KPA na dn.22.01.2012.pdf

©Kancelaria Sejmu

s. 1/53

Dz.U. 1960 Nr 30 poz. 168

Opracowano na pod-

stawie: tj. Dz. U. z

2000 r. Nr 98, poz.

1071, z 2001 r. Nr 49,

poz. 509, z 2002 r. Nr

113, poz. 984, Nr 153,

poz. 1271, Nr 169,

poz. 1387, z 2003 r.

Nr 130, poz. 1188, Nr

170, poz. 1660, z 2004

r. Nr 162, poz. 1692,

z 2005 r. Nr 64, poz.

565, Nr 78, poz. 682,

Nr 181, poz. 1524, z

2008 r. Nr 229, poz.

1539, z 2009 r. Nr

195, poz. 1501, Nr

216, poz. 1676, z 2010

r. Nr 40, poz. 230, Nr

167, poz. 1131, Nr

182, poz. 1228, Nr

254, poz. 1700, z 2011

r. Nr 6, poz. 18, Nr

34, poz. 173, Nr 106,

poz. 622, Nr 186, poz.

1100.

USTAWA

z dnia 14 czerwca 1960 r.

Kodeks postępowania administracyjnego

Dział I

Przepisy ogólne

Rozdział 1

Zakres obowiązywania

Art. 1.

Kodeks postępowania administracyjnego normuje postępowanie:

1) przed organami administracji publicznej w należących do właściwości tych

organów sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji admi-

nistracyjnych,

2) przed innymi organami państwowymi oraz przed innymi podmiotami, gdy

są one powołane z mocy prawa lub na podstawie porozumień do załatwiania

spraw określonych w pkt 1,

3) w sprawach rozstrzygania sporów o właściwość między organami jednostek

samorządu terytorialnego i organami administracji rządowej oraz między

organami i podmiotami, o których mowa w pkt 2,

4) w sprawach wydawania zaświadczeń.

Art. 2.

Kodeks postępowania administracyjnego normuje ponadto postępowanie w sprawie

skarg i wniosków (Dział VIII) przed organami państwowymi, organami jednostek

samorządu terytorialnego oraz przed organami organizacji społecznych.

Art. 3.

§ 1. Przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się do:

1) postępowania w sprawach karnych skarbowych,

2011-10-17

©Kancelaria Sejmu

s. 2/53

2) spraw uregulowanych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja

podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926), z wyjątkiem przepisów działów

IV, V i VIII.

§ 2. Przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się również

do postępowania w sprawach:

1)–3) (skreślone),

4) należących do właściwości polskich przedstawicielstw dyplomatycz-

nych i urzędów konsularnych,

o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej.

§ 3. Przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się także do

postępowania w sprawach wynikających z:

1) nadrzędności i podległości organizacyjnej w stosunkach między orga-

nami państwowymi i innymi państwowymi jednostkami organizacyj-

nymi,

2) podległości służbowej pracowników organów i jednostek organizacyj-

nych wymienionych w pkt 1,

o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej.

§ 4. Do postępowania w sprawach wymienionych w § 1, 2 i 3 pkt 2 stosuje się jed-

nak przepisy działu VIII.

§ 5. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia może rozciągnąć przepisy Kodeksu

postępowania administracyjnego w całości lub w części na postępowania w

sprawach wymienionych w § 2.

Art. 4.

Kodeks postępowania administracyjnego nie narusza szczególnych uprawnień wyni-

kających z immunitetu dyplomatycznego i konsularnego oraz umów i zwyczajów

międzynarodowych.

Art. 5.

§ 1. Jeżeli przepis prawa powołuje się ogólnie na przepisy o postępowaniu admini-

stracyjnym, rozumie się przez to przepisy Kodeksu postępowania administra-

cyjnego.

§ 2. Ilekroć w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego jest mowa o:

1) kodeksie – rozumie się przez to Kodeks postępowania administracyjne-

go,

2) (skreślony),

3) organach administracji publicznej – rozumie się przez to ministrów,

centralne organy administracji rządowej, wojewodów, działające w ich

lub we własnym imieniu inne terenowe organy administracji rządowej

(zespolonej i niezespolonej), organy jednostek samorządu terytorialnego

oraz organy i podmioty wymienione w art. 1 pkt 2,

4) ministrach – rozumie się przez to Prezesa i wiceprezesa Rady Mini-

strów pełniących funkcję ministra kierującego określonym działem ad-

ministracji rządowej, ministrów kierujących określonym działem admi-

nistracji rządowej, przewodniczących komitetów wchodzących w skład

Rady Ministrów, kierowników centralnych urzędów administracji rzą-

2011-10-17

©Kancelaria Sejmu

s. 3/53

dowej podległych , podporządkowanych lub nadzorowanych przez Pre-

zesa Rady Ministrów lub właściwego ministra, a także kierowników in-

nych równorzędnych urzędów państwowych załatwiających sprawy, o

których mowa w art. 1 pkt 1 i 4,

5) organizacjach społecznych – rozumie się przez to organizacje zawodo-

we, samorządowe, spółdzielcze i inne organizacje społeczne,

6) organach jednostek samorządu terytorialnego – rozumie się przez to or-

gany gminy, powiatu, województwa, związków gmin, związków powia-

tów, wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starostę, marszałka woje-

wództwa oraz kierowników służb, inspekcji i straży działających w

imieniu wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty lub marszałka

województwa, a ponadto samorządowe kolegia odwoławcze.

Rozdział 2

Zasady ogólne

Art. 6.

Organy administracji publicznej działają na podstawie przepisów prawa.

Art. 7.

W toku postępowania organy administracji publicznej stoją na straży praworządno-

ści, z urzędu lub na wniosek stron podejmują wszelkie czynności niezbędne do do-

kładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, mając na

względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli.

Art. 8.

Organy administracji publicznej prowadzą postępowanie w sposób budzący zaufanie

jego uczestników do władzy publicznej.

Art. 9.

Organy administracji publicznej są obowiązane do należytego i wyczerpującego in-

formowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć

wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania

administracyjnego. Organy czuwają nad tym, aby strony i inne osoby uczestniczące

w postępowaniu nie poniosły szkody z powodu nieznajomości prawa, i w tym celu

udzielają im niezbędnych wyjaśnień i wskazówek.

Art. 10.

§ 1. Organy administracji publicznej obowiązane są zapewnić stronom czynny

udział w każdym stadium postępowania, a przed wydaniem decyzji umożli-

wić im wypowiedzenie się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgło-

szonych żądań.

§ 2. Organy administracji publicznej mogą odstąpić od zasady określonej w § 1

tylko w przypadkach, gdy załatwienie sprawy nie cierpi zwłoki ze względu na

niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia ludzkiego albo ze względu na gro-

żącą niepowetowaną szkodę materialną.

2011-10-17

©Kancelaria Sejmu

s. 4/53

§ 3. Organ administracji publicznej obowiązany jest utrwalić w aktach sprawy, w

drodze adnotacji, przyczyny odstąpienia od zasady określonej w § 1.

Art. 11.

Organy administracji publicznej powinny wyjaśniać stronom zasadność przesłanek,

którymi kierują się przy załatwieniu sprawy, aby w ten sposób w miarę możności

doprowadzić do wykonania przez strony decyzji bez potrzeby stosowania środków

przymusu.

Art. 12.

§ 1. Organy administracji publicznej powinny działać w sprawie wnikliwie i szyb-

ko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej za-

łatwienia.

§ 2. Sprawy, które nie wymagają zbierania dowodów, informacji lub wyjaśnień,

powinny być załatwione niezwłocznie.

Art. 13.

§ 1. Sprawy, w których uczestniczą strony o spornych interesach, mogą być zała-

twiane w drodze ugody sporządzonej przed organem administracji publicznej

(ugoda administracyjna).

§ 2. Organ administracji publicznej, przed którym toczy się postępowanie w spra-

wie, powinien w tych przypadkach podejmować czynności skłaniające strony

do zawarcia ugody.

Art. 14.

§ 1. Sprawy należy załatwiać w formie pisemnej lub w formie dokumentu elektro-

nicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informa-

tyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. Nr

64, poz. 565, z późn. zm. 1) ), doręczanego środkami komunikacji elektronicz-

nej.

§ 2. Sprawy mogą być załatwiane ustnie, gdy przemawia za tym interes strony, a

przepis prawny nie stoi temu na przeszkodzie. Treść oraz istotne motywy ta-

kiego załatwienia powinny być utrwalone w aktach w formie protokołu lub

podpisanej przez stronę adnotacji.

Art. 15.

Postępowanie administracyjne jest dwuinstancyjne.

Art. 16.

§ 1. Decyzje, od których nie służy odwołanie w administracyjnym toku instancji

lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, są ostateczne. Uchylenie lub

zmiana takich decyzji, stwierdzenie ich nieważności oraz wznowienie postę-

1) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 12, poz. 65 i Nr 73, poz. 501,

z 2008 r. Nr 127, poz. 817, z 2009 r. Nr 157, poz. 1241 oraz z 2010 r. Nr 40, poz. 230.

2011-10-17

s. 5/53

powania może nastąpić tylko w przypadkach przewidzianych w kodeksie lub

ustawach szczególnych.

§ 2. Decyzje mogą być zaskarżane do sądu administracyjnego z powodu ich nie-

zgodności z prawem, na zasadach i w trybie określonych w odrębnych usta-

wach.

Rozdział 3

Organy wyższego stopnia i organy naczelne

Art. 17.

Organami wyższego stopnia w rozumieniu kodeksu są:

1) w stosunku do organów jednostek samorządu terytorialnego – samorządowe

kolegia odwoławcze, chyba że ustawy szczególne stanowią inaczej,

2) w stosunku do wojewodów – właściwi w sprawie ministrowie,

3) w stosunku do organów administracji publicznej innych niż określone w pkt

1 i 2 – odpowiednie organy nadrzędne lub właściwi ministrowie, a w razie

ich braku – organy państwowe sprawujące nadzór nad ich działalnością,

4) w stosunku do organów organizacji społecznych – odpowiednie organy

wyższego stopnia tych organizacji, a w razie ich braku – organ państwowy

sprawujący nadzór nad ich działalnością.

Art. 18.

Organami naczelnymi w rozumieniu kodeksu są:

1) w stosunku do organów administracji rządowej, organów jednostek samo-

rządu terytorialnego, z wyjątkiem samorządowych kolegiów odwoławczych

oraz organów państwowych i samorządowych jednostek organizacyjnych –

Prezes Rady Ministrów lub właściwi ministrowie,

2) w stosunku do organów państwowych innych niż określone w pkt 1 – od-

powiednie organy o ogólnokrajowym zasięgu działania,

3) w stosunku do organów organizacji społecznych – naczelne organy tych or-

ganizacji, a w razie braku takiego organu – Prezes Rady Ministrów lub wła-

ściwi ministrowie sprawujący zwierzchni nadzór nad ich działalnością.

Rozdział 4

Właściwość organów

Art. 19.

Organy administracji publicznej przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczo-

wej i miejscowej.

Art. 20.

Właściwość rzeczową organu administracji publicznej ustala się według przepisów o

zakresie jego działania.

2011-10-17

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: