8
Zdałeś sobie sprawę, że jesteś chemicznie uzależniony. Dla większości z nas świadomość ta jest pocieszająca i przygnębiająca zarazem.
Czujemy się okropnie, ponieważ zaczęliśmy nagle zauważać targający nami ból oraz chaos, w jakim znajduje się nasze życie. Jesteśmy smutni, chorzy i ogarnia nas litość nad sobą za to, co się z nami stało. Czujemy się winni z powodu krzywd, jakie wyrządziliśmy innym. Wiemy również, że nadeszła pora, by zacząć myśleć o naszym bólu i naszym leczeniu.
Ale jednocześnie odczuwamy ogromną ulgę, ponieważ zrozumieliśmy, dlaczego nasze życie ułożyło się tak, a nie inaczej. Stało się tak, ponieważ jesteśmy chorzy na chorobę silniejszą od nas. nie jesteśmy temu winni. Jakże często tłumaczyliśmy się tymi samymi słowami jeszcze wtedy, gdy piliśmy. Obecnie nie jest to już próbą usprawiedliwienia, które zresztą wydaje się zupełnie wiarygodne. Przecież myśmy już przyznali i staramy się z tym pogodzić, iż jest to prawda.
Lecz jeśli alkohol jest silniejszy od nas, jakże zdołamy zachować trzeźwość ? Przyznaliśmy, że nie potrafimy utrzymać kontroli nad alkoholem, ani jego wpływem na nasze życie, jakże więc będzie możliwy powrót do zdrowia ?
Odpowiedź jaką proponuje AA jest prosta: znajdź kogoś lub coś, co może ci pomóc. Każdy, kto cierpi na poważną chorobę wymaga pomocy - nawet lekarze chodzą do doktora. Na naszą chorobę również istnieje sposób, tak jak istnieją sposoby na inne choroby. Za znalezienie najlepszego sposobu, który pomoże nam w odzyskaniu zdrowia odpowiedzialni jesteśmy my sami.
DRUGI KROK:
Uwierzyliśmy, że siła większa od nas samych może przywrócić nam zdrowie.
Ponieważ w czasie pracy nad Pierwszym Krokiem zdaliśmy sobie sprawę, że cierpimy na chorobę, która nam uniemożliwia kontrolę nad własnym życiem. Wiemy już, że mamy problem i potrzebujemy pomocy. Każdy kto jest chory na cokolwiek, potrzebuje pomocy. My również. Nie może nas jednak wyleczyć zwykły lekarz, ponieważ nasza choroba jest chorobą umysłu, ciała i duszy jednocześnie. Nam potrzebna jest pomoc szczególnego rodzaju.
Drugi Krok każe nam zastanowić się nad tym, gdzie możemy znaleźć potrzebną nam pomoc. Każdy z nas dokona własnego wyboru, w zależności od tego, kim jest i w co wierzy, lecz AA sugeruje, abyśmy znaleźli coś, ku czemu możemy się zwrócić o pomoc. Niniejsza broszura zawiera wskazówki przydatne w poszukiwaniu naszej siły większej od nas samych. Takiej, która pomoże nam wrócić do zdrowia mimo uzależnienia chemicznego.
Większość z nas rzuciła okiem na Drugi Krok i rzekła: „Od razu wiedziałem, że to nie jest program dla mnie; ma tu właśnie najlepszy dowód. To jest program dla jakichś niezrównoważonych wariatów. Mnie przecież nie potrzeba przywracać zdrowia psychicznego czy duchowego. Nie jestem wariatem !”
Następnie zadumaliśmy się jeszcze chwilę nad Pierwszym Krokiem i stwierdziliśmy: „No, może i jestem niezrównoważony psychicznie - ale tylko wówczas, gdy piję.” Następnie przypomnieliśmy sobie, że nie potrafiliśmy zaprzestać picia, nie potrafiliśmy też powstrzymać się od picia. Niektórzy z nas zaczęli szukać w słonikach, co oznacza zdrowie duchowe (rozumiane jako zdrowie psychiczne) i dowiedzieli się, że oznacza to zdrowy umysł lub zdolność trzeźwego osądu lub też stan zdrowej równowagi psychicznej. Zaczęliśmy więc od nowa przeglądać przykłady, jakie sami podaliśmy przerabiając Pierwszy Krok; przykłady, z których wyraźnie wynika, że jednak przydałoby się w naszym życiu nieco więcej owej równowagi psychicznej.
A co do zdrowia umysłowego, to wiadomo, iż wszyscy z nas mają za sobą okresy, kiedy nasz umysł nie pracował należycie. Na przykład wtedy, gdy się upiliśmy. Ale nie tylko wtedy, bo wielu z nas ma dowody, iż z powodu alkoholu umysł przestawał normalnie funkcjonować i zdarzały nam się nie raz „przerwy w życiorysie”, halucynacje, lub utraty pamięci.
„Przerwy z życiorysie” nie są normalne. „Urwany film”, to nic innego, jak utrata pamięci dotycząca tego, co robiliśmy przez pewien okres czasu. Przerw tych nie pamiętamy. Zwykle domyślamy się tylko, że film nam się urwał, jeżeli nie możemy odtworzyć przebiegu minionych zdarzeń - gdy na przykład wiemy, że byliśmy w jednym miejscu, a potem nagle znajdujemy się w innym miejscu, ale zupełnie nie pamiętamy, w jaki sposób dostaliśmy się z jednego miejsca w drugie. Lub gdy kumpel zaczyna mówić o wczorajszym przyjęciu tak, jakbyśmy wiedzieli, co się tam zdarzyło skoro przecież byliśmy tam razem, a my po prostu w ogóle nic nie wiemy, o co mu chodzi.
Umysł nie pracuje też normalnie wówczas, gdy mamy halucynacje. Halucynacje występują wtedy, gdy widzimy, lub słyszymy, lub czujemy coś, czego naprawdę nie ma. Halucynacje pojawiają się podczas trzeźwienia, a niekiedy także w stanie upojenia alkoholowego.
I wreszcie ostatni test stanu umysłu dotyczy łatwości zapamiętywania i uczenia się nowych rzeczy. Większość z nas już zauważyła, iż częściej zawodzi nas pamięć i z coraz większym trudem przychodzi nam wiele rzeczy w pracy lub nauce, zwłaszcza gdy wymagają one głębszego skupienia.
Zastanów się nad problemami, jakie wynikały z zachwiania równowagi psychicznej i osłabienia stanu umysłu wówczas, gdy piłeś. Wypisz przykłady kłopotów, jakie miałeś z powodu „urwanego filmu”, halucynacji lub pogorszenia pamięci.
1.
2.
3.
A teraz zastanówmy się nad zdolnością do trzeźwego osądu. Zdrowie umysłowe oznacza zdolność trzeźwej oceny. Brakowało nam oczywiście tej zdolności w czasie gdy piliśmy. Wiemy już, że to alkohol dokonywał za nas wyborów, najczęściej zresztą złych wyborów. Robiliśmy wiele rzeczy, o których dzisiaj z perspektywy czasu wiemy, że były niebezpieczne, raniące, lub zwyczajnie głupie. Z powodu braku zdrowego rozsądku mogliśmy utracić dobrych przyjaciół, zaniechać ulubionych zajęć, opuścić się w nauce, a nawet narazić własne lub cudze życie na niebezpieczeństwo. Wypisz przykłady takiego postępowania, które świadczą o utracie zdrowego rozsądku w wyniku picia.
4.
Ostatnie znaczenie zdrowia psychicznego i duchowego brzmi: stan równowagi psychicznej. Stan taki znamionuje życie w sposób sprzyjający wszechstronnemu rozwojowi człowieka. Ludzie uzależnieni chemicznie, którzy nie zachowują trzeźwości, nie są zdolni do uzyskania stanu równowagi psychicznej. Jeden jedyny stan, a mianowicie stan upojenia alkoholowego, pochłania więcej czasu, energii, pieniędzy i zaangażowania emocjonalnego niż cokolwiek innego w naszym życiu. Tracimy zainteresowania, porzucamy obrane cele i zaniedbujemy związki z innymi ludźmi.
Przykłady utraty równowagi psychicznej z powodu picia:
Po głębszym zastanowieniu się widzimy więc wyraźnie, że picie rujnuje nasze zdrowie psychiczne i duchowe. Jeżeli przerobiłeś wszystkie punkty tej broszury starannie i uczciwie, nie masz już chyba co do tego żadnych wątpliwości.
Największym zdumieniem napawa jednak fakt, iż najbardziej bezsensowną rzecz powtarzaliśmy ustawicznie, raz po raz i ze robiliśmy to na trzeźwo. Mianowicie, sięgaliśmy po pierwszy kieliszek wiedząc (i nie chcąc tego przyznać), że wynikną z tego kłopoty. Choćbyśmy nie wiem jak się starali, nie mogliśmy kontrolować naszego picia. Niektórzy z nas dali za wygraną. Sami nie umieliśmy przywrócić sobie utraconego zdrowia psychicznego i duchowego. Każdemu z nas coś się jednak zdarzyło; coś, co powstrzymało beznadziejne szaleństwo i pomogło wejść na drogę powrotu do zdrowia - Uwierzyliśmy, że siła większa od nas samych może przywrócić nam zdrowie duchowe.
Gdy zaczynamy przygotowywać się do zrobienia Drugiego Kroku uświadamiamy sobie, że zajmie nam sporo czasu zrozumienie jego sensu. Zaczyna się od słów „Uwierzyliśmy”, a nie od słów „nagle się dowiedzieliśmy”, lub „w końcu uznaliśmy, że ksiądz miał rację”, czy „nagle strzelił we mnie piorun i zesłał wiarę”. Drugi Krok powiada: „Uwierzyliśmy”. Uwierzenie zajmuje tyle ile zajmuje i nie możemy się do tego zmusić. Możemy sobie jednak pomóc, by tak się stało. W tym celu zadumajmy się nad tym - przypomnijmy sobie chwile, gdy w coś wierzyliśmy, przypomnijmy sobie skąd otrzymujemy pomoc i wsparcie.
Niektórych z nas Drugi Krok odrzuca, bo brzmi zbyt religijnie. Ogarnia nas przerażenie, że AA każe nam wierzyć w Boga. A my w Boga nie wierzymy. Lub nawet wierzymy, ale ten Bóg nie ma według nas wiele wspólnego z naszym życiem. Albo też wierzymy w Boga, lecz nie ufamy Mu. Lub obawiamy się, że mamy z Bogiem kłopoty, ponieważ daleko nam od doskonałości.
Możliwe też, że wyznajemy jakąś inna duchową wiarę, lub że nie wierzymy absolutnie w nic i nie chcemy, by ktoś w ogóle ingerował w nasze przekonania.
Spokojnie. Nie musisz wierzyć w Boga. Lub w Buddę czy Yin i Yang. Drugi Krok powiada po prostu, abyśmy znaleźli coś - cokolwiek - w co moglibyśmy uwierzyć, co pomoże nam odzyskać zdrowie.
Program powrotu do zdrowia jaki proponuje AA nazywa się programem duchowym. Duchowość nie jest religią. Duchowe jest coś, co dotyczy sfery duchowej człowieka.
Każdy człowiek ma własną sferę duchowa. Duch w człowieku, to ta niewidoczna część, która daje mu życie i energię. Gdy ktoś popada w przygnębienie, mówimy, że duch w nim osłabł. Gdy ktoś umiera, mówimy, że wyzionął ducha. W chwilach prawdziwego szczęścia „raduje się nasza dusza”. Czyż nie jest to jeden z powodów, dla których sięgaliśmy po kieliszek - pragnąc osiągnąć stan owego uniesienia i sądząc, że wtedy będziemy naprawdę szczęśliwi ? Ów duchowy pierwiastek odróżnia każdego z nas od innych i sprawia, że każdy jest kimś szczególnym na swój własny sposób. Nasze uczucia, przekonania, nastroje - wszystko co składa się na osobowość człowieka - pochodzi właśnie ze sfery duchowej.
Jakie są twe cechy duchowe, które umiałbyś w sobie rozpoznać ?
Jaki jest twój ulubiony kolor ?
Jaka jest twoja ulubiona piosenka ?
Kto jest dla ciebie wzorem ?
Jaką porę roku lubisz najbardziej ?
W jakim miejscu czujesz się najlepiej ?
Czy masz poczucie humoru ?
Czy jesteś osoba poważną ?
Czy jesteś małomówny, czy gadatliwy ?
Jak się najczęściej czujesz w głębi duszy ?
Kim są twoi najlepsi przyjaciele ?
Co cię zasmuca ?
Co sprawia ci radość ?
Duchowość jest to sposób, w jaki podnosimy się na duchu - w jaki dodajemy sobie chęci życia i zdolności przeżywania radości. Wszyscy ludzie mają własne sposoby na poprawę stanu ducha. Niektóre skutkują, niektóre nie. Myśmy na przykład używali alkoholu do podtrzymania się na duchu. Zamiast tego jednak, duch nasz podupadł, aż w końcu mieliśmy już dość wszystkiego.
Jakie inne duchowe sposoby pomagają ci w życiu ?
Czy znajdowałeś się kiedykolwiek w miejscu, w którym przeżyłeś wielką duchową radość, spłynęło na ciebie ukojenie, lub ogarnęło cię niewymowne uniesienie ? Gdzie to było ?
Które osoby w twoim życiu przynoszą ci dobre samopoczucie gdy z nimi przebywasz, lub o nich myślisz ?
Jakie rzeczy robisz sam lub z innymi osobami, które cię ożywiają i sprawiają ci przyjemność?
Gdy mówimy że program Dwunastu Kroków jest programem duchowym, mamy na myśli to, że pomaga nam on nauczyć się nowych sposobów poprawy stanu naszego ducha. Drugi Krok wymaga od nas, abyśmy zaczęli tę pracę od uwierzenia w Siłę Wyższą, która może nas uzdrowić pod względem duchowym.
Jak mamy wybrać Siłę Większą od nas samych, która przywróci nam zdrowie duchowe ? Tak samo jak wybieralibyśmy kogoś do pomocy w jakiejkolwiek poważnej sprawie. Potrzebujemy kogoś, kto wie co i jak robić, kto jest dostatecznie silny i komu zależy na nas na tyle, aby poświęcić nam wiele wysiłku. Kto to może być ? przyjrzyjmy się po kolei.
Szukasz prawdopodobnie takiej Siły Wyższej, która wie wszystko o uzależnieniu od alkoholu i o tym, jak z niego wyjść; no i która zna ciebie najlepiej jak można. To właśnie mamy na myśli mówiąc o sile, która jest wyższa - większa - bowiem gdy w grę wchodzi to, co jest niezbędne w naszym życiu, udajemy się do kogoś, kto zna się na tym najlepiej.
Wymień osoby lub rzeczy, które znają się na uzależnieniu oraz zdrowieniu i które dobrze cię znają.
5.
Gdy szukamy pomocy w jakiejś sprawie, pytamy tych, którzy taką pomoc otrzymali i są z niej zadowoleni. Jest to więc dobry pomysł na teraz, gdy próbujesz znaleźć swoją Siłę Wyższą, która miałaby ci dopomóc w odzyskaniu zdrowia. Popytaj innych wracających do zdrowia ludzi, którzy wydają ci się znajdować na dobrej drodze, jaką oni znaleźli dla siebie Siłę Wyższą i jak im ona pomaga. Zapisz ich odpowiedzi.
...
kora.k