MARSZ NOCĄ
Ten artykuł poświęcony jest, nocnym marszom i wędrówkom. Za chwilę dowiesz się, jak wędrować nocą i czy jest to opłacalne, a więc zaczynajmy!
Mały spis treści:
· Czy warto wędrować nocą?
· Wędrowanie nocą - co i jak?
· Nocny marsz, a psychika.
Czy warto wędrować nocą?
Jest to pierwszy punkt, chodź właściwie powinien być ostatni, ponieważ oddaje wszystko co myślę o wędrowaniu po ciemku. Ale odpowiedzmy na pytanie, czy warto wędrować nocą? Jak zwykle nie ma jednoznacznej odpowiedzi, wszystko zależy. Zależy od tego jaki jest teren, jaka jest pogoda i po co właściwie chcesz iść nocą. Jeżeli chcesz wyruszyć na nocną wędrówkę, bo wiesz, że gdzieś na zachód jakieś 5-6 km jest obóz, lub miejsce w którym możesz znaleźć schronienie, powiem Ci szczerze – odpuść sobie. Z prostego powodu, zwyczajnie nie dojdziesz. Wędrowanie w nocy, bez źródła światła, pod grubym poszyciem lasu, jest trudną sztuką - szczególnie bez odpowiedniego sprzętu. Dlaczego? Widoczność to około 2-5 m (w zależności od gęstości lasu), nie widać żadnych punktów orientacyjnych, a ludzie których ewentualnie mógłbyś spotkać, śpią we własnych domach. Dlatego lepiej rozpalić ognisko, poczekać do świtu i wtedy wyruszyć w wędrówkę.
Wędrowanie nocą – co i jak?
Jeżeli chcesz w nocy chodzić po górach, zaopatrz się w oświetlenie, może to być latarka (lepiej żeby świeciła szerzej niż dalej), lub chociaż w dużego lighstick-a, żeby oświetlać sobie drogę. Jeżeli nie masz źródła światła, a musisz iść (bo jest np. tak zimno, że jak usiądziesz to już nie wstaniesz), na początku idź powoli, niech Twoje oczy przyzwyczają się do ciemności (proces ten trwa około 30 minut). Gdy przywykłeś już do ciemności, nie patrz na jasne obiekty (księżyc, gwiazdy) – gdy to zrobisz, oczy znów będą musiały przyzwyczajać się do ciemności. Jeżeli musisz spojrzeć na jasny obiekt, zasłoń jedno oko ręką – w ten sposób, przynajmniej jedno oko, pozostanie przyzwyczajone do ciemności. Istotne! Nocne wędrowanie w zimę, jest łatwiejsze pod tym względem że istnieje kontrast między białym śniegiem, a czarnymi cieniami i konturami drzew.
Nocny marsz, a psychika.
Maszerowanie nocą różni się od maszerowania w dzień. Nie widzisz co się dzieje dookoła, ale słyszysz, że coś się rusza, uruchamia się wyobraźnia i zaczyna się. Pamiętaj, nie oświetlaj lasu dookoła, nie patrz czy nie czai się na Ciebie jakieś zwierze, lub cokolwiek. Jak będziesz świecił szukając zwierzęcia i nagle go zauważysz w odległości 5m (w lesie dalej nie widzisz, ze względu na rośliny) to co zrobisz? Rzucisz się do walki? Wątpię. Zaczniesz uciekać? Pobiegnie za Tobą. Pamiętaj jesteś w lesie, w konkretnym celu – żeby z niego wyjść, nie przejmuj się zwierzętami – one i tak Cię usłyszą, a jak wejdziesz im w drogę, to Cię o tym poinformują. Kolejna kwestia, to wyobraźnia, gdy oglądasz horrory (np. Blair Witch, Wzgórza Mają Oczy) w ciemnym lesie, na 100% Ci się przypomną. Ważne byś niszczył je w zarodku, gdy pojawi się myśl, że gdzieś coś się czai, odsuń ją od siebie, nie dywaguj, nie pogłębiaj się w tych myślach.
Marsz nocą - samemu i w grupie.
Nocne wędrówki, zawsze miło się wspomina.Z moich obserwacji wynika, że nocny marsz w grupie, jest o wiele łatwiejszy - zawsze jest lider, którego motywują ludzie podążający za nim, a resztę załogi motywuje lider. Gdy jesteś sam, musisz sam być swoim liderem - pamiętaj, nie ma się czego bać!
Na koniec ważna rada, gdy zorientujesz się, że zgubiłeś drogę (podczas marszu człowiek często się „odcina” i ucieka gdzieś myślami). Zatrzymaj się. Na początku idź prosto około 20-30 kroków (kroki musisz liczyć, tzw. Paro-kroki czyli lewa stopa, prawa stopa (to jeden paro-krok, odległość około 1 metra). Gdy nie znajdziesz drogi, wróć tą samą ilość kroków z powrotem i udaj się w prawo, potem w lewo.
Gichon