11_Architektura eklektyzmu.doc

Architektura eklektyzmu, historyzmu i secesji  

    Wyrażenie "eklektyzm" pochodzi z greckiego słowa "ekletios", czyli wybierający.
W architekturze, sztuce i plastyce jest to kierunek polegający na zestawieniu poszczególnych form przeniesionych z innych okresów oraz środowisk twórczych, odrębnych od siebie w czasie i treści.
Styl klasycystyczny, prowadzący z biegiem czasu do mistrzowskiego wprost operowania formą klasyczną, nie wniósł już twórczych rozwiązań ograniczając dalszy rozwój architektury. Rozwijający się eklektyzm form polegający na kopiowaniu "modnych" wzorów historycznych tworzył budowle o charakterze odtwórczym.
Powstały, więc pod wpływem tego kierunku budowle "romańskie", "gotyckie", czy "bizantyjskie".
Takie rozwiązania były niestety zaprzeczeniem idei postępu, rozwoju formy i treści w architekturze, nie wniosły bowiem żadnych twórczych wartości, ograniczając się po prostu do mechanicznego kopiowania.

Zabytki :

·         fasada katedry Św. Jana na Starym Mieście

·         zdobienie mostu Poniatowskiego w Warszawie

·         hotel Bristol na Krakowskim Przedmieściu

·         szereg kamienic czynszowych

Historyzm w sferze architektury przejawia się w tendencjach do korzystania ze stylów minionych epok (neorenesans, neobarok) lub poszczególnych elementów tych stylów (eklektyzm). Przy projektowaniu takich budynków sięgano do opracowań naukowych poświęconych poszczególnym stylom.

Zabytki:

·         kościół św. Karola Boromeusza w Wiedniu,

·         gmach Opery w Dreźnie,

·         Opera Paryska, gmach kasyna w Monte Carlo,

·          Kórnik koło Poznania, zamek w Lublinie,

·         Collegium Novum w Krakowie, teatr im. Słowackiego w Krakowie,

·         gmach główny Politechniki Warszawskiej w Warszawie.

Secesja. Kierunek ten narodził się pod koniec XIX wieku, obejmując swym zasięgiem praktycznie wszystkie dziedziny sztuki. Secesja stanowiła reakcję na sztukę XIX wieku – przeciwstawiała się naśladownictwu dawnych stylów i zbyt dużej różnorodności. Wprowadziła nowy repertuar elementów dekoracyjnych. Charakteryzowała się płynnością linii i bogactwem ornamentów. Widoczna była przewaga motywów roślinnych, bardzo często pojawiały się w tej roli owady, np. ważka. Dekoracja była najczęściej niesymetryczna.

Zabytki:

·         kościół w Steinhof pod Wiedniem,

·         Pałac Sztuki Secesji w Wiedniu,

·         zejścia do metra w Paryżu,

·         Dom Towarowy w Mediolanie,

·         kościół świętej Rodziny w Barcelonie, budynek Casà Milà w Barcelonie,

·         budynek Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie,

·         eatr Stary w Krakowie, kamienica przy ulicy Chmielnej 30 w Warszawie,

·         Willa pod Jabłoniami w Łodzi.