim siê interesuje i

wszystkiego pilnuje.

Co za piła, pomyœlała Tyler, ale nie odezwała siê słowem. W najwy¿szym zdumieniu

studiowała zawartoœæ talerza. Przypaliæ pieczeñ albo rybê, to mo¿e siê zdarzyæ, ale trzeba nie

lada zdolnoœci, aby na kamieñ spaliæ makaron z serem.

- Wiesz - zmieniła temat - mamy w kancelarii kilku młodych ludzi, których

chciałabym ci przedstawiæ.

Na to dictum Krissy zerwała siê z miejsca, zebrała talerze i wybiegła do kuchni,

ogromnej i œwietnie wyposa¿onej, tak samo jak cały apartament. Gdy Krissy zapragnêła

osi¹œæ w Nowym Jorku, jej tata - wuj Thad - natychmiast sprawił jej eleganckie mieszkanie,

dro¿sze ni¿ apartament Tyler i znacznie wykwintniej urz¹dzone. ¯eby ukochanej córeczce

niczego nie brakowało, wuj Thad naj¹ł architektów, kupił wytworne meble i wszystko co

tylko mo¿liwe, czemu Tyler przygl¹dała siê z niejak¹ zazdroœci¹. Sama kupowała meble na

wyprzeda¿ach i licytacjach.

- Widzê, ¿e zieleniejesz z zawiœci, jak mawiała Scarlett O'Hara - zauwa¿ał Bary, gdy

opowiadała mu o cudach w apartamencie Krissy. - Ale gdybyœ nie brała tylu spraw bez

honorarium, te¿ byłoby ciê staæ na takie wytwornoœci - dodawał pojednawczo.

Zaraz po pierwszym obiedzie u kuzynki Tyler wszczêła małe œledztwo w sprawie

Joela Kingsleya. Wynik zaskoczył j¹, bo z tego, co udało siê ustaliæ, Joel Kingsley jawił siê

Deveraux Jude - Zwidy.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: