M-W17_70.pdf

Mąż Waleczny

UCZESTNIK BOŻEGO SYNOSTWA

W DUCHU MESJASZA JEZUSA

Nr. 17 (70) JESIEŃ 2004

Przywdziejcie całą zbroję Bożą, abyście mogli ostać się przed zasadzkami diabelskimi. Gdyż bój

toczymy nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władcami tego świata ciemności,

ze złymi duchami w okręgach niebieskich (Ef.6,11-12).

Żaden żołnierz nie daje się wplątać w sprawy doczesnego życia... (2 Tym. 2,3-4).

TAM, GDZIE CHASYDZI...

Gdy umrę, to będę szczęśliwy,

Gdyż skończy się walka ze złem.

I pójdę tam, gdzie Chasydzi

Pięknie śpiewają Haszem.

Szczęście, szczęście Boga Wszechmocnego,

Boga Jedynego, radość daje mi...

Tęsknym swym sercem sędziwym

Pewnym obietnic być śmiem.

Że pójdę tam, gdzie Chasydzi

Śpiewają psalmy Haszem.

Szczęście, szczęście Boga Wszechmocnego,

Boga Jedynego, radość daje mi...

Niech dziś nikogo nie dziwi,

Znój życia, co mrocznym jest snem,

On wiedzie tam, gdzie Chasydzi

Wiecznie śpiewają Haszem.

Szczęście, szczęście Boga Wszechmocnego,

Boga Jedynego, radość daje mi...

(J.M.) 11 maja 2004

„KLOCKI” WIARY

Popularna układanka dla niemowląt pozwala

oceniać zarówno intelekt dziecka jak i zdolności

kompozycyjne w zakresie wymiarów i zestawień

kolorystyki. Praktyka pokazuje, że już niemowlę

potrafi uporządkować klocki według określonych

cech wartościujących, panujących w otaczającym

go świecie, lecz przezeń jeszcze nie poznanym.

W niniejszym opracowaniu będziemy dyskutować nad miejscem oraz

mesjańskim porządkiem Boskich przykazań Dekalogu, darów Ducha

Bożego oraz ludzkich owoców mesjańskiej miłości wiary Jezusa wobec

Jego Ojca i Ojca naszego. Spróbujemy poukładać „klocki wiary” według

nauki apostolskiej. Innymi słowy, będziemy rozplątywać teologiczną

‘kontrowersję’ formalnej interpretacji dwóch wypowiedzi Jezusa:

Iniewlewają wina młodego do starych bukłaków, bo inaczej bukłaki

pękają, wino wycieka, a bukłaki niszczeją. Ale młode wino wlewa się do

nowych bukłaków, a wtedy zachowuje się jedno i drugie...

(Mateusza9:17)

Bo zaprawdę powiadam wam: Dopóki nie przeminie niebo i ziemia,

ani jedna jota, ani jedna kreska nie przeminie z zakonu, aż wszystko to

sięstanie. (Mateusza5:18)

Rozplątaniem odwiecznej ‘kontrowersji’ będzie jasna odpowiedź na pytanie:

gdzie jest granica pomiędzy „młodym winem” a „starym winem” w warunkach,

gdy każda ‘jota’ zakonu ma zachować moc aż do końca świata. Zatem: gdzie

kończy się ten ‘pierwszy’ zakon, który na wieki ma być poszanowany w ludzkich

pokoleniach, a gdzie zaczyna się ‘nowy’ zakon, który wymaga nowych bukłaków

serc w nowym pokoleniu wiernych Bożych. Domyślamy się, że sedno odpowiedzi

znajduje się w nauce przejętej przez apostołów od samego Jezusa, który:

...teraz ...objął o tyle znakomitszą służbę, o ile lepszego przymierza jest

pośrednikiem, które ustanowione zostało w oparciu o lepsze obietnice. Gdyby

bowiem pierwsze przymierze było bez braków, nie szukanoby miejsca na

drugie. Albowiem ganiąc ich, mówi: Oto idą dni, mówi Pan, a zawrę z domem

Izraela i z domem Judy przymierze nowe. Nie takie przymierze, jakie zawarłem z

ich ojcami w dniu, gdym ujął ich za rękę, aby ich wyprowadzić z ziemi egipskiej;

ponieważ oni nie wytrwali w moim przymierzu , przeto Ja nie troszczyłem się o

nich, mówi Pan. Takie zaś jest przymierze, które zawrę z domem Izraela po

upływie owych dni, mówi Pan: Prawa moje włożę w ich umysły i na sercach ich

wypiszę je, i będę im Bogiem, a oni będą mi ludem. I nikt nie będzie uczył swego

ziomka ani też swego brata, mówiąc: Poznaj Pana, bo wszyscy mnie znać będą od

najmniejszego aż do największego z nich. Gdyż łaskawy będę na nieprawości ich,

a grzechów ich nie wspomnę więcej. Gdy mówi: Nowe, to uznał pierwsze za

przedawnione; a to, co się przedawnia i starzeje, bliskie jest zaniku. (List do

Hebrajczyków 8:6-13).

Czytając powyższy tekst biblijny, w naturalny sposób najpierw pytamy się: jakie

braki miało pierwsze przymierze ? W następnych zdaniach dowiadujemy się, że

brak było praw Bożych w umysłach i na sercach . Jeśli byłoby inaczej, to nie

pojawiłaby się obietnica dotycząca nowego przymierza: „prawa moje włożę w ich

umysły i na sercach ich wypiszę je, i będę im Bogiem” . Zatem ma powstać ‘coś’

nowego, a ‘coś’, co się zestarzało, ma stać się bliskie zaniku.

Cóż więc się zestarzało i ma stać się bliskie zaniku?

– Ależ to jest dość oczywiste!

– ma zniknąć nieznajomość Boga,

– mają zniknąć nieprawości ludu Bożego,

– ma zniknąć wspominanie grzechów.

Powyższe oczywiste elementy są zawarte w zacytowanym fragmencie listu do

tego ludu, który znał Boski zakon, lecz – pomimo tego – najwyraźniej:

– nie znał Boga w należytym stopniu;

– dopuszczał się nieprawości,

– pielęgnował przekonanie, że Bóg jest mściwy i nie odpuszcza grzechów.

Jeżeli było tak, jak stanowi powyższy tekst, to należało pozostawić znajomość

zakonu (zbioru nakazów i zakazów) bez zmian, lecz odmienić umysły i serca tak,

aby świadomość obecności Bożej była wśród ludu nieustająca, aby o żadnych

nieprawościach nawet nie było mowy, gdyż jedyną troską ludu byłoby mesjańskie

uświęcenie. Takiego bądźcie względem siebie usposobienia, jakie było w

Chrystusie Jezusie... (Filipian 2:5). Prawodawca Mojżesz jeszcze nie był w stanie

dokonać takiej rewolucji religijnej. Dlatego Izrael, za pośrednictwem Proroka

Mojżesza, otrzymał od Boga obietnicę: Proroka takiego jak ja jestem, wzbudzi ci

Pan, Bóg twój, spośród ciebie, spośród twoich braci. Jego słuchać będziecie.

(Księga Powtórzonego Prawa 18:15).

Co zatem ma powstać nowego?

– I to także, na podstawie cytowanego fragmentu, jest ogólnie dość oczywiste!

– cały Lud Boży ma znać swego Boga,

– cały Lud Boży ma być uświęcony od wszelkiej nieprawości,

– Lud Boży nie powinien się plamić nawet wspominaniem grzechów.

Wygląda na to, że ogólnie żadnej kontrowersji nie ma. To, co w czasach

Pierwszego Przymierza stanowiło nakazy i zakazy prawa religii Mojżeszowej tak

surowe i trudne, że aż nabrzmiewały żyły z wysiłku, teraz, w okresie Nowego

Przymierza, ma stać się rozkoszą mesjańskiego usposobienia w nas.

Co więc ma być przedmiotem zaniku?

– Nadludzki wysiłek religijny.

A co ma być przedmiotem rozwoju?

– Mesjańskie usposobienie w nas.

Zatem czymże ma wobec nas być rozkosz takiego usposobienia?

– Pewnością zbawienia, końcem lęku przed śmiercią ciała: aby wyzwolić

wszystkich tych, którzy z powodu lęku przed śmiercią przez całe życie byli w

niewoli (Hebrajczyków 2:15).

Przeto, bracia święci, współuczestnicy powołania niebieskiego, zważcie na

Jezusa, posłańca i arcykapłana naszego wyznania, wiernego Temu, który Go

ustanowił, jak i Mojżesz był wierny w całym domu Bożym...

...Wszak i Mojżesz był wierny jako sługa w całym domu jego, aby świadczyć o

tym, co miało być powiedziane, lecz Chrystus jako syn był ponad domem jego; a

domem jego my jesteśmy, jeśli tylko aż do końca zachowamy niewzruszenie

ufność i chwalebną nadzieję (Hebrajczyków 3:1-6).

Teraz dotarliśmy do miejsca, gdzie w pierwszej kolejności wyartykułujemy

biblijne elementy (pojęciowe „klocki”) tego zakonu, z którego ani jedna jota, ani

jedna kreska nie przeminie dopóki nie przeminie niebo i ziemia, a następnie

biblijne elementy („klocki”) przymierza nowego, które – nie unieważniając starego

– sprawia, że Prawa Boże są włożone w nasze umysły i na naszych sercach są

przez Boga wypisane.

Jak te niezliczone „klocki” można w umyśle poukładać?

Zaczniemy od ‘poukładania’ Przykazań Dekalogu danego Mojżeszowi według

Pism: Pamiętajcie o zakonie Mojżesza, mojego sługi, któremu przekazałem na

Horebie ustawy i prawa dla całego Izraela! (Malachiasza 3:22).

KORONA TORY

ODPOCZNIENIE

NIE

POŻĄDAJ

NIE KŁAM

NIE KRADNIJ

NIE CUDZOŁÓŻ

NIE MORDUJ

CZCIJ OJCA I MATKĘ

PRZESTRZEGAJ

SZABATÓW

NIE NADUŻYWAJ

BOŻEGO IMIENIA

NIE CZYŃ PODOBIZN

JAKO PRZEDMIOTÓW KULTU

BÓG IZRAELA MA BYĆ TWOIM

BOGIEM JEDYNYM

Ilustracja 1: DEKALOG przekazany przez Boga Mojżeszowi na Horebie

Hebr. 4,9-10

WARUNKI PRZYMIERZA

PAMIĘTAJ I PRZESTRZEGAJ

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: