Nora Roberts - Na los szczęścia (Szczęściara, Tajemniczy sąsiad).pdf - Nora Roberts - magda05051995

NORA ROBERTS

NA LOS SZCZ Ħ SCIA

SZCZ Ħĺ CIARA

PROLOG

Gdy samochód prychn Ģ ł kilka razy i zgasł mniej wi ħ cej na kilometr przed Las Vegas,

Darcy Wallace serio rozwa Ň ała ewentualno Ļę pozostania na miejscu i usma Ň enia si ħ w

bezlitosnym pustynnym sło ı cu. W kieszeni zostało jej dziewi ħę dolarów i trzydzie Ļ ci siedem

centów, a za ni Ģ ci Ģ gn ħ ła si ħ długa nitka szosy prowadz Ģ cej donik Ģ d.

I tak powinna si ħ cieszy ę z posiadania tej Ň ałosnej sumy, poniewa Ň poprzedniego

wieczoru ukradziono jej torebk ħ pod tani Ģ restauracj Ģ w Utah. Gumowata kanapka z

kurczakiem była jej ostatnim posiłkiem i Darcy pomy Ļ lała, Ň e zabł Ģ kana w kieszeni

dziesi ħ ciodolarówka była zupełnie niespodziewanym darem losu.

Nie miała ju Ň pracy ani domu w Kansas. Nie miała rodziny ani nikogo, do kogo

chciałaby wróci ę . Czuła, Ň e podj ħ ła słuszn Ģ decyzj ħ , wrzucaj Ģ c rzeczy do walizki i uciekaj Ģ c

od tego, kim była i kim byłaby, gdyby została.

Pojechała na wschód po prostu dlatego, Ň e w tym kierunku akurat był zaparkowany jej

samochód i uznała, Ň e to znak. Obiecała sobie przygod ħ , osobist Ģ odysej ħ i nowe, lepsze

Ň ycie. Przestało jej wystarcza ę czytanie o młodych odwa Ň nych kobietach, które podbiły Ļ wiat,

poszły swoj Ģ drog Ģ , podejmowały ryzyko i beztrosko akceptowały zmiany. Tak sobie

przynajmniej mówiła, patrz Ģ c na kilometry przesuwaj Ģ ce si ħ szybko w okienku licznika jej

starego, sfatygowanego wozu. Nadeszła pora, by zrobi ę co Ļ dla siebie, a przynajmniej

spróbowa ę .

Gdyby została, musiałaby pogodzi ę si ħ z wieloma rzeczami. Musiałaby robi ę to, co jej

ka ŇĢ . Znowu. I wie Ļę monotonne Ň ycie, t ħ skni Ģ c za nie spełnionymi marzeniami i Ň ałuj Ģ c

swych decyzji.

Ale teraz, gdy min Ģ ł ju Ň tydzie ı od chwili, gdy wymkn ħ ła si ħ z miasta w Ļ rodku nocy,

jak złodziej, zastanawiała si ħ , czy nie jest jej jednak s Ģ dzone zwykłe, szare Ň ycie. Mo Ň e

urodziła si ħ po to, by przestrzega ę wszelkich reguł. Mo Ň e powinna by ę zadowolona z tego, co

ofiarował jej los, i trzyma ę oczy spuszczone, zamiast zerka ę bez przerwy, co si ħ dzieje za

nast ħ pnym rogiem.

Gerald zapewniłby jej dostatnie Ň ycie, takie, jakiego zazdro Ļ ciłoby jej wiele kobiet.

Miałaby ładny dom, utrzymywany w nieskazitelnym porz Ģ dku przez wiern Ģ słu Ň b ħ , szafy

p ħ kaj Ģ ce od konwencjonalnie szykownych strojów, odpowiednich dla Ň ony dyrektora, letni

dom w Bar Harbor, zimowe wyjazdy do ciepłych krajów. Nigdy nie zaznałaby głodu, niczego

by jej nie brakowało.

ņ eby to wszystko mie ę , musiałaby tylko robi ę dokładnie to, co jej kazano i kiedy jej

kazano. Musiałaby pogrzeba ę wszystkie swoje marzenia, wszystkie najbardziej osobiste

pragnienia.

To nie powinno by ę trudne. Post ħ powała tak przez całe Ň ycie.

Ale było.

Zamkn ħ ła oczy i oparta czoło o kierownic ħ . Czemu Gerald tak bardzo jej pragn Ģ ł? Nie

wyró Ň niała si ħ niczym szczególnym. Była bystra i miała przeci ħ tn Ģ urod ħ . Opisywała j Ģ w ten

sposób do Ļę cz ħ sto matka. Nie wierzyła, Ň e poci Ģ ga a Ň tak bardzo Geralda fizycznie, chocia Ň

podejrzewała, Ň e podoba mu si ħ to, Ň e jest niewysoka i drobnej budowy. Łatwa do

zdominowania.

Bo Ň e, przera Ň ał j Ģ .

Pami ħ tała, w jak Ģ wpadł w Ļ ciekło Ļę , gdy obci ħ ła na chłopczyc ħ swoje długie do

ramion włosy.

No có Ň , takie jej si ħ podobały, pomy Ļ lała buntowniczo. Zreszt Ģ , do licha, to przecie Ň

jej włosy. Przegarn ħ ła palcami lekko potargane loki koloru toffi.

Dzi ħ ki Bogu, nie byli jeszcze mał Ň e ı stwem. Nie miał prawa dyktowa ę jej, jak ma

wygl Ģ da ę , jak si ħ ubiera ę , jak si ħ zachowywa ę . A teraz, je Ļ li uda jej si ħ zrealizowa ę plany,

nigdy nie b ħ dzie miał prawa tego robi ę .

Po pierwsze, pod Ň adnym pozorem nie powinna była zgodzi ę si ħ wyj Ļę za niego za

m ĢŇ . Była po prostu zm ħ czona, pełna obaw i wytr Ģ cona z równowagi. Po Ň ałowała swej

decyzji niemal natychmiast i miała mnóstwo w Ģ tpliwo Ļ ci. Mimo Ň e zwróciła pier Ļ cionek z

przeprosinami, powinna była raczej szybko zako ı czy ę spraw ħ , a nie sta ę pod pr ħ gierzem

gniewu Geralda i prze Ň ywa ę plotki o zerwanych zar ħ czynach. Odkryła jednak, Ň e ni Ģ

manipulował, Ň e ponosił odpowiedzialno Ļę za to, Ň e straciła prac ħ , i Ň groziła jej eksmisja z

mieszkania.

Chciał j Ģ do siebie przywi Ģ za ę , a ona prawie mu w tym pomogła, my Ļ lała, ocieraj Ģ c

grzbietem dłoni pot z twarzy.

Do diabła z tym, podj ħ ła m ħ sk Ģ decyzj ħ i wysiadła z samochodu. W kieszeni niespełna

dziesi ħę dolarów, Ň adnego Ļ rodka transportu i przeszło kilometrowy odcinek drogi do

przej Ļ cia - takie s Ģ realia. To nic. Wydostała si ħ spod pantofla Geralda. Wreszcie, w wieku

dwudziestu trzech lat, jest pani Ģ siebie.

Zostawiła w baga Ň niku walizk ħ . Wzi ħ ła ze sob Ģ ci ħŇ k Ģ torb ħ , w której mie Ļ ciło si ħ

wszystko, co miało dla niej jak ĢĻ warto Ļę , i ruszyła przed siebie. Spaliła za sob Ģ mosty. Pora

zobaczy ę , co kryje si ħ za nast ħ pnym rogiem.

Po godzinie dotarła do miejsca przeznaczenia. Nie potrafiła wyja Ļ ni ę , czemu szła

szos Ģ numer 15, z dala od moteli, stacji benzynowych, w kierunku Vegas, migocz Ģ cego na

horyzoncie jak Kraina Oz. Wiedziała jedynie, Ň e chce si ħ tam znale Ņę , wewn Ģ trz tego Ļ wiata

egzotycznych budynków o Ļ wietlonych jak podczas karnawału.

Sło ı ce zni Ň ało si ħ coraz bardziej, kryj Ģ c si ħ na zachodzie za szczytami czerwonych

gór, otaczaj Ģ cych pier Ļ cieniem t ħ skrz Ģ c Ģ si ħ oaz ħ . Dr ħ cz Ģ cy j Ģ głód zamienił si ħ w t ħ py ból.

Przeszło jej przez my Ļ l, by si ħ gdzie Ļ zatrzyma ę , przek Ģ si ę cokolwiek, napi ę si ħ i odpocz Ģę ,

ale było co Ļ terapeutycznego w zwykłym, miarowym stawianiu stopy przed stop Ģ , z oczami

utkwionymi w wysokich wspaniałych hotelach ja Ļ niej Ģ cych w oddali.

Jak wygl Ģ daj Ģ wewn Ģ trz? - zastanawiała si ħ . Czy wszystko jest l Ļ ni Ģ ce, wypolerowane

i tak kolorowe, Ň e a Ň krzykliwe? Wyobra Ň ała sobie atmosfer ħ zmysłowo Ļ ci i hazardu,

rozpaczy i triumfu, m ħŇ czyzn o surowych spojrzeniach, Ļ miej Ģ ce si ħ dziko kobiety. Dostanie

prac ħ w jednej z tych bogatych jaski ı zepsucia i b ħ dzie siedziała w pierwszym rz ħ dzie na

ka Ň dym przedstawieniu.

Och, jak Ň e pragn ħ ła Ň y ę , obserwowa ę , do Ļ wiadcza ę wszystkiego.

Była ŇĢ dna tłumu, hałasu, gor Ģ cej krwi i chłodnego opanowania. Wszystkiego,

wszystkiego, co było inne od tego, co miała przedtem. Po pierwsze jednak chciała prze Ň ywa ę

silne, gwałtowne emocje, wielkie rado Ļ ci, Ň ywe podniecenie. I napisze o tym, postanowiła,

poprawiaj Ģ c na ramieniu wa ŇĢ c Ģ chyba ze sto kilo torb ħ , w której znajdowały si ħ notatniki i

r ħ kopis. Zaszyje si ħ w jakim Ļ małym pokoiku i b ħ dzie pisała, przygl Ģ daj Ģ c si ħ temu

wszystkiemu.

Wyczerpana, potkn ħ ła si ħ o chodnik, po czym wyprostowała. Na ulicach kł ħ bił si ħ

tłum ludzi, wszyscy si ħ dok Ģ d Ļ Ļ pieszyli. Nawet o zmierzchu Ļ wiatła miasta migotały, kusiły:

„Wejd Ņ , zaryzykuj, rzu ę kostk ħ ”.

Widziała całe rodziny turystów - ojców w krótkich spodenkach, z nogami

zaró Ň owionymi od bezlitosnego sło ı ca, dzieci z szeroko otwartymi oczami, matki o

nieprzytomnym spojrzeniu, b ħ d Ģ cym skutkiem przeci ĢŇ enia wra Ň eniami.

Jej własne, równie Ň szeroko otwarte, piwne oczy były szkliste ze zm ħ czenia. W oddali

nast Ģ piła erupcja sztucznego wulkanu, powitana radosnymi okrzykami tłumu. Darcy gapiła

si ħ na wszystko z zachwytem. Hałas stłumił dziwny szum w uszach, ze wszystkich stron

popychali j Ģ ludzie.

O Ļ lepiona i oszołomiona, bł Ģ kała si ħ bez celu, wytrzeszczaj Ģ c oczy na ogromne

rzymskie pos Ģ gi, mru ŇĢ c powieki przed blaskiem neonów, mijaj Ģ c strzelaj Ģ ce w niebo

Nora Roberts - Na los szczęścia (Szczęściara, Tajemniczy sąsiad).pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: