Opracowane pytania- trener-1.doc

Marta Szulc

Egzamin trenerski z pływania

Opracowane pytania

1.1 Jaki powinien być trener pływania?

Trener to osoba mająca wiedzę nie tylko w zakresie prowadzonej formy ruchowej, ale także wiedzę na temat fizjologii wysiłku, anatomii, zaleceń zdrowotnych i wielu innych czynników, z których wszystkie mają na celu jak najlepszą opiekę nad prowadzoną grupą. Wiedza z anatomii pozwala na prawidłowe rozwinięcie grup mięśniowych, pozwala również na przekazanie informacji, które grupy mięśniowe pracują w jakim ruchu i jakie wynikają z tego korzyści. Prawidłowe pod względem anatomicznym i funkcjonalnym wykonanie ćwiczeń ma wpływ na efektywność pracy mięśniowej. Wiedza z zakresu fizjologii pozwala na ułożenie prawidłowych planów treningowych i dostosowanie wielkości obciążenia do indywidualnych możliwości podopiecznych oraz na prawidłowe prowadzenie jednostki pod względem kondycyjno zdrowotnym. Decydując się na taki zawód należy brać pod uwagę konieczność sukcesywnego dokształcania. , które pozwoli na poszerzenie wiedzy i znajomości pojawiających się nowości. Nowe koncepcje ruchu , głownie nowe przyrządy zawsze będą czynnikiem mobilizującym do wykonywania ćwiczeń ruchowych.

Cechy dobrego trenera:

·         Znajomość techniki ruchu

·         Umiejętności dydaktyczne

·         Dostosowanie zajęć do poziomu grupy

·         Wiedza z zakresu anatomii i fizjologii

·         Kontakt z grupą

·         Systematyczne dokształcanie

Cechy osobowości:

·         Konsekwencja

·         Pewność

·         Poświęcenie

·         Motywacja

·         Kontaktowość

·         Cierpliwość

·         Stanowczość

·         Punktualność

·         Stabilność emocjonalna

1.2 Dlaczego zajęcia treningowe u pływaka dzielimy na specjalistyczne i uzupełniające?

Dzieje się tak, ponieważ dwukrotne zajęcia treningowe w ciągu dnia wymagają stosowania na przemian zajęć specjalistycznych (podstawowych)- o dużej objętości i intensywności pracy treningowej oraz uzupełniających- o mniejszej objętości i intensywności pracy, stosowanych w celu podtrzymania poziomu cech motorycznych, doskonalenia techniki jak również w celu uaktywnienia procesów odnowy jako aktywny wypoczynek.

Pierwsze mają zastosowanie w godzinach zwiększonej zdolności organizmu do pracy, przeważnie w godzinach rannych.

1.3 Podaj treść i przebieg marszobiegu oraz spróbuj uzasadnić jego przydatność w treningu pływaka.

Marszobieg jest to długotrwały marsz przeplatany kilkoma odcinkami biegu z niewielką intensywnością, stopniowo wydłuża się odcinki biegu, aż do pokonywania całej trasy biegiem. W marszobiegu występuje naprzemienna praca NN i RR. Marszobieg może być wykorzystywany jako pomoc przy nauce i doskonaleniu kroku pływackiego oraz do kształtowania wytrzymałości.

1.4 Wymień znane tobie ćwiczenia kształtujące wytrzymałość ogólną u pływaka.

Ze względów metodycznych w praktyce treningu sportowego na ogół wyróżnia się dwa rodzaje wytrzymałości: ogólną i specjalną. Wytrzymałość ogólna jest to zdolność wykonywania przez dłuższy czas dowolnej pracy fizycznej, angażującej liczne grupy mięśniowe, często nie związane z konkretną techniką określonej dyscypliny sportowej. Wytrzymałość specjalna jest to zdolność organizmu do wykonywania specyficznego obciążenia uwarunkowanego konkretną specjalizacją ruchową.

Metodyka kształtowania wytrzymałości polega na doborze takich ćwiczeń, które zwiększają adaptację organizmu do długotrwałego wysiłku. Metody w treningu wytrzymałościowym są następujące:  metoda ciągła, powtórzeniowa, interwałowa, startowa.

Dystans 2000- 10 000 m, 20-120 min pracy ciągłej.

Ćwiczenia:

·         800m kraul; 30s przerwy, 400m grzbiet,

·         400m zmienny, 30 s przerwy, 400m klasyczny, 15 s przerwy, 600 m kraul

·         1500m kraul w łapkach

·         800m, płetwy, 50 motyl, 50 RR motyl

·         1200 zmienny

1.5 Dlaczego pływak część zajęć treningowych odbywa na lądzie?

Ćwiczenia na lądzie pozytywnie wpływają na postępy sportowe u pływaka. Prowadzi się je w celu wzmocnienia odpowiednich grup mięśniowych, szczególnie aktywnie zaangażowanych w wykonywanie ruchów pływackich. Dążenie do stosowania maksymalnych obciążeń treningowych wzmacnia znaczenie ćwiczeń na lądzie w celu funkcjonalnego przygotowania organizmu oraz jako środek aktywnego odpoczynku.

Ćwiczenia na lądzie zajmują ok. 30% ogólnej liczby godzin przeznaczonych na szkolenie pływaków w etapie I szkolenia oraz w fazie 3 etapu III, gdzie wzrasta znaczenie ćwiczeń siłowych na lądzie. W II etapie oraz w 1 i 2 fazie etapu III stanowią ok. 20%.

1.6 Wymień 10 ćwiczeń kształtujących siłę pływaka.

Miarą wzrastania siły u pływaka jest zwiększenie prędkości maksymalnej pływania.

Dystans treningowy : 200- 300m

powtarzanie odcinków 10- 50m

przerwy 30s- 5min.

Prędkość pływania: maksymalna

Ćwiczenia:

·         Pływanie w łapkach

·         Pływanie w trenażerach

·         50m z maksymalną prędkością kraul

·         50m  max z deską NN kraul

·         Pompki

·         Wyciskanie na ławeczce

·         Przepłynięcie z maksymalną prędkością 200m, po przepłynięciu tego dystansu stosujemy ćwiczenia niespecyficzne o małej mocy tlenowej, np. 5-6 min swobodnego pływania, w ramach obniżenia stężenia kwasu mlekowego.

·         600m, płetwy, 150 ćw techniczne, 50m NN kraul max

·         To samo, NN grzbiet, motyl

1.8 Pływanie sportowe w końcu XIXw.

Ostatnie lata XIX w. rozpoczęły nową erę pływania - pływanie sportowe. Rozwój ruchu sportowego w Anglii i na świecie zdecydował o tym, że pływanie z samej tylko umiejętności pokonywania żywiołu przekształciło się w konkurencję sprawdzającą, jak szybko człowiek może pływać. W Anglii w 1869 r. powstało Amatorskie Stowarzyszenie Pływania (ASA), które skupiało osoby pragnące współzawodniczyć o tytuł najszybszego pływaka. W ślad za Anglikami tworzyli swe sportowe organizacje pływania Szwedzi (1882), Niemcy i Węgrzy (1886), Francuzi (1887), Holendrzy i Amerykanie z USA (1888), Włosi i Austriacy (1889).
W 1871 r. odbyły się pierwsze pływackie mistrzostwa Anglii i wydarzenie to uważa się za początek pływania sportowego w świecie. W 1889 r. w Budapeszcie zorganizowano pierwsze międzynarodowe zawody pływackie.
Już od pierwszych nowożytnych Igrzysk Olimpijskich w 1896 r. pływanie, wraz z siedmioma innymi dyscyplinami sportu, zostało włączone do programu igrzysk. Brak jednolitych przepisów międzynarodowych pływania sportowego sprawiło, że organizatorzy ustalili jedynie dystans (100, 500, 1200 m), a pływacy płynęli stylem dowolnym, mając możliwość jego zmiany w czasie pokonywania odległości. Z inicjatywy pierwszej organizacji sportowej pływania, ASA, przedstawiciele ośmiu krajów europejskich 19 lipca 1908 r. powołali Międzynarodową Federację Pływania (FINA). Od tego czasu Federacja ustalała przepisy sportowe oraz organizowała wszystkie poważniejsze spotkania międzynarodowe. Zostały też ustalone dystanse i konkurencje, w których można było bić rekordy pływackie i startować w zawodach międzynarodowych. Dopiero w kolejnych, V Igrzyskach Olimpijskich w 1912 r. po raz pierwszy startowały kobiety.
 

1.9 Jaką problematyką badawczą zajmował się P.V Karpovich (USA) w latach 1930- 1939?

1.10 Podaj program konkurencji olimpijskich pływackich na IO w 1896 i 2000r.

1896r (Ateny)

·         100m dowolnym

·         500m dowolnym

·         1200 dowolnym

·         100m dla żeglarzy

2000r (Sydney) obecnie

Pływacy rywalizują obecnie w 26 indywidualnych konkurencjach olimpijskich:

·         50 m stylem dowolnym kobiet i mężczyzn,

·         100 m stylem dowolnym kobiet i mężczyzn,

·         200 m stylem dowolnym kobiet i mężczyzn,

·         400 m stylem dowolnym kobiet i mężczyzn,

·         800 m stylem dowolnym kobiet,

·         1500 m stylem dowolnym mężczyzn,

·         100 m stylem motylkowym kobiet i mężczyzn,

·         200 m stylem motylkowym kobiet i mężczyzn,

·         100 m stylem grzbietowym kobiet i mężczyzn,

·         200 m stylem grzbietowym kobiet i mężczyzn,

·         100 m stylem klasycznym kobiet i mężczyzn,

·         200 m stylem klasycznym kobiet i mężczyzn,

·         200 m stylem zmiennym kobiet i mężczyzn,

·         400 m stylem zmiennym kobiet i mężczyzn,

A także w 6 wyścigach sztafetowych:

·         4x100 m stylem dowolnym kobiet i mężczyzn,

·         4x200 m stylem dowolnym kobiet i mężczyzn,

·         4x100 m stylem zmiennym kobiet i mężczyzn.

1.11 Struktura i zadania PZP

Struktura:

·         Zarząd

Ø      Prezes Związku

Ø      Wiceprezes ds. szkoleniowych

Ø      Wiceprezes ds. szkół sportowych

Ø      Wiceprezes ds. organizacyjnych

Ø      Przewodniczący Autonomicznego Komitetu piłki wodnej

Ø      Przewodniczący Autonomicznego Komitetu skoków do wody

Ø      Przewodniczący Autonomicznego Komitetu pływania synchronicznego

Ø      Przewodniczący Komisji Pływania

Ø      Przewodniczący Prezydium Kolegium Sędziów

Ø      Przewodniczący Rady Trenerów

Ø      Przewodniczący Komisji Dyscyplinarnej

Ø      Członkowie x6

·         Prezydium Zarządu

·         Komisja Rewizyjna

Ø      Przewodniczący

Ø      Wiceprzewodniczący

Ø      Sekretarz

Ø      Członkowie x2

·         OZP (Okręgowe Związki Pływackie)

Zadania: koordynowanie działań okręgowych związków pływackich

Szkolenie kadry instruktorskiej, trenerskiej.

Organizacja i czuwanie nad przebiegiem sprawności zawodów

1.12 Wymień największe osiągnięcia pływaków po II wojnie światowej.

Do największych osiągnięć polskiego pływania zaliczano:

·         dwa rekordy świata na 100 m stylem klasycznym Marka Petrusewicza w 1953 i 1954 r. oraz jego srebrny medal zdobyty na mistrzostwach Europy.

·         Po latach posuchy w 1980 r. pierwszy medal olimpijski wywalczyła Agnieszka Czopek.

·         W drugiej połowie lat osiemdziesiątych duże sukcesy międzynarodowe odnotował ...