Kay Guy Gavriel - Fionavarski gobelin 02 - Najmroczniejsza droga.pdf

(1602 KB) Pobierz
Guy Gavriel Kay
192114143.001.png
Kay Guy
Gavriel
N N AJMROCZNIEJSZA
ROGA
TOM 2 2
AJMROCZNIEJSZA
D D ROGA
TOM
192114143.002.png
U kresu tej drogi jak i na początku wszystkich dróg są moi rodzice
Sybil i Sam Kay. Ten gobelin należy do nich.
Streszczenie księgi pierwszej i drugiej
W Letnim Drzewie opowiedziano, jak Loren Srebrny Płaszcz i Matt Sören, mag i jego
źródło, wywodzący się z Najwyższego Królestwa Brenninu leżącego w świecie Fionavar,
skłonili pięcioro ludzi z naszego świata, by przeszli wraz z nimi do tego, z którego
przybyli. Goście mieli jakoby uczestniczyć w uroczystościach towarzyszących obchodom
pięćdziesiątej rocznicy wstąpienia na tron Ailella, najwyższego króla. W rzeczywistości
poczynania maga wywołane były żywionymi przez niego mrocznymi przeczuciami.
Okrutna susza dręczyła Brennin. Starszy syn Ailella, Aileron, już został wygnany,
gdyż przeklął swojego ojca za to, że ten nie pozwolił mu podjąć próby zakończenia suszy
przez złożenie z siebie ofiary na Letnim Drzewie.
We Fionavarze pięcioro cudzoziemców szybko zostało uwikłanych w skomplikowany
gobelin wydarzeń. Stara jasnowidząca, Ysanne, rozpoznała w Kim Ford swą
następczynię, którą ujrzała w proroczym śnie. Kim została wprowadzona w misteria
wiedzy Jasnowidzących przez wodnego ducha, Eilathena i otrzymała Baelrath, Wojenny
Kamień, którego strzegła Ysanne. Pokazano jej również Diadem Lisen, klejnot jaśniejący
własnym blaskiem. Piękna Lisen, moc z puszczy Pendaran, była magicznym źródłem
i ukochaną towarzyszką Amairgena Białej Gałęzi, pierwszego z magów. Zabiła się,
skacząc do morza z wieży na wieść o śmierci Amairgena. Ysanne powiedziała Kim
o przepowiedni towarzyszącej diademowi. Ten, kto będzie go nosić jako następny po
Lisen, będzie miał najmroczniejszą drogę do przejścia ze wszystkich dzieci ziemi
i gwiazd. Później, w geście największego poświęcenia w przededniu wojny, stara wróżka
Ysanne wiedząc, iż Kim będzie potrzebna jej moc w nadchodzących dniach, odebrała
sobie życie Lokdalem, magicznym sztyletem krasnoludów – lecz uprzednio wyrysowała
symbol na czole śpiącej Kim, przez co mogła uczynić ze swej duszy podarunek dla
Kimberly.
Tymczasem Paul Schafer i Kevin Laine przeszli swą inicjację w odmienny sposób.
Paul rozegrał – i przegrał – nocną partię szachów z najwyższym królem w pałacu w Paras
Derval, podczas której zawiązała się między nimi niespodziewana nić sympatii.
Następnego poranka wraz z Kevinem przyłączyli się do drużyny lekkomyślnego księcia
Diarmuida, młodszego syna Ailella, i wzięli udział w wyprawie przez rzekę Saeren do
Cathalu, Krainy Ogrodów. Tam Diarmuid osiągnął swój zamierzony cel – uwiódł Sharrę,
księżniczkę Cathalu. Powróciwszy z wyprawy do Brenninu, drużyna spędziła noc na
pijaństwie w karczmie Czarny Dzik. Późną nocą pieśń, jaką Kevin zaśpiewał,
przypomniała Paulowi zbyt dotkliwie o śmierci w wypadku samochodowym Rachel
Kincaid, kobiety, którą kochał. Paul, obwiniając się za spowodowanie wypadku tuż po
tym, jak Rachela oświadczyła, że zamierza poślubić innego, podejmuje drastyczny krok:
udaje się do najwyższego króla i otrzymuje jego zezwolenie na to, by poświęcić się
zamiast króla na Letnim Drzewie.
Następnej nocy polana Letniego Drzewa w Lesie Boga staje się sceną heroicznej
bitwy. Na oczach bezradnego, przywiązanego do Drzewa Paula Galadan, Wilczy Władca,
który przybył, by zabrać życie Paula, stoczył przegraną walkę z tajemniczym szarym
psem. Następnej nocy – trzeciej, jaką Paul spędził na Drzewie – czerwony księżyc
w pełni zapłonął na niebie w noc nowiu, a Dana, Bogini Matka, uwolniła Paula od ciężaru
winy, ukazując mu, że w rzeczywistości nie spowodował nieświadomie wypadku, który
zabił Rachelę. Gdy Paul rozpłakał się, na Brennin wreszcie spadł deszcz. Paul jednakże
nie umarł. Zdjęła go żywego z drzewa Jaelle, najwyższa kapłanka Dany. Od tej pory Paul
nosi nowe imię: Pwyll Dwukrotnie Narodzony, Władca Letniego Drzewa.
Teraz jasne już było, że zbliża się czas epokowego starcia: Rakoth Maugrim,
Spruwacz, pokonany tysiąc lat temu i spętany pod wielką górą Rangat, odzyskał wolność
i na znak tego sprawił, że góra eksplodowała, tworząc ognistą dłoń.
Jego uwolnienie miało mieć natychmiastowe konsekwencje dla Jennifer Lowell,
czwartej z przybyszów. W Paras Derval była świadkiem niepokojącego incydentu
podczas dziecinnej zabawy w wyliczankę. Dziewczynka imieniem Leila wywołała
chłopca nazywanego Finnem, aby wstąpił na Najdłuższą Drogę po raz trzeci tego lata.
Nikt, nawet Jaelle, która również się temu przyglądała, nie wiedział dokładnie, co to
znaczy, choć Jaelle czym prędzej uczyniła Leilę nowicjuszką w swej świątyni. Jednakże
następnego dnia, podczas wycieczki konnej poza mury miasta, Jennifer spotkała Brendela
z lios alfarów – Dzieci Jasności – i grupę jego pobratymców. Spędziła noc z nimi w lesie,
a po zapadnięciu zmroku zostali zaatakowani. Zaniepokojony przybyciem pięciorga
cudzoziemców, Rakoth Maugrim nakazał Galadanowi i Metranowi – zdradzieckiemu
pierwszemu magowi Brenninu – porwać Jennifer. Przywiązano ją do grzbietu czarnej
łabędzicy, Avai, i zawieziono na północ do Starkadh, twierdzy Rakotha.
Tymczasem przerażający wybuch góry przyczynił się do śmierci sędziwego
najwyższego króla. Skutkiem tego było pełne napięcia starcie Diarmuida z jego bratem
Aileronem, który od chwili wygnania ukrywał się w przebraniu służącego Ysanne.
Potencjalnie niebezpieczną sytuację rozładował Diarmuid, który dobrowolnie oddał bratu
prawo do tronu, lecz przedtem został zraniony nożem w bark przez Sharrę z Cathalu,
która przybyła do Brenninu, by zemścić się na nim za oszustwo, które umożliwiło mu jej
uwiedzenie.
Tymczasem Dave Martyniuk, ostatni z pięciorga cudzoziemców, został rozłączony
z pozostałymi w chwili przejścia do Fionavaru. Znalazł się daleko na północy, wśród
dalrei, Jeźdźców z Równiny, gdzie dał się wciągnąć w życie trzeciego szczepu, którym
władał Ivor, ich wódz.
Młodszy syn Ivora, Tabor, podczas postu w lesie, którego celem było uzyskanie wizji
totemowego zwierzęcia, wyśnił pozornie niemożliwe zwierzę: skrzydlatego, kasztanowej
maści jednorożca. Trzy noce później na obrzeżu Wielkiej Puszczy, Pendaran, spotkał go
i wzbił się w niebo na grzbiecie swego wyśnionego stworzenia, Imraith-Nimphais –
obusiecznego daru Bogini, narodzonego z czerwonego księżyca w pełni.
Tymczasem grupa dalrei pod przywództwem starszego syna Ivora, Levona,
odprowadzała Dave’a do Brenninu. Drużyna wpadła w zasadzkę zastawioną przez
niezliczoną liczbę złych svart alfarów i tylko Dave, Levon i trzeci dalrei, Torc, uszli
z życiem, zagłębiając się w mrok puszczy Pendaran. Drzewa i duchy Pendaran,
nienawidzące wszystkich ludzi za utratę pięknej Lisen z Puszczy tysiąc lat temu,
planowały zgubę trzech mężczyzn, lecz ocaliło ich wstawiennictwo Flidaisa,
puszczańskiej mocy o niewielkim wzroście. Twierdził on między innymi, że zna
odpowiedzi na wszystkie zagadki we wszystkich światach, z wyjątkiem jednej: imienia,
za pomocą którego można wezwać Wojownika. Tak się złożyło, że znalezienie tego
imienia było jednym z zadań, jakie Ysanne powierzyła Kimberly. Flidais wysłał
wiadomość do Ceinwen, kapryśnej, odzianej w zieleń bogini łowów, która zapałała do
Dave’a szczególnym uczuciem. Bogini zatroszczyła się o to, by trzej przyjaciele obudzili
się bezpiecznie następnego ranka na południowym obrzeżu Wielkiej Puszczy.
Uczyniła też więcej. Dzięki niej Dave odnalazł od dawna zaginiony magiczny
przedmiot: Róg Oweina. Levon, który pobierał nauki u mądrego, starego Gereinta,
ślepego szamana swego plemienia, odszukał następnie w pobliżu Grotę Śpiących –
jaskinię, w której spoczywali we śnie Owein i królowie Dzikich Łowów.
Trzej przyjaciele pojechali z tą wiedzą na południe do Paras Derval i przybyli tam
Zgłoś jeśli naruszono regulamin