Powściągliwość i Praca nr 6 (2006).pdf

POEZJA

Siostra Alma Alicja Pachuta urodziła się 7 VI 1972

roku w Lublinie. Po maturze, zdanej w lubelskim

I LO im. Stanisława Staszica (1991), wstąpiła do war-

szawskiej prowincji Zgromadzenia Sióstr Najświęt-

szej Rodziny z Nazaretu. Debiutowała na łamach

Powściągliwości i Pracy (1999). Jej wiersze były za-

mieszczone w Gościu Niedzielnym (2001) i w Przeglą-

dzie Powszechnym (2002). Siostra Alma jest laureatką

Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego Bóg jest mi-

łością (2000). Tomik Spotkania – rozstania prezentuje

wybrane utwory z jej poetyckiej twórczości.

* * *

na kolanach szła do Ciebie

w chuście przeźroczystej

z przeźroczystym sercem

jasna jak dłoń dziecka

prawdą

jak ranami

Kalisz, 16 IX 1998

życzenia

a ja ci życzę Boga w sercu

* * *

o co prosiła

nie wiem

że taka miłość

nam się przydarzyła

uwierzyć nie mogę

i żeby nad tobą zapłonęła gwiazda

anioł się zakołysał

może pióro zgubił jak śnieg czystobiałe

zawstydza wiara staruszek

w otwieranie się niebiosów

na słowa Zdrowaś

obecności

jak szczelnie wypełniasz mi życie

żeby cię odwiedził pastuszek maleńki

złociste anioły

z głównego ołtarza

poruszyły skrzydłami

szczerego wzruszenia

kiedy wychodziła

bocznymi drzwiami

nie mieścisz się w teraz

więc wieczność otwierasz

no i wreszcie

żebyś się dogadał z tym osłem i wołem

co ryczą pospołu

że nie mają domu

w szerokich ramionach krzyża

przepaść miłości

nie ma innej drogi

do doliny życia

pobiegnę

za Tobą Pasterzu

bo widzisz Bóg naprawdę to w sercu

się rodzi

Betlejem mu człowiek

zgodzona nawet na niewysłuchanie

milczenia szurających kolan

prosty i ubogi

Pasierbiec, 28 VII 1998

Kalisz, X 1998

Kalisz, XII 2004

* * *

słowa które piszesz

muszą cię przeorać

ciszą

czasem

aż zaboli

i w sobie poczujesz

że życie to teraz

a Bóg – nie ktoś obok

ale Ktoś w tobie

błogosławieni

Błogosławieni którzy kochali

i serca mieli czasem spuchnięte

z tęsknoty smutku i niespełnienia

i łzami umieli czcić szczęście

życie

jedno masz tylko

takie a nie inne

wybór czy konieczność

choćbyś chciał zmienić

nie zawsze potrafisz

z nędzarza stać się królem

z grzesznika świętym

z kaleki atletą

błogosławieni pełni nadziei

co światło nieśli nawet w żałobie

i wbrew zwyczajnym ludzkim mnie-

maniom

Bogu ufali bardziej niż sobie

te co najtrudniejsze

będą ci ciężarem

nimi się nie szasta

kosztują zbyt wiele

wypowiedziane

z łomotem w głąb serca spadają

znaczą nasze życie

błogosławieni wierzący

o sercu prostym i stałym

jak drzewa w Bogu żyjący

jak dzieci przy ojcu – wytrwali

ból zgody na teraźniejszość

zakwita pokojem

jedno tylko życie

POWŚCIĄGLIWOŚĆ I PRACA 6/2006

moje

Kalisz, 1 XI 2004

Kalisz, XII 2004

WYDAWANIE MIESIĘCZNIKA POWŚCIĄGLIWOŚĆ I PRACA WSTRZYMANE!

Drodzy

Czytelnicy!

MIESIĘCZNIK KATOLICKI

WYDAWANY NAKŁADEM

XX MICHALITÓW

Z powodu, trwającego już od kilku lat, spadku nakładu

miesięcznika Powściągliwość i Praca – decyzją Przełożone-

go Generalnego ks. Kazimierza Radzika CSMA oraz Rady

Generalnej Zgromadzenia Świętego Michała Archanioła

– wydawanie pisma zostaje zawieszone na czas nieokreślony

( Dekret , L.dz. 167/WYMIC/06, z dnia 10.03.2006 r.). W tym

czasie Zarząd Zgromadzenia Św. Michała Archanioła po-

dejmie działania zmierzające do wypracowania nowego pro-

filu pisma, sposobu jego finansowania i kolportażu.

Miesięcznik Powściągliwość i Praca już kilkakrotnie w swo-

jej historii przestawał się ukazywać. Było to powodowane

wybuchem I i II wojny światowej czy zakazem jego wydawa-

nia w czasach komunizmu. Obecna przerwa podyktowana

jest koniecznością przebudowy profilu oraz dostosowania

się do oczekiwań i wymagań współczesnego Czytelnika.

Redakcja miesięcznika Powściągliwość i Praca pozostaje

otwarta na kontakt z Państwem. Czekamy na listy. Państwa

pomysły, dotyczące treści, które powinny być podejmowane

w miesięczniku, w przyszłości posłużą nam w odbudowaniu

pisma, którego twórcą był bł. ks. Bronisław Markiewicz

– wychowawca dzieci i młodzieży, społecznik i patriota.

W dekrecie Inter mirifica (14) II Soboru Watykańskiego czytamy:

Przede wszystkim należy popierać dobrą prasę. Aby zaś przepoić czy-

telników w pełni duchem chrześcijańskim, należy też tworzyć i rozwi-

jać prawdziwie katolicką prasę, która – wywodząc się i będąc zależną

już to bezpośrednio od władzy kościelnej, już to od katolików – niech

wychodzi wyraźnie w tym celu, by urabiać, umacniać i popierać opi-

nię publiczną, zgodnie z prawem naturalnym, nauką i nakazami kato-

lickimi oraz by podawać do wiadomości i należycie wyjaśniać fakty,

dotyczące życia Kościoła. Wiernych zaś należy pouczać o konieczności

czytania i rozpowszechniania prasy katolickiej dla wyrobienia sobie

chrześcijańskiego sądu o wszelkich wydarzeniach ...

W adhortacji Jana Pawła II Ecclesia in Europa czytamy: Je-

steśmy świadkami narodzin nowej kultury, pozostającej w znacz-

nej mierze pod wpływem środków masowego przekazu, której ce-

chy charakterystyczne i treści często sprzeczne są z Ewangelią

i z godnością osoby ludzkiej... (10). Powściągliwość i Praca

w swej prawie 110-letniej tradycji zawsze trwała po stronie Ewan-

gelii, godności osoby ludzkiej i w służbie Ojczyzny. Te tradycje

pragniemy kontynuować w nowej formie, którą musimy wspól-

nie: Zgromadzenie Świętego Michała Archanioła oraz P.T. Czy-

telnicy – wypracować w najbliższym czasie.

Ci z Państwa, którzy opłacili abonament roczny, otrzymają

zwrot pieniędzy za drugie półrocze, chyba że otrzymamy wy-

raźną informację, że te pieniądze przeznaczycie na fundusz, któ-

ry pomoże wystartować nowemu pismu. Można też wpłacać ofia-

ry na rzecz szybszego pojawienia się naszego czasopisma (z dopi-

skiem Powściągliwość i Praca na numer konta: PKO BP SA IV O/

Warszawa Filia Wołomin 08 1020 1042 0000 8302 0009 1181 ).

Wszystkim Czytelnikom i całej redakcji dziękuję za dotych-

czasową wspólną pracę i obecność. Proszę o modlitwę i o do-

brych ludzi, którzy pomogą w reaktywacji naszego czasopisma.

ks. Sylwester Łącki CSMA

redaktor naczelny miesięcznika Powściągliwość i Praca

SPIS TREŒCI

POEZJA – s. A. A. Pachuta CSFN

LIST DO CZYTELNIKÓW – ks.S. Łącki CSMA

NASZ PAPIEŻ – I. Sikora

JAK OJCIEC U DZIECI – J. Bątkiewicz-Brożek

WARTOŚĆ CZASU – opr. ks. H. Skoczylas CSMA

MIASTO POKOJU – J. Szczepanowski

EWANGELISTA Z KARIOTU? – J. Pruszyński

PORA TEOLOGII – M. Klecel

SŁOWA JEZUSA – ks. M. Starowieyski

GRZECHY GŁÓWNE I POWSZEDNIE

– J. Kossakowski

CO BÓG ZŁĄCZYŁ,

CZOWIEK NIECH NIE ROZDZIELA

– rozmowa z ks. R. Ziomkiem

– Oficjałem Sądu Metropolitalnego w Szczecinie

ZAWSZE WIERNI – C. Bunikiewicz

MARKIEWICZ W MARKACH – S. Ł.

MUZEUM NASZYCH DZIEJÓW

– B. Fedyszak-Radziejowska

40 PLUS – G. Guttman

SPOTKANIE Z AUTOREM – J. Pilimon

WESOŁE MIASTECZKO – M. K. Manasterski

RÓŻA CHELSEA – G. Pyszczek

SERWITUTY – J. Trammer

ODSZEDŁ o. MARIAN ŻELAZEK SVD

– E. Misiak-Bremer

GUMOWY KROK MILOWY – ks. B. Markowski CM 27

ŚLADAMI JANA PAWŁA II – rec. S. Ł.

FOT. OKŁADKA – G. Gałązka

G. Gałązka

Numer zamknięto

Numer zamknięto 29

229 maja

maja 200

2006 r.

Powściągliwość i Pracę

w każdej liczbie można nabyć u kolporterów

Gościa Niedzielnego

POWŚCIĄGLIWOŚĆ I PRACA 6/2006

FOT. OKŁADKA –

G. Gałązka

Numer zamknięto

229

maja

200

Powściągliwość i Pracę

w każdej liczbie można nabyć u kolporterów

25 – 28 maja – wizyta Benedykta XVI w Polsce

Przy kościele sióstr wizytek w Warsza-

wie ustawiono duży billboard ze zdjęciem

Papieża i hasłem jego pielgrzymki:

TRWAJCIE MOCNI W WIERZE – NASZ

PAPIEŻ BENEDYKT XVI W POLSCE

– Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ob-

licze ziemi! Tej ziemi! Od tego zawoła-

nia zatrzęsły się posady imperium i po-

woli odzyskiwaliśmy utraconą wolność.

Najnowsza historia tego placu zwią-

zana jest z historią krzyża, który poja-

wiał się tam i był pokątnie usuwany. Po

raz pierwszy krzyż pojawił się na Placu

Zwycięstwa w czerwcu 1979 r. z okazji

pierwszej pielgrzymki Jana Pawła II.

Potem 31 maja 1981 r. w czasie uroczy-

stości pogrzebowych Prymasa Polski

Stefana Kardynała Wyszyńskiego. Zbie-

giem okoliczności lub zrządzeniem

Opatrzności kardynał Józef Ratzinger,

obecny Papież, był wtedy w Warszawie

i uczestniczył w pogrzebie.

Na pamiątkę tego żałobnego zgro-

madzenia warszawiacy układali na Pla-

cu Zwycięstwa krzyż z kwiatów i zniczy.

Według przepisów stanu wojennego

było to przestępstwo karane biciem

i więzieniem. Stefan Brzoza, autor pie-

śni śpiewanych przy kwietnym krzyżu,

zginął w niewyjaśnionych dotąd okolicz-

nościach. Potem część placu ogrodzo-

no…

Po podpisaniu umowy Okrągłego

Stołu krzyż znowu pojawił się na mo-

ment. Było to z okazji prezentacji pro-

jektu pomnika Poległych i Pomordo-

Nasz Papież

Izabela Sikora

W dniach poprzedzających piel-

grzymkę Ojca Świętego Benedykta XVI

śródmieście Warszawy zaczęło przypo-

minać plac manewrów wojennych: płot-

ki, barierki, zakazy i mnóstwo umundu-

rowanych stróżów porządku. – Tu nie

można parkować! Tam nie wolno się

zatrzymywać! Funkcjonariusze egze-

kwowali prawo; uprzejmie, ale stanow-

czo. Dodatkowym wyrzeczeniem był

zakaz sprzedaży alkoholu w czasie wizy-

ty dostojnego Gościa. Było trochę na-

rzekań przy stoiskach z napitkami, ale

za to wieczorem żadnych pijackich awan-

tur, na ulicach i w parkach miło i spo-

kojnie.

Na Szlaku Królewskim pojawiły się

flagi i chorągiewki, udekorowano okna,

a przed kościołami zawieszono trans-

parenty. W mojej parafii – w Bazylice

Świętego Krzyża – na frontonie kościo-

ła znalazło się okno papieskie w Waty-

kanie i napisy: DEUS CARITAS EST

i SURSUM CORDA . Przy pobliskim ko-

ściele sióstr wizytek ustawiono duży bil-

lboard ze zdjęciem Papieża i hasłem

pielgrzymki: TRWAJCIE MOCNI

W WIERZE oraz stwierdzeniem: NASZ

PAPIEŻ BENEDYKT XVI W POL-

SCE . Słyszałam, jak komentowały to

przechodzące obok panie w wieku bal-

zakowskim plus: – Nasz Papież Benedykt

– przeczytała pierwsza. – Nasz Papież to

był Jan Paweł II – powiedziała zdecydo-

wanym głosem druga pani.

Kilkanaście lat temu podobną roz-

mowę prowadziłam w USA w stanie

Colorado, w szkole języka angielskie-

go. Kiedy upierałam się, że Jan Paweł

II to nasz (polski) Papież, pochodzący

z Meksyku Ramon przerwał mówiąc:

– To nasz Papież. – Wasz? – zdziwiłam

się. – Tak, nasz, wasz i całego Kościoła

Powszechnego . Od tamtej pory nie mia-

łam wątpliwości – Ojciec Święty jest

nasz, niezależnie od narodowości.

Drugie spostrzeżenie, wynikające

z pierwszych chwil papieskiej piel-

grzymki: żeby oczarować tłumy, Be-

nedykt XVI wcale nie musi naślado-

wać Jana Pawła II.

Plac Zwycięstwa

Ducha Świętego

Sprawdzając stan przygotowań, zaj-

rzałam na Plac Zwycięstwa, nazywany

teraz Placem Piłsudskiego. Jest to nie-

wątpliwie najważniejszy plac w Warsza-

wie, na którym w dzień Zesłania Ducha

Świętego w czasie pierwszej pielgrzym-

ki do Ojczyzny w 1979 r. Jan Paweł II

proroczo wezwał Ducha Świętego:

POWŚCIĄGLIWOŚĆ I PRACA 6/2006

25 – 28 maja – wizyta Benedykta XVI w Polsce

wanych na Wschodzie nazywanego po-

mnikiem Sybiraków: wagonu wypełnio-

nego stertą metalowych krzyży. Auto-

rzy proponowali, żeby pomnik Sybira-

ków stanął na Placu Zwycięstwa, w po-

bliżu Grobu Nieznanego Żołnierza.

Wtedy odezwały się głosy, żeby nie draż-

nić . Sugerowano, że są jakieś nieczyste

siły, które nie życzą sobie obecności

krzyża w tym miejscu.

Następne zwycięstwo krzyża wiąże

się z pielgrzymką Jana Pawła II w 1999

roku i beatyfikacją 108 męczenników

II wojny światowej . Do tej pory pamię-

tam piękny ołtarz wspierający się o bu-

dynek Teatru Wielkiego, autorstwa Je-

rzego Kaliny. Wielki drewniany krzyż,

pamiątka pierwszej pielgrzymki, stanął

na kopcu ziemi, na środku placu. W cza-

sie tej pielgrzymki Jan Paweł II mówił

do Polaków, by trwali przy krzyżu. Na-

turalne wydawało się więc, że krzyż, pa-

miątka jego pielgrzymki, pozostanie

w pobliżu Grobu Nieznanego Żołnie-

rza. Jednak i tym razem krzyż zniknął.

Miejsce, w którym Ojciec Święty modlił

się i przemawiał do Polaków, sprzeda-

no i bez żadnych konsultacji z warsza-

wiakami wybudowano na nim brzydki

biurowiec, zupełnie niepasujący do ar-

chitektury i klimatu tego miejsca.

Czarna bryła biurowca wypchnęła

wiernych z Placu Piłsudskiego. Przy więk-

szych zgromadzeniach, takich jak Msza

Święta po śmierci Jana Pawła II, Warsza-

wiacy tłoczą się w Parku Saskim i małych

uliczkach wokół hotelu Victoria .

W pierwszej części kazania Papież przy-

pomniał także osobę Prymasa Stefana

Wyszyńskiego i jego zasługi dla Kościo-

ła. W dalszej części swojego wystąpie-

nia Benedykt XVI rozwinął hasło swo-

jej pielgrzymki do Polski: Trwajcie moc-

ni w wierze . Zachęcał, by Polacy pozo-

stali wierni Ewangelii i tradycji Kościo-

ła: Wielu głosicieli Ewangelii oddało życie

za wierność prawdzie słowa Chrystusa.

I tak z troski o prawdę ukształtowała się

tradycja Kościoła. Podobnie jak było w

minionych wiekach i dziś są osoby lub

środowiska, które odchodząc od tej tra-

dycji, chciałyby zafałszować słowo Chry-

stusa i usunąć z Ewangelii prawdy we-

dług nich zbyt niewygodne dla współcze-

snego człowieka…

Za strzeżenie prawdy Ewangelii od-

powiedzialni są nie tylko papieże i bi-

skupi, lecz także wszyscy chrześcijanie

– przypomniał Ojciec Święty: Każdy

chrześcijanin winien konfrontować wła-

sne poglądy ze wskazaniami Ewangelii

i tradycji Kościoła, aby dochować wier-

ności słowu Chrystusa, nawet gdy jest

ono wymagające i po ludzku trudne do

zrozumienia …

Słów Papieża słuchało ponad

300 tys. ludzi zgromadzonych na Placu

Piłsudskiego i okolicach. Atmosfera

spotkania była poważna.

Trwajcie w wierze

Tak też było 26 maja 2006 r. w czasie

wizyty Benedykta XVI. Z zatłoczone-

go skweru w okolicach Zachęty, gdzie

się znalazłam, widać było jasne ramio-

na krzyża ustawionego w prześwicie

między hotelem Europejskim a budyn-

kiem garnizonowym. U jego podnóża -

prosty ozdobiony kwiatami ołtarz. Na

górze, chroniący przed słońcem i desz-

czem, daszek-witraż z symboliczną go-

łębicą.

Ze względu na pogodę zakrystię dla

Ojca Świętego urządzono w budynku

garnizonu warszawskiego, co można

uznać za zdarzenie drobne, ale histo-

ryczne.

Chociaż z nieba nieustannie kropił

dokuczliwy deszczyk, atmosfera była

pełna radości ze względu na obecnoścć

Ojca Świętego. W na początku homilii

usłyszeliśmy słowa Jana Pawła II

z czerwca 1979 r.: Razem z Wami pragnę

wyśpiewać pieśń dziękczynienia dla

Opatrzności, która pozwala mi dziś jako

pielgrzymowi stanąć na tym miejscu.. .

POWŚCIĄGLIWOŚĆ I PRACA 6/2006

25 – 28 maja – wizyta Benedykta XVI w Polsce

Ilekroć deszcz przestawał padać, ty-

lekroć znikały zmoknięte parasole i po-

jawiały się biało-żółte chorągiewki.

Dopiero pod koniec Mszy św. – tuż

przed Komunią Świętą – wiatr rozpę-

dził ciemne chmury i pojawiło się słoń-

ce. Kapłani i wierni przyjęli to z ulgą,

choć jak na wstępie zauważył Prymas

Polski kard. Józef Glemp – deszczyk

majowy może być przyjemny.

Do Komunii Świętej w okolicach

hotelu Victoria przystępowały tłumy.

– Panie, dobry jak chleb, bądź uwiel-

biony od swego Kościoła – bo Tyś do

końca nas umiłował, do końca nas umi-

łował – śpiewali wierni. – Nas umiłował

– odpowiadało echo. Wydawało się, że

plac Piłsudskiego stał się jednym wiel-

kim kościołem, nad którym unosi się

Duch Pocieszyciel.

Promieni słonecznych wystarczyło

jeszcze na koronację obrazu Matki Bo-

żej Trybunalskiej obranej za patronkę

parlamentarzystów. W czasie błogosła-

wieństwa znowu zaczęły gromadzić się

chmury, więc co bardziej przezorni roz-

postarli parasole i peleryny. Wielu, żeby

jeszcze raz zobaczyć Ojca Świętego tuż

po zakończeniu nabożeństwa, pobiegło

w okolice Nowego Światu, gdzie była

spodziewana kolumna papieska.

Podobała mi się wypowiedź starszej

pani, którą zagadnęli dziennikarze tele-

wizyjni: – Po co tu pani siedzi na desz-

czu, zamiast obejrzeć sobie Papieża w

telewizji? – pytali. – Siedzę, bo chcę przy-

witać Ojca Świętego. Chcę żeby zobaczył,

że warszawiacy pragną się z nim spotkać.

Jak by to wyglądało, gdyby na trasie Jego

przejazdu były puste ulice?

Ulice nie były puste, było kolorowo

i wesoło. W wielu oknach i na balko-

nach zawieszono narodowe i papieskie

chorągiewki. Pięć milionów Polaków

oglądało powitanie Papieża w telewizji.

W ciągu czterech dni pielgrzymki milio-

ny ludzi przemieszczały się przez Pol-

skę. Powstały nowe pieśni, nowe wzory

podkoszulków, nowe wiersze. Duch

odnowy powiał też z ekranów telewizji.

Znikła pornografia i przemoc. Wszy-

scy poczuliśmy się odnowieni i lepsi

– kiedy w niedzielę wieczorem pożegna-

liśmy Ojca Świętego.

Izabela Sikora

Bardzo chciałbym przytulić każdego i każdą z was. Choć

w praktyce jest to niemożliwe, w duchu przytulam was do

serca – to dla mnie jedne z najbardziej poruszają-

cych słów Papieża w czasie Jego pierwszej piel-

grzymki do Polski. Zaskakujące i wzruszające,

w ustach wybitnego teologa, pancer kardynała , za-

brzmiały jak wyjątkowe świadectwo miłości ojca

do swoich dzieci. Wypowiedziane w sobotę

w łagiewnickim Sanktuarium były też swoistym

preludium do tego, co wydarzyło się kilka godzin

później na krakowskich błoniach.

Jak Ojciec u dzieci

Joanna Bątkiewicz-Brożek

Benedykt XVI siedział na specjal-

nym podium. Za nim górowała gigan-

tyczna twarz Chrystusa Miłosiernego.

Oczy Jezusa zdawały się mówić – Jego

słuchajcie, błogosławię mu, zaraz wszyst-

ko wam wytłumaczy . Po bokach moty-

wy młodych zielonych pędów, bukiety

kwiatów i płótno imitujące błękitne, lek-

ko zachmurzone niebo. Nad szczelnie

wypełnionymi Błoniami powiewały flagi

papieskie i narodowe: polskie, niemiec-

ki, ukraińskie, hiszpańskie i włoskie.

Widać było też transparenty z nazwami

miejscowości oraz duszpasterstw mło-

dzieżowych i akademickich. Dużo napi-

sów: Kochamy Ciebie! Czułe spojrze-

nie, które towarzyszyło Papieżowi jesz-

cze kilkadziesiąt minut temu w Sanktu-

arium Miłosierdzia Bożego, teraz prze-

rodziło się w uważne i pełne zrozumie-

nia spojrzenie Papieża ojca, gotowego,

by zaraz udzielić konkretnych wskazó-

wek. I oto padło konkretne pytanie:

– Co mam robić, by odnaleźć życie wiecz-

ne? Prosimy, abyś pomógł nam na nowo

odczytać odpowiedź Chrystusa, abyś

obudził w nas odwagę, wytrwałość i ra-

dość płynące z wiary! Papież słuchał

w głębokim skupieniu. – Tu es Pe-

trus . Chcemy, aby nasza wiara opiera-

ła się na tym fundamencie i abyśmy, jak

żywe kamienie, wznosili się we wspólnym

budowaniu Kościoła – deklarowali mło-

dzi ludzie. Reakcje młodzieży na wygło-

szone przez Papieża słowa przekroczy-

ły najśmielsze oczekiwania. Młodzi ro-

zumieli, co Ojciec św.do nich mówił.

Choć nie były to słowa łatwe: – O ile

Jan Paweł II wołał do nas: – wypłyń na

głębię – komentuje ks. Marek Spyra,

duszpasterz akademicki – o tyle Bene-

dykt XVI tu, na Błoniach uczył nas, jak

to zrobić, jak pływać . A zawodników miał

ponad pół miliona.

***

W sobotnie przedpołudnie Kraków

pękał w szwach. Trudno było przeci-

snąć się przez rynek. Pod pomnikiem

Mickiewicza klęczał jakiś ksiądz i mo-

zolnie nakreślał na biało-żółtym trans-

parencie napis: Świnoujście . – Mamy

w tej chwili pełen kościół ludzi, którzy

czekają do spowiedzi i co teraz z nimi

zrobić – mówili ojcowie dominikańskie-

go klasztoru w Krakowie. – Wysyłamy

do konfesjonałów dużo więcej ojców niż

zwykle, ale i tak nie jesteśmy w stanie

podołać zapotrzebowaniu . – Przed

12.00 w południe w klasztorze św. Trój-

cy było ponad 500 osób z całej Polski.

– Część będzie spać na ziemi na krużgan-

kach – tłumaczył pośpiesznie jeden

z ojców. Jeszcze przed przyjazdem Be-

nedykta XVI do Polski organizatorzy

zaznaczali, że więcej niż 300 tysięcy mło-

dych ludzi nie może przyjechać na noc-

ne czuwanie na Błonia. – Pytaliśmy wte-

dy: a co będzie, jeśli ta liczba się podwoi?

– mówi ks. Marek z Katowic. – No i się

podwoiła!

Godzina 14.00 – otwarto wreszcie

sektory. W ciągu niespełna godziny

POWŚCIĄGLIWOŚĆ I PRACA 6/2006

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: